Οι αντιλαϊκές προτεραιότητες της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το 2012

Η καπιταλιστική κρίση στην Ευρωζώνη και την ΕΕ συνεχίζει να οξύνεται και στο β' εξάμηνο του 2012. Σημάδια ανάκαμψης, στην παρούσα φάση, δεν είναι ορατά «ούτε με κιάλια» για το άμεσο μέλλον, ενώ τα οικονομικά στοιχεία για μια σειρά μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρωζώνης αποτελούν πηγή εντεινόμενης ανησυχίας των αστών και του πολιτικού προσωπικού τους.
Η καπιταλιστική κρίση χτυπάει χώρες του πυρήνα της Ευρωζώνης, την Ισπανία, την Ιταλία, με αυξημένους κινδύνους για την Ολλανδία, τη Γαλλία, ακόμη και για τη Γερμανία και τη Βρετανία , οξύνοντας τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ενισχύοντας τις φυγόκεντρες τάσεις στο εσωτερικό της ΕΕ.
Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ συνδέονται άμεσα και με το διεθνή ανταγωνισμό ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τη διαμόρφωση συμμαχιών και αξόνων που αντιμάχονται με τη χρησιμοποίηση οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών μέσων, για τον έλεγχο των αγορών, αυξάνοντας τους κινδύνους γενικευμένης πολεμικής σύγκρουσης στη Συρία, το Ιράν, με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής .

Η εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης

Εν αναμονή της έκθεσης της τρόικας για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας, σαφές στίγμα επιβολής νέων αντιλαϊκών μέτρων μέσα στο 2012 δίνει η έκθεση του ΔΝΤ (16/07/2012), μετά την αναθεώρηση του πρωτογενούς ελλείμματος για το 2012 ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 1% στο 1,5%-2%, που σημαίνει επιπρόσθετη «μαύρη τρύπα» 2 δισ. ευρώ στον προϋπολογισμό του 2012. Το έλλειμμα θα εκτιναχθεί στο 7% και το χρέος στο 162,9% του ΑΕΠ για το 2012. Ετσι τα αντεργατικά μέτρα ύψους 14,6 δισ. ευρώ για το διάστημα 2012-2014 που επεξεργάζονται από κοινού η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ με την τρόικα εκτινάσσονται γι' αυτή την περίοδο στα 16,5 δισ. ευρώ. Το σενάριο για την επιμήκυνση του ελληνικού «προγράμματος προσαρμογής» κατά 2 χρόνια, μέχρι το 2016, θα χρειαστεί νέα κεφάλαια, νέα μνημόνια και επαχθείς όρους για τους εργαζόμενους που θα ξεπερνά τον ορίζοντα της νέας δανειακής σύμβασης για μετά το 2042....
Στην Ισπανία το δημοσιονομικό έλλειμμα για το 2012 προβλέπεται να κλείσει στο 6,3% του ΑΕΠ, αντί της πρόβλεψης - στόχου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για 5,3%, ενώ το δημόσιο χρέος της από 68% του ΑΕΠ το 2011 εκτινάσσεται στο 80,9% του ΑΕΠ το 2012 και προβλέπεται να φτάσει το 86% το 2013. Η δανειακή σύμβαση της Ισπανίας για τη χρηματοδότηση των τραπεζών της με 100 δισ. ευρώ, με αντεργατικά μέτρα ύψους επιπρόσθετων 65 δισ. ευρώ, όπως είχε αποφασιστεί κατά τη Σύνοδο της Ευρωζώνης στις 27 Ιουνίου 2012 θεωρείται πλέον ανεπαρκής μετά τις τελευταίες εξελίξεις.
Η ιταλική οικονομία βρίσκεται σε ύφεση από τα μέσα της προηγούμενης χρονιάς. Το ΔΝΤ διατήρησε τις προβλέψεις για συρρίκνωση της ιταλικής οικονομίας 1,9% φέτος, εκτιμώντας όμως ότι το χρέος θα είναι υψηλότερο, στο 125,8% του ΑΕΠ φέτος και στο 126,4% το 2013. Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας εκτινάχθηκε στο 1,966 τρισ. ευρώ. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μ. Μόντι, δεν αποκλείει την προσφυγή της χώρας του στους μηχανισμούς διάσωσης της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η γαλλική στατιστική υπηρεσία (INSEE), η βιομηχανική παραγωγή στη Γαλλία υποχώρησε 1,9% το Μάη έναντι του Απρίλη, τη στιγμή που αναλυτές προέβλεπαν πτώση μόλις 0,9%. Η κεντρική τράπεζα της Γαλλίας εκτιμά ότι η γαλλική οικονομία συρρικνώθηκε 0,1% στο δεύτερο τρίμηνο, έπειτα από στασιμότητα του πρώτου τριμήνου. Η αυτοκινητοβιομηχανία «Peugeot - Citroen» ανακοίνωσε ότι κλείνει μια εργοστασιακή μονάδα της μέχρι το 2014, με αποτέλεσμα την απόλυση 8.000 εργατών. Στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής η σιωπή του Φ. Ολάντ εξαργυρώθηκε με τη διαβεβαίωση της Α. Μέρκελ για τη στήριξη των γαλλικών τραπεζών.
Η Βρετανία, η μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία εκτός Ευρωζώνης, βρίσκεται σε ύφεση από το τέλος της προηγούμενης χρονιάς, ενώ η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από τις ειδήσεις για επιβράδυνση της οικονομίας των ΗΠΑ, της Κίνας κ.ά.
Ηδη είναι σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Κύπρου και ΕΕ για την ένταξή της στο μηχανισμό στήριξης, ενώ στον προθάλαμο βρίσκεται η Σλοβενία, το Βέλγιο κ.ά.
Αυξημένες είναι οι ανησυχίες και για την Πορτογαλία ως προς την ικανότητά της να ανταποκριθεί στους δημοσιονομικούς στόχους της, παρά τα συνεχή σκληρά αντεργατικά μέτρα.
Η δραματική μείωση μισθών, συντάξεων, γενικότερα κοινωνικών παροχών και τα άγρια φορολογικά βάρη είναι το μεγάλο τίμημα που πληρώνει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της Ιρλανδίας, η οποία παραμένει με σκαμπανεβάσματα στη δίνη της καπιταλιστικής κρίσης.
Τα τελευταία στοιχεία σε ό,τι αφορά την εξέλιξη της οικονομίας της Γερμανίας, σύμφωνα με την εκτίμηση του ΔΝΤ, δείχνουν ότι θα παρουσιάσει αναιμική ανάπτυξη 1% το 2012, ο κατασκευαστικός κλάδος σημειώνει τη μεγαλύτερη πτώση της τελευταίας τριετίας και οι εξαγωγές της παρουσιάζουν κάμψη στην Ευρωζώνη και στην Κίνα, δημιουργώντας ανησυχία για την πορεία της ίδιας της οικονομίας της Γερμανίας, αλλά και της Ευρωζώνης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίες οι προτάσεις που παρουσίασε ο Βαν Ρομπάι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του Συμβουλίου 28-29 Ιουνίου σχετικά με «μια νέα αρχιτεκτονική για την ΟΝΕ και την Ευρωζώνη».
Η Μ. Βρετανία επιδιώκει νέες συμμαχίες, διεκδικώντας πρωταγωνιστικό ρόλο στις αλλαγές στην Ευρωζώνη και στο σύνολο της ΕΕ. Η Αρχή Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών της Βρετανίας αποκάλυψε ότι είχε δοθεί γραμμή στις βρετανικές τράπεζες να διερευνήσουν τρόπους αντιμετώπισης της πιθανής εξόδου χωρών της Ευρωζώνης όπως της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας της Ισπανίας και της Ιταλίας.
Το ενδεχόμενο είτε ελεγχόμενης, είτε ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας και έξωσης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη επανέρχεται και προβάλλεται από επίσημες πηγές κυβερνητικών στελεχών των κρατών μελών της ΕΕ. Το ζήτημα είναι ότι η δεδηλωμένη στρατηγική του κεφαλαίου, της συγκυβέρνησης της ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ και των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» για «πάση θυσία παραμονή στην Ευρωζώνη και την ΕΕ» έχει ολέθριες συνέπειες για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και στη χώρα μας.
Στις συνθήκες αυτές οξύνεται η επίθεση των μονοπωλίων και της ΕΕ, για να φορτώσουν τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης στο κατώτατο σημείο, εντείνονται οι προσπάθειες για ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου. Σ' αυτή την κατεύθυνση κινούνται όλες οι αποφάσεις της ΕΕ το τελευταίο διάστημα, μέσα από οξύτατους μονοπωλιακούς ανταγωνισμούς και συγκρούσεις, που ακυρώνουν ουσιαστικά κάθε εύθραυστο συμβιβασμό ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών μελών, ιδιαίτερα των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών της ΕΕ, αναδιατάσσοντας συμμαχίες στο εσωτερικό της ΕΕ.
Στα πλαίσια και το έδαφος όλων των προηγούμενων αντιλαϊκών μέτρων (Ευρωπαϊκό Εξάμηνο, Σύμφωνο για το ευρώ+) προωθήθηκε η λεγόμενη «ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ»: Το πακέτο 6 νομοθετικών μέτρων που ρυθμίζουν τον οικονομικό και δημοσιονομικό έλεγχο της ΕΕ στις οικονομίες και τους προϋπολογισμούς των κρατών μελών, στα πλαίσια του Συμφώνου Σταθερότητας + 2 νέων Κανονισμών που ετοιμάζονται τους επόμενους μήνες. Επιβάλλει γενικευμένες περικοπές των «κοινωνικών δαπανών» στους εθνικούς προϋπολογισμούς, αλλά και στον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Στις 11 Ιούλη 2011 υπογράφηκε η Συνθήκη για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας / «European Stability Mechanism/ESM» (ΕΜΣ). Πρόκειται για ένα Μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας, για την ελεγχόμενη καταστροφή κεφαλαίου - ιδίως ζωντανού κεφαλαίου - εργασίας, ώστε να ξεκινάει νέος κύκλος καπιταλιστικής ανάπτυξης, που συνδυασμένο με τα «Μνημόνια διαρκείας» που επιβάλλει, συντρίβει τη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων σε ολόκληρη την ΕΕ, οδηγεί στη μαζική χρεοκοπία των λαϊκών νοικοκυριών. Στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, ενισχυμένη πλειοψηφία ελέγχου των αποφάσεών του, διαμορφώνουν οι πέντε από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης: Γερμανία (27,1464%), Γαλλία (20,3859%, Ιταλία (17,9137%), Ισπανία (11,9037%) και Ολλανδία (5,7170%), που συγκεντρώνουν συνολικά το 83,0667%!
Το «ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΟ» που υπογράφτηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, στις 2 Μάρτη 2012, από όλα τα κράτη μέλη εκτός από τη Μ. Βρετανία και την Τσεχία.
Προορίζεται να γίνει η «σιδερένια φτέρνα» του ευρωενωσιακού μονοπωλιακού κεφαλαίου ώστε να ενισχυθούν τα μέτρα που φορτώνουν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης στους λαούς. Αυτός ο αβέβαιος και ασταθής συμβιβασμός ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών μελών της ΕΕ, κοινό παρονομαστή έχει τη βάρβαρη επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε κάθε κράτος μέλος της ΕΕ. Μαζί με τις άλλες αντιδραστικές αποφάσεις της ΕΕ, το «Σύμφωνο για το ευρώ+» και την «ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση», αποτελεί το ΔΙΑΡΚΕΣ ΜΝΗΜΟΝΙΟ για όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Σύνοδοι Κορυφής της ΕΕ

Στο α' εξάμηνο του 2012 πραγματοποιήθηκαν 3 Σύνοδοι Κορυφής: Η Ατυπη Σύνοδος στις 30-1-2012. Η Σύνοδος της 1/2 Μάρτη και η Σύνοδος Κορυφής 28/29 Ιούνη 2012: Για τα αποτελέσματα της Συνόδου αυτής έχουμε τοποθετηθεί αναλυτικά. Σ' αυτό που έχει σημασία να αναφερθούμε είναι η επιβεβαίωση των εκτιμήσεων του ΚΚΕ από τις εξελίξεις τις ημέρες που ακολούθησαν, που ταυτόχρονα εκθέτουν ανεπανόρθωτα την προπαγάνδα των κυβερνητικών κομμάτων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ, αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ.
Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η κατάρριψη των μύθων του ΣΥΡΙΖΑ περί «διαπραγματευτικής επιτυχίας και δεινότητας» του Νότου (Ισπανία, Ιταλία). Στη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ (9/10-7-2012) και του ΕΚΟΦΙΝ αποδείχτηκε ότι οι πανηγυρισμοί περί δανεισμού της Ισπανίας χωρίς «μνημόνιο» ήταν μία ακόμη απάτη σε βάρος των λαών. Σαν αποτέλεσμα της συμφωνίας ΕΕ - Ισπανίας για τη χρηματοδότηση της ανακεφαλαιοποίησης των ισπανικών τραπεζών, ο Ισπανός πρωθυπουργός Μ. Ραχόι ανακοίνωσε άγρια αντιλαϊκά μέτρα, ύψους 65 δισ. ευρώ. Το «ισπανικό μνημόνιο» υπογράφηκε στις 20 Ιούλη και μέχρι το τέλος του μήνα θα δοθεί η πρώτη δόση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ύψους 30 δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο συμβιβασμός της Συνόδου μοιάζει να βρίσκεται ήδη στον αέρα. Αυστρία και Φινλανδία τον αμφισβητούν ευθέως. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας καθυστερεί να εκδώσει την απόφασή του για τον ΕΜΣ, που αναμένεται στις 12 Σεπτέμβρη, με αποτέλεσμα να βρίσκεται κι αυτός στον αέρα, ενώ σύμφωνα με τη Συνθήκη ίδρυσής του έπρεπε να μπει σε λειτουργία από την 1η Ιούλη. Ο απευθείας δανεισμός των Τραπεζών από τον EFSF/ESM δεν έχει εξασφαλιστεί, αφού, σύμφωνα με την απόφαση των Γιούρογκρουπ - ΕΚΟΦΙΝ της 9 και 10 Ιούλη δεν μπορεί να εφαρμοστεί πριν να συσταθεί και να λειτουργήσει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Εποπτείας των Τραπεζών.
Υπάρχουν σοβαρά ανοιχτά ζητήματα και έντονες αντιθέσεις στην Ευρωζώνη, αλλά και γενικότερα στην ΕΕ για το με ποια κριτήρια και σε ποιες τράπεζες θα παρεμβαίνει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Εποπτείας των Τραπεζών, τι επιπτώσεις θα έχουν οι ομολογιούχοι και οι καταθέτες αυτών των τραπεζών κ.ά.

Καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων

Ολα δείχνουν ότι η αντιλαϊκή επίθεση μονοπωλίων - ΕΕ - αστικών κυβερνήσεων θα ενταθεί στο έπακρο το επόμενο διάστημα, καθώς η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει και περιπλέκεται. Στο έδαφος αυτό οι ανταγωνισμοί των αστικών τάξεων θα κορυφωθούν και δεν αποκλείεται να εκδηλωθούν και με ανοικτές συγκρούσεις, καθώς τα διάφορα μείγματα αστικής διαχείρισης της κρίσης δεν φαίνεται να φέρνουν ορατά αποτελέσματα. Οι αντιλαϊκές αποφάσεις του Συμβουλίου της ΕΕ και το νομοθετικό πρόγραμμα της Επιτροπής θα κινηθούν στους παρακάτω άξονες:

Ενιαία προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και της αντιλαϊκής πολιτικής. Εμβάθυνση της «Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης»

1. Νομοθετική ολοκλήρωση του πακέτου των 2 συμπληρωματικών Κανονισμών της Ενισχυμένης Οικονομικής Διακυβέρνησης.
2. Σύσταση και Λειτουργία Μηχανισμού Ελέγχου και Εποπτείας των Τραπεζών σε επίπεδο ΕΕ. Η Επιτροπή έδωσε ήδη στη δημοσιότητα πρόταση Οδηγίας - COM(2012)280 τελικό.
Τα στοιχεία που παρουσιάζει η Επιτροπή είναι πραγματικά αποκαλυπτικά για το πώς ΕΕ και αστικές κυβερνήσεις τσακίζουν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα προκειμένου να διασώσουν την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων και να πετύχουν συντεταγμένη καταστροφή κεφαλαίου. Μέχρι σήμερα, ομολογεί η Επιτροπή, καθόλου ιδιωτικά κεφάλαια δεν πήγαν για τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου σε ολόκληρη την ΕΕ διέθεσαν αστρονομικά ποσά που επιδείνωσαν την υπερχρέωση των κρατών μελών, που καλούνται να ξεπληρώσουν οι λαοί. Μεταξύ Οκτώβρη 2008 και Οκτώβρη 2011, η Επιτροπή ενέκρινε 4,5 τρισεκατομμύρια ευρώ (ποσό που αντιστοιχεί στο 37% του ΑΕΠ της ΕΕ) σε μέτρα κρατικών ενισχύσεων προς τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, εκ των οποίων 1,6 τρισ. (ποσό που αντιστοιχεί στο 13% του ΑΕΠ της ΕΕ) χρησιμοποιήθηκε στο διάστημα 2008-2010. Οι εγγυήσεις και τα μέτρα ρευστότητας ανέρχονται σε 1,2 τρισ. ευρώ ή χονδρικά σε 9,8% του ΑΕΠ της ΕΕ. Τα υπόλοιπα διατέθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση και για μέτρα που αφορούν απομειωμένα περιουσιακά στοιχεία, ύψους 409 δισεκατομμυρίων ευρώ (3,3% του ΑΕΠ της ΕΕ). Κι όλα αυτά σε συνθήκες όπου η καπιταλιστική κρίση ώθησε σε συρρίκνωση το ΑΕΠ της ΕΕ κατά 4,2% ή 0,7 τρισεκατομμύρια ευρώ, μόνο το 2009.
Το σχήμα που προτείνει η Επιτροπή είναι ένας μηχανισμός «πρόληψης-ελέγχου» και παρέμβασης, που θα υπάγεται στην ΕΚΤ. Θα δημιουργηθεί έτσι ένα «πλαίσιο πρόληψης και εξυγίανσης» που θα διαθέτει διάφορα μέσα παρέμβασης. Πέρα από τις πολλές τεχνικές λεπτομέρειες η πολιτική ουσία είναι ότι η ΕΕ θα έχει άμεσο έλεγχο και παρέμβαση σε όλες τις τράπεζες που λειτουργούν στα κράτη μέλη και θα συντονίζει κεντρικά τις αποφάσεις και τις διαδικασίες για την πτώχευσή τους, τις εξαγορές και συγχωνεύσεις (την καταστροφή, συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου), γεγονός που συνεπάγεται παραχώρηση ακόμη περισσότερων κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών μελών στην ΕΕ.
3. Στις 22-6-2012 η Επιτροπή έδωσε στη δημοσιότητα την πρόταση Κανονισμού για τη «δημιουργία μηχανισμού παροχής οικονομικής στήριξης σε κράτη μέλη που δεν έχουν νόμισμα το ευρώ - COM(2012)336 τελικό». Ο Κανονισμός αυτός συμπληρώνει την ίδρυση του ΕΜΣ για τα κράτη μέλη εκτός Ευρωζώνης και ολοκληρώνει το μηχανισμό ελεγχόμενης χρεοκοπίας για το σύνολο της ΕΕ - 27.

Χρηματοδότηση των μονοπωλίων. Ανάπτυξη με ένταση της λιτότητας

Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΠΔΠ) 2014-2020. Πρόκειται ουσιαστικά για τον μακροπρόθεσμο σχεδιασμό χρηματοδότησης των μονοπωλίων με τα χρήματα των εργαζομένων, μέσα από τους εθνικούς προϋπολογισμούς. Οι κατευθύνσεις που υπηρετεί έχουν ήδη τεθεί με το «Σύμφωνο για την Ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης» που συμφωνήθηκε και υπογράφηκε στη Σύνοδο Κορυφής της 28/29 Ιούνη και από την αντιδραστική στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020». Αποτελεί βασική προτεραιότητα της Κυπριακής Προεδρίας.
Το συνολικό ανώτατο όριο πιστώσεων, αναλήψεων, υποχρεώσεων που προτείνονται από την Επιτροπή για την περίοδο 2014-2020 είναι 1,025 τρισ. ευρώ και διαμορφώνεται στο 1,10% του ΑΕΠ των κρατών μελών της ΕΕ για το 2014, μειούμενο σταδιακά για τα επόμενα χρόνια. Το Συμβούλιο - λόγω και των δυσκολιών διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης - επιδιώκει μία πιο στοχευμένη και συγκεντροποιημένη ενίσχυση του κεφαλαίου σε τομείς που «υπόσχονται» κερδοφόρες επενδύσεις («πράσινη ενέργεια», καινοτομία - «πράσινες τεχνολογίες», διά βίου μάθηση - κατάρτιση, «ψηφιακή ατζέντα»), προτείνοντας το συνολικό ποσό να διαμορφωθεί στο 0,99% του ΑΕΠ των κρατών μελών της ΕΕ.
Πακέτο Αναθεώρησης των Κανονισμών για τα Ταμεία Συνοχής. Συνδέεται άμεσα με το Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο και επιδιώκεται να κλείσει μαζί με αυτό μέχρι το τέλος του 2012. Η αναθεώρηση της Πολιτικής Συνοχής έχει σαν στόχο η χρηματοδότηση της ΕΕ να υπηρετεί πιο στοχευμένη, αποτελεσματική και συγκεντρωτική χρηματοδότηση έργων που υπόσχονται υψηλή κερδοφορία στα μονοπώλια. Φαίνεται ξεκάθαρα από τις προτεραιότητες που μπαίνουν από την Κυπριακή Προεδρία, Επιτροπή και Συμβούλιο: Διευρωπαϊκά Δίκτυα Μεταφορών (TEN-T), ιδίως διασυνοριακοί σιδηρόδρομοι, αυτοκινητόδρομοι. «Συνδέοντας την Ευρώπη» - δίκτυο διατροπικών μεταφορών και συνδέσεων (π.χ. λιμάνια - σιδηρόδρομοι/ αυτοκινητόδρομοι - λιμάνια, σιδηρόδρομοι). Διευρωπαϊκά Δίκτυα Ενέργειας. Ευρυζωνικά Δίκτυα.
Ολοκληρωμένη Θαλάσσια Πολιτική της ΕΕ. Αποτελεί μέρος των στρατηγικών προτεραιοτήτων της Κυπριακής Προεδρίας. Θα πραγματοποιηθεί Ατυπη Υπουργική Συνάντηση στη Λευκωσία και στη Λεμεσό στις 8 Οκτώβρη 2012 που στοχεύει στην «επανενεργοποίηση» της Ολοκληρωμένης Θαλάσσιας Πολιτικής της ΕΕ, με την υιοθέτηση πολιτικής Διακήρυξης («Διακήρυξη της Λεμεσού»).

Εμβάθυνση της ενιαίας καπιταλιστικής αγοράς της ΕΕ

Οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην ενιαία καπιταλιστική αγορά της ΕΕ συνδέονται με τις επιδιώξεις διεξόδου από την κρίση τμημάτων του κεφαλαίου με εξαγωγικό προσανατολισμό, με την εκμετάλλευση της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ και την άρση κάθε εμποδίου στην ελεύθερη κυκλοφορία κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εργαζομένων. Προτεραιότητες εδώ είναι:
Η ολοκλήρωση της απελευθέρωσης των υπηρεσιών. Πλήρης και απρόσκοπτη εφαρμογή της Οδηγίας Μπολκεστάιν, για την πτώση στο κατώτατο δυνατό σημείο της τιμής της εργατικής δύναμης. Στην κατεύθυνση αυτή θα συμβάλει η συμπληρωματική Οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων, ώστε να αρθεί κάθε φραγμός στην εκμετάλλευση μετακινούμενων εργαζομένων.
Ενίσχυση της πρόσδεσης της έρευνας και της καινοτομίας με τις ανάγκες των επιχειρήσεων με την προώθηση του χρηματοδοτικού προγράμματος για την έρευνα - καινοτομία «Ορίζων 2020» και του «Ευρωπαϊκού Χώρου Ερευνας».
Ολοκλήρωση της απελευθέρωσης της εσωτερικής αγοράς ενέργειας και ΑΠΕ. Της Ενιαίας Ψηφιακής Αγοράς στις τηλεπικοινωνίες.

Μεταρρύθμιση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής

Η μεταρρύθμιση της ΚΑΠ βρίσκεται στο προσκήνιο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ σε διαπραγματεύσεις. Θα φέρει σε ακόμα πιο τραγική θέση τον φτωχό αγρότη της οικογενειακής εκμετάλλευσης και του μικρού κλήρου.
Η μείωση των κοινοτικών κονδυλίων για αγροτικές δαπάνες θα επιταχύνει τις διαδικασίες απομάκρυνσης των μικρών και φτωχών καλλιεργητών από την παραγωγή, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της αγροτικής οικονομίας. Θα επιδεινώσει το βιοτικό επίπεδο της φτωχής αγροτιάς στην ύπαιθρο και γενικότερα του εργαζόμενου λαού. Οι απελευθερώσεις των αγορών θα δημιουργήσουν νέους κινδύνους για μεγάλες διακυμάνσεις τιμών παραγωγού που θα επιδεινώσουν τη θέση των μικρών παραγωγών, αλλά και των εργαζομένων καταναλωτών, που αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη ακρίβεια, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη στα μονοπώλια.

Η ιμπεριαλιστική δράση της ΕΕ

Στο επίκεντρο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών της ΕΕ θα συνεχίσουν να βρίσκονται η Συρία και το Ιράν. Το εμπάργκο πετρελαίου κατά του Ιράν ξεκίνησε ήδη από την 1ηΙούλη, ενώ αναμένεται ένταση των πιέσεων, των εκβιασμών και των ωμών επεμβάσεων στα εσωτερικά και των δύο αυτών χωρών, σε συνεργασία, αλλά και σε αντιπαράθεση με άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ως εργαλείο για την επέμβασή της η ΕΕ, στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Μεσογείου και της Β. Αφρικής, θα αξιοποιήσει τόσο την ΕΥΕΔ, την αναθεωρημένη Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας και τα χρηματοδοτικά μέσα που διαθέτει στα πλαίσια της ΚΕΠΑ (Χρηματοδοτικό Μέσο για την Προώθηση της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Προενταξιακό Χρηματοδοτικό Μέσο).
Ηδη, το Συμβούλιο αποφάσισε νέα αποστολή δυνάμεων της ΕΕ στο Νίγηρα, την EUCAPSAHEL Niger, για την αντιμετώπιση του «οργανωμένου εγκλήματος και της τρομοκρατίας» στην περιοχή του Σαχέλ (ιδίως Μάλι, Μαυριτανία, Νίγηρα και Αλγερία), νέα πολιτική αποστολή στη Σομαλία, την EUCAP Nestor, για την καταπολέμηση της πειρατείας και ακόμη μία στρατιωτική αποστολή στο Νότιο Σουδάν, την EUAVSEC .
Τέλος, να σημειωθεί η στρατιωτική άσκηση ελικοπτέρων που οργανώθηκε στις 4 Ιούλη στην Πορτογαλία, από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Αμυνας, γεγονός που δείχνει ότι παραμένει αμείωτη η προσπάθεια της ΕΕ για την εξέλιξη των στρατιωτικών μέσων και ικανοτήτων της, ώστε να διατηρεί τις στρατιωτικές δυνατότητές της για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις παντού.
Το κουτί της Πανδώρας είναι ανοικτό ...με έντονους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς με κέντρο τη ΝΑ Μεσόγειο, τη Συρία, το Ιράν και τα κράτη της ευρύτερης περιοχής.
Η συμμαχία ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ δίνει «γην και ύδωρ» στην τρόικα για τη διάσωση των συμφερόντων των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, έχοντας υπόψη της ότι η κλεψύδρα μετρά αντίστροφα την ανατροπή της, μέσα από τους αμείλικτους νόμους της ταξικής πάλης.
Οι ψηφοθηρικές αντιμνημονιακές κορόνες του ΣΥΡΙΖΑ, η κατρακύλα από την καταγγελία στη διαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου δεν μπορούν να συγκαλύψουν τους ισχυρούς δεσμούς που τον συνδέουν με τη σοσιαλδημοκρατία και τις στρατηγικής σημασίας ενοποιητικές συνθήκες, τους κανονισμούς, τις οδηγίες και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου της ΕΕ σε βάρος των λαών.
Το «Εθνικό Σχέδιο Ανόρθωσης» στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για δήθεν «κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική εξυγίανση», «αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση» και «πολιτικά ισότιμη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωζώνη και την ΕΕ» είναι καραμπινάτος καπιταλισμός και μάλιστα χωρίς την παραμικρή χαλάρωση της αντιλαϊκής επίθεσης.
Οι εφεδρείες του αστικού πολιτικού συστήματος με διαφορετικά χαρακτηριστικά όπως το κόμμα «Ανεξάρτητοι Ελληνες», η φασιστική «Χρυσή Αυγή» κ.ά., αξιοποιούνται σε διαφορετικούς ρόλους για τη χειραγώγηση του εργατικού κινήματος.
Το ΚΚΕ επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις.
Η γραμμή πάλης του ΚΚΕ για την ενδυνάμωση της κοινωνικής συμμαχίας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, την ανασύνταξη και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, αποτελεί ασπίδα και δόρυ στην ταξική πάλη με το κεφάλαιο. Η επίθεση της ΕΕ στους εργαζόμενους και τους λαούς συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και γίνεται σκληρότερη, όσο εξελίσσεται η καπιταλιστική κρίση. Χρέος για τη ζωή και το μέλλον της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε κάθε κράτος μέλος είναι η αντίσταση στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα της ΕΕ, η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της, η πάλη για αποδέσμευση και διάλυση της ένωσης αυτής των μονοπωλίων, με εργατική λαϊκή εξουσία που αποτελεί προϋπόθεση για τη λαϊκή ευημερία.

Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ