Διαχείριση στο τετράγωνο και ψίχουλα στο «περίμενε» για το λαό, στη χτεσινή διακαναλική του Αλ. Τσίπρα
Επεσε
και η τελευταία απ' τις μάσκες, με τις οποίες κυκλοφορούσε καθ' όλη την
προεκλογική περίοδο ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηφοθηρώντας αγρίως και εκμεταλλευόμενος
την αγωνία του λαού για ανακούφιση απ' την αφόρητη πραγματικότητα που
βιώνει. Χτες, στο πλαίσιο της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου που
παραχώρησε ο Αλ. Τσίπρας δήλωσε κατηγορηματικά ότι μια κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ θα τηρήσει κατά γράμμα τις δεσμεύσεις που απορρέουν απ' τις
ευρωενωσιακές συνθήκες, κάτι που αναγόρευσε σε «υποχρέωση της χώρας»
και συμπλήρωσε ότι το εθνικό σχέδιο ανόρθωσης που υπόσχεται σε
αντικατάσταση του μνημονίου θα κινείται στις ράγες των ευρωενωσιακών,
βαθιά αντιλαϊκών συνθηκών.
Απέκρυψε σκόπιμα βεβαίως ότι γέννημα θρέμμα αυτών των συνθηκών είναι και το μνημόνιο, για το οποίο στην εισηγητική του τοποθέτηση δεν είπε κουβέντα. Αντιθέτως, διαβεβαίωσε την πλουτοκρατία ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να παραμείνει η χώρα στην ευρωενωσιακή της συμμαχία, για να σταθεροποιηθεί η οικονομία με το «σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας, ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης», έπειτα από διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Πρόκειται για δέσμευση απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο ότι θα εφαρμόσει κατά γράμμα οτιδήποτε απαιτείται για να ξεπεράσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Στο πλαίσιο αυτό, τάχτηκε αναφανδόν υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ενώ ειδικά για τους εφοπλιστές δήλωσε ότι πρόθεσή τους είναι ο διάλογος μαζί τους, ώστε να πειστούν να συνεισφέρουν τον οβολόν τους τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση! Παραδέχτηκε όμως ότι αν δεν θέλουν να το κάνουν, μπορούν να το αποφύγουν. Αλλωστε, και σε ό,τι αφορά στα περί φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, πρόσθεσε με νόημα ότι στόχος τους δεν είναι «να πλήξουν την ανταγωνιστικότητα».
Επανέλαβε, τέλος, ότι δεν αποτελεί προτεραιότητά τους η αποχώρηση απ' το ΝΑΤΟ, χωρίς βέβαια να πει το παραμικρό για το ποια θα είναι η στάση μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης της αριστεράς στην περίπτωση που στη γειτονιά μας ξεσπάσει πόλεμος, όπως ήδη φαίνεται από τις προετοιμασίες των ιμπεριαλιστών σε βάρος της Συρίας.
Κατά τα άλλα, στην εισήγησή του αναλώθηκε σε διακηρύξεις εντυπωσιασμού για ρετουσάρισμα της βιτρίνας του αστικού πολιτικού συστήματος. Δεσμεύτηκε π.χ. για ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο, για περικοπές στις αποζημιώσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών, για περικοπή των προνομίων των βουλευτών και άλλα σχετικά. Πρόκειται για εξαγγελίες που «άνθισαν» στο έδαφος της αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας ότι για την κρίση φταίει το πολιτικό σύστημα, η σπατάλη και οι «κλέφτες».
Αυτήν την προπαγάνδα εξέθρεψε και ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύβοντας τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Τώρα έρχεται να ολοκληρώσει την κοροϊδία, λέγοντας ότι ορισμένες αλλαγές βιτρίνας στο αστικό πολιτικό σύστημα συνιστούν «ανατροπή». Τα ίδια έλεγε και ο Γ. Παπανδρέου πριν αναλάβει τη διακυβέρνησης, τα ίδια πάνω κάτω λένε και όσοι διεκδικούν σήμερα αναβαθμισμένο ρόλο στην αστική διαχείριση, όπως ο Κουβέλης, ο Καμμένος, ο Βενιζέλος.
Στους ανέργους μάλιστα συνέστησε ...υπομονή έως ότου επέλθει η ανάπτυξη, συσκοτίζοντας ότι ακόμα και τότε θα είναι αδύνατη η επανόρθωση της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια εργατικής δύναμης, που συντελείται σήμερα. Καλλιεργώντας ήδη άλλοθι για την μετεκλογική αθέτηση κι αυτών των κουτσουρεμένων υποσχέσεων που δίνει στο λαό, αναπαρήγαγε το επιχείρημα της «καμένης γης» και των άδειων ταμείων και ανέσυρε το «άλλο η κυβέρνηση και άλλο η εξουσία».
Επικρίνοντας τα άλλα κόμματα δήλωσε «αφήνουν πίσω τους λεηλασία, εμείς απλά αναλαμβάνουμε την ευθύνη (...) δεν είμαστε σωτήρες, ούτε ήρωες (...) αν στο τέλος θα τα καταφέρουμε θα κριθεί απ' τη στήριξη του λαού (....) θα λέμε πάντα την αλήθεια για δυσκολίες και δυνατότητες που έχουμε μπροστά μας»! Ανέφερε μάλιστα ότι προτείνουν «τις λιγότερες δυνατές παροχές», που κοστίζουν λιγότερο «από αυτά που εξήγγειλε ο Α. Σαμαράς», δείχνοντας ότι και αυτοί κοστολογούν τις ανάγκες του λαού ανάλογα με τις υποχρεώσεις απέναντι στην ντόπια πλουτοκρατία και την ΕΕ.
Ο Αλ. Τσίπρας, ενώ παραδέχτηκε στα λόγια ότι η κρίση βαθαίνει, επέμεινε στη γραμμή του εφησυχασμού του λαού ότι τίποτα πιο επώδυνο απ' όσα ήδη βιώνει δεν τον περιμένει, ότι η ΕΕ δεν μπορεί να πετάξει εκτός την Ελλάδα, αφού έτσι θα είναι η ίδια «ανάπηρη». Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο να βαθύνει η κρίση και να υπάρξουν σοβαρές δραματικές εξελίξεις σε βάρος του λαού, αρκέστηκε να δηλώσει ότι «δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι σε παγκόσμια κλίμακα θα επικρατήσει σύνεση» και «μη μας ζητάτε να σας αναλύσουμε το σχέδιο έκτακτης ανάγκης»! Μάλιστα, ενώ ο ίδιος και το κόμμα του καθησυχάζουν και παροπλίζουν το λαό, πέταξε σ' αυτόν το μπαλάκι να αποτρέψει αρνητικές εξελίξεις απ' το βάθεμα της κρίσης.
Οπως είπε, αναφερόμενος στην ΕΕ, δεν είναι η ώρα όταν το σπίτι καίγεται να επιρρίπτεις ευθύνες σ' αυτόν που έβαλε την πυρκαγιά, να επενδύεις στην καταστροφή, για να δηλώνεις δικαιωμένος και συμπλήρωσε «βεβαίως φταίει ο καπιταλισμός, αλλά έχουμε ιστορική ευθύνη να αγωνιστούμε για να σώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε και έτσι θα μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε και να ξεπεράσουμε και τον καπιταλισμό»! Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι στόχος της διαχείρισης που θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κυβερνήσει, είναι η διάσωση του γερασμένου και σάπιου καπιταλισμού.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δήλωσε ότι συστρατεύεται με τον καπιταλισμό γενικώς στα δύσκολα που περνάει, δήλωσε και την ιδιαίτερη προτίμησή του στον αμερικάνικο καπιταλισμό. Πρόβαλε για πολλοστή φορά το «μοντέλο Ομπάμα» και την επεκτατική διαχείριση της κρίσης σαν παράδειγμα προς μίμηση, απέφυγε όμως να απαντήσει σε ερώτηση που του έγινε σχετικά με το ότι ο αμερικάνικος λαός δεινοπαθεί. Σαν παράδειγμα προς μίμηση πρόβαλε και την πολιτική Ραχόι στην Ισπανία, επειδή δήθεν έλαβε δάνειο δίχως μνημόνιο. Αναγκάστηκε όμως να παραδεχτεί σε σχετική ερώτηση που του έγινε ότι η ισπανική κυβέρνηση εφάρμοζε από τα πριν πολιτική μνημονιακή, σκληρής λιτότητας για το λαό.
Επιβεβαιώνοντας ότι θέλει το εργατικό λαϊκό κίνημα στον πάγο, ισχυρίστηκε ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την «ομαλότητα» και την «κοινωνική συνοχή», την οποία αντιπαρέθεσε στο «χάος» που θα επέλθει αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική. Και προεξόφλησε ότι στις 18 Ιούνη θα υπάρχει κυβέρνηση.
Μπερδεύοντας τον ίσκιο με το μπόι τους και ανακατεύοντας την βουλιμία τους να ασκήσουν αστική διαχείριση με το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης, τόλμησε με θράσος να απευθυνθεί στο ΚΚΕ και να του υποδείξει να μην απουσιάζει τάχα απ' τις «διαδικασίες της λαϊκής χειραφέτησης», αλλά να συνεργήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που θα ξελασπώσει την πλουτοκρατία απ' την κρίση της.
Προσβάλλοντας ευθέως τα μέλη του ΚΚΕ, που συλλογικά διαμορφώνουν τις αποφάσεις του Κόμματος, αλλά και τους χιλιάδες φίλους και ψηφοφόρους του ΚΚΕ, δήλωσε, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια: «Ο κόσμος που ακολουθεί το ΚΚΕ έχει διαφορετική κουλτούρα. Μπορεί να μην εκπλαγεί από απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, έχει ξανασυμβεί αυτό». Ο ΣΥΡΙΖΑ διαπράττει αθλιότητα πρώτου μεγέθους σε βάρος του ΚΚΕ όταν αντιστρέφει με ψέματα την πραγματικότητα και προσπαθεί να καλλιεργήσει συγχύσεις για τις αταλάντευτες θέσεις του Κόμματος. Είναι κι αυτό ένα κριτήριο για κάθε προοδευτικό και ριζοσπάστη να γυρίσει την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ, να δυναμώσει και με την ψήφο του στις 17 Ιούνη το ΚΚΕ.
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Απέκρυψε σκόπιμα βεβαίως ότι γέννημα θρέμμα αυτών των συνθηκών είναι και το μνημόνιο, για το οποίο στην εισηγητική του τοποθέτηση δεν είπε κουβέντα. Αντιθέτως, διαβεβαίωσε την πλουτοκρατία ότι θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν, ώστε να παραμείνει η χώρα στην ευρωενωσιακή της συμμαχία, για να σταθεροποιηθεί η οικονομία με το «σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας, ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης», έπειτα από διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Πρόκειται για δέσμευση απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο ότι θα εφαρμόσει κατά γράμμα οτιδήποτε απαιτείται για να ξεπεράσει την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Στο πλαίσιο αυτό, τάχτηκε αναφανδόν υπέρ της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, ενώ ειδικά για τους εφοπλιστές δήλωσε ότι πρόθεσή τους είναι ο διάλογος μαζί τους, ώστε να πειστούν να συνεισφέρουν τον οβολόν τους τώρα που η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίση! Παραδέχτηκε όμως ότι αν δεν θέλουν να το κάνουν, μπορούν να το αποφύγουν. Αλλωστε, και σε ό,τι αφορά στα περί φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου, πρόσθεσε με νόημα ότι στόχος τους δεν είναι «να πλήξουν την ανταγωνιστικότητα».
Επανέλαβε, τέλος, ότι δεν αποτελεί προτεραιότητά τους η αποχώρηση απ' το ΝΑΤΟ, χωρίς βέβαια να πει το παραμικρό για το ποια θα είναι η στάση μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης της αριστεράς στην περίπτωση που στη γειτονιά μας ξεσπάσει πόλεμος, όπως ήδη φαίνεται από τις προετοιμασίες των ιμπεριαλιστών σε βάρος της Συρίας.
Κατά τα άλλα, στην εισήγησή του αναλώθηκε σε διακηρύξεις εντυπωσιασμού για ρετουσάρισμα της βιτρίνας του αστικού πολιτικού συστήματος. Δεσμεύτηκε π.χ. για ολιγομελές υπουργικό συμβούλιο, για περικοπές στις αποζημιώσεις του πρωθυπουργού και των υπουργών, για περικοπή των προνομίων των βουλευτών και άλλα σχετικά. Πρόκειται για εξαγγελίες που «άνθισαν» στο έδαφος της αποπροσανατολιστικής προπαγάνδας ότι για την κρίση φταίει το πολιτικό σύστημα, η σπατάλη και οι «κλέφτες».
Αυτήν την προπαγάνδα εξέθρεψε και ο ΣΥΡΙΖΑ, κρύβοντας τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Τώρα έρχεται να ολοκληρώσει την κοροϊδία, λέγοντας ότι ορισμένες αλλαγές βιτρίνας στο αστικό πολιτικό σύστημα συνιστούν «ανατροπή». Τα ίδια έλεγε και ο Γ. Παπανδρέου πριν αναλάβει τη διακυβέρνησης, τα ίδια πάνω κάτω λένε και όσοι διεκδικούν σήμερα αναβαθμισμένο ρόλο στην αστική διαχείριση, όπως ο Κουβέλης, ο Καμμένος, ο Βενιζέλος.
Ψίχουλα στο περίμενε...
Ο
Αλ. Τσίπρας απέφυγε να συγκεκριμενοποιήσει το χρόνο κατά τον οποίο θα
υλοποιήσει ακόμα και αυτές τις υποτυπώδεις εξαγγελίες του, όπως για
παράδειγμα την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και του
επιδόματος ανεργίας στα 461, την επαναφορά της μετενέργειας στους έξι
μήνες, μέτρα για τους δανειολήπτες. Ακόμα και για την υλοποίηση αυτών
των ελάχιστων μέτρων, τα οποία αφήνουν ανέγγιχτο το πλέγμα των
αντεργατικών νόμων που έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ενσωματώνοντας
οδηγίες της ΕΕ, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι «εμείς δεν έχουμε ιδιαίτερη βιάση»!Στους ανέργους μάλιστα συνέστησε ...υπομονή έως ότου επέλθει η ανάπτυξη, συσκοτίζοντας ότι ακόμα και τότε θα είναι αδύνατη η επανόρθωση της καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, πρώτα και κύρια εργατικής δύναμης, που συντελείται σήμερα. Καλλιεργώντας ήδη άλλοθι για την μετεκλογική αθέτηση κι αυτών των κουτσουρεμένων υποσχέσεων που δίνει στο λαό, αναπαρήγαγε το επιχείρημα της «καμένης γης» και των άδειων ταμείων και ανέσυρε το «άλλο η κυβέρνηση και άλλο η εξουσία».
Επικρίνοντας τα άλλα κόμματα δήλωσε «αφήνουν πίσω τους λεηλασία, εμείς απλά αναλαμβάνουμε την ευθύνη (...) δεν είμαστε σωτήρες, ούτε ήρωες (...) αν στο τέλος θα τα καταφέρουμε θα κριθεί απ' τη στήριξη του λαού (....) θα λέμε πάντα την αλήθεια για δυσκολίες και δυνατότητες που έχουμε μπροστά μας»! Ανέφερε μάλιστα ότι προτείνουν «τις λιγότερες δυνατές παροχές», που κοστίζουν λιγότερο «από αυτά που εξήγγειλε ο Α. Σαμαράς», δείχνοντας ότι και αυτοί κοστολογούν τις ανάγκες του λαού ανάλογα με τις υποχρεώσεις απέναντι στην ντόπια πλουτοκρατία και την ΕΕ.
Ο Αλ. Τσίπρας, ενώ παραδέχτηκε στα λόγια ότι η κρίση βαθαίνει, επέμεινε στη γραμμή του εφησυχασμού του λαού ότι τίποτα πιο επώδυνο απ' όσα ήδη βιώνει δεν τον περιμένει, ότι η ΕΕ δεν μπορεί να πετάξει εκτός την Ελλάδα, αφού έτσι θα είναι η ίδια «ανάπηρη». Σε ερώτηση για το ενδεχόμενο να βαθύνει η κρίση και να υπάρξουν σοβαρές δραματικές εξελίξεις σε βάρος του λαού, αρκέστηκε να δηλώσει ότι «δεν μπορώ να εγγυηθώ ότι σε παγκόσμια κλίμακα θα επικρατήσει σύνεση» και «μη μας ζητάτε να σας αναλύσουμε το σχέδιο έκτακτης ανάγκης»! Μάλιστα, ενώ ο ίδιος και το κόμμα του καθησυχάζουν και παροπλίζουν το λαό, πέταξε σ' αυτόν το μπαλάκι να αποτρέψει αρνητικές εξελίξεις απ' το βάθεμα της κρίσης.
Διασώστης του καπιταλισμού
Στην
προσπάθειά του να υπερασπιστεί την ενσωμάτωσή τους στο σύστημα της
καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, αξίωσε απ' το λαό να βάλει πλάτη για την
κατάσβεση της πυρκαγιάς που τσουρουφλίζει σήμερα την αστική τάξη.Οπως είπε, αναφερόμενος στην ΕΕ, δεν είναι η ώρα όταν το σπίτι καίγεται να επιρρίπτεις ευθύνες σ' αυτόν που έβαλε την πυρκαγιά, να επενδύεις στην καταστροφή, για να δηλώνεις δικαιωμένος και συμπλήρωσε «βεβαίως φταίει ο καπιταλισμός, αλλά έχουμε ιστορική ευθύνη να αγωνιστούμε για να σώσουμε ό,τι μπορούμε να σώσουμε και έτσι θα μπορέσουμε να αντιπαλέψουμε και να ξεπεράσουμε και τον καπιταλισμό»! Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι στόχος της διαχείρισης που θα ασκήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν κυβερνήσει, είναι η διάσωση του γερασμένου και σάπιου καπιταλισμού.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αφού δήλωσε ότι συστρατεύεται με τον καπιταλισμό γενικώς στα δύσκολα που περνάει, δήλωσε και την ιδιαίτερη προτίμησή του στον αμερικάνικο καπιταλισμό. Πρόβαλε για πολλοστή φορά το «μοντέλο Ομπάμα» και την επεκτατική διαχείριση της κρίσης σαν παράδειγμα προς μίμηση, απέφυγε όμως να απαντήσει σε ερώτηση που του έγινε σχετικά με το ότι ο αμερικάνικος λαός δεινοπαθεί. Σαν παράδειγμα προς μίμηση πρόβαλε και την πολιτική Ραχόι στην Ισπανία, επειδή δήθεν έλαβε δάνειο δίχως μνημόνιο. Αναγκάστηκε όμως να παραδεχτεί σε σχετική ερώτηση που του έγινε ότι η ισπανική κυβέρνηση εφάρμοζε από τα πριν πολιτική μνημονιακή, σκληρής λιτότητας για το λαό.
Επιβεβαιώνοντας ότι θέλει το εργατικό λαϊκό κίνημα στον πάγο, ισχυρίστηκε ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ εγγυάται την «ομαλότητα» και την «κοινωνική συνοχή», την οποία αντιπαρέθεσε στο «χάος» που θα επέλθει αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική. Και προεξόφλησε ότι στις 18 Ιούνη θα υπάρχει κυβέρνηση.
Μπερδεύοντας τον ίσκιο με το μπόι τους και ανακατεύοντας την βουλιμία τους να ασκήσουν αστική διαχείριση με το μεγαλείο της Εθνικής Αντίστασης, τόλμησε με θράσος να απευθυνθεί στο ΚΚΕ και να του υποδείξει να μην απουσιάζει τάχα απ' τις «διαδικασίες της λαϊκής χειραφέτησης», αλλά να συνεργήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που θα ξελασπώσει την πλουτοκρατία απ' την κρίση της.
Προσβάλλοντας ευθέως τα μέλη του ΚΚΕ, που συλλογικά διαμορφώνουν τις αποφάσεις του Κόμματος, αλλά και τους χιλιάδες φίλους και ψηφοφόρους του ΚΚΕ, δήλωσε, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια: «Ο κόσμος που ακολουθεί το ΚΚΕ έχει διαφορετική κουλτούρα. Μπορεί να μην εκπλαγεί από απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, έχει ξανασυμβεί αυτό». Ο ΣΥΡΙΖΑ διαπράττει αθλιότητα πρώτου μεγέθους σε βάρος του ΚΚΕ όταν αντιστρέφει με ψέματα την πραγματικότητα και προσπαθεί να καλλιεργήσει συγχύσεις για τις αταλάντευτες θέσεις του Κόμματος. Είναι κι αυτό ένα κριτήριο για κάθε προοδευτικό και ριζοσπάστη να γυρίσει την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ, να δυναμώσει και με την ψήφο του στις 17 Ιούνη το ΚΚΕ.
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου