Η Σούδα είναι «μαγνήτης» του πολέμου

Αποσπάσματα της ομιλίας του Ελ. Βαγενά, μέλους της ΚΕ και υπεύθυνου του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ σε εκδήλωση στα Χανιά την περασμένη Τετάρτη με θέμα «Οι εξελίξεις στη Συρία και στη Μέση Ανατολή, ο ρόλος της βάσης της Σούδας και οι θέσεις του ΚΚΕ»

Από κινητοποίηση του λαϊκού κινήματος πέρσι το Μάρτη έξω από τη βάση της Σούδας

Μιλώντας στην εκδήλωση που διοργάνωσε η Νομαρχιακή Επιτροπή Χανίων του ΚΚΕ, ο Ελισαίος Βαγενάς σημείωσε: «Οι κομμουνιστές θεωρούμε την ταξική πάλη ως την κινητήρια δύναμη κάθε κοινωνικής εξέλιξης! Ωστόσο, δεν πρέπει να αμελούμε πως η ταξική πάλη πρέπει να αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένα κι αυτό συμβαίνει σ' εκείνο το βαθμό που παίρνονται υπόψη και τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, των διεθνών εξελίξεων, τα οποία βρίσκονται σε άμεση αλληλεξάρτηση και με τις εξελίξεις στο εσωτερικό της κάθε χώρας.(...)Το έργο μας αυτό δεν είναι, βέβαια, καθόλου εύκολο, γιατί, όπως έγραφε ο Β. Ι. Λένιν, ο ηγέτης της Οχτωβριανής Επανάστασης, της οποίας τα 95 χρόνια θα τιμήσουμε σε λίγες μέρες, στις 7 του Νοέμβρη: "Η άγνοια από μέρους των μαζών του πληθυσμού της εξωτερικής πολιτικής είναι ασύγκριτα μεγαλύτερη από την άγνοια στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής... Η εξαπάτηση των λαϊκών μαζών όσον αφορά τις "υποθέσεις" της εξωτερικής πολιτικής έχει οργανωθεί αριστοτεχνικά (...) Εκατομμύρια αντίτυπα των αστικών εφημερίδων χύνουν παντού το δηλητήριο της απάτης" (Β. Ι. Λένιν. "Η εξωτερική πολιτική της ρωσικής επανάστασης", "Απαντα", τ. 32, σελ. 335).
Σήμερα η επιχείρηση αποβλάκωσης του λαού έχει γίνει ακόμη πιο επιστημονική, απ' ό,τι πριν 95 χρόνια, όταν τα έγραφε αυτά ο Λένιν. Σήμερα, χάρη στον κινηματογράφο, στην τηλεόραση, στο Ιντερνετ, ο όγκος της πληροφόρησης και της ιδεολογικο-πολιτικής "πλύσης του εγκεφάλου" λαμβάνει αριστουργηματικά χαρακτηριστικά. Στο σχεδιασμό και εκτέλεση των ιμπεριαλιστικών πολέμων υπάρχει όχι μόνον η στρατιωτική πλευρά, η "επιχειρησιακή" πλευρά, όπως λένε οι στρατιωτικοί, αλλά και πολλές ακόμη. Ανάμεσα σ' αυτές και η πλευρά της πολιτικο-ψυχολογικής προετοιμασίας του λαού για τη συμμετοχή της χώρας σ' έναν τέτοιο, ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να πειστεί ο λαός για την αναγκαιότητα να στηρίξει τον πόλεμο. Εδώ αξιοποιούνται τόσο τα παλαιότερα "εργαλεία", όπως η επίκληση της "πατρίδας", των "συμφερόντων" της, αλλά και νεότερα. Να θυμίσω ορισμένα:

• Για να σταματήσει η "εθνοκάθαρση" και για δήθεν "ανθρωπιστικούς λόγους" (μας έλεγαν στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας).
• "Ενάντια στην τρομοκρατία" και "για να σταματήσουν οι γυναίκες να φοράνε την μπούργκα" (μας έλεγαν στον πόλεμο στο Αφγανιστάν).
• "Για να μη γίνει χρήση όπλων μαζικής καταστροφής" (στον πόλεμο του Ιράκ).
• 'Η ακόμη και "για να στηριχθεί η Αραβική Ανοιξη" (μας είπαν στη Λιβύη, αλλά και τώρα με αφορμή τις αιματηρές εξελίξεις και στη Συρία).

Από αντιμπεριαλιστική συγκέντρωση στη Λάρισα που έγινε την Τετάρτη ενάντια στα ΝΑΤΟικά στρατηγεία και την κοινή στρατιωτική άσκηση Ελλάδας - Ισραήλ

Πρόκειται για επιχειρήματα των αστικών κυβερνήσεων και ΜΜΕ, των επιτελείων του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που σε μεγάλο βαθμό αναπαράγουν μέσα στα λαϊκά στρώματα και οι διάφορες "αριστερές" δυνάμεις, δηλαδή οι δυνάμεις του οπορτουνισμού.Βέβαια, είναι από τώρα γνωστό πως στα επόμενα χρόνια οι ιμπεριαλιστές θα επικαλεστούν νέα, ευφάνταστα προσχήματα για τις επεμβάσεις και τους πολέμους. Οποιος διαβάσει τη "νέα στρατηγική αντίληψη" του ΝΑΤΟ θα βρει εκεί διάφορα ..."λουλούδια", περί δήθεν "νέων" και "ασύμμετρων απειλών", τα οποία πλέον μπορούν να χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για την επέκταση της δράσης του ΝΑΤΟ, όπως: Κυβερνοεπιθέσεις, πειρατεία, "τρομοκρατία", διάδοση των βαλλιστικών και πυρηνικών όπλων, "ενεργειακή ασφάλεια", κλιματικές αλλαγές, μετανάστευση, έλλειψη νερού κ.ά.
Το Κόμμα μας, τόσο στις περιπτώσεις των πολέμων της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, όσο και στον πρόσφατο της Λιβύης, αλλά και σ' αυτόν που ετοιμάζεται ενάντια σε Συρία - Ιράν, αρνήθηκε με αποφασιστικότητα να αποδεχτεί τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα. Καλούμε τους εργαζόμενους να "μην τσιμπήσουν" στο όποιο "δόλωμα" τους πετάξουν τα παράσιτα οι καπιταλιστές, για να τους σύρουν στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Ομως, για να μην περάσουν αυτά τα σχέδια, πρέπει οι κομμουνιστές, κάθε συνεπής αντιιμπεριαλιστής αγωνιστής, να βοηθήσει, ώστε να κάνουμε "φύλλο και φτερό" τα επιχειρήματα των ιμπεριαλιστών, αλλά και τους φόβους που σπέρνουν. Να δείξουμε τις πραγματικές αιτίες του πολέμου.
Ας αναρωτηθούμε: Είναι δυνατόν οι μονάρχες, οι πρίγκιπες της Σαουδικής Αραβίας και οι διάφοροι εμίρηδες να ενδιαφέρονται για τα δημοκρατικά δικαιώματα των Σύρων; Είναι δυνατόν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, που σφάγιασαν τόσους και τόσους λαούς, να ξημεροβραδιάζονται τώρα με το "άγχος" δήθεν της "αποκατάστασης της δημοκρατίας" στη Συρία; Είναι δυνατόν η τουρκική ηγεσία, που εδώ και κοντά 40 χρόνια κατέχει στρατιωτικά το 40% ενός ανεξάρτητου κράτους-μέλους του ΟΗΕ, της Κύπρου, να αποζητά την ειρήνη και την ευημερία του συριακού λαού;
Οι εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι βαθιές, εκρηκτικές και διαμορφώνουν μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, με τεράστιες συνέπειες στη ζωή των εργαζομένων, θέτουν συνεχώς και πιο επίμονα τη σχέση καπιταλισμός - κρίση - πόλεμος.

Για τις εξελίξεις στη Συρία

Σαφώς και τα γεγονότα που ξεκίνησαν πριν ενάμισι χρόνο στη Συρία είχαν τη ρίζα τους στο εσωτερικό της χώρας. Στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που βιώνουν η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Προβλήματα που οξύνθηκαν τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της συρρίκνωσης των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και εισοδημάτων, που προωθούνται προς όφελος της ντόπιας αστικής τάξης και με στόχο την ενσωμάτωση στη διεθνή καπιταλιστική αγορά.
Σχεδόν ταυτόχρονα, όμως, εκδηλώθηκε και η προσπάθεια ιμπεριαλιστικής επέμβασης στα εσωτερικά της Συρίας από ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ, Ισραήλ, Τουρκία, Κατάρ, Σαουδική Αραβία.
Εγινε φανερό πως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, το Ισραήλ ενδιαφέρονταν για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση του συριακού αστικού καθεστώτος, που αντιτίθεται ανάλογα με τις εξελίξεις στις ιμπεριαλιστικές θέσεις και σχεδιασμούς στην περιοχή και αποτελεί σύμμαχο δυνάμεων στην Παλαιστίνη, στο Λίβανο κ.α. που συγκρούονται με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ. Ας μην ξεχνάμε πως σήμερα εδάφη της Συρίας είναι κάτω από ξένη (ισραηλινή) κατοχή!
Η αποδυνάμωση αυτού του καθεστώτος ή ακόμη και η ανατροπή του συνδέεται με την προσπάθεια των ΗΠΑ και της ΕΕ να βάλουν εμπόδια στις ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, της Κίνας και της Ρωσίας, που διατηρούν στενές σχέσεις με Ιράν και Συρία. Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι αυτές οι 2 χώρες έχουν βάλει ήδη 3 φορές "βέτο" στον ΟΗΕ ενάντια στη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία. Μια τέτοια επέμβαση μπορεί να ανοίξει την "όρεξη" σε ιμπεριαλιστικά σχέδια επίθεσης κατά του Ιράν, με το πρόσχημα του πυρηνικού του προγράμματος. Μπορεί ακόμη να οδηγήσει σε νέους διαμελισμούς κρατών της περιοχής και σε ντόμινο αποσταθεροποίησης και αιματοχυσιών, κάτι που θα φέρει νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Σ' αυτές τις συνθήκες το Κόμμα μας συγκεντρώνει την προσοχή στο κύριο, που αυτή τη στιγμή είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι ανάλογες επεμβάσεις στην περιοχή, με τη συμμετοχή μάλιστα και της χώρας μας. Η αντίθεσή μας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση, που ξετυλίγεται στη Συρία, ή σε ανάλογη επίθεση στο Ιράν, δεν σημαίνει παραίτηση από την κριτική στάση που διατηρεί τη Κόμμα μας απέναντι στα αστικά καθεστώτα αυτών των χωρών. Οι εξελίξεις στη Συρία είναι υπόθεση του λαού της. Αυτός έχει την ευθύνη να αποφασίσει για την πορεία της χώρας του.

Οι γενικότερες προθέσεις των ιμπεριαλιστών

Οι εξελίξεις αυτές σχετίζονται με γενικότερες αναδιατάξεις στην περιοχή που συνδέονται και με το ιμπεριαλιστικό σχέδιο για τη "Νέα Μέση Ανατολή", με τις αλλαγές που γίνονται στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή, με την προσπάθεια αναδιοργάνωσης του αστικού συστήματος, ώστε να αντιστοιχηθεί στις σημερινές ανάγκες της καπιταλιστικής κερδοφορίας (...)
Η κατάσταση αυτή εκτυλίσσεται σε συνθήκες βαθιάς, συγχρονισμένης καπιταλιστικής κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων που αναζητούν κερδοφόρους δρόμους. Χαρακτηρίζεται από την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης εντείνονται, για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των ενεργειακών δρόμων και μπορεί να οδηγήσουν σε γενικευμένες πολεμικές αναμετρήσεις, ως συνέχεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων που εξαπέλυσαν το προηγούμενο διάστημα ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ και της Λιβύης (...).
Η σύγκρουση μπορεί στον έναν ή άλλο βαθμό να "αγκαλιάσει" ολόκληρη την περιοχή (Ανατολική Μεσόγειο, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική, Περσικό κόλπο, Βαλκάνια, Κασπία).
Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, η κατάσταση ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου αξιοποιείται για την άμβλυνση των συνεπειών της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και τη διοχέτευση κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις.

Ο ρόλος της Σούδας

Στις εξελίξεις που διαδραματίζονται στην περιοχή μας, σημαντικό ρόλο, από την πλευρά των «επιχειρησιακών σχεδιασμών», παίζουν οι στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ σε Ελλάδα και Τουρκία, όπως κι αυτών στη Μ. Ανατολή.
Οι βάσεις αυτές είναι τα εφαλτήρια για την εξαπόλυση των επιθέσεων όταν αυτές βρίσκονται στην ενεργή φάση τους, ενώ όλο το διάστημα (πριν, κατά τη διάρκεια και μετά) χρησιμεύουν για τον ανεφοδιασμό, τη στάθμευση και γενικότερα τη στήριξη των πολεμικών επιχειρήσεων.
Χωρίς τις βάσεις οι επιχειρήσεις των ιμπεριαλιστών θα αντιμετωπίσουν μεγάλες δυσκολίες, που καταστούν επίφοβα τα αποτελέσματά τους. Θα το σκεφτόντουσαν διπλά και τρίδιπλα οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές να εξαπολύσουν επιθέσεις στηριζόμενοι μόνο στα αεροπλανοφόρα τους, στα στρατηγικά βομβαρδιστικά τους, που μπορούν να πετούν πολλές ώρες, αν δεν υπήρχε η βάση της Σούδας και οι άλλες βάσεις στην περιοχή της Μ. Ανατολής.
Οχι τυχαία το Ιράν, που είναι στη δεδομένη φάση στήριγμα για τη Συρία, δήλωσε πως μια επίθεση κατά της Συρίας θα είναι και επίθεση κατά του Ιράν και πως σε μια τέτοια κατάσταση το Ιράν θα χτυπήσει τις βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή. Η φωτιά που βάζουν οι ιμπεριαλιστές θα πάρει έκταση και οι κίνδυνοι για την Ελλάδα, για την Κρήτη, είναι μεγάλοι λόγω της εμπλοκής της ελληνικής κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.
Η Κρήτη και συγκεκριμένα η βάση της Σούδας απέχει από το Ιράν 2.000 χιλιόμετρα (2,5 χιλ. από την Τεχεράνη). Η εμβέλεια των ιρανικών πυραύλων «Σαντζίλ» φτάνει τα 2,5 χιλιάδες χιλιόμετρα. Ρωτάμε: Αξίζει για τα συμφέροντα των αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλίων να βρίσκεται ο λαός της Κρήτης κάτω απ' αυτήν την υπαρκτή απειλή;
Η Σούδα κάθε άλλο παρά είναι ο "μαγνήτης" του συναλλάγματος, όπως στρεβλά το παρουσιάζουν ορισμένοι! Η Σούδα είναι ο μαγνήτης του πολέμου, της δυστυχίας, της καταστροφής, των αιματοχυσιών, που θα 'ρθουν αναπόφευκτα, αν δεν ξεσηκωθεί ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής μας!

ΟΧΙ στο φόβο και στα ψέματα της υποταγής!

Το ΚΚΕ μπροστά σ' αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις προτάσσει την ανάγκη της πάλης για να μην εμπλακεί η Ελλάδα στο νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Γνωρίζουμε πως εδώ και μήνες συσσωρεύονται δυνάμεις στη Σούδα. Βλέπουμε πως η Ελλάδα πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια, παρά τις αντιδράσεις του ΚΚΕ και μαζικών φορέων, συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ. Μόνο αυτή τη βδομάδα 10 ισραηλινά αεροσκάφη "F16" συμμετέχουν σε άσκηση προσομοίωσης της επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, σε περιοχή της Θεσσαλίας.
Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να σταυρώσουν τα χέρια μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις! Το αντίθετο! Πρέπει να κινητοποιηθούν! Να απαιτήσουν:
Να κλείσει εδώ και τώρα η βάση της Σούδας και γενικότερα να μη χρησιμοποιηθεί ο εναέριος χώρος, τα εδάφη και οι θάλασσες της χώρας μας για το νέο πόλεμο. Να σταματήσουν τα στρατιωτικά γυμνάσια και γενικότερα η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ. Να μην τηρηθούν οι λεγόμενες "συμβατικές υποχρεώσεις" στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και γενικότερα να δυναμώσει η πάλη για την αποδέσμευση απ' αυτόν τον επικίνδυνο οργανισμό.

Ο δρόμος της «αριστερής λύσης» και ο πόλεμος

Γνωρίζουμε πως όταν το ΚΚΕ ασκεί κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μας εγκαλούν για εμπάθεια, για μεροληψία κλπ. Θα είμαστε, λοιπόν, εδώ όσο γίνεται πιο "αντικειμενικοί". Πάρτε υπόψη τα δεδομένα:
Εγινε ή δεν έγινε συνάντηση του κ. Τσίπρα με τους πρεσβευτές και διπλωμάτες των 20 ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών στις παραμονές εκλογών του Ιούνη; Εγινε! Τι ειπώθηκε εκεί;
Η όλη συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους πρεσβευτές των χωρών της G20 έδωσε μια γεύση από το πρόσφατο παρελθόν και θύμισε πολύ τον πρώην πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, που τώρα τελευταία έχουμε απολέσει τα ίχνη του. Τα ίδια σλόγκαν περί "νέας πολυδιάστατης ενεργητικής φιλειρηνικής εξωτερικής πολιτικής", οι ίδιες αναφορές στις "διεθνείς πρωτοβουλίες εκδημοκρατισμού του συστήματος των διεθνών σχέσεων" και στην ανάγκη "αναβάθμισης του ρόλου του ΟΗΕ".
Και την ίδια ώρα, ούτε κουβέντα για το ΝΑΤΟ. Τσιμουδιά! Το ΝΑΤΟ που τελευταία συνεδρίασε στο Σικάγο και πήρε νέες επικίνδυνες αποφάσεις επέκτασης της δράσης του, για την καταστολή κάθε δύναμης, κάθε λαού που διεκδικεί να πάρει την τύχη στα χέρια του. Εκκωφαντική ήταν και η σιωπή του κ. Τσίπρα για τη συνεχιζόμενη επέμβαση στη Συρία. Καμία αναφορά, λες και δεν καταστρώνονται αυτήν την περίοδο τα σχέδια στρατιωτικής επέμβασης στην περιοχή. Λες και σ' αυτήν την επέμβαση δεν σχεδιάζεται να χρησιμοποιηθεί η αμερικανική βάση στη Σούδα, αλλά και γενικότερα τα λιμάνια, ο εναέριος χώρος, οι θάλασσες της χώρας μας! (...)
Καμία λύση, καμία διέξοδο δεν αποτελεί ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβερνητική του πρόταση για τα ζητήματα της ειρήνης και της ασφάλειας!
Η διεθνής εμπειρία δείχνει πως οι δυνάμεις της λεγόμενης αριστεράς συμμετείχαν ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Τέτοιες ήταν οι κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας όταν γινόταν ο βομβαρδισμός της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ. Αυτές οι χώρες συμμετείχαν ενεργά! Μάλιστα στις "αριστερές" κυβερνήσεις συμμετείχαν και τα ΚΚ των χωρών αυτών, που σήμερα βρίσκονται στο ευρωπαϊκό οπορτουνιστικό μόρφωμα με τον τίτλο "Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς", μαζί με τον ΣΥΝ.

Η ΕΕ και το ...Νόμπελ Ειρήνης!

Πριν λίγες μέρες δόθηκε το βραβείο του Νόμπελ Ειρήνης στην ΕΕ. Χιλιάδες εργαζόμενοι σ' όλον τον κόσμο ένιωσαν αηδία γι' αυτή την απόφαση. Το Κόμμα μας σημείωσε πως "είναι φρίκη και σαπίλα αυτό το βραβείο και γι' αυτούς που το έδωσαν και για εκείνους που θα το παραλάβουν", θυμίζοντας το ρόλο της ΕΕ στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και στους πιο πρόσφατους.
Τι βγήκε και δήλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ; Οτι κακώς δόθηκε το βραβείο στην ΕΕ γιατί αυτή "ήταν πλήρως απούσα από τα βασικά μέτωπα αναταραχής στον κόσμο"! και τι ζητάει ο ΣΥΡΙΖΑ; Η ΕΕ "να γίνει παγκόσμια δύναμη (...) να αποδείξει ότι αξίζει αυτό το Βραβείο"! Δηλαδή από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα!
Εδώ μιλάμε για την ΕΕ που έχει φτιαχτεί από γεννησιμιού της, ως Ευρωπαϊκή Κοινότητα Ανθρακα και Χάλυβα (το 1951) κι ως Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) (το 1957), για να υπηρετήσει τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου! Για να κάνει αποτελεσματική την εκμετάλλευση των εργαζομένων στις χώρες- μέλη της και τα ευρωπαϊκά μονοπώλια να μπορούν να ανταγωνιστούν τα μονοπώλια άλλων δυνάμεων. Η ΕΕ είναι ένα αντιδραστικό κατασκεύασμα, ένα αρπακτικό, ένας "λύκος" και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά να βάλει ο "λύκος" την "προβιά" και να γενεί "αρνάκι"...
Είναι δυνατόν η ΕΕ, που με τις ντιρεκτίβες και τις αποφάσεις της έχει κατακρεουργήσει τα εργατικά δικαιώματα, τους μισθούς, τις συντάξεις, που κατέστρεψε, που καταστρέφει τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης, αλλά και της υπαίθρου, που έχει εκτινάξει την ανεργία στο 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, που καταστρέφει σήμερα το μέλλον της συντριπτικής πλειοψηφίας των νέων, να κάνει φιλειρηνική εξωτερική πολιτική;
"Δεν υπάρχει πιο λαθεμένη και πιο επιζήμια ιδέα από την απόσπαση της εξωτερικής πολιτικής από την εσωτερική. Και τον καιρό ακριβώς του πολέμου το τερατώδες λάθος παρόμοιας απόσπασης γίνεται πιο τερατώδες. Ωστόσο η αστική τάξη κάνει τα αδύνατα δυνατά για να εμπνεύσει και να υποστηρίξει αυτή την ιδέα" έγραφε ο Λένιν κι εμείς θα προσθέταμε πως σ' αυτή τη δουλειά η αστική τάξη έχει επιστρατεύσει εδώ στην Ελλάδα και τους οπορτουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως στην Ευρώπη το λεγόμενο Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς!

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ