ΝΕΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ Ανεξέλεγκτη χρεοκοπία των εργαζόμενων γυναικών

Αντιμέτωπη με τη χρεοκοπία φέρνει κάθε εργατική - λαϊκή οικογένεια το νέο πακέτο μέτρων συγκυβέρνησης και τρόικας. Σε δεινή θέση βρίσκονται οι εργαζόμενες γυναίκες, οι άνεργες, οι μωρομάνες, οι συνταξιούχες καθώς οι επιπτώσεις των ανατροπών που δρομολογούνται είναι πολλαπλές και αναπόφευκτα τις θέτουν σε τροχιά πτώχευσης. Είναι πια φανερό ότι τα μέτρα που μπαίνουν το ένα μετά το άλλο στη ζωή των γυναικών και των οικογενειών τους, μετατρέποντάς τη σε κόλαση, δεν έχουν τέλος. Γίνεται σήμερα πιο καθαρό ότι τέρμα στον αντιλαϊκό κατήφορο μπορεί να βάλει μόνο η οργανωμένη απάντηση των εργαζομένων, της νεολαίας, των γυναικών των λαϊκών στρωμάτων.

Μισθοί - ψίχουλα

Η κατά μέτωπο επίθεση στον κατώτερο μισθό έχει σημαντικές επιπτώσεις στις γυναίκες που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Η μείωση του κατώτερου μισθού κατά 22% ρίχνει κάτω από τα 500 ευρώ τις καθαρές μηνιαίες αποδοχές των εργαζομένων που αμείβονται με αυτόν. Πρόσθετο ψαλίδισμα 10% θα ισχύει για τους νέους μέχρι 25 ετών. Γι' αυτούς, δηλαδή, ο κατώτερος μισθός μειώνεται 32% καταλήγοντας στο ποσό των 430 ευρώ. Προκειμένου να γίνει κατανοητό το μέγεθος της επίπτωσης της μείωσης αυτής στις εργαζόμενες, χρειάζεται να συνυπολογιστεί το γεγονός ότι οι γυναίκες κατέχουν τα «πρωτεία» στη μερική απασχόληση και στις ευέλικτες μορφές εργασίας. Στην πραγματικότητα, σημαντικός αριθμός εργαζόμενων γυναικών δουλεύει με 6ωρο, 4ωρο ή ακόμα και με μικρότερο ωράριο εργασίας. Επομένως, ο μισθός των εργαζομένων αυτών είναι ένα κλάσμα του κατώτερου μισθού, θα ισοδυναμεί πλέον με ένα μέρος των αποδοχών - ψίχουλα, στις οποίες αντιστοιχεί ο νέος κατώτερος μισθός.
Ομως, οι εργαζόμενες γυναίκες πλήττονται από την κατακρεούργηση του κατώτερου μισθού και ως δικαιούχοι μιας σειράς στοιχειωδών επιδομάτων που υπολογίζονται με βάση αυτόν και συμπαρασύρονται από τη μείωσή του. Πρόκειται μάλιστα για επιδόματα και παροχές που αφορούν σε περιόδους ιδιαίτερα κρίσιμες στη ζωή των γυναικών. Τέτοια δύσκολη περίοδος είναι το διάστημα της ανεργίας αλλά και η περίοδος των πρώτων μηνών της γέννησης ενός παιδιού.

Σε δεινή θέση οι άνεργες και οι νέες μητέρες

Σοβαρό πλήγμα δέχονται πρώτα απ' όλα οι άνεργες γυναίκες. Το επίδομα ανεργίας, το ύψος του οποίου υπολογίζεται στο 55% του κατώτερου μισθού, μειώνεται αντίστοιχα προς τη μείωση του κατώτερου μισθού και από 461 ευρώ κατεβαίνει πια στα 323 ευρώ. Είναι αξιοσημείωτο ότι αυτό συμβαίνει τη στιγμή που στα μηνιαία στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ) αποτυπώνονται ο επιταχυνόμενος ρυθμός αύξησης των ποσοστών της ανεργίας και οι αριθμοί - φωτιά που αφορούν τις γυναίκες και τους νέους. Με βάση τα στοιχεία για τον περασμένο Νοέμβρη, τα ποσοστά της ανεργίας κατέγραψαν καινούρια νούμερα ρεκόρ: Το γενικό ποσοστό ανεργίας έφτασε το 20,9%, 18,3% για τους άντρες και 24,5% για τις γυναίκες. Για τους νέους 15 - 24 ετών άγγιξε το 48% και για τις ηλικίες 25 - 34 το 27,8%. Μία στις τέσσερις γυναίκες και ένας στους δύο νέους εκτός από την ανεργία θα βρεθούν αντιμέτωποι με το πετσόκομμα του επιδόματος. Αλλά και με το ενδεχόμενο να στερηθούν ακόμα και αυτό το υποτυπώδες βοήθημα, αφού η καταβολή του θα συνδεθεί με πρόσθετα κριτήρια και θα αποκλείσουν, για παράδειγμα, τις άνεργες και τους άνεργους που έχουν ιδιόκτητο σπίτι.
Στο στόχαστρο των περικοπών βρίσκεται αναπόφευκτα και η «ειδική παροχή προστασίας της μητρότητας», η εξάμηνη δηλαδή άδεια που ακολουθεί την άδεια λοχείας. Οι εργαζόμενες που δικαιούνται και επιλέγουν να κάνουν χρήση της αποζημιώνονται για τους έξι μήνες της διάρκειάς της από τον ΟΑΕΔ, με ποσό ίσο με αυτό του κατώτερου μισθού, ανεξάρτητα από το ύψος του μισθού τους. Η συρρίκνωση του επιδόματος αυτού φέρνει σε δεινή θέση τις νέες μητέρες, που πρέπει να ανταποκριθούν στα αυξημένα έξοδα της γέννησης και της φροντίδας του παιδιού τους, λαμβάνοντας λιγότερα από 500 ευρώ κάθε μήνα. Αξίζει, τέλος, να υπενθυμίσουμε την κατάργηση, από τον περασμένο Οκτώβρη, του επιδόματος τοκετού για τις γυναίκες που γεννούν σε δημόσια μαιευτήρια, προκειμένου να συμπληρωθεί η εικόνα της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι νέες μητέρες και οι νέοι γονείς.
Αξιοσημείωτες αρνητικές επιπτώσεις έχει για τις εργαζόμενες και η κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και μιας σειράς από θετικές ρυθμίσεις και παροχές οι οποίες προβλέπονταν σε αυτές. Για παράδειγμα, στις Συλλογικές Συμβάσεις αρκετών κλάδων υπήρχαν ρυθμίσεις για την ασφάλεια των εγκύων στην εργασία, για την άδεια μητρότητας και θηλασμού, επιπλέον άδειες για τις μονογονεϊκές οικογένειες και για τους γονείς παιδιών με αναπηρία. Υπήρχαν κάποιες παροχές για την οικογένεια, όπως, για παράδειγμα, το επίδομα παιδικού σταθμού. Ακόμα και αν οι ρυθμίσεις αυτές δεν έλυναν τα προβλήματα, αποτελούσαν κατακτήσεις που σε ένα βαθμό ανακούφιζαν τη λαϊκή οικογένεια από τα οξυμένα προβλήματα.
Οι εργαζόμενες δέχονται τις πιο ασφυκτικές πιέσεις από την εργοδοσία, που επιδιώκει να τις μετατρέψει σε μοχλό για την επικράτηση των ατομικών συμβάσεων, της ατομικής διαπραγμάτευσης εργαζομένου και εργοδότη. Τα υψηλότατα ποσοστά της ανεργίας, ο φόβος της απόλυσης, το άγχος και η αγωνία να φέρουν έστω μια μικρή βοήθεια στο οικογενειακό εισόδημα κάνουν τις εργαζόμενες πιο ευάλωτες στους εκβιασμούς του εργοδότη, κάνουν πιο εύκολη την υποχώρησή τους μπροστά στα εκφοβιστικά διλήμματα.

Ωρα ευθύνης και αντεπίθεσης

Οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων πρέπει πίσω από τον καταιγισμό των βάρβαρων μέτρων και των τρομοκρατικών διλημμάτων να δουν καθαρά: Είτε ελεγχόμενη είναι η χρεοκοπία, όπως δηλαδή αυτή που βιώνουν σήμερα, είτε ανεξέλεγκτη, όπως αυτή με την οποία τις απειλούν για το επόμενο διάστημα, το θύμα παραμένει ο λαός. Για τους εργαζόμενους, για τα λαϊκά στρώματα και τις γυναίκες που ανήκουν σε αυτά, η πτώχευση είναι αποφασισμένη, οι συνέπειές της είναι δραματικές και χωρίς τέλος.
Τώρα είναι ώρα να σημάνει συναγερμός σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά. Είναι ώρα να δώσουν οι γυναίκες οργανωμένη απάντηση στην επίθεση του κεφαλαίου, της συγκυβέρνησης και της τρόικας. Με τη συμμετοχή τους στις απεργίες, στις συγκεντρώσεις και τις κινητοποιήσεις που οργανώνει το ΠΑΜΕ, με τη συσπείρωσή τους στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, στους συλλόγους και τις ομάδες της ΟΓΕ, να πάρουν θέση μάχης και αντεπίθεσης. Με αντοχή στην πολύμορφη ιδεολογική πίεση, χωρίς φόβο απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή.
Αυτή την ώρα οι γυναίκες της λαϊκής οικογένειας πρέπει να σταθούν με ευθύνη απέναντι στη ζωή τους, απέναντι στο μέλλον των παιδιών τους, απέναντι στην τάξη τους. Να πιστέψουν στο δίκιο τους και να συνειδητοποιήσουν τη δύναμη που έχουν ως παραγωγοί του πλούτου να το επιβάλουν, βγάζοντας από τη μέση όσους συσσωρεύουν κέρδη από τη δική τους δουλειά και σε αντάλλαγμα τους προσφέρουν μια ζωή που συνεχώς γίνεται χειρότερη.

Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ