ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ Διαμάχη για την «ανεξαρτησία» του προτεκτοράτου

Με το δάκτυλο στη σκανδάλη «περιφρουρούν» την «ειρήνη» στο Κοσσυφοπέδιο οι στρατιώτες της ΝΑΤΟικής δύναμης

Μια δωδεκαετία από τη μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε προτεκτοράτο ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και ΕΕ, η κατάσταση στην περιοχή παραμένει (ακόμη και σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ) τεταμένη και «δυνητικά ασταθής», με ανοιχτό το ενδεχόμενο να ανοίξει ανά πάσα στιγμή ο «ασκός του Αιόλου» της σύγχυσης και της ρευστότητας εξελίξεων στα Δυτικά Βαλκάνια.Στην έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ εκτιμάται ότι «τα γεγονότα του τελευταίου τριμήνου του 2011 απέδειξαν και πάλι ότι υπάρχει κίνδυνος για την ειρήνη και τη σταθερότητα» στο προτεκτοράτο, αν και αναγνωρίζεται πως υπήρξε έστω και μια «προσωρινή αποκλιμάκωση» της έντασης ιδιαίτερα στα διοικητικά όρια του Βόρειου Κοσσυφοπεδίου με τη Σερβία. Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι ο έως τώρα διάλογος Σέρβων και Κοσσοβάρων Αλβανών διαπραγματευτών στις Βρυξέλλες απέδειξε ότι «είναι δυνατόν να επιτευχθεί συμφωνία για την επίλυση των πρακτικών προβλημάτων» των κατοίκων. Εντούτοις θεωρείται ότι η υπάρχουσα κατάσταση «δεν μπορεί να είναι ο δρόμος προς τη βιώσιμη επίλυση του προβλήματος» του Κοσσυφοπεδίου.
Ο Μπαν Γκι Μουν, παρουσιάζοντας την κατάσταση στην περιοχή κατά το τελευταίο τετράμηνο (Οκτώβρης 2011 - Γενάρης 2012) στα μέσα της βδομάδας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, δεν μπόρεσε, σε άλλο σημείο, να κρύψει όχι μόνον την αστάθεια που προκαλούν τα κατά καιρούς κύματα έντασης στην περιοχή, αλλά ούτε τη φτώχεια και τη δυστυχία που προκαλεί στο μεγαλύτερο μέρος του λαού η συνεχιζόμενη ΝΑΤΟική και Ευρωενωσιακή κατοχή. Οπως σημείωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ, ως σήμερα «μεγάλο μέρος όλων των κοινοτήτων σε όλο το Κοσσυφοπέδιο αντιμετωπίζει τακτικά ελλείψεις στην ηλεκτροδότηση και στην υδροδότηση, κακές υποδομές σε συγκοινωνίες, εκπαίδευση, Υγεία και κάκιστες δημόσιες υπηρεσίες»... «Τακτικά»... Πόσο δε μάλλον σήμερα, όπου το μεγαλύτερο μέρος του Κοσσυφοπεδίου έχει καλυφθεί εδώ και περίπου 2,5 βδομάδες από στρώματα χιονιού...
Ομως η κατάσταση στην περιοχή δε θα μπορούσε, εκ των πραγμάτων, να ήταν καλύτερη. Ιδιαίτερα όταν το μέλλον της περιοχής καθορίζεται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε αγαστή συνεργασία με την αστική τάξη των Κοσσοβάρων Αλβανών που πρόθυμα εξυπηρετεί κάθε ιμπεριαλιστική απαίτηση σε μια προσπάθεια να εξασφαλίσει την επιβολή της «κυριαρχίας» της σε όλη την επικράτεια του προτεκτοράτου και δη στο βόρειο σερβοκατοικούμενο τμήμα. Εκεί, δηλαδή, όπου έχει προγραμματιστεί - δίχως να είναι ξεκάθαρο μέχρι την τελευταία στιγμή αν θα γίνει... - δημοψήφισμα στις 14 και 15 Φλεβάρη με μοναδικό ερώτημα εάν οι Σέρβοι της περιοχής «αποδέχονται τους θεσμούς της Δημοκρατίας του Κοσσόβου».
Η οριστική αποτροπή της παραμικρής πιθανότητας για αυτονόμηση του Βορείου Κοσσυφοπεδίου επιχειρείται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις που αιματοκύλισαν τα Δυτικά Βαλκάνια τη δεκαετία του '90 μέσω μπλοκαρίσματος της πορείας ένταξης του Βελιγραδίου στην ΕΕ με πρώτη τη Γερμανία. Οι απειλές των ιμπεριαλιστών για μπλοκάρισμα της ενταξιακής πορείας της Σερβίας γίνονται ολοένα και πιο ασφυκτικές για την αστική τάξη της Σερβίας αφού μέχρι το Μάρτη η ΕΕ υποτίθεται ότι θα αποφασίσει εάν θα δώσει ή όχι το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στο Βελιγράδι. Είναι έτσι σαφές από τώρα ότι εάν μέχρι τέλος τρέχοντος μηνός οι Σέρβοι διαπραγματευτές δεν καταλήξουν σε συμφωνία με τους Κοσσοβάρους Αλβανούς ομολόγους τους, ώστε να διαλυθούν οι λεγόμενες «παράλληλες διοικητικές δομές» των Σέρβων του Βορείου Κοσσυφοπεδίου, να εξασφαλιστεί η κυριαρχία των κοσσοβάρικων αλβανικών θεσμών σε όλη την επικράτεια του προτεκτοράτου ή έστω να γίνει συμφωνία για την περιφερειακή εκπροσώπηση της περιοχής, έξω βεβαίως από την απόφαση 1244 του ΟΗΕ με την οποία διασφαλίζονταν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Σερβίας στο Κοσσυφοπέδιο, τότε θα μπει στον πάγο η σερβική ενταξιακή πορεία. Βέβαια, ο σερβικός λαός δεν έχει να χάσει κάτι απ' το πάγωμα της ενταξιακής πορείας της χώρας του στην ΕΕ. Ισα - ίσα. Ωστόσο, η συγκεκριμένη «απειλή» χρησιμοποιείται κάθε τόσο από τη σερβική ηγεσία και τη σερβική αστική τάξη σαν το καλύτερο μέσο για να κουκουλωθεί η οριστική απώλεια του Κοσσυφοπεδίου και το ξεπούλημα των συμφερόντων των εργαζομένων προς όφελος αλλότριων συμφερόντων.
Συνεπώς μοιάζει περισσότερο με προπέτασμα καπνού η πρόσφατη πρόταση τεσσάρων σημείων του Σέρβου προέδρου Μπόρις Τάντιτς πως μια διαρκή και βιώσιμη λύση για το Κοσσυφοπέδιο θα πρέπει: α) Να εξασφαλίζει ένα ειδικό καθεστώς στο βορρά, β) να εγγυάται την προστασία της σερβικής πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς, γ) να εξασφαλίζει την περιουσία των Σέρβων της περιοχής και να καθιστά εφικτό τον επαναπατρισμό όλων των προσφύγων στις εστίες τους... Ηδη η κυβέρνηση του πρωθυπουργού των Κοσσοβάρων Αλβανών Χασίμ Θάτσι, στηριζόμενη στις πλάτες Αμερικανών και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, την έχει απορρίψει ως «απαράδεκτη», απαιτώντας άμεσα από το Βελιγράδι την αναγνώριση της «ανεξαρτησίας» του προτεκτοράτου.
Από την άλλη η προ ημερών απόφαση των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, χώρες της ΕΕ κ.ά.) που απαρτίζουν τη λεγόμενη «Διεθνή Ομάδα Καθοδήγησης» για το Κοσσυφοπέδιο να τερματίσουν την εκεί αποστολή τους ως το τέλος του 2012, επειδή θεωρούν πως έχει εφαρμοστεί στο μεγαλύτερο βαθμό το λεγόμενο σχέδιο Αχτισαάρι για την «ανεξαρτησία» του προτεκτοράτου, προδίδει μία σπουδή για «κλείσιμο των λογαριασμών» στο Κοσσυφοπέδιο, ενόψει των νέων μεγάλων κοινωνικο-πολιτικών εκρήξεων που έρχονται το επόμενο διάστημα στις χώρες της «Γηραιάς Ηπείρου» με πρωταγωνιστές τους λαούς ως απόρροια της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ