ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΒΟΥΔΗ

Ενας απ' τους διαλεχτούς, δοσμένος στο Κόμμα του

Στην Καλλιθέα έγινε χτες η εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ, κοντά στο σημείο που βρισκόταν το σπίτι της οικογένειας Καλούμενου, όπου το Νοέμβρη του 1951 αποκαλύφθηκε η κρύπτη και αυτοπυροβολήθηκε ο Νίκος Βαβούδης

«Ηρωες τέτοιοι μπορούν μοναχά να βγούνε μέσα απ' την εργατιά». Σιγοτραγουδώντας αυτά τα λόγια, υψώνοντας τις γροθιές τους στο άκουσμα της Διεθνούς, με συνθήματα και με μαζική παρουσία, τίμησαν χτες εργαζόμενοι, παλαίμαχοι αντιστασιακοί και νέοι «τους αλύγιστους της ταξικής πάλης», στην εκδήλωση της ΚΕ του ΚΚΕ για την παρουσίαση της Απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ με θέμα: «Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, Β' Τόμος, περίοδος 1949 - 1968. Αποκαταστάσεις» για την αποκατάσταση στο Κόμμα του Νίκου Βαβούδη. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα.Ο χώρος συμβολικός. Στην Καλλιθέα, λίγα μόλις μέτρα μακριά από το σημείο όπου βρισκόταν το σπίτι της οικογένειας του Νίκου Καλούμενου. Εκεί όπου ανακαλύφθηκε από την Ασφάλεια ο ασύρματος του ΚΚΕ και αυτοπυροβολήθηκε ο Νίκος Βαβούδης, ένα βράδυ του Νοέμβρη, στα 1951. Εκεί έγινε η εκδήλωση της ΚΕ. Εκεί στήθηκε και η τιμητική πλακέτα της ΚΕ του ΚΚΕ, τα αποκαλυπτήρια της οποίας έκανε χτες ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ:
«Νίκος Βαβούδης, 1906 - 1951. Στέλεχος του ΚΚΕ. Ταγματάρχης της Διεθνούς Ταξιαρχίας στον ισπανικό εμφύλιο. Ασυρματιστής στις αντάρτικες δυνάμεις της Σοβιετικής Ενωσης στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Για να μην πέσει ζωντανός στα χέρια της Ασφάλειας αυτοπυροβολήθηκε μέσα στην κρύπτη του σπιτιού της οικογένειας Καλούμενου στις 15/11/1951 στην οδό Λυκούργου 39 στην Καλλιθέα».

Η τιμητική πλακέτα για τον Νίκο Βαβούδη

Φορτισμένη συναισθηματικά μα και αλύγιστη, η μεγαλύτερη κόρη του Νίκου Καλούμενου, Μαργαρίτα Καλούμενου, που ήταν 20 χρονών όταν η Ασφάλεια ανακάλυψε την κρύπτη, μίλησε στη χτεσινή εκδήλωση, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης και συνθήματα, όπως «Ούτε σε ξερονήσια, ούτε σε φυλακές, ποτέ τους δεν λυγίσανε οι κομμουνιστές». Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο Κώστας Παρασκευάς, που έκανε την κεντρική ομιλία και διάβασε την απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για την αποκατάσταση στο Κόμμα του Νίκου Βαβούδη, εν μέσω βροχής χειροκροτημάτων και συνθημάτων.Ακολούθησε καλλιτεχνικό πρόγραμμα, με την ανάγνωση βιογραφικών στοιχείων για τη δράση του Ν. Βαβούδη (αφήγηση: Ελεάνα Γρηγορίου, Διονύσης Ξενάκης) και τραγούδια εμπνευσμένα από τη διεθνή ταξική πάλη (τραγούδι: Χάρης Τσούμος, Σύλβια Καρπενάρου, πλήκτρα: Κώστας Εγγλέζος).

    

ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ

Διδασκόμαστε από τη στάση των αλύγιστων της ταξικής πάλης

Η ομιλία του μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στη χτεσινή εκδήλωση

Ο Κώστας Παρασκευάς στο βήμα της εκδήλωσης

Στην ομιλία του, πριν από την ανάγνωση της απόφασης της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για την αποκατάσταση του Νίκου Βαβούδη, ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του Κόμματος, τόνισε:«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ με τις εκδηλώσεις παρουσίασης των αποφάσεων αποκατάστασης, που πραγματοποιεί αυτές τις μέρες υλοποιώντας αποφάσεις που πάρθηκαν στα πλαίσια της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης με θέμα "Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος, Β' Τόμος περίοδος 1949 - 1968, Αποκαταστάσεις", τιμά και αποκαθιστά στο Κόμμα τον Νίκο Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Νίκο Βαβούδη, στέλεχος του Κόμματος, και αποκαθιστά πολιτικά τον Αρη Βελουχιώτη, καπετάνιο του ΕΛΑΣ.
Τιμάμε, αποκαθιστούμε και διδασκόμαστε ταυτόχρονα από τη στάση των αλύγιστων της ταξικής πάλης. Στο πρόσωπό τους τιμάμε τους χιλιάδες αγωνιστές που πορεύτηκαν ανυποχώρητα και ασυμβίβαστα τη γεμάτη θυσίες, δύσβατη και ηρωική 93χρονη πορεία μαζί με το ΚΚΕ. Επιτελούμε ταυτόχρονα ένα θεμελιακό καθήκον κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος, μελετώντας την Ιστορία του, αντλώντας πείρα από αυτή, να γίνεται καθημερινά πιο ικανό στην πάλη για το σοσιαλισμό.
Η ίδια η μελέτη της Ιστορίας είναι διαδικασία έμπνευσης για συνειδητή ηρωική δράση, ιδιαίτερα για τις νέες γενιές των κομμουνιστών. Αυτό είναι που φοβούνται και τρέμουν οι αντίπαλοι της εργατικής τάξης. Ολοι αυτοί που πολέμησαν και πολεμούν το Κόμμα λυσσασμένα, με όλα τα αθέμιτα μέσα. Η παραχάραξη της πραγματικής Ιστορίας του επαναστατικού κινήματος ήταν και παραμένει ένα απ' τα όπλα τους.
Σκοπός των αστών ιδεολογικών και πολιτικών αντιπάλων, των κάθε λογής οπορτουνιστών, είναι η συκοφάντηση της πορείας και Ιστορίας του ΚΚΕ, το χτύπημα της επαναστατικής του πολιτικής. Η διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ότι άλλο πράγμα είναι οι αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους και θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και άλλο το Κόμμα.
Ξεκαθαρίζουμε για άλλη μια φορά, αξιοποιώντας και αυτή τη δυνατότητα της σημερινής εκδήλωσης για τον Νίκο Βαβούδη: Η όλη αγωνιστική πορεία, προσφορά και θυσία των ηρωικών μορφών που τιμάμε, ούτε διαχωρίστηκε ποτέ, ούτε θα μπορούσε να διαχωριστεί απ' την ιδεολογία, τις αξίες και αρχές του ΚΚΕ, απ' την αγωνιστική του πορεία. Οι ίδιοι πορεύτηκαν ως αλύγιστοι επαναστάτες, γιατί ήταν γέννημα - θρέμμα του ΚΚΕ.

Δράση χωρίς ανάπαυλα σε όλες τις συνθήκες

Ο Νίκος Βαβούδης, ο "Μπολσεβίκος", ήταν μια θρυλική μορφή του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ηταν απ' τα στελέχη αυτά που έδρασε χωρίς ανάπαυλα σ' όλες τις συνθήκες της ταξικής πάλης, όπου τον κάλεσε το καθήκον του Κόμματος της Επανάστασης. Στην Ελλάδα, στη Ρωσία, στην Ισπανία στις διεθνείς ταξιαρχίες, στις παγωμένες στέπες της Σοβιετικής Ενωσης, στα χαρακώματα του μεγάλου πατριωτικού πολέμου. Στη Γιουγκοσλαβία, ξανά στην Ελλάδα.
Δε διαχώριζε τη δράση στην πατρίδα του απ' τη διεθνιστική δράση, είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ακριβώς γι' αυτό μπορούσε να μάχεται με γνήσιο τρόπο και για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Η υπεράσπισή τους ταυτίζεται με τη διεθνιστική πάλη, είναι μέρος της, γιατί το συμφέρον όλων των προλετάριων όπου Γης είναι κοινό, είναι ένα. Κοινός είναι ο εχθρός.
Ο Νίκος Βαβούδης ανέλαβε κρίσιμες και απόλυτα υπεύθυνες αποστολές, που τις έβγαλε σε πέρας με επιτυχία μέσα στις απερίγραπτα δύσκολες συνθήκες μακρόχρονης βαθιάς παρανομίας, κρατικής βίας και τρομοκρατίας, διώξεων, φυλακίσεων, πολέμου, διαβρωτικής και υπονομευτικής δουλειάς του αντιπάλου, φοβερής ιδεολογικής πίεσης για υποχώρηση και συμβιβασμό. Σ' αυτό το δύσκολο αγώνα κανένας αγωνιστής, κανένα στέλεχος δεν πορεύτηκε μόνο του. Η αλληλεγγύη, η γεμάτη αυτοθυσία συνειδητή δράση, η αναπτυγμένη συλλογικότητα στην υλοποίηση της αποστολής ήταν καθοριστικοί παράγοντες που δεν πρέπει να υποτιμάμε.
Στη δράση του παράνομου μηχανισμού της ΚΕ του ΚΚΕ μαζί με τον Νίκο Βαβούδη στις συνθήκες της βαθιάς παρανομίας πριν, κατά τη διάρκεια του ηρωικού αγώνα του ΔΣΕ και μετά μέχρι τη σύλληψή τους το 1951, καθοριστική και πολύτιμη συμβολή είχαν οι οικογένειες Καλούμενου και Αργυριάδη.
Η δράση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων του ΚΚΕ στα χρόνια του Δημοκρατικού Στρατού και μετά από αυτόν, αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο για το Κόμμα μας. Είναι πηγή έμπνευσης, επαναστατικής επαγρύπνησης και διαπαιδαγώγησης. Είναι ένα σπουδαίο σχολείο για τις νεότερες γενιές των κομμουνιστών, των μελών και φίλων της ΚΝΕ. Γι' αυτό και η παράνομη δράση ήταν καρφί στο μάτι του ταξικού αντίπαλου. Συμμόρφωση στην αστική νομιμότητα, αυτήν που τσαλαπατάει τον εργάτη και την εργάτρια, να τι ήθελε και θέλει ο αντίπαλος. Δε θα του γίνει το χατίρι. Δήλωση μετανοίας το ΚΚΕ δεν υπέγραψε και δε θα υπογράψει.

Βαθιά πίστη στο δρόμο της εργατικής τάξης

Ο Νίκος Βαβούδης, ο Γεράσιμος ή Κουφός ή Ιβανόφ 1 και ποιος ξέρει τι άλλο, όπως και οι άλλοι αγωνιστές που πορεύτηκαν τον ίδιο κακοτράχαλο δρόμο της ταξικής πάλης, μας διδάσκουν με το παράδειγμά τους ότι κανένας δε γεννιέται αλύγιστος και ήρωας. Αυτό που δίνει δύναμη, αγωνιστική αξιοπρέπεια, ατσάλινη αντοχή, που ξεπερνά ακόμη και τις φυσικές ανθρώπινες δυνάμεις, είναι η βαθιά πίστη στο δρόμο της εργατικής τάξης. Η βαθιά πίστη και αφοσίωση της ιδεολογίας μας για την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα νίκης του τελικού σκοπού για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Για την αποκατάσταση στο Κόμμα του Νίκου Βαβούδη συνεχίζουμε με όσα αναφέρονται στην ίδια την απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης».

    

«Πες τους, αυτουνούς, ότι εμένα δε θα με βάνουνε στο χέρι ζωντανό!»

Η μαρτυρία της Μαργαρίτας Καλούμενου για τη δουλειά των κομμουνιστών σε συνθήκες παρανομίας και τη μέρα που ανακαλύφθηκε η κρύπτη με τον ασύρματο του ΚΚΕ στο σπίτι της οικογένειάς της

Η Αλέκα Παπαρήγα με την Μαργαρίτα Καλούμενου, στη χτεσινή εκδήλωση

«Ηρθα εδώ για να σας μιλήσω για αγώνες μιας άλλης δύσκολης εποχής. Σ' αυτήν εδώ τη γειτονιά, σε μια μικρή μονοκατοικία, στο διάστημα 1946 - 1952, έγινε αγώνας δύσκολος, θανάσιμος μπορώ να πω, αλλά μυστικός, για να διασωθεί το Κόμμα μας, το ΚΚΕ».Η Μαργαρίτα Καλούμενου, κόρη του Νίκου Καλούμενου, που εκτελέσθηκε μαζί με τον Νίκο Μπελογιάννη και στου οποίου το σπίτι είχε διαμορφωθεί η κρύπτη για τον ασύρματο του ΚΚΕ και τον ασυρματιστή Νίκο Βαβούδη, κατέθεσε τη μαρτυρία της από τους δύσκολους, σκληρούς αγώνες των κομμουνιστών στην παρανομία. Περιέγραψε τη μέρα εκείνη, τον Νοέμβρη του 1951, όταν η Ασφάλεια ανακάλυψε τον μυστικό ασύρματο του ΚΚΕ στο σπίτι τους, στην Καλλιθέα. Μιλώντας στη χτεσινή εκδήλωση, η μαρτυρία της Μ. Καλούμενου ξεσηκώνει βροχή συνθημάτων και χειροκροτημάτων.
Οπως σημείωσε η Μ. Καλούμενου, ο πατέρας της, Νίκος, ήταν «κομμουνιστής πριν από το 1920, στην Κωνσταντινούπολη, πιστός και αδιασάλευτος στις αρχές του. Τότε, εκεί, γνώρισε τον Νίκο Ζαχαριάδη, παιδί με κοντά παντελονάκια, εργάτη, μα τον εντυπωσίασε η προσωπικότητά του. Και ήταν κοντά του. Οταν ο Ζαχαριάδης ήρθε στην Ελλάδα, το 1934 και έγινε Γραμματέας του ΚΚΕ, ειδοποίησε τον Καλούμενο να έρθει από την Πόλη να δουλέψουν στην Αθήνα για το Κόμμα. Ο Καλούμενος, με γυναίκα και δύο παιδιά, τύπος σιωπηλός, εργάτης, σχεδόν αφανής, είχε αρμοδιότητα να νοικιάζει για να μένει οικογενειακώς, μικρές μονοκατοικίες, διαδοχικά, όπου εκεί γίνονταν μυστικές συναντήσεις, εργασίες, ακόμα και κρυφά συνέδρια του Κόμματος, επί Μεταξά τότε. Στη γερμανική κατοχή, εντάχθηκε στον τομέα πόλης του ΕΑΜ.
Το 1946, με γυναίκα και τρία παιδιά έμενε εδώ, στη Λυκούργου 39 τότε, σε μια μονοκατοικία με πλυσταριό πίσω στον κήπο, δέντρα, κοτέτσια κ.λπ. Σ' αυτό το σπίτι του έκρυβε τον ασύρματο του ΚΚΕ και τον ασυρματιστή, Νίκο Βαβούδη. Δηλαδή, ο Καλούμενος και η οικογένειά του, έβαλαν "το κεφάλι τους στον ντορβά", που λένε, γνωρίζοντας τον κίνδυνο που διέτρεχαν. Ηξεραν ότι τέτοια παράνομη δράση είχε συνέπειες οριστικές για όλους.
Ο ασυρματιστής Νίκος Βαβούδης, παράνομος, διωκόμενος, διότι γνωστός στην ασφάλεια, ως παλαιός κομμουνιστής, ήταν άνθρωπος ιδιοφυής, με πολλές γνώσεις και ικανότητες. Και ήταν ο βασικός συνδετικός κρίκος σε όλη τη μυστική προσπάθεια που γινόταν για την ενημέρωση και οργάνωση που γινόταν με το μυστικό και παράνομο δίκτυο του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ελλάδα.
Ηταν κύριος, σοβαρός, καλά ντυμένος. Ερχόταν σαν "θείος Κώστας" για επίσκεψη στο σπίτι της οικογένειας Καλούμενου. Εκεί, επί ώρες και μέρες κρυβόταν στο υπόγειο του πλυσταριού, ειδικά κατασκευασμένο από εκείνον και τον Καλούμενο, με αόρατη είσοδο. Εκεί, με τον ασύρματο, μέρες και συνήθως νύχτες, επικοινωνούσε για να διασυνδέει όλα τα δίκτυα του ΚΚΕ και να μεταφέρει με μυστικούς κωδικούς ειδήσεις και ενημέρωση και να παίρνει οδηγίες, ανάμεσα σε Αθήνα και τον πυρήνα του ΚΚΕ στο εξωτερικό (...)

Εκείνο το βράδυ του Νοέμβρη...

Εκεί, πάνω στον ασύρματο, βρέθηκε την ώρα της δουλειάς του, όταν δύο η ώρα τη νύχτα, η αστυνομία, που έψαχνε με το τζιπ και το ραδιογωνιόμετρο στην περιοχή, εισέβαλε άγρια στο σπίτι, όπως και σε όλα τα σπίτια του τετραγώνου. Δεν μπορούσαν να εντοπίσουν από πού προέρχονταν τα σήματα Μορς. Τραβώντας ένα καλώδιο, διακόψαμε αυτόματα τη σύνδεση με το υπόγειο πριν αντιληφθούν οι αστυνομικοί.
Δυόμισι εικοσιτετράωρα έψαχναν σε όλα τα σπίτια. Ολη η γειτονιά ταλαιπωρήθηκε. Ομως εμείς, όλη η οικογένεια Καλούμενου, κάναμε τους αδιάφορους, για να μην υποψιαστούν. Και ο Βαβούδης, άγρυπνος, χωρίς τροφή και νερό, χωρίς εξαερισμό καν, έμενε στην κρύπτη του. Ξέραμε ότι δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής. Ούτε τρόπος σωτηρίας. Περιμέναμε μόνο. Ωσπου ήρθε το μηχανικό του στρατού με τον συνταγματάρχη Παυλίδη και τον εντόπισαν με τα μηχανήματά τους.
Τότε - πότε πρόφθασαν; - κατέφθασαν ο υπουργός εσωτερικών, Ρέντης, ο αρχηγός της αστυνομίας, Ρακιτζής και άλλοι. Κοσμοσυρροή στο σπίτι. Χαλασμός.
Με διέταξαν, με το όπλο στο χέρι, εμένα προσωπικά, να μιλήσω στον Βαβούδη από μια τρύπα. Εκείνος μου απάντησε: "Πες τους, αυτουνούς ότι εμένα δε θα με βάνουνε στο χέρι ζωντανό!". Είχε δυο όπλα, μας τα είχε δείξει. Κατέστρεψε ασύρματο, έκαψε χαρτιά και αυτοπυροβολήθηκε, εκεί, κάτω από τα πόδια μας. Αναστάτωση. Χάος στο σπίτι. Με απείλησαν "θα σε σκοτώσουμε, πες μας από πού ανοίγει να τον πάρουμε". Εγώ ήξερα. "Δεν μπορώ να σας πω, από μέσα ανοίγει, αυτός ο ίδιος πρέπει να σας ανοίξει". "Πες μας, εδώ, δείξε μας". "Δεν μπορώ, από μέσα ανοίγει". Είχαν τρελαθεί όλοι τους, τρέμαν. Ερήμωσαν, τρύπησαν, γκρέμισαν, άνοιξαν μια τρύπα στο πλυσταριό, με πήραν άρον - άρον με ένα τζιπ στην ασφάλεια...
Μετά από καιρό, η γειτονιά μας είπε ότι τον είδαν που τον έβγαλαν στα χέρια, με το κεφάλι όλο αίματα. Κι αυτοί, έψαξαν, γκρέμισαν, τρύπησαν, ερήμωσαν το σπίτι.
Οσο για την οικογένεια Καλούμενου, γονείς και τρία παιδιά, σύρθηκαν όλοι, χώρια χώρια στην ασφάλεια. Ανακρίσεις και τσιμεντένια κελιά χωρίς στρώματα. Ενα χειμώνα ολόκληρο. Δίκες, καταδίκες, εκτελέσεις. Οι παλιοί πρέπει να θυμούνται. Και οι νέοι να τα μάθουν. Ετσι γίνονταν οι αγώνες τότε.
1952, 30 Μαρτίου, Κυριακή αξημέρωτα! Εκτελέστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση με εντολή των Αμερικανών: Μπελογιάννης, Καλούμενος, Αργυριάδης, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το δεύτερο ασύρματο στη Γλυφάδα, και ο σπουδαίος οικονομολόγος Δημήτρης Μπάτσης, που το σύγγραμμά του είχε σκοπό να υποδείξει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδας και να βοηθήσει στην ανάπτυξή τους. Αυτή είναι η ιστορία. Από εκεί και πέρα, κατατρεγμοί, μυστικοί αγώνες και ακόμα σήμερα αγώνες».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ