Κλιμάκωση των μαθητικών αγώνων για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα

Δεν υποτασσόμαστε στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού

MotionTeam

Οι αγώνες των μαθητών από την αρχή της σχολικής χρονιάς σηματοδοτούν την αγανάκτηση, την οργή που προκαλεί στα παιδιά της λαϊκής οικογένειας η κατάσταση που διαμορφώνεται στο σπίτι αλλά και στο σχολείο ως αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης, της πλουτοκρατίας, των άλλων κομμάτων της, της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Δε μένουν όμως μόνο εκεί. Οργανώνουν την πάλη τους για να γίνει πιο αποτελεσματική, πιο αιχμηρή ενάντια στην πολιτική που προωθεί τη συντεταγμένη πτώχευση του λαού, πιο ικανή έτσι ώστε να έρθουν σ' αυτή όλα τα παιδιά που πραγματικά έχουν συμφέρον από την ανατροπή αυτής της πολιτικής.

Αγώνας με ελπιδοφόρα χαρακτηριστικά

Είναι ελπιδοφόρος ο συντονισμός σε πανελλαδικό επίπεδο που έγινε την προηγούμενη Κυριακή και με ενιαίο πλέον τρόπο σε όλη την Ελλάδα δίνεται η απάντηση στην ενιαία επίθεση που δέχονται.
Είναι ελπιδοφόρο ότι οι μαθητές έχουν στο πλάι τους το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, που συμπαραστέκεται στα δίκαια αιτήματά τους και που καταδικάζει τις προσπάθειες ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων, αλλά και τους αγωνιστές φοιτητές, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών.
Είναι επίσης ελπιδοφόρο ότι πήραν απάντηση από το οργανωμένο μαθητικό κίνημα η κυβέρνηση, τα αστικά ΜΜΕ και οι δυνάμεις καταστολής. Στην προσπάθεια τρομοκράτησης, συκοφάντησης των μαθητικών αγώνων και των καταλήψεων, της διάσπασης του ενιαίου χαρακτήρα που έχουν οι ανάγκες και οι διεκδικήσεις εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών από εργατικές και λαϊκές οικογένειες η απάντηση είναι η ένταση του αγώνα, η επιθετική προβολή των δίκαιων αιτημάτων και η αποφασιστική δράση μέσα σε κάθε σχολειό!
Συγκεντρώνεται στο δρόμο, σε κάθε πόλη, δήμο και σχολείο ένα μεγάλο κομμάτι μαθητών που δε βολεύεται με τα λίγα, συσπειρώνεται στα Συντονιστικά Αγώνα Σχολείων και παίρνει τη θέση του μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με το λαό. Αυτό μπορεί να μεγαλώσει.

Είναι ώρα κλιμάκωσης

Τώρα είναι η ώρα και για τους μαθητές να κλιμακώσουν την πάλη τους, τη σύγκρουση με την πολιτική που καταστρέφει το μέλλον και το παρόν των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Να δώσει το στίγμα της η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, μαζί με τους εργαζόμενους και το λαό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, να πιστέψουν στη δύναμή τους και να καθορίσουν τις εξελίξεις προς όφελός τους. Να εκλεγούν μαχητικά, αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια. να πάρουν θέση μαζί με το εργατικό - λαϊκό κίνημα που θέτει εδώ και τώρα: Να μπει τέλος στις θυσίες του λαού για την κρίση της πλουτοκρατίας, κάτω η κυβέρνησή της, τώρα αγώνας για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ, για ανατροπές στο συσχετισμό δύναμης, ο λαός να αναδείξει τη δική του εξουσία.
Οι μαθητές να συμμετάσχουν μαζικά, να βουλιάξει η Αθήνα και οι άλλες πόλεις της χώρας στη 48ωρη απεργία 19 και 20 Οκτώβρη, την Τετάρτη στην Ομόνοια και την Πέμπτη στην περικύκλωση της Βουλής.
Να πάρει απάντηση η σφοδρή, ολομέτωπη επίθεση που εξαπολύουν κατά της ζωής και των δικαιωμάτων των νέων της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Η επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι ακουμπά τα παιδιά τους, τα μέτρα έχουν τραγικές συνέπειες στη ζωή και τη μόρφωσή τους. Δε φτάνει που δεν υπάρχει σπίτι χωρίς έναν άνεργο ή κακοπληρωμένο εργαζόμενο, η κυβέρνηση διακηρύττει χωρίς ίχνος ντροπής ότι έχουν στόχο για έναν εργαζόμενο ανά οικογένεια και διαμορφώνουν τις συνθήκες ώστε αυτός να είναι με πετσοκομμένους μισθούς, χωρίς στοιχειώδη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Τα χαράτσια και οι φόροι στα σπίτια πέφτουν βροχή και επιβαρύνουν το ήδη ρημαγμένο εισόδημα. Πολλαπλασιάζονται φαινόμενα μαθητών που φτάνουν στα σχολειά από σπίτια που δεν έχουν ρεύμα, που υποσιτίζονται, που δεν έχουν χρήματα για να θεραπευτούν σε περίπτωση που αρρωστήσουν.
Την ίδια στιγμή το κόστος της μόρφωσης είναι αβάσταχτο. Εκτός από τη φτώχεια και την ανεργία, καταδικάζουν τα παιδιά στην αμάθεια και την αμορφωσιά. Στο τεράστιο κόστος των φροντιστηρίων έρχονται να προστεθούν ζητήματα κόστους και λειτουργίας των σχολείων, που κατά κύριο λόγο σχετίζονται με την υποχρηματοδότηση των σχολικών επιτροπών. Την ίδια στιγμή που ο προϋπολογισμός του 2011 για την Παιδεία είναι μειωμένος κατά 2 δισ., ενώ προβλέπουν μείωση ακόμη 168 εκατ. ευρώ για το 2012, χρηματοδοτούν τις σχολικές επιτροπές με το 1/3 από την ήδη χαμηλή χρηματοδότηση, δίνουν 4,5 εκατομμύρια παραπάνω για τη Διά Βίου Μάθηση. Αυτός είναι ο προσανατολισμός που υπηρετεί την κερδοφορία των επιχειρήσεων. Οι μαθητές βιώνουν ένα ατέλειωτο τρέξιμο μεταξύ σχολείου, φροντιστηρίου και σπιτιού. Τα σχολεία είναι κλειστά από την πολιτική της κυβέρνησης με τις τεράστιες ελλείψεις σε καθηγητές, με την αντικατάσταση των βιβλίων από φωτοτυπίες και DVD, επί της ουσίας είναι ανέφικτο να γίνει μάθημα.
Για τους μαθητές αφήνουν ελεύθερη και νόμιμη τη ναρκω-κουλτούρα. Στρώνουν το έδαφος για να νομιμοποιηθεί η μαστούρα γιατί καταλαβαίνουν και οι ίδιοι πως όταν η πραγματικότητα ενός νέου είναι τόσο άθλια, η οργή του δεν είναι εύκολο να χαλιναγωγηθεί και να μην ξεσπάσει σε οργανωμένο αγώνα ρήξης και ανατροπής.
Υπάρχει σχέδιο τρομοκράτησης, ποινικοποίησης και συκοφάντησης των μαθητικών αγώνων για να μπουν εμπόδια στον αγώνα των μαθητών, να καλλιεργηθεί ο φόβος. Οι μαθητές έχουν κάθε δικαίωμα να συζητούν τα προβλήματά τους, να αποφασίζουν πώς θα οργανώσουν την πάλη για τις διεκδικήσεις τους, να προπαγανδίζουν τις κινητοποιήσεις που αποφασίζουν, να αγωνίζονται. Οσοι είναι ενάντια πρέπει να βρουν το τείχος του οργανωμένου μαθητικού κινήματος, των γονιών και των εργαζομένων. Να σπάσουν στην πράξη οι σχολικοί κανονισμοί, οι τσαμπουκάδες υπουργείου, διευθυντών, δήθεν «εκπαιδευτικών» και δήθεν «αγανακτισμένων» γονιών που χτυπούν μαθητές που αγωνίζονται, που ξεδιάντροπα καλούν μαθητές να «ρουφιανέψουν» τα ονόματα των μαθητών που πρωτοστατούν στις κινητοποιήσεις. Κανείς μαθητής να μην τιμωρηθεί επειδή συμμετείχε σε αγώνες. Στην προσπάθεια της ποινικοποίησης των αγώνων, η αστυνομία και οι εισαγγελείς να βρουν το σύνολο των μαθητών σαν μια γροθιά μαζί με τους γονείς τους και τους αγωνιστές καθηγητές. Να πεταχτούν έξω από τα σχολεία όσοι έχουν ρόλο προβοκάτορα και συκοφαντούν τους μαθητικούς αγώνες.
Μπαίνει ταφόπλακα στη ζωή και στο μέλλον των νέων παιδιών. Η ανεργία στην πραγματικότητα ξεπερνά το 40% στους νέους, ταυτόχρονα πετσοκόβουν τα ήδη πενιχρά επιδόματα ανεργίας, ενώ ο πρώτος μισθός που έχουν καθιερώσει όταν βγαίνει ο νέος εργαζόμενος για δουλειά είναι 501 ευρώ, και από την άλλη η γενικευμένη μαύρη εργασία, το κυνήγι για ένα ένσημο οδηγεί επί της ουσίας η σύνταξη να γίνεται ένα μακρινό όνειρο.
Ως εδώ! Αφού μπαίνουν οι μαθητές από μικροί στα βάσανα, θα μπουν και από μικροί στον ανυποχώρητο αγώνα!

Καμία μέρα χαμένη! Κλίμα ξεσηκωμού σε κάθε σχολείο!

Υπάρχει πλούσια πείρα και πρέπει να αξιοποιηθεί από τη Δευτέρα κιόλας. Από την αρχή της χρονιάς μαθητές πήραν τα μικρόφωνα στα πρωινά μαζέματα και κάλεσαν τους συμμαθητές τους να αγωνιστούν, μάζεψαν υπογραφές, οργάνωσαν τοπικές κινητοποιήσεις, κλεισίματα δρόμων, έβαλαν πανό και αφίσες μέσα στα σχολεία, απαίτησαν να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις, κόντρα στα μαθήματα για υποταγή που συστηματικά «παραδίδουν» διευθυντές, συγκεκριμένοι καθηγητές. Σε σχολεία κατέβαζαν οι διευθυντές τα πανό, δύο ανέβαιναν μετά από λίγο, έσκιζαν τις αφίσες του Συντονιστικού σε έναν τοίχο, σε 5 τοίχους γινόταν αφισοκόλληση στο επόμενο διάλειμμα, απέβαλλαν μαθητή για να τρομοκρατήσουν, δεκάδες υπογραφές μαζεύονταν από την άλλη για να μην τιμωρηθεί...
Σε κάθε σχολείο να οργανωθούν πρωτοβουλίες τέτοιες ή και νέες που ανεβάζουν το αγωνιστικό κλίμα, βοηθούν να ανοίξει η συζήτηση με όλους τους μαθητές για την οργάνωση του αγώνα. Να κλείσουν τα σχολειά από την Τετάρτη τα ξημερώματα μέχρι την Παρασκευή, να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις, να κατέβουν μαζικά μαθητές στις απεργιακές συγκεντρώσεις.
Οσο παραμένει η πολιτική που εξυπηρετεί τα κέρδη και τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών και των εφοπλιστών, που καταδικάζει το λαό και τα παιδιά του στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ανέχεια, όσο παραμένει η πολιτική που κλείνει τα σχολεία, που οξύνει τους ταξικούς φραγμούς και βάζει όρια στη μόρφωση με βάση το πορτοφόλι της οικογένειας, τόσο πιο αναγκαίο είναι να δυναμώσει μέσα σε κάθε σχολείο η δύναμη της ανατροπής. Να ενισχυθούν μέσα σε κάθε σχολείο οι δυνάμεις της ΚΝΕ. Κάθε παιδί εργατικής και λαϊκής οικογένειας έχει συμφέρον να βαδίσει μαζί με την ΚΝΕ στον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, για μόρφωση, δουλειά, ζωή. Κάθε μαθητής, παιδί εργατικής - λαϊκής οικογένειας, έχει συμφέρον να χτίσει ο λαός τη δική του εξουσία.

Νίκος ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ