ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ ΕΚΧΩΡΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ

Στα μονοπώλια ο ορυκτός πλούτος

«Πράσινο φως» από την Κυβερνητική Επιτροπή για εκχώρηση τριών περιοχών σε πετρελαϊκές εταιρείες μέσα στο 2012

Τρεις περιοχές της χώρας - «οικόπεδα», σύμφωνα με την τεχνική ορολογία - με εκτιμώμενα αποθέματα 250-300 εκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου, αλλά και πιθανά κοιτάσματα φυσικού αερίου, ετοιμάζεται να εκχωρήσει στα μονοπώλια η κυβέρνηση. Η Κυβερνητική Επιτροπή έδωσε χτες το «πράσινο φως» για την πρόσκληση ενδιαφέροντος με τη μέθοδο της «ανοιχτής πρόσκλησης». Οι τρεις περιοχές είναι στον Πατραϊκό Κόλπο, στα Ιωάννινα και στα ανοιχτά του Κατάκολου.
Η κυβέρνηση θέτει σε μια ψευδεπίγραφη διαδικασία «διαβούλευσης» τις προθέσεις της, καθώς αυτό που επιδιώκει είναι, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΚΑ, η συγκέντρωση «όλου του διαθέσιμου πληροφοριακού υλικού σε γεωλογικές, γεωφυσικές και άλλες έρευνες που έχει συγκεντρωθεί σε ελληνικά ή διεθνή ακαδημαϊκά ινστιτούτα, ερευνητικά κέντρα και φορείς ώστε οι σχετικοί φάκελοι να είναι πλήρεις». Η «διαβούλευση» θα ολοκληρωθεί στις 15 του Δεκέμβρη και σύμφωνα με τον υφυπουργό ΠΕΚΑ Γ. Μανιάτη «στις αρχές του 2012 θα υπάρξει επίσημη ανακοίνωση» ώστε τα τρία «οικόπεδα» να δοθούν στο «διεθνή ανταγωνισμό».
Η σχετική διαδικασία της «ανοιχτής πρόσκλησης», εφόσον ενεργοποιηθεί το πρώτο εξάμηνο του 2012, θα καταλήξει σε αποτέλεσμα το αργότερο μέχρι το τέλος του Ιούλη του ίδιου έτους. Το πλέον υποσχόμενο «οικόπεδο» είναι στον Πατραϊκό Κόλπο. Σύμφωνα με τα ενημερωτικά στοιχεία του υπουργείου, οι εκτιμήσεις για τα απολήψιμα αποθέματα πετρελαίου είναι 200 εκατ. βαρέλια. Η περιοχή είχε παραχωρηθεί το 1997 σε εταιρεία («Triton») που τελικά δεν προχώρησε στη γεώτρηση «για λόγους εσωτερικών επιχειρηματικών επιλογών» και την επέστρεψε το 2001. Η περιοχή «θεωρείται δύσκολη, δεδομένου ότι παρόμοιοι γεωλογικοί στόχοι δεν έχουν διατρηθεί μέχρι σήμερα στον ελλαδικό χώρο».
Η περιοχή στα Ιωάννινα είχε επίσης εκχωρηθεί το 1997 σε κοινοπραξία που την επέστρεψε το 2002, εγκαταλείποντας τη γεώτρηση που ξεκίνησε λόγω τεχνικών δυσκολιών (μεγάλες πιέσεις). Η έρευνα απαιτεί γεώτρηση 4.000 μέτρων και οι εκτιμήσεις κάνουν λόγο για αποθέματα 50-80 εκατ. βαρελιών πετρελαίου. Στο Δυτικό Κατάκολο υπάρχουν εκτιμήσεις για αποθέματα 3 εκατ. βαρελιών πετρελαίου. Το κοίτασμα ανακαλύφθηκε το 1982 από τη ΔΕΠ - ΕΚΥ, αλλά η εκμετάλλευσή του κρίθηκε «οριακά ασύμφορη» λόγω του μεγάλου κόστους, καθώς το βάθος της θάλασσας είναι 250 μέτρα, σε σχέση με τις χαμηλές τιμές πετρελαίου εκείνη την εποχή.

Συνωστίζονται τα μονοπώλια

Κυβερνητικά στελέχη αποτιμούσαν την «εκτιμώμενη αξία» των ποσοτήτων πετρελαίου στις τρεις περιοχές περίπου σε 25 δισ. ευρώ σε βάθος 15ετίας (με την αξία του πετρελαίου στα 150 δολάρια το βαρέλι), από τα οποία οι ίδιες πηγές υποστήριζαν ότι περίπου τα 12 δισ. θα καταλήξουν στα κρατικά ταμεία.
Σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΠΕΚΑ) Γ. Μανιάτη, η κυβέρνηση έχει ήδη έτοιμους τους «πελάτες», καθώς υπάρχει «διεθνές επενδυτικό ενδιαφέρον από πετρελαϊκές εταιρείες». Κυβερνητικά στελέχη έχουν ήδη ξεκινήσει στο παρασκήνιο επαφές με πετρελαϊκούς μονοπωλιακούς ομίλους, αλλά και με εκπροσώπους κυβερνήσεων, για την από κοινού εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην περιοχή του Ιονίου.
Σύμφωνα με πληροφορίες, για τις έρευνες στις ακτές της Ηπείρου και τον Πατραϊκό Κόλπο, έντονο ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει τόσο η ισραηλινή όσο και η νορβηγική κυβέρνηση, με τις οποίες υπάρχουν ήδη επαφές, ενώ την Αθήνα έχουν επισκεφτεί τόσο ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπ. Νετανιάχου, όσο και της Νορβηγίας Τζ. Στόλτενμπεργκ.
Συγκεκριμένα, ενδιαφέρον για τα κοιτάσματα πετρελαίου στην περιοχή έχει εκδηλώσει η νορβηγική «Statoil» καθώς και η αμερικανική «Noble Energy», η οποία εκμεταλλεύεται το ισραηλινό κοίτασμα «Λεβιάθαν» και στην οποία συμμετέχουν ισραηλινά κεφάλαια, μέσω της εταιρείας «Delek Group». Ενδιαφέρονται ακόμα η βρετανική πολυεθνική «ΒP», η πετρελαϊκή «Shell» (ολλανδικών και βρετανικών συμφερόντων) και η αμερικανική «Chevron».
Οι άδειες για πετρελαϊκές έρευνες στο Ιόνιο και το έντονο ενδιαφέρον των Ισραηλινών συνδέονται άμεσα με τις έρευνες για φυσικό αέριο που ήδη έχουν ξεκινήσει Κύπρος και Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο. Διπλωματικές πηγές αναφέρουν σχέδια για κοινές έρευνες ανάμεσα στις κυβερνήσεις της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Κύπρου και συνεκμετάλλευση κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.

    

«Γκρίζα ζώνη» η ΑΟΖ στο Αιγαίο

Οι αδειοδοτήσεις για έρευνα σε ελληνικά «οικόπεδα», δείχνουν πως η κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε άτυπη - ντε φάκτο περιορισμένη ανακήρυξη ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), εξαιρώντας ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της «Προκήρυξης Διεθνούς Δημόσιας Πρόσκλησης για συμμετοχή σε σεισμικές ερευνητικές εργασίες απόκτησης δεδομένων μη αποκλειστικής χρήσης εντός της θαλάσσιας ζώνης στη Δυτική και Νότια Ελλάδα», που έγινε στις 2/9/2011 από το ΥΠΕΚΑ, περιλαμβάνεται χάρτης που οριοθετεί την ελληνική ΑΟΖ στο Ιόνιο και νότια της Πελοποννήσου (βλέπε χάρτη), στη βάση της αρχής της μέσης απόστασης από τις ακτές των απέναντι χωρών (Ιταλία, Λιβύη και μερικώς της Αιγύπτου).Η ανακήρυξη ΑΟΖ αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να προχωρήσουν οι σεισμικές - ερευνητικές έρευνες. Ωστόσο, αν υπάρξει αντίθεση από τις άλλες χώρες τότε ακολουθεί διαπραγμάτευση για την ακριβή οριοθέτηση της ΑΟΖ, η οποία αν δεν καταλήξει παραπέμπεται στο Διεθνές Δικαστήριο. Σημειώνεται πως με την Ιταλία υπάρχει παλαιότερη οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στη βάση της αρχής της μέσης γραμμής και όπως εκτιμάται αυτή η οριοθέτηση συμπαρασύρει και την ΑΟΖ που αφορά στη συνολική εκμετάλλευση των πόρων στον ίδιο θαλάσσιο χώρο των διεθνών υδάτων.
Πάντως το γεγονός ότι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος μένουν εκτός, ουσιαστικά εδραιώνει το καθεστώς αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, όσον αφορά στην αποκλειστική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στο θαλάσσιο χώρο που εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων της χώρας. Ετσι, η κυβέρνηση βάζει μια γραμμή στην ανατολική ακτή της Κρήτης και από κει και πέρα όλος ο θαλάσσιος χώρος γίνεται «γκρίζα ζώνη».

    

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Διέξοδο δίνει μόνο η λαϊκή εξουσία

«Την καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων μπορεί να την κάνει η χώρα και μόνη της, χωρίς τους δανειστές (...) Η χώρα μπορεί να απεξαρτηθεί από τους δανειστές, αν υπάρξει μια ευρύτερη συμφωνία με το λαό ότι θα καταναλώνουμε τα 54 δισ. ευρώ που παράγουμε ετησίως». Αυτά έλεγε τις προάλλες ο υπουργός Εσωτερικών, Χ. Καστανίδης, σε μια προσπάθεια να εκβιάσει το λαό ότι πρέπει να αποδεχτεί τα μέτρα της κυβέρνησης και των συμμάχων της, διαφορετικά το βιοτικό επίπεδο θα καταβαραθρωθεί. Οι λαθροχειρίες και τα ψευτοδιλήμματα περισσεύουν στις απειλές του Καστανίδη, ο οποίος δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να αναπαράγει την κεντρική προπαγανδιστική γραμμή της κυβέρνησης και των αστικών επιτελείων. Επί της ουσίας, λέει στο λαό ότι με τα λεφτά από τα δάνεια ωφελήθηκε ο ίδιος και ότι αν η κυβέρνηση «τα σπάσει» με τους δανειστές, τότε οι συνέπειες στη ζωή της λαϊκής οικογένειας θα είναι τραγικές.

***

Λέει ψέματα. Τα δάνεια πήγαν εξολοκλήρου στην πλουτοκρατία και όχι στο λαό. Το σημερινό έλλειμμα και το χρέος δεν προκλήθηκαν επειδή οι κυβερνήσεις του δικομματισμού εξασφάλισαν στους εργαζόμενους αποδοχές στο ύψος των πραγματικών τους αναγκών και στο λαό υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας, καθολικές, δωρεάν και αντίστοιχες των σύγχρονων δυνατοτήτων που προσφέρουν η τεχνολογία και η επιστήμη. Τα χρέη και τα ελλείμματα, άρα και την ανατροφοδότησή τους με δάνεια, τα προκάλεσαν οι φοροαπαλλαγές και οι επιδοτήσεις στην πλουτοκρατία, τα προνόμια που απολαμβάνουν οι καπιταλιστές για να μεγιστοποιούν το κέρδος τους. Γι' αυτό ο λαός πρέπει να παλέψει ώστε να πληρώσει το κεφάλαιο την κρίση και όχι αυτός. Επιπλέον, είναι τουλάχιστον προκλητικό να απειλεί κανείς με «καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου» ένα λαό που έχει ήδη χρεοκοπήσει από τα μέτρα που του έχουν φορτώσει για λογαριασμό της πλουτοκρατίας η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της.
Καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου είναι αυτό που βιώνει σήμερα η οικογένεια που δεν έχει λεφτά για τα στοιχειώδη, που το παιδί της δεν έχει τη δυνατότητα να πάει στον Παιδικό Σταθμό λόγω κόστους και ελλείψεων στο προσωπικό. Που για να έχει την υγεία της, πρέπει να πληρώσει μια περιουσία και έχει χάσει τον μπούσουλα από τις αλλεπάλληλες μειώσεις στο μισθό και τα χαράτσια που αφαιμάσσουν το λαϊκό εισόδημα. Καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου είναι η επανεμφάνιση ασθενειών, όπως η φυματίωση, που είχαν εξαλειφθεί. Ο Καστανίδης, όμως, κάνει μια ακόμα λαθροχειρία. Παρουσιάζει την Ελλάδα σαν μια χώρα που μπορεί να παράξει μόνο 54 δισ. και άρα με αυτά πρέπει να μάθει να ζει, αν δε θέλει να συνυπάρχει στις ίδιες καπιταλιστικές κολεγιές με τους δανειστές της. Στην καπιταλιστική Ελλάδα παράγεται ασύλληπτος πλούτος με τα χέρια και το μυαλό των εργαζομένων. Τον τσεπώνουν όμως μια χούφτα κεφαλαιοκράτες. Καθόλου τυχαία, μόνο την τελευταία δεκαετία, το ΑΕΠ της χώρας έχει υπερδιπλασιαστεί.

***

Οι παραγωγικές δυνατότητες όμως της Ελλάδας είναι πολλαπλάσιες. Τροχοπέδη για την ανάπτυξή τους είναι οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Ο καπιταλιστής επενδύει εκεί που προσδοκά κέρδος, με αποτέλεσμα κλάδοι, όπως η κλωστοϋφαντουργία, που συνδέονται με την κάλυψη βασικών λαϊκών αναγκών, όπως αυτή της ένδυσης, να φθίνουν αντί να ακμάζουν, επειδή δεν είναι όσο κερδοφόροι θα ήθελε το κεφάλαιο, σε συνθήκες παγκόσμιου ανταγωνισμού. Ακόμα, η αγροτική παραγωγή, επίσης θεμελιώδης για την κάλυψη λαϊκών αναγκών σε φτηνά και ποιοτικά προϊόντα διατροφής, ξεριζώνεται, μαζί και η κτηνοτροφία, εξαιτίας των περιορισμών που βάζει η συμμετοχή της ντόπιας αστικής τάξης στην ΕΕ και του καταμερισμού που έχει γίνει στους κόλπους της, με δεδομένη πάντα την ανισομετρία. Βεβαίως και σήμερα υπάρχει παραγωγή στην Ελλάδα και επενδύσεις θα γίνουν. Αλλωστε, περισσεύει η προπαγάνδα για το «νέο αναπτυξιακό μοντέλο». Αλλά αυτή η ανάπτυξη θα γίνεται όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών αλλά με κίνητρο το κέρδος του κεφαλαίου και βεβαίως με εργασιακές και μισθολογικές συνθήκες μεσαίωνα, αυτές διαμορφώνει η πολιτική των αναδιαρθρώσεων στο όνομα του κρατικού χρέους. Μια Ελλάδα με λαϊκή εξουσία και οικονομία θα μπορούσε να αξιοποιήσει και να αναπτύξει παραπέρα όλες τις παραγωγικές δυνατότητες και τον ορυκτό φυσικό της πλούτο, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Από αυτή τη σκοπιά, η πιο ολοκληρωμένη απάντηση στις απειλές του Καστανίδη και των άλλων είναι μία: Πάλη για λαϊκή εξουσία και οικονομία, για αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ