Το κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την εκλογική αναμέτρηση του Ιούνη παρουσίασε, χτες, η Αλέκα Παπαρήγα
«
Ζητάμε
από τον εργαζόμενο λαό στη νέα εκλογική μάχη να μας δώσει με την ψήφο
του δύναμη, ένα είδος εντολής δηλαδή, να ακυρωθούν τα μνημόνια, οι
αντιλαϊκές συμβάσεις, όλα τα μέτρα που ψηφίσθηκαν από την αρχή της
κρίσης και ενδιάμεσα, σ' αυτή τη Βουλή που θα προκύψει. Και με πρόταση
νόμου που θα καταθέσει το ΚΚΕ, αλλά και με ανερχόμενο, πιο μαζικό και
οργανωμένο κίνημα της λαϊκής συμμαχίας, που τελικά θα σαρώσει και όλους
τους αντιλαϊκούς νόμους που συνοδεύουν τα μνημόνια: Για τους μισθούς και
τις συντάξεις, το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τις απολύσεις και την
εφεδρεία, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και όλα τα αντιλαϊκά
μέτρα που έχουν ψηφίσει. Αλλιώς, με τα προεκλογικά "ήξεις - αφήξεις" των
άλλων κομμάτων, η κάλπη μπορεί να υπονομεύσει το κύμα της λαϊκής
αγανάκτησης και δυσαρέσκειας.
Δεν αρκούν όμως ούτε όλα
αυτά από μόνα τους. Χρειάζεται μέσα στην Ελλάδα πολιτική ρήξης με το
κεφάλαιο, τα μονοπώλια, με την ΕΕ. Πρέπει να πάει μπροστά ο λαός και όχι
να ελπίζει στη στασιμότητα, πολύ περισσότερο να πάει ακόμα πιο πίσω.Πρέπει να σκεφθούν σοβαρά οι εργαζόμενοι που υποφέρουν και δεν αντέχουν ούτε να μείνουν όπως είναι σήμερα ούτε να δεχθούν κατακέφαλα νέα μέτρα, γιατί το ΚΚΕ δε μετέχει σε μια κυβέρνηση διαχείρισης σε βάρος του λαού. Θα ήταν εύκολο για το ΚΚΕ να βρει δικαιολογίες και να προσέλθει στην κυβέρνηση για να υπηρετήσει το λαό μέσα από τη λεγόμενη "κυβερνώσα αριστερά". Ετσι θα είχαμε κάποιες κυβερνητικές θεσούλες και υπουργεία.
Δεν παίρνουμε μέρος γιατί ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα σε βάρος του λαού, παρά το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος των εργαζομένων, ακόμα και ψηφοφόροι μας, επιθυμούν τη συμμετοχή μας, γιατί μας έχουν εμπιστοσύνη, ξέρουν ότι είμαστε άφοβοι, δεν ταλαντευόμαστε, δεν κάνουμε πίσω.
Η συμμετοχή του Κόμματος σε μια κυβέρνηση θα οδηγήσει το λαό να χάσει πολλά, γιατί το ΚΚΕ θα είναι δεσμευμένο σε μια κυβέρνηση διαχείρισης. Από τη συμφωνία μας για συμμετοχή, θα οδηγούμαστε να δώσουμε ένα γερό χαστούκι στο ρωμαλέο κίνημα αντίστασης και ανυπακοής, δηλαδή στο κίνημα που τιμώρησε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που μπήκε εμπόδιο σε ακόμα χειρότερα μέτρα. Αυτό το λαϊκό κίνημα δεν μπορούν να το αναχαιτίσουν ούτε με την κρατική καταστολή και την κουκούλα, ούτε με την εκτόνωση της μούντζας και των γιαουρτιών. Τώρα που ο λαός βλέπει ότι μπορεί να έχει παρέμβαση, δεν πρέπει να αυτοπαγιδευθεί σε αυταπάτες, πρέπει να παρέμβει σε γραμμή ρήξης, ανατροπής, για τη δική του εξουσία.
Κανένας τίμιος, έμπειρος αγωνιστής δεν πρέπει να επιτρέψει να περάσει η στρατηγική αποδυνάμωσης του ΚΚΕ, δηλαδή να περάσει η τιμωρία τους και οι απειλές του συστήματος σε βάρος του Κόμματος γιατί δε θέλει να παγιδεύσει και να αυτοπαγιδευθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης σε βάρος του λαού.
Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις. Ο δρόμος της σύγκρουσης, της λαϊκής αντεπίθεσης και ανατροπής απαιτεί θυσίες, αυτές όμως οδηγούν στη λαϊκή ευημερία. Ο δρόμος του συμβιβασμού, της υποταγής απαιτεί θυσίες δίχως τέλος, χωρίς θετική προοπτική για το λαό.
Η κυβέρνηση του κάτσε και περίμενε να αλλάξει στρατηγική η ΕΕ, να μας σώσει η υγιής επιχειρηματικότητα και η ανταγωνιστικότητα, θα αποβεί τραγωδία για το λαό.
Το ΚΚΕ δεν παλεύει για καρέκλες.
Ετσι μας θέλουν οι αντίπαλοι, το μεγάλο κεφάλαιο, ακόμα και η ΕΕ. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη, γιατί τότε ο λαός πολύ γρήγορα θα μας ζητήσει το λόγο και με το δίκιο του.
Πού απευθυνόμαστε
- Στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που με την ψήφο τους και τη στράτευσή τους συνέβαλαν και συμβάλλουν στην πολύμορφη στήριξη του ΚΚΕ που αποτελεί την καθοριστική δύναμη για την οργάνωση της λαϊκής πάλης και αντεπίθεσης.
- Στους εργατοϋπάλληλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που για πολλά χρόνια ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να προβληματιστούν με βάση και τα νέα δεδομένα.
- Σε εκείνους που έκαναν ήδη το πρώτο βήμα απεγκλωβισμού από την κινδυνολογία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και δεν πρέπει να το αφήσουν μετέωρο.
- Στους εργατοϋπάλληλους και αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και στην ύπαιθρο, στις γυναίκες και τους νέους, τις νέες που γνωρίζουν την προσφορά του ΚΚΕ, αλλά έδωσαν την ψήφο σε άλλο κόμμα που υποσχέθηκε ότι υπάρχει ελπίδα για άμεση και εύκολη κυβερνητική λύση.
- Σε όλους εκείνους που αισθάνονται αριστεροί, ριζοσπάστες, που από την πείρα τους ξέρουν τι σημαίνει ανάληψη ευθύνης σε κυβέρνηση διαχείρισης, τι σημαίνει "κυβερνώσα αριστερά". Οτι ο "ευρωμονόδρομος" δε χωρά καμία φιλεργατική, φιλολαϊκή πολιτική. Φιλολαϊκή πολιτική και σεβασμός της λαϊκής κυριαρχίας δε χωρά μέσα στην ΕΕ και με υπόκλιση στο ΝΑΤΟ.
Ποια κυβέρνηση έχει ανάγκη ο εργαζόμενος λαός
Ο
εργαζόμενος λαός που υποφέρει έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που θα
καταργήσει το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, που θα τον απαλλάξει από
τις δεσμεύσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και του ΝΑΤΟ, που θα γίνει ο
ιδιοκτήτης του πλούτου της χώρας, θα αποφασίζει τι και πώς θα παράγεται,
που θα καταργήσει την ανεργία και τις περιφερειακές ανισότητες. Που θα
αναπτύσσει τις διεθνείς οικονομικές συνεργασίες της χώρας με κριτήριο το
αμοιβαίο όφελος των λαών.Θεμελιακή της αρχή στο έργο της είναι η υπηρέτηση των ανθρώπινων αναγκών (και όχι του κέρδους των μονοπωλίων, των καπιταλιστών). Θα κατοχυρώνει το λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω. Ο εργαζόμενος λαός έχει ανάγκη από μια κυβέρνηση που ορθώνει το ανάστημα και δε θα συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στις στρατιωτικές επεμβάσεις, στις πολιτικές απειλές και εκβιασμούς εναντίον των λαών που θέλουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Δεν παίρνει μέρος, με οποιονδήποτε τρόπο, στον ανταγωνισμό για τη ληστεία του πλούτου που ανήκει στους λαούς. Μια κυβέρνηση που μετέχει στον πόλεμο και στον ανταγωνισμό είναι επικίνδυνη και αντιλαϊκή στο εσωτερικό, απέναντι στο δικό της λαό.
Για ποια διακυβέρνηση παλεύει το ΚΚΕ; Σε ποια διακυβέρνηση αναλαμβάνει πρωταγωνιστική ευθύνη;
Παλεύουμε για να αναδείξει ο λαός με εμπροσθοφυλακή την κοινωνικοπολιτική συμμαχία της εργατικής τάξης και των αυτοαπασχολουμένων στην πόλη και στην ύπαιθρο, με συνειδητή του οργάνωση, συμμετοχή και θέληση: Τη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας. Αυτή η κυβέρνηση αξίζει στο λαό.
Ο δρόμος της ΕΕ, με το σημερινό ή κάποιο τροποποιημένο "Σύμφωνό" της, αν βαθύνει η κρίση στην Ευρωζώνη, σημαίνει σχετική και απόλυτη εξαθλίωση, ανεργία, καταπίεση, μόνιμη ανασφάλεια. Κανένα νέο σύμφωνο, κανένα νέο μνημόνιο ή νέα δανειακή συμφωνία δε θα έρθει σε αντιπαράθεση με το στρατηγικό στόχο της ΕΕ που είναι: Ανταγωνιστικότητα - επιχειρηματικότητα - κερδοφορία και αυτός ο στόχος εξυπηρετείται μόνο με όλο και πιο βάρβαρη εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Αυτά τα σενάρια πρέπει να τα αντιμετωπίσει έγκαιρα ο λαός με παλλαϊκό κίνημα αντεπίθεσης, ριζωμένο στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία. Εδώ κρίνεται αν ο λαός θα αποσπάσει παραχωρήσεις, αν τελικά θα νικήσει. Χωρίς ενισχυμένο ΚΚΕ στο κίνημα και στη Βουλή δε θα είναι αποτελεσματική η λαϊκή αντεπίθεση.
Μονόδρομος για τη λαϊκή ευημερία είναι η ρήξη και με την ΕΕ και με την κυριαρχία των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Τα παλιά εκβιαστικά και παραπλανητικά διλήμματα με σύγχρονη μορφή
Η
νέα εκλογική αναμέτρηση θα είναι εξαιρετικά φορτισμένη με
αποπροσανατολιστικά για το λαό διλήμματα με έναν και μοναδικό στόχο: Να
βγει ο εργαζόμενος λαός από την εκλογική μάχη στη γωνιά, φοβισμένος ή
καθησυχασμένος με χάρτινες προσδοκίες. Και στη μια και στην άλλη
περίπτωση επιχειρείται να υπάρχει ελεύθερο έδαφος ώστε ο λαός να μην
μπορεί να παρέμβει στις έτσι και αλλιώς δυσμενείς εξελίξεις, να βρεθεί
απροετοίμαστος να αντιδράσει.Απ' ό,τι τα πράγματα δείχνουν μπροστά στον ελληνικό λαό με αγριότερο τρόπο θα μπουν τα παρακάτω εναλλασσόμενα διλήμματα σε συνδυασμό με την εξασφάλιση άμεσου σχηματισμού κυβέρνησης. Γι' αυτό και ψήνονται πίσω από την πλάτη των εργαζομένων ανεξάρτητα τι σύνθεση θα έχουν τα ψηφοδέλτια, νέες συμμαχίες για να στριμώξουν ακόμα περισσότερο το λαό που υποφέρει και δεν αντέχει άλλο.
Ιδού τα διλήμματα:
"Κεντροδεξιά" ή "κεντροαριστερά".
"Δεξιά" ή "αριστερή" διαχείριση.
Ευρωπαϊκός ή αντιευρωπαϊκός προσανατολισμός.
Εκλογές "δημοψήφισμα ευρώ ή δραχμή".
Τόσα χρόνια ο λαός ψήφιζε πότε τη ΝΔ πότε το ΠΑΣΟΚ στη λογική του μικρότερου κακού. Αυτή η επιλογή οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο για τη ζωή του. Τώρα στη λογική του μικρότερου κακού εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συμμαχίες του. Η λογική του μικρότερου κακού και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης, που οξύνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, θα φέρει το λαό και την πάλη του πολύ πίσω.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι τελειωμένα κόμματα για τα λαϊκά συμφέροντα. Ο,τι είχαν να δώσουν το έδωσαν σε άλλη φάση που το καπιταλιστικό σύστημα έκανε παραχωρήσεις προκειμένου να ανακόψει το ανερχόμενο λαϊκό κίνημα.
Από εδώ και εμπρός η στροφή τους θα είναι όλο και πιο δεξιά. Δεν αλλάζουν είτε έχουν χαμηλά είτε υψηλά ποσοστά, οι ελιγμοί τους δεν έχουν καμία αξία για ένα λαό που υποφέρει, το αύριο που του προσφέρουν είναι ίδιο και χειρότερο με το σήμερα.
Και το ένα και το άλλο δίλημμα αφήνει το λαϊκό αγώνα στο περιθώριο.
Τα τρομοκρατικά διλήμματα της "κεντροδεξιάς" και "κεντροαριστεράς" αποβλέπουν να ξεχάσει ο λαός την τραγική πείρα που έχει συγκεντρώσει από τις επιλογές της ΕΕ πριν την κρίση και στην εξέλιξη της κρίσης, για να υποτάξουν το λαό στις ορέξεις της καπιταλιστικής εργοδοσίας, να δεχθεί τους εκβιασμούς των επιχειρηματικών ομίλων για να ζει με βαλκανικά, κινέζικα και ινδικά μεροκάματα, με διαρκή λιτότητα και μεγάλη ανεργία. Αυτά τα διλήμματα σπέρνουν το φόβο όταν ο λαός σήμερα μπορεί να δείξει το μπόι του.
Τα διλήμματα αριστερή διαχείριση κόντρα στην κεντροδεξιά ή δεξιά διαχείριση, με το κατάλληλο περιτύλιγμα, μοιάζουν με ένα ωραίο γλυκό που μέσα του κρύβει μπόλικο δηλητήριο. Εφησυχάζουν, σπέρνουν αυταπάτες, είναι όνειρο θερινής νυκτός, αδρανοποιούν το λαό απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου που θα είναι καταιγιστική. Αυτά τα διλήμματα σπέρνουν προσδοκίες, οδηγούν το λαό στη χειρότερη απογοήτευση της μεταπολίτευσης, στρώνουν το δρόμο στην ήττα του λαού.
Δύο λωρίδες μίας αντιλαϊκής λεωφόρου
Και
οι δύο εκδοχές διαχείρισης, ανεξαρτήτως των διαφορών και ανταγωνισμών
τους, θα οδηγήσουν στον ίδιο δρόμο: Στην ανάπτυξη με διαρκή λιτότητα και
ανεργία - ευκαιριακή εργασία, με βαλκανικούς και κινέζικους, ινδικούς
μισθούς, με κοινωνικές παροχές εξαθλίωσης.Και οι δύο εκδοχές συναντώνται στον ίδιο δρόμο, στο δρόμο της πάση θυσία υπηρέτησης των βασικών στόχων του κεφαλαίου, των μονοπωλίων, που είναι η ανταγωνιστικότητα, η κερδοφορία, η εξαγωγή κεφαλαίων για κερδοφορία στο εξωτερικό με κλείσιμο επιχειρήσεων μέσα στην Ελλάδα, η παραμονή στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Είναι οι διαφορετικές λωρίδες στην ίδια αντιλαϊκή λεωφόρο πολιτικής. Οποια λωρίδα και αν διαλέξει ο λαός θα ζει σε μια Ελλάδα της εξουσίας των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, που θα είναι ακόμα πιο γονατισμένη στην ΕΕ, που η κρίση της βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί γίνονται σκληροί και αδυσώπητοι.
Απειλούν το λαό με τη χρεοκοπία αν δε σκύψει το κεφάλι στην ΕΕ και στους επιχειρηματικούς ομίλους στην Ελλάδα, στο ΝΑΤΟ και στη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ.
Κοροϊδεύουν το λαό ότι άλλαξε ο αέρας στην Ευρώπη, του λένε ότι τώρα γίνεται ούριος για τους λαούς. Αυτό που αλλάζει στην Ευρώπη είναι ότι σε συνθήκες που η κρίση βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί των κρατών - μελών γίνονται πιο οξείς, προβληματίζονται για το πώς θα ξαναμοιράσουν τις ζημιές μεταξύ τους. Προβληματίζονται για ορισμένες αλλαγές που δεν αφορούν τη ζωή των λαών αλλά τα συμφέροντα της μιας ή της άλλης αστικής τάξης.
Κοροϊδεύουν το λαό ότι θα διαπραγματευθούν στις Βρυξέλλες, ότι δε θα μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις, ότι θα δώσουν δουλειά με κρατικές επενδύσεις και άλλες χάρτινες υποσχέσεις και χωρίς αντίκρισμα. Τραβάνε το λαό προς τα πίσω υποσχόμενοι ότι θα γίνουν το καλό ΠΑΣΟΚ σε μια περίοδο που είναι αδύνατο να γυρίσουμε στη 10ετία του '70 και '80. Αποδεικνύουν ότι το όνειρό τους είναι να γίνουν η νέα σοσιαλδημοκρατία που σκότωσε το όνειρο εκατομμυρίων εργαζομένων στην Ευρώπη και όχι μόνο.
Για να βάλουν το λαό στη γωνία φοβισμένο και εύπιστο ότι μπορεί να γίνει ένα θαύμα, ορέγονται να βάλουν στη γωνία το ΚΚΕ, καθώς ξέρουν ότι η ανάπτυξη και αποτελεσματικότητα του κινήματος έχει πολύ στενή σχέση με το ρόλο και τη δύναμη του ΚΚΕ στο λαό, και στη Βουλή.
Δεν εγκαταλείπουμε το λαό για υπουργεία
Απάτη η πρόταση για συμμετοχή του ΚΚΕ σε κυβέρνηση συνεργασίας για τη διαχείριση της κρίσης σε βάρος του λαού.Με γλυκερές προτάσεις κυβερνητικής συνεργασίας με αντάλλαγμα κάποια υπουργεία.
Θέλουν το ΚΚΕ στην κυβέρνηση για να μην έχουν δυναμική αντιπολίτευση, να μην υπάρχει ισχυρό αντίβαρο στην κοινωνία.
Τολμούν να λένε: "Ας δούμε ποια θα είναι η εκλογική σας δύναμη στη δεύτερη αναμέτρηση και τότε να δούμε τι θα κάνετε". Δηλαδή θα επιβάλουμε με τα συνθήματά μας τη μείωσή σας, με την προοπτική της κυβερνώσας αριστεράς θα σας μειώσουμε, θα σας συντρίψουμε, και ηττημένοι θα έρθετε στην αυλή μας.
Εσείς θα διαψευστείτε τραγικά. Η εκβιαστική σας αλαζονεία, που απευθύνεται στη λαϊκή παραπλάνηση, δεν πρόκειται να μας βγάλει από την τροχιά μας, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι εγκαταλείπουμε το μετερίζι του λαού, που δεν πρόκειται να το εγκαταλείψουμε.
Θυμίζουμε ότι δε σας απευθύναμε πρόταση συνεργασίας ούτε το διάστημα που είσαστε εκτός Βουλής το 1993, ούτε και μετά που είχατε πολύ μικρότερο εκλογικό ποσοστό σε σχέση με το δικό μας. Κριτήριο συνεργασίας δεν είναι αν είμαστε ισχυροί ή λιγότερο ισχυροί αλλά η συνεργασία που δίνει ώθηση και χειραφέτηση, αποτελεσματικότητα στο λαϊκό αγώνα.
Τίποτε από όσα υπόσχεστε δε θα κάνετε γιατί πατάτε σε δύο βάρκες, ρίχνετε σκόνη στην πραγματική αντίθεση που είναι ή με τα μονοπώλια ή με το λαό, με το λαό και σε ριζική εναντίωση με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με τη στρατηγική συμμαχία των ΗΠΑ.
Γιατί ρίχνετε σκόνη για να συγκαλύψετε την ασυμφιλίωτη αντίθεση κεφαλαίου και εργασίας.
Γιατί δε θέλετε και δεν μπορείτε να συγκρουστείτε με τους εχθρούς του λαού. Γιατί επιλέξατε να έχετε την κυβέρνηση εσείς και οι σύμμαχοί σας και την εξουσία να την έχουν τα μονοπώλια. Γιατί αναγνωρίζετε την εκχώρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ».
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου