ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Βγάζει μάτι ο καιροσκοπισμός και η αναξιοπιστία του

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διακηρύσσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: «Η πρώτη πράξη του νέου συνασπισμού εξουσίας με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η καταγγελία του μνημονίου» και η δεύτερη θα είναι η αξιοποίηση του «πλεονεκτήματος της συμμετοχής της χώρας στην Ευρωζώνη», για τη «διαπραγμάτευση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο» του χρέους, με στόχο τη διαγραφή μεγάλου μέρους του.

Εκμεταλλευόμενος την αγωνία ανθρώπων που έχουν φτάσει στα όρια της απόγνωσης και αναζητούν σανίδα σωτηρίας, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έπαιξε και παίζει το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού, στρέφοντας την προσοχή τους στο μνημόνιο, στο δέντρο δηλαδή, για να μείνει στο απυρόβλητο το δάσος. Υπόσχεται ανακούφιση του λαού και συνειδητά πετάει την μπάλα στο γήπεδο της ΕΕ, για να κρύψει ότι και η ελάχιστη παραχώρηση απαιτεί σύγκρουση με τα μονοπώλια και την πολιτική τους, πρώτα απ' όλα στο εσωτερικό της κάθε χώρας.
Πόση αξιοπιστία μπορεί να έχει μια δύναμη που εναποθέτει τη λύση των λαϊκών προβλημάτων στη λυκοσυμμαχία που τα προκάλεσε; Λύσεις που μάλιστα τις συναρτά με το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου των γαλλικών προεδρικών εκλογών, όπου ισχυρίζεται ότι αν νικήσει ο Ολάντ θα εξαναγκάσει την ΕΕ να αλλάξει ρότα! Τι λέει δηλαδή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ; Αναθέστε μου να σας λύσω τα προβλήματα και εγώ θα τα αναθέσω στον Ολάντ και στην ΕΕ! Σ' αυτή τη φενάκη πασχίζει να σπρώξει το λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κρύβει απ' το λαό ότι η συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ σημαίνει εγκλωβισμό στη δοσμένη αντιλαϊκή της στρατηγική. Απ' άκρη σ' άκρη της, αυτή εφαρμόζεται δίχως παρέκκλιση, ανεξαρτήτως της δημοσιονομικής κατάστασης σε κάθε χώρα, ανεξάρτητα αν έχει υπογράψει μνημόνια ή όχι. Είναι αυταπάτη να προσδοκά κανείς ότι οι ευρωενωσιακοί «εταίροι» θα διαπραγματευτούν προς όφελος του ελληνικού λαού με μια «αριστερή» και «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση, όταν οι ίδιοι στις χώρες τους, για λογαριασμό της δικής τους αστικής τάξης, εφαρμόζουν τα ίδια βάρβαρα μέτρα, με την ίδια και ακόμα μεγαλύτερη πυγμή.
Σε ό,τι αφορά στο χρέος, ισχύει μία απ' τα ίδια. Ποιος ο λόγος τα κράτη-μέλη της ΕΕ - που μέχρι πρότινος σφάζονταν για τον επιμερισμό του κόστους της επιχείρησης «διάσωσης» της Ελλάδας - να δεχτούν να διαγράψουν χρέη και μάλιστα δίχως ανταλλάγματα; Πολύ περισσότερο εάν απέναντί τους έχουν μια κυβέρνηση που το αναγνωρίζει και αναλαμβάνει την ευθύνη για την αποπληρωμή του, νομιμοποιώντας το στις λαϊκές συνειδήσεις. Και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το αναγνωρίζει. Παίρνοντας πάνω του τους αστούς και τα χρέη τους, δηλώνει ότι δεν είναι «μπαταχτσής», ότι ούτε που του περνάει απ' το μυαλό η σκέψη για μονομερή διαγραφή του.
Αυτό που επιδιώκει είναι έναν ευνοϊκότερο διακανονισμό της αποπληρωμής του. Οποια διαπραγμάτευση όμως κι αν γίνει, θα είναι υπέρ των μονοπωλίων, σε βάρος του λαού. Ακόμα κι αν δεχτούν ένα νέο «κούρεμα» στο χρέος, όπως ήδη συζητούν, επειδή η κρίση βαθαίνει, θα ζητήσουν ακριβό «αντίτιμο», δηλαδή νέα μνημόνια, νέα μέτρα που θα τους επιτρέψουν να λεηλατήσουν το λαό και τη χώρα στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης και να καλύψουν την όποια «χασούρα».
Το χρέος όμως που σώρευσε η πλουτοκρατία, απολαμβάνοντας για δεκαετίες ασύλληπτα προνόμια και ενισχύσεις, είναι «βαρίδι» που ο λαός πρέπει να αποτινάξει από πάνω του, αποφασίζοντας να βαδίσει προς έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Καμία διαπραγμάτευση! Δεν το προκάλεσε ο λαός, δεν ωφελήθηκε απ' αυτό, δεν το αναγνωρίζει, δεν το αποπληρώνει.

Στην υγειά των μονοπωλίων

Για να μπούμε τώρα στο «ψητό»: «Μια κυβέρνηση της αριστεράς έχει ανάγκη από βιομήχανους και επενδυτές. Εχει ανάγκη από ένα υγιές επιχειρηματικό κλίμα. Εχει ανάγκη από αξιοκρατικούς νόμους (...) Οι επενδύσεις μπορούν να γίνουν και να είναι αποτελεσματικές σε ένα πεδίο αξιοκρατίας, συγκεκριμένων νόμων και όχι σε ένα πεδίο διαφθοράς και διαπλοκής.Ο επενδυτής δεν έρχεται στην Ελλάδα όχι γιατί είναι υψηλοί οι μισθοί και το εργασιακό κόστος, αλλά γιατί γνωρίζει ότι για να προχωρήσει την επένδυσή του, χρειάζεται να δώσει άλλα τόσα για να λαδώσει κάτω από το τραπέζι πολιτικούς παράγοντες, αυτούς που έχουν συνηθίσει να τα παίρνουν κάτω από το τραπέζι, σε μίζες (...) Κοινωνικοποίηση των τραπεζών ώστε να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας».
Αυτά λέει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα δηλαδή μιας βαθύτατης καπιταλιστικής κρίσης, που προκλήθηκε από τους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς και την υπερσυσσώρευση κεφαλαίων, ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει σαν διέξοδο στο λαό την προσέλκυση κεφαλαίων και καπιταλιστών επενδυτών! Και ισχυρίζεται ότι η κρίση δεν είναι σύμφυτη του καπιταλισμού, δεν προκλήθηκε επειδή «μπούκωσαν» από τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που δε βρίσκουν κερδοφόρα διέξοδο, αλλά απ' τη «διαφθορά» και τα «λαδώματα». Ο,τι λένε δηλαδή το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ., η Μπακογιάννη, ακόμα και η «Χρυσή Αυγή».
Φτάνει, μάλιστα, στο σημείο να αναμασά τα περί «υγιούς επιχειρηματικού κλίματος» και «πραγματικής οικονομίας», διαχωρίζοντας τους καπιταλιστές σε «καλούς» και «κακούς» και αποσιωπώντας ότι το υγιές επιχειρηματικό περιβάλλον - στο οποίο ομνύουν όλοι οι απολογητές του συστήματος - εξασφαλίζεται μόνο προσφέροντας νέα προνόμια στο κεφάλαιο, λιγότερους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές, μεγαλύτερη ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, μικρότερα μεροκάματα για τους εργαζόμενους, περισσότερα κέρδη. Το αν αυτά θα τα σερβίρει μια κυβέρνηση που θα αυτοαποκαλείται «αριστερή» ή κάπως αλλιώς, για τους εργαζόμενους - θύματα της φιλομονοπωλιακής πολιτικής δεν έχει καμία σημασία.
Σήμερα, αυτούς που έχει απέναντί του ο λαός είναι οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις, οι εφοπλιστές, οι μεγαλέμποροι και ισχυροί μεσάζοντες, οι αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, οι μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεξαγωγείς. Αυτοί είναι οι πραγματικοί αντίπαλοι του λαού, αυτοί προκάλεσαν την κρίση και για να τη δρασκελίσουν ζητούν τώρα την κεφαλή του επί πίνακι, με τις πλάτες της ευρωενωσιακής τους συμμαχίας και των πολιτικών τους εκπροσώπων σε κάθε χώρα της ΕΕ.

Τι θα κάνουν με τα μονοπώλια;

Δεν απαντά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πώς θα τους εξαναγκάσει - και μάλιστα σε περίοδο που «κανιβαλίζουν» μεταξύ τους, το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό και όλοι μαζί το λαό - να δώσουν καλούς μισθούς, πλήρη δικαιώματα στους εργαζόμενους. Δεν απαντά στο πώς θα γλιτώσει ο μικροπαραγωγός αγρότης το ακριβό ρεύμα, τα ακριβά λιπάσματα και καλλιεργητικά εφόδια, πώς θα του εξασφαλίζεται να πουλάει την παραγωγή του αποσπώντας ένα καλό εισόδημα, δίχως να αγοράζει ακριβά ο εργαζόμενος ως καταναλωτής.
Δεν αναφέρονται καν στη λίστα των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες έχει επιβάλει κυρίως η Συνθήκη του Μάαστριχτ και συνεπώς είναι βασική απόφαση της ΕΕ. Δε λένε στο λαό το παραμικρό για το τι θέση θα πάρουν ως κυβέρνηση αν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επιτεθούν στη Συρία και το Ιράν. Αν δηλαδή θα αρνηθούν κάθε συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας, ή αν θα επικαλεστούν τις «συμβατικές υποχρεώσεις» στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και θα συμμετάσχουν με τα μπούνια στο μακέλεμα των λαών.
Δε λένε ακόμα κουβέντα για το πώς θα ασκήσουν κοινωνική πολιτική χωρίς κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και ενώ οι καπιταλιστές εργοδότες απαιτούν μείωση, ως και κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Χάνουν τη μιλιά τους, όταν ρωτιούνται για το τι θα κάνουν απέναντι στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Τουρκίας να διεξαγάγει έρευνα για υδρογονάνθρακες στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και στην κυπριακή ΑΟΖ.
Η σιωπή τους δεν είναι τυχαία. Ξέρουν ότι κανένα περιθώριο δεν έχουν να κυβερνήσουν διαφορετικά απ' ό,τι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αφού η στρατηγική τους είναι υπέρ της καπιταλιστικής ΕΕ και δεν αμφισβητούν την ντόπια πλουτοκρατία, για την οποία άλλωστε παίρνονται τα βάρβαρα μέτρα.
Ο λαός δεν πρέπει να παραπλανηθεί, να πιστέψει τα ψέματά τους. Οποιαδήποτε φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση προϋποθέτει άμεση και ανοιχτή ρήξη με την ΕΕ, με το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του. Απαιτεί λαϊκή πλειοψηφία και τέτοια εξουσία που θα εξασφαλίσει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, ώστε σχεδιοποιημένα να ενεργοποιηθούν όλες οι παραγωγικές δυνατότητες και εφεδρείες, με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του λαού.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ