ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ Η εργατική τάξη δεν πρέπει να επιτρέψει την αποδυνάμωση του ΚΚΕ

Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους ναυτεργάτες του «Festos Palace»

Στους ναυτεργάτες του «Festos Palace» μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε συγκέντρωση μέσα στο καράβι. Μεταξύ άλλων, είπε στην ομιλία της:«Να μου επιτρέψετε αυτή τη φορά να μην αναφερθώ στα προβλήματα του κλάδου. Ξέρετε πολύ καλά ποιες είναι οι θέσεις μας, ποιες είναι οι προσπάθειές μας στους αγώνες, στα καθημερινά προβλήματα. Από τους μισθούς και τα μεροκάματα, το καμποτάζ, τα προβλήματα παροχής Υγείας, συνταξιοδότησης, γενικότερα τις συνθήκες δουλειάς. Δεν υπάρχει αγώνας των ναυτεργατών και κινητοποίηση που να μην έχει γίνει λυσσαλέα επίθεση στο ΚΚΕ.
Οι αγώνες βεβαίως είναι δικοί σας, αλλά νομίζω πως κι εμείς από την πλευρά μας κάναμε ό,τι μπορούσαμε να παρεμποδίσουμε ορισμένα πράγματα, να μην περάσουν όλα τα σχέδια που έχουν. Αν έχετε τίποτα παρατηρήσεις, ζητήματα κ.λπ., δε νομίζω ότι σήμερα πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα. Και λέω να μην ασχοληθούμε για τον εξής λόγο: Ολοι τώρα πια οι κλάδοι των εργαζομένων συνειδητοποιούν - και νομίζω πως ο δικός σας κλάδος το συνειδητοποιεί, όλοι οι τομείς δουλειάς - ότι τα πάντα εξαρτώνται από τις γενικότερες εξελίξεις.
Η επίθεση εναντίον των εργαζομένων, των οικογενειών τους είναι ισοπεδωτική και μάλιστα τώρα δε ζούμε αυτό που ζούσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Ενας κλάδος, όταν είχε μεγάλες κινητοποιήσεις, όταν ασκούσε ουσιαστική πίεση, μπορούσε κάτι να κατακτήσει. Τώρα σε κάθε κλάδο επιδεικνύεται από την κυβέρνηση, από την εργοδοσία αδιαλλαξία, γιατί δε θέλουν να υπάρχει μια μικρή νίκη που θα δώσει κουράγιο και στους άλλους κλάδους να παλέψουν για τα ιδιαίτερα δικά τους προβλήματα. Επομένως, αυτό που λέμε "ένας για όλους και όλοι για έναν" ισχύει.
Θέλω να σταθώ στις εκλογές. Εχετε την εμπειρία των εκλογών της 6ης Μάη. Εμείς έχουμε την πεποίθηση ότι η επόμενη εκλογική μάχη και το διάστημα που έχει μεσολαβήσει, βοηθάει να ξανασκεφτούν οι εργαζόμενοι πώς ψήφισαν. Και ιδιαίτερα μας ενδιαφέρει να σκεφτούν πώς στάθμισαν, πώς σκέφτηκαν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα, που ενώ είχαν αποφασίσει να ψηφίσουν ΚΚΕ δεν το έκαναν. Και κάποιοι που μας είχαν ψηφίσει μια και δύο φορές κατέληξαν να μη μας ψηφίσουν, όπου, ας πούμε, η κύρια διαρροή πήγε προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως και σε άλλα κόμματα.

Από τη συγκέντρωση στο σαλόνι του «Festos Palace»

Οταν λέμε να το ξανασκεφτείτε, δεν το εννοούμε επειδή έχουμε τη φιλοδοξία - που είναι θεμιτή - να έχουμε ένα ισχυρό ποσοστό, μια ισχυρή δύναμη μέσα στη Βουλή. Γιατί αυτό - σίγουρα το ξέρετε κι εσείς - θα είναι εξαιρετικά καλό για τους εργαζόμενους, για αυτά που έρχονται και ιδιαίτερα για τον κλάδο σας.

Η χρεοκοπία του λαού θα γίνει χειρότερη

Ποια είναι η πορεία των πραγμάτων; Η Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ θα μπούνε σε πιο βαθιά κρίση. Η κρίση θα χειροτερέψει. Για την Ελλάδα, για την Ισπανία καταρχήν, για την Πορτογαλία και για την Ιταλία μάλλον. Η κρίση θα χτυπήσει και τις άλλες χώρες της ΕΕ. Και αυτή η κρίση δεν είναι η κρίση που προήλθε από ανίκανους ηγέτες. Είναι αυτό που λέμε κρίση του καπιταλισμού, σε μία φάση που δεν μπορεί να τη διαχειριστεί, να την ξεπεράσει όπως έκανε πριν.
Και όλες οι συζητήσεις που γίνονται είναι αυτό το πράγμα, να βρουν την κατάλληλη διαχείριση, να ξεπεράσουν την κρίση σε βάρος των λαών 100% και να επιμερίσουν τις ζημιές για την κυρίαρχη τάξη της χώρας τους. Για τους μονοπωλιακούς ομίλους, τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές, μεγαλεμπόρους κτλ. Εκεί τσακώνονται. Ποιος θα φορτωθεί περισσότερο τη ζημιά ή ποιος θα αναλάβει το μικρότερο κόστος.
Τι σημαίνει μεγαλύτερη πτώχευση της Ελλάδας; Αυτά που ακούμε από τους παράγοντες δεν είναι ψέματα. Βεβαίως, εμείς τα λέμε στο λαό για να μαχητικοποιηθεί, για να πάρει απόφαση ότι αν δε γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων, θα υποφέρει πολύ περισσότερο. Δηλαδή, χρεοκοπία ζήσαμε. Εχουμε ζήσει μια πρώτη φάση της χρεοκοπίας. Θα γίνει χειρότερη. Τι εξελίξεις μπορεί να έχουμε στην Ελλάδα; Η μία περίπτωση είναι να γίνει έξωση, να μειώσουν την Ευρωζώνη, από 17 χώρες να μείνουν 15 -16. Μπορεί να μη γυρίσουμε στα εθνικά νομίσματα, στις πεσέτες, στη δραχμή κ.τ.λ., αλλά μπορεί να καθιερώσουν ένα ευρώ στην Ελλάδα - ήδη αυτό το σχέδιο έχει εκπονηθεί - που θα λέγεται ελληνικό ευρώ.
Αυτό το ελληνικό ευρώ θα είναι στην ουσία η αξία της δραχμής. Δεν ξέρω αν θα έχει το 1/3 αρχικά, το 1/10 της αξίας του ευρώ. Μέσα εδώ, λοιπόν, οι μισθοί σας, και αυτοί οι μειωμένοι μισθοί και οι μειωμένες συντάξεις, θα γίνουν ακόμα πιο μειωμένοι, γιατί θα ισοδυναμούν με ένα νόμισμα με πολύ λιγότερη αξία. Εξω, μόλις περάσεις τα σύνορα, θα έχουμε το ευρωπαϊκό ευρώ, αυτό που ισχύει σήμερα. Επομένως, τα χρέη που έχει η Ελλάδα και όλες οι ανταλλαγές θα γίνονται με το ακριβό ευρώ. Αυτό είναι βαθύτατη χρεοκοπία. Θα τη μελετήσουν πώς θα γίνει, πιθανόν να γίνει σταδιακά, θα προετοιμάσουν το έδαφος. Αλλά σήμερα, όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ προετοιμάζονται γι' αυτήν την εξέλιξη.
Μία άλλη περίπτωση είναι να γίνει το λεγόμενο "νέο" κούρεμα. Δηλαδή, υποτίθεται ότι χαρίστηκε το 50% του χρέους στην Ελλάδα. Βέβαια, αυτό το 50% έφερε τη δανειακή σύμβαση, έφερε νέο μνημόνιο με νέα χειρότερα μέτρα. Δεν παραιτούνται οι καπιταλιστές από ένα μέρος των χρημάτων που οι δανειζόμενοι τους χρωστάνε. Παραιτούνται ζητώντας μέτρα που έχουν σχέση με τις εργασιακές σχέσεις, με το συνταξιοδοτικό, με την Παιδεία, με τα συστήματα Πρόνοιας κ.λπ., κατάργηση εργοδοτικών εισφορών, όπως ζητάνε, ή φοροαπαλλαγές, να μπουν σε νέους τομείς ιδιωτικοποίησης.
Αν γίνει το "κούρεμα" και φτάσει άλλα 30%, 35%, αν χάσουν, σημαίνει θα ζητήσουν νέα μέτρα. Ηδη ο ΣΕΒ χτες - και ξέρετε όταν το λέει ο ΣΕΒ, θα περάσει και στους άλλους ιδιοκτήτες - ζητάει να μην πέσουν οι μισθοί οι κατώτατοι, δηλαδή των 500 και 600 ευρώ, να μην πέσουν παρακάτω, γιατί στο κάτω - κάτω τι να πάρουν από αυτούς που παίρνουν 500 ευρώ. Αλλά θέλουν να πέσουν οι μέσοι μισθοί. Οι μισθοί δηλαδή που είναι 800, 1.000 ευρώ, 1.200, 1.300. Απ' αυτούς μπορούν να πάρουν, να τους φορολογήσουν. Και, ταυτόχρονα, ζητάνε μείωση των εργοδοτικών εισφορών και πιο απελευθερωμένο, δηλαδή πιο βάρβαρο, επιχειρηματικό περιβάλλον.
Βάζουμε, λοιπόν, το εξής ερώτημα στο λαό: Μπορεί να εμπιστευθεί σήμερα τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, σε συνθήκες πτώχευσης, όπου τα νοσοκομεία δε θα μπορούν να συντηρηθούν; Θα κλείνουν νοσοκομεία. Ηδη έχει κλείσει ένα τμήμα στην Πτολεμαΐδα και ένα στην Αλεξανδρούπολη. Με την υπηρεσιακή κυβέρνηση που δεν υπάρχει πολιτικό κόστος - τα κρατάγανε ανοιχτά με εντολή του Λοβέρδου - κλείνουν τμήμα των νοσοκομείων. Δεν μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες.

Θα τσακίσουν το κίνημα με το «περίμενε»

Μπορεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Ο λαός έχει δείξει ότι δεν τους εμπιστεύεται και καλά κάνει. Και εμείς λέμε να μην τους εμπιστευθεί ακόμα πιο πολύ. Δεν αλλάξανε, ίδιοι είναι, η ήττα τούς έκανε να κάνουν αρκετούς ελιγμούς. Υπάρχει ένα λαϊκό ρεύμα το οποίο στρέφεται προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Και μάλιστα οι περισσότεροι λένε ότι δεν τον εμπιστευόμαστε, δεν περιμένουμε πολλά, αλλά τουλάχιστον δε θέλουμε να ξαναδούμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, αυτοί μας κάψανε, μας κατέστρεψαν κ.λπ. Και, επομένως, κάτι θα κάνουν αυτοί, ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο.
Από μια άποψη και για ένα διαφορετικό λόγο, μια τέτοια κυβέρνηση θα κάνει ακόμα μεγαλύτερο κακό στο λαό, ακόμα και όταν κάνει τα ίδια που κάνει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Ας μην κάνει χειρότερα, που θα κάνει και χειρότερα σε περίπτωση νέας πτώχευσης. Γιατί θα κάνει χειρότερα μια τέτοια κυβέρνηση, από την οποία ο λαός ελπίζει και εμπιστεύεται, σε αυτή την περίπτωση και μάλιστα θα μπορεί να κουμαντάρει και καλύτερα το λαό, όπως έκανε στη δεκαετία του '80 το ΠΑΣΟΚ και αρκετά χρόνια. Δεν είναι μια "δεξιά" κυβέρνηση, είναι μια "αριστερή" κυβέρνηση, έτσι τη βλέπει ο λαός. Με τις ενστάσεις του, με τους φόβους του, αλλά εν πάση περιπτώσει σου λέει είναι αριστερή κυβέρνηση, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη.
Αυτή η κυβέρνηση θα τσακίσει το κίνημα που υπήρχε τα τελευταία χρόνια και ενδεχομένως να μη χρειαστεί να το τσακίσει με την καταστολή, αλλά θα το τσακίσει με το "περίμενε", "κάτσε και περίμενε, θα δεις, σιγά - σιγά, δεν μπορούμε όλα", "παραλάβαμε καμένη γη" - θα το πει και αυτό με άλλα λόγια - "περίμενε" και θα περάσει ένα χρονικό διάστημα, ενδεχομένως και μηνών που θα είναι κρίσιμο για την ετοιμότητα του λαού να αντιδράσει.
Ολα αυτά που λένε στην τηλεόραση, όλα τους είναι εύκολα. Τη μια λέγανε ότι θα καταργήσουν το μνημόνιο. Σήμερα έχουν φτάσει σε μία άλλη εκδοχή: "Θα το καταγγείλουμε πολιτικά". Κοιτάξτε να δείτε, πολιτικές καταγγελίες μπορεί να κάνεις κάργα, για τον καπιταλισμό, για ό,τι θέλεις. Η πολιτική καταγγελία, όταν δεν συνοδεύεται από πράξη, είναι λόγια. Και από λόγια ο λαός έχει χορτάσει.
Λοιπόν, ιδιαίτερα στον κλάδο σας - να το πούμε καθαρά - έχουμε απαίτηση. Διότι είσαστε ένας κλάδος σε έναν από τους πιο δύσκολους χώρους, με μια εργοδοσία σκληρή και αποφασισμένη, που μπορεί να πάρει, αν θέλετε και τα καράβια της και να πάει όπου θέλει. Μπορεί, δηλαδή, έχει όπλα να σας πολεμήσει. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι με τους αγώνες σας, είχατε και κατακτήσεις παλιότερα. Υπήρχαν κατακτήσεις με τους αγώνες μέσα στα πλαίσια αυτού του συστήματος.
Ξέρετε, οι παραδόσεις του ναυτεργατικού κινήματος και ο ρόλος του ΚΚΕ ήταν η μαγιά αυτών των κατακτήσεων. Στους αγώνες εσείς βάλατε πλάτες, δεν τους κάναμε μόνοι μας. Και δεν θα μπορούσαν να γίνουν αγώνες αν δε θέλατε κι εσείς. Δεν γίνονται διά της βίας οι αγώνες. Αλλά εν πάση περιπτώσει, ξέρετε ότι, ό,τι σας λέγαμε επιβεβαιώθηκε.

Λύσεις υπάρχουν μόνο στο πεδίο της ταξικής πάλης

Δώστε βάση σε αυτό που σας λέμε: Η κατάσταση θα πάει χειρότερα και αυτή τη στιγμή μακάρι να μπορούσε να γίνει μια κυβέρνηση φιλεργατική, φιλολαϊκή. Το ρεαλιστικό που μπορεί να γίνει σε αυτές τις εκλογές, είναι το εξής πράγμα: Ο λαός να αφυπνιστεί καλύτερα, να καταλάβει ότι δεν αρκεί να αλλάζεις ένα κόμμα από την κυβέρνηση. Ενα πράγμα είναι να ξέρει πού πάνε τα πράγματα, να μαζέψει δυνάμεις, να γίνει πιο ισχυρό το κίνημα, να μην υπάρχει στάση αναμονής. Και η δεύτερη πάρα πολύ ουσιαστική προϋπόθεση, είναι από αυτή την προεκλογική μάχη να βγει δυνατό και όρθιο το ΚΚΕ.
Αυτή τη στιγμή και η κυρίαρχη τάξη στη χώρα μας και τα άλλα κόμματα θέλουν να έχουν αδύναμο ΚΚΕ. Γιατί; Για να μην έχουν κινητοποιήσεις, για να μην έχουν διαμαρτυρίες. Αυτό ιδιαίτερα η εργατική τάξη δεν πρέπει να το επιτρέψει. Δεν εξαρτάται μόνο από μας αυτή τη στιγμή.
Εχουμε τρεις βδομάδες μπροστά και σκεφτείτε. Γιατί το ισχυρό ΚΚΕ χρειάζεται και με περισσότερους βουλευτές μέσα στη Βουλή - η Βουλή η επόμενη δε θα κρατήσει για πολύ. Θα αρχίσουν οι μεταγραφές βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο, αυτό να το ξέρετε, όπως έγινε και στην προηγούμενη Βουλή. Πολιτική αστάθεια θα υπάρχει και στην επόμενη Βουλή. Επομένως, ένα ισχυρό ΚΚΕ μέσα στη Βουλή μπορεί να καταφέρει να κερδίσει κάποιες ψήφους βουλευτικούς για να μην περάσει ο ένας ή ο άλλος νόμος, από μικρότερο μέχρι μεγαλύτερο. Εμείς φιλοδοξούμε να το κάνουμε και αυτό. Αλλά και ταυτόχρονα θα είναι η δύναμη που αποκαλύπτει, που ξεσκεπάζει, που κρατάει την ελπίδα του λαού ζωντανή.
Και ένα τελευταίο. Παρακολουθείτε δελτία ειδήσεων κ.λπ. Ετσι δεν είναι; Ακούτε. Εντάξει εμείς, φυσιολογικά, επειδή έχουμε μία εμπειρία 94 χρόνων και επειδή βλέπουμε τα πράγματα - από τα κάτω ξεκινάμε, αλλά τα βλέπουμε και από τα πάνω - είμαστε πιο πονηρεμένοι από εσάς, όχι πιο έξυπνοι, έχουμε περισσότερα δεδομένα από αυτά που έχετε εσείς. Αυτή τη στιγμή, ιδιαίτερα τις τελευταίες μέρες, έχει βγει στην επιφάνεια το εξής πράγμα. Ενα μέρος της αστικής τάξης, δηλαδή των επιχειρηματικών ομίλων, επιθυμεί μία κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, παρότι βλέπει ότι δεν τραβάει και πολύ το πράγμα.
Υπάρχει, όμως, ένα σημαντικό μέρος, δεν ξέρω ποσοτικά, δεν ξέρουμε αν είναι πλειοψηφία, ένα σημαντικό μέρος πάντως, το πιο δυναμικό τμήμα των επιχειρηματικών ομίλων, που έχει αποφασίσει ότι την περίοδο της ακραίας πτώχευσης χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, για ένα χρόνο, για δύο στην κυβέρνηση - εγώ δεν λέω ότι έχει συναλλαγές ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί και να έχει μπορεί και όχι, δεν έχω αποδείξεις, δεν έχει σημασία αυτό όμως. Γιατί σου λέει, ποιος θα σταματήσει το κίνημα; Με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και με καινούργια μέτρα θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, τα κόμματα δεν έχουν κύρος πια. Ενώ μια αριστερή κυβέρνηση, μπορεί να βάλει φρένο σε αυτό το κίνημα.
Κοιτάξτε την παρέμβαση του ΣΕΒ. Εγινε συντονισμένα. Ο Τσίπρας πάει στον Ρουπακιώτη, έναν υπηρεσιακό υπουργό που δεν μπορεί να αλλάξει νόμο και την ίδια ώρα παρεμβαίνει ο ΣΕΒ. Το ΠΑΣΟΚ που τα παίρνει χαμπάρι αυτά τσινάει. Είναι ένα τρίγωνο. ΣΕΒ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Είναι ένα γαϊτανάκι. Τι βγαίνει από όλο αυτό; Αυτό που είπε ο Τσίπρας. Μπορούμε να αλλάξουμε τους νόμους στην πράξη και πριν τις εκλογές. Είναι απάτη. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Την ίδια ώρα, εμείς οι κομμουνιστές τι κάνουμε; Στηρίζουμε ή και μπαίνουμε μπροστά για κλαδικές απεργίες ή για απεργίες στους τόπους δουλειάς. Αύριο έχουν απεργία οι ξενοδοχοϋπάλληλοι. Τετράωρη στάση εργασίας οι εμποροϋπάλληλοι της Αθήνας. Εγιναν απεργίες στα Τρόφιμα - Ποτά. Κλείστηκε μια Σύμβαση στα τρόφιμα. Δε θα είναι αυτή που θέλαμε, αλλά όταν, όπου είναι οι άλλες δυνάμεις, κλείνονται με 20%, με 10%, με 15% με 30% μείωση, εκεί είχαμε μια σύμβαση που έμεινε στην προηγούμενη και δεν έχασαν και τα επιδόματα.
Οι άλλοι στήνουν με τον ΣΕΒ και τον υπουργό Εργασίας συναντήσεις, που σου λένε τώρα κοίταξε να δεις, να, μια παρέμβαση στον υπουργό και λίγο ΣΕΒ, βοηθάει και λύνει τα προβλήματα. Αμ δε. Θα λυθούν στο σκληρό πεδίο της ταξικής πάλης, με πολύ σκληρούς αγώνες στην πορεία.

Κόντρα σε τρομοκρατία και αυταπάτες

Και τέλος, τι δεν τους αρέσει στο ΚΚΕ αυτή τη στιγμή στην κυρίαρχη τάξη; Δεν τους αρέσει κυρίως το γεγονός ότι δεν μπορούν να μας μαντρώσουν. Και σε μια κρίσιμη στιγμή που άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα στην Ευρώπη λύγισαν, μπήκαν μέσα σε κυβερνήσεις και έβλαψαν τους εργαζόμενους γιατί δεν αναχαίτισαν τα μέτρα, εμείς τους λέμε: "Κοιτάξτε να δείτε. Εμείς σε μια κυβέρνηση είμαστε διατεθειμένοι να πάρουμε όλες τις ευθύνες και με θυσίες. Σε μια διακυβέρνηση που εκφράζει την εξουσία του λαού, που ο λαός είναι στην εξουσία και ο λαός είναι στην εξουσία όταν έχει τον πλούτο στα χέρια του".
Σε αυτήν την κυβέρνηση θα είμαστε πρωταγωνιστές και στις θυσίες και στις δυσκολίες. Δεν μπορούμε όμως να βρωμίσουμε τα χέρια μας σε μια κυβέρνηση που δε θα λύσει ζητήματα και που μόνο με τη συμφωνία μας να μπούμε, έπρεπε να διώξουμε θέσεις που δεν αφορούν το μέλλον, το σήμερα αφορούν. Παραδείγματος χάρη, το "όχι" στο μνημόνιο, στη δανειακή συνθήκη δεν είναι μικρό πράγμα. Να μπούμε και μεις στην τροποποίηση, να πηγαίνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στα διαβούλια, υπουργοί που να 'ναι και κανένας του ΚΚΕ και να ψηφίζει χειρότερα. Αυτό είναι προδοσία. Ανεξάρτητα αν εμείς, ας πούμε, θα κάναμε υποτίθεται υποχώρηση από καλές προθέσεις.
Οι εξελίξεις θα κριθούν κυριολεκτικά στο δρόμο, στη θάλασσα, στο χωράφι. Η πορεία σύγκρουσης με την ΕΕ και τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι αναπόφευκτη για το λαό. Αλλά αυτό σημαίνει ότι ο λαός συνειδητοποιεί την ανάγκη, ετοιμάζεται, οργανώνεται, αποφασίζει συνειδητά και δε χάνει πολύτιμο χρόνο. Το 2012 και 2013 είναι κρίσιμο δίχρονο και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη. Και αυτά που λέμε για την αναγκαιότητα ο λαός να επιβάλει την αποδέσμευση, είναι κάτι που πρέπει να το υιοθετήσουν οι εργαζόμενοι με την έννοια την εξής: Χίλιες φορές να φύγει ο λαός με τη θέλησή του και παίρνοντας την υπόθεση στα χέρια του από το να σου κάνουν έξωση. Να σε διώξουν εκείνοι.
Οταν σε διώξουν εκείνοι φεύγεις με τους δικούς τους όρους, όταν φεύγεις εσύ φεύγεις με τους δικούς σου. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, είναι κάτι που ο λαός θα το αποφασίσει, δεν το επιβάλλουμε εμείς. Αλλά για να μπορεί ο λαός να αποφασίσει κάτι, πρέπει να είναι οργανωμένος, δυνατός, να 'χει αυτό που λέμε ταξική συνείδηση - πριν από όλα η εργατική τάξη θα παίξει το ρόλο, και με συμμαχίες - και να υπάρχει ένα όρθιο και δυνατό ΚΚΕ. Να μην περάσει η εκστρατεία αποδυνάμωσης. Να μην υποκύψει ο λαός στις αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ ή στην τρομοκρατία που καλλιεργεί η ΝΔ. Και να ξέρετε και οι αυταπάτες ένα είδος τρομοκρατίας είναι. Σε τρομοκρατώ να μη σκεφτείς με τις αυταπάτες.
Αυτή είναι η θέση μας. Και όσοι δεν ψήφισαν το ΚΚΕ γιατί πίστεψαν ότι μια κυβέρνηση της αριστεράς θα τους σώσει, ας το ξανασκεφτούν για να μη λένε, να μη γίνουν κοψοχέρηδες μετά. Γιατί αν χρειάστηκαν 10 - 15 χρόνια να αποκαλυφθούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, η αποκάλυψη της αριστερής κυβέρνησης θα γίνει μέσα σε έξι μήνες. Αλλά ο λαός θα έχει χάσει, δε θα χει δώσει τη δύναμη στο Κόμμα που θα σηκώσει ένα μεγάλο βάρος ευθύνης μέσα στο κίνημα και μέσα στη Βουλή».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ