ΘΟΔΩΡΗΣ ΧΙΩΝΗΣ Με τη θέληση των λαών ο σοσιαλισμός θα γίνει πραγματικότητα

Σε εκδήλωση της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, στη Θεσσαλονίκη, μίλησε το βράδυ του Σαββάτου ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ

Motion Team

Πλημμύρισε η αίθουσα του περιπτέρου 8 της ΔΕΘ, στη Θεσσαλονίκη, από εκατοντάδες νέους, παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών, που αναγνωρίζουν την αναγκαιότητα του ανειρήνευτου αγώνα για την κατάργηση της εξουσίας των μονοπωλίων, την κοινωνικοποίησή τους, για την οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού, και μπαίνουν αποφασιστικά στον αγώνα, στο πλευρό του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.Στην εκδήλωση της Οργάνωσης Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας της ΚΝΕ, που έγινε το βράδυ του Σαββάτου με θέμα «Ο Σοσιαλισμός είναι το μέλλον! Συμπεράσματα και διδάγματα με αφορμή τα 20 χρόνια από τις ανατροπές», μίλησε ο Θοδωρής Χιώνης, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ. Η εκδήλωση πλαισιώθηκε με προβολή οπτικοακουστικού υλικού για την καπιταλιστική κρίση, αλλά και με απαγγελίες ποιημάτων, με συναυλία από το συγκρότημα της ΚΝΕ μαζί με την Ανθή Τατσιούλη και την Ειρήνη Σαββίδου.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Θ. Κωνσταντινίδης και Κ. Αβραμόπουλος.

Δυο δρόμοι, δυο διαφορετικοί κόσμοι

Στην ομιλία του, ο Θ. Χιώνης σημείωσε: «Ο καπιταλισμός ανέχεται την κριτική σε φαινόμενα που δημιουργεί. Αυτό που δεν ανέχεται είναι η γραμμή πάλης που προβάλλει την επαναστατική ανατροπή του, που συγκεντρώνει και ετοιμάζει δυνάμεις γι' αυτήν ακριβώς την ανατροπή.

Motion Team

Σήμερα όλο και πιο έντονα έρχεται στη συζήτηση, από λαϊκό κόσμο, από κόσμο που βασανίζεται, το τι θα γίνει, επί της ουσίας ποια μπορεί να είναι η διέξοδος από την κρίση. Το ίδιο πράγμα απασχολεί και την πλουτοκρατία, τα κόμματά της, αυτό συζητάνε στις Συνόδους τους στην ΕΕ. Με μια, βέβαια, βασική διαφορά: Οτι ο εργατόκοσμος και τα παιδιά του έχουν ριζικά διαφορετικά συμφέροντα από τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, το πολιτικό τους προσωπικό. Οι πολιτικές δυνάμεις, που προβάλλουν ότι μπορεί να υπάρχει διέξοδος από την κρίση που να ικανοποιεί τις εργατικές λαϊκές ανάγκες, τις ανάγκες των νέων των λαϊκών στρωμάτων μαζί με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, στήνουν μια επικίνδυνη παγίδα. Οι δρόμοι είναι δύο και υπηρετούν δύο διαφορετικούς κόσμους: 'Η με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες.Ο ένας δρόμος ταυτίζεται με τη διατήρηση του καπιταλιστικού συστήματος, άρα και των αιτιών που οδήγησαν στην κρίση. Είναι αυτός που ζούμε σήμερα και ανοίγει με οδοστρωτήρα πάνω από την εργατική τάξη, από τον εργαζόμενο λαό.
Ο άλλος δρόμος είναι αυτός που προτείνει το ΚΚΕ. Ο δρόμος που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, του λαού. Απαντάει στο πραγματικό δίλημμα: Οικονομία των μονοπωλίων ή οικονομία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Χρήσιμα συμπεράσματα για την επαναστατική έφοδο και οικοδόμηση

Δεν υποτιμούμε σε καμιά περίπτωση ότι κάθε φορά που προβάλλονται θέσεις και συνθήματα που έρχονται σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων και την ιδιοκτησία τους, προβάλλεται από την άλλη πλευρά ότι ο σοσιαλισμός απέτυχε, ηττήθηκε, άρα δεν υπάρχει άλλη λύση από τη διαχείριση των προβλημάτων στα πλαίσια του καπιταλισμού.
Σίγουρα υπάρχουν και τα φυσιολογικά ερωτήματα ιδιαίτερα από νέο κόσμο, για το τι έγινε, γιατί ανατράπηκε ο σοσιαλισμός. Αν ισχύουν όλα αυτά που έχουν διαβάσει, που έχουν ακούσει από διάφορα ντοκιμαντέρ, από ταινίες, από το αστικό εκπαιδευτικό σύστημα, από τα μέσα ενημέρωσης της πλουτοκρατίας, το διαδίκτυο και όλους τους μηχανισμούς ιδεολογικής χειραγώγησης του αστικού κράτους.
Η αστική τάξη που από συμφέρον βλέπει στον καπιταλισμό "το τέλος της Ιστορίας", αλλά και οι οπορτουνιστές που εχθρεύονται την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, την εξάλειψη των τάξεων, προσπαθούν να αποδείξουν την αποτυχία του σοσιαλισμού, ότι ήταν ένα εγχείρημα που δεν θα ξαναϋπάρξει. Η Ιστορία, όμως, έχει αποδείξει ότι κανένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα δεν εδραιώθηκε μια κι έξω. Ακόμα κι ο καπιταλισμός που αναπτύχθηκε μέσα στη φεουδαρχία έκανε βήματα μπροστά, αλλά και πισωγυρίσματα, μέχρι να κυριαρχήσει. Οπως και τότε η οπισθοδρόμηση είχε προσωρινό χαρακτήρα, έτσι και τώρα. Με τη θέληση των λαών ο σοσιαλισμός θα γίνει πραγματικότητα.
Είναι καλό να γνωρίζουμε ότι στην πορεία του επαναστατικού εργατικού κινήματος, υπήρξαν καθοριστικές μάχες - έφοδοι για την κατάκτηση της εξουσίας. Αποδείχτηκε ότι υπάρχουν ήττες που σε κάνουν πιο δυνατό, προετοιμάζουν τις επόμενες νίκες. Η πρώτη έφοδος ήταν η Κομμούνα του Παρισιού στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Από την ηρωική μάχη των εργατών του Παρισιού παρά την ήττα και τα λάθη βγήκαν πολύ σημαντικά συμπεράσματα από τους Μαρξ και Λένιν, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για τη νικηφόρα επόμενη έφοδο, την Οκτωβριανή Επανάσταση στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Παρά την ήττα και τα λάθη στο τέλος του 20ού αιώνα και τις αντεπαναστατικές ανατροπές, τα συμπεράσματα από την πορεία οικοδόμησης μαζί με τα συμπεράσματα από τις πρώτες εφόδους, μπορούν να κάνουν τις επαναστάσεις του πρώτου μισού του 21ου αιώνα νικηφόρες και στην έφοδο και στην οικοδόμηση και μέχρι την τελική νίκη.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη οξύνει τις αντιθέσεις, προετοιμάζει τις κρίσεις

Στα 20 χρόνια που πέρασαν από τις αντεπαναστατικές ανατροπές έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Πολλά αποδείχτηκαν από την ίδια τη ζωή.
Αποδείχτηκε ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη όχι απλά δεν μπορεί να ξεπεράσει την ανισομετρία και την αναρχία στην παραγωγή, τις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, τις ανισότιμες σχέσεις των καπιταλιστικών κρατών μέσα στον ιμπεριαλισμό, αλλά τις οξύνει. Ελεγαν ότι μετά τις ανατροπές "άνοιξε ο δρόμος της ειρήνης και της φιλίας των λαών". Αυτό που συνάντησαν οι λαοί ήταν ένταση των εστιών πολέμων στα Βαλκάνια, στην Ασία, στη Μέση Ανατολή, στην Αφρική. Πόλεμοι για τον έλεγχο ενεργειακών πηγών, αγορών και σφαιρών επιρροής. Αποδείχτηκαν "φούμαρα" ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση, δηλαδή η παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία, δυναμώνει τη συνεργασία, εξασφαλίζει ίδιο βηματισμό και σύγκλιση ανάμεσα στις καπιταλιστικές χώρες.
Οξύνθηκαν παραπέρα όλες οι αντιθέσεις και τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος. Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι που προετοιμάζει τις οικονομικές κρίσεις. Μέσα στην 20ετία εκδηλώθηκαν τρεις οικονομικές κρίσεις, όλο και πιο βαθιές και με όλο πιο αδύνατη ανάκαμψη, με πιο γενικευμένη τη σημερινή που εκδηλώνεται στα πιο ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, ενώ κυοφορείται νέα κρίση.
Αποδείχτηκε ότι ο καπιταλισμός στην Ευρώπη γέρασε, παραωρίμασε, δεν έχει τις ίδιες δυνατότητες κερδοφορίας, δεν μπορεί να κάνει παραχωρήσεις. Αν δεν ανατραπεί αποδυναμώνοντάς τον με εργατική εξουσία ξεκινώντας από μια χώρα ή ομάδα χωρών και από χώρα σε χώρα, θα την πληρώνουν οι λαοί με αμέτρητες θυσίες.

Αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία, η μόνη φιλολαϊκή λύση

Σήμερα πέφτουν αρκετά ταμπού και μύθοι που επηρέαζαν τους λαούς για την ΕΕ. Δεν πρέπει να φοβάται κανείς το κάλεσμα του ΚΚΕ για αποδέσμευση με λαϊκή εξουσία, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους. Είναι η μόνη λύση που συμφέρει το λαό, και είναι κριτήριο ότι δεν συμφέρει την αστική τάξη.
Η ΕΕ δεν μπορεί να μετατραπεί σε Ευρώπη των λαών μέσα από την ανάδειξη αριστερών κυβερνήσεων, με συνασπισμούς αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων. Είναι επικίνδυνη αυταπάτη ότι το κράτος με μια κυβέρνηση συνεργασίας αριστερών δυνάμεων μπορεί να ελέγξει το κεφάλαιο, την κυριαρχία των μονοπωλίων, τις αγορές.
Σε μια τέτοια κυβέρνηση θέλει να στρογγυλοκαθήσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις που θέλουν να αναβαπτίσουν τη σοσιαλδημοκρατία. Την παρουσιάζουν μάλιστα και ως αγωνιστικό χρέος. Η κυβέρνηση, όμως, είναι το πολιτικό προσωπικό του κράτους και μάλιστα της τάξης που έχει την εξουσία. Στα πλαίσια της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας θα δεχτούν να δώσουν αυξήσεις οι βιομήχανοι, να αποδεχτούν τις συλλογικές συμβάσεις; Στο κάτω κάτω της γραφής, άμα θέλουν παίρνουν τα κεφάλαιά τους, κλείνουν τις επιχειρήσεις και πάνε στο εξωτερικό. Το θέμα είναι η εργατική τάξη μαζί με τον υπόλοιπο εργαζόμενο λαό να πάρει στα χέρια της τον πλούτο που παράγει, τις επιχειρήσεις, τα εργοστάσια, τα πάντα.

Επιζήμιος ο ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού

Οι αστικές τάξεις που πανηγύρισαν την αντεπανάσταση έπραξαν το ταξικό τους καθήκον. Αποδείχτηκε, όμως, για ακόμα μια φορά ο επιζήμιος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, που πανηγύρισαν μαζί με τους εκμεταλλευτές, που έδωσαν αριστερή χροιά στην ιμπεριαλιστική προπαγάνδα περί προόδου και δημοκρατικής εξέλιξης, που συμμετέχουν όλα αυτά τα χρόνια στον αντικομμουνισμό και στη διαστρέβλωση της Ιστορίας.
Πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη, κάποια κατ' όνομα Κομμουνιστικά Κόμματα, άλλα που άλλαξαν όνομα και σύμβολα, τουλάχιστον αυτοί είναι πιο συνεπείς. Στήριξαν και συμμετείχαν σε κεντροαριστερές κυβερνήσεις παρουσιάζοντας πως αποτελούν φιλολαϊκές λύσεις απέναντι στις κεντροδεξιές, τις νεοφιλελεύθερες. Στην πραγματικότητα, ήταν κυβερνήσεις που με αριστερή χροιά προώθησαν όλες τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, κυβερνήσεις που για τα συμφέροντα της αστικής τους τάξης συμμετείχαν στο διαμελισμό άλλων λαών. Τελικά, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για να τσακιστεί, να αφοπλιστεί το εργατικό λαϊκό κίνημα.
Κοιτάξτε τι γίνεται στη Γερμανία, στην Αγγλία, στη Γαλλία, στην Ιταλία. Μπροστά στην εκδήλωση της κρίσης, το εργατικό κίνημα, το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πλήρως αποδεκατισμένο, ο εργατοπατερισμός κυριαρχεί. Γιατί δεν υπάρχει κόμμα της εργατικής τάξης αντίστοιχο της ιστορικής της αποστολής, με επαναστατική στρατηγική και τακτική, με οργανώσεις και δυνατούς δεσμούς στην εργατική τάξη και τη φτωχολογιά.

Το ΚΚΕ κρατά ψηλά τη σημαία της επανάστασης

Στην Ελλάδα το εργατικό λαϊκό κίνημα θεωρείται το πιο δυνατό στην Ευρώπη, παρά τις αδυναμίες που εντοπίζουμε εμείς που δρούμε σ' αυτό. Το ΚΚΕ, και δίπλα του η ΚΝΕ, με την εκδήλωση της κρίσης βρέθηκε ιδεολογικά και πολιτικά προετοιμασμένο. Με πολιτική πρόταση διεξόδου αντίστοιχη των αναγκών και των συμφερόντων της εργατικής τάξης, του εργαζόμενου λαού, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων. Με συμβολή για τη μαχητικοποίηση εργατικών και λαϊκών δυνάμεων με ριζοσπαστικά αιτήματα και προωθημένες μορφές πάλης.
Το ΚΚΕ στις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώθηκαν με την αντεπανάσταση δεν κατέβασε την κόκκινη σημαία, τη σημαία της επανάστασης, του σοσιαλισμού. Αυτούς που ήθελαν να το μετατρέψουν σε κόμμα προσαρμογής και συμβιβασμού με το σύστημα της εκμετάλλευσης τούς έδειξε το δρόμο που δεν έχει γυρισμό. Υπερασπίστηκε την προσφορά της ΕΣΣΔ στην πάλη των λαών, το σοσιαλισμό ως κοινωνικό σύστημα.
Η επαναστατική αντοχή του είναι μεγάλο δίδαγμα για τους νεότερους κομμουνιστές. Μελέτησε επιστημονικά, μαρξιστικά και μετά από 18 χρόνια κατέληξε στην απόφαση του 18ου Συνεδρίου με εκτιμήσεις και συμπεράσματα από την οικοδόμηση του σοσιαλισμού τον 20ό αιώνα, επεξεργάστηκε την προγραμματική αντίληψή του για το σοσιαλισμό. Μπορούμε σήμερα με μεγαλύτερη δυναμική, με όρους υπεροχής, να δίνουμε καθημερινά την πάλη για το σοσιαλισμό. Ανάλογη σημασία έχει η 20χρονη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος, της Ιστορίας των ταξικών αγώνων στην Ελλάδα και διεθνώς.
Να ψάξετε, να αναζητήσετε την αλήθεια. Η προσφορά και οι κατακτήσεις του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ ήταν πρωτόγνωρες για την εποχή τους, συνυπολογίζοντας τι είχε να λύσει, από τι επίπεδο ξεκίνησε το 1917, ότι αντιμετώπισε 2 ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Σήμερα ο σοσιαλισμός θα ξεκινήσει από πολύ πιο ώριμο επίπεδο, με πολύ πιο ώριμες προϋποθέσεις.

Εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ, συσπείρωση στις γραμμές της ΚΝΕ

Το ξαναλέμε. Εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ, που είναι έμπειρο, δοκιμασμένο, σταθερό. Ενίσχυση των γραμμών της ΚΝΕ για να δυναμώσει η οργάνωση και η πάλη που έχει προοπτική, στους χώρους που εργάζεται, μορφώνεται και ζει η νεολαία των εργατικών λαϊκών στρωμάτων. Ο αντίπαλος παρεμβαίνει παντού για να τσακίσει ή να αποπροσανατολίσει κάθε προσπάθεια ριζοσπαστισμού.
Αυτό που απαιτείται σήμερα είναι οργάνωση, σχεδιασμός και κλιμάκωση της ταξικής πάλης. Συστηματικά να δυναμώσει η συζήτηση γύρω από την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Ο καθένας που είναι εδώ να πείσει και να φέρει στον αγώνα μαζί του άλλους 10, άλλους 20. Στο Σωματείο, στην Επιτροπή Αγώνα, στη Λαϊκή Επιτροπή, στο Συντονιστικό, στο Σύλλογο, στο ΠΑΜΕ, στο ΜΑΣ και στις άλλες ριζοσπαστικές οργανώσεις. Μαζί με το ΚΚΕ, μαζί με την ΚΝΕ.
Το κανένας μόνος του στην κρίση, ότι όλοι χρειάζονται τον αγώνα και ο αγώνας αυτούς, να γίνεται πράξη καθημερινά σε κάθε χώρο, με την αλλαγή των συσχετισμών, ισχυροποιώντας το ΚΚΕ και την ΚΝΕ παντού. Ο αγώνας σήμερα δε θα έχει καμία τύχη εάν είναι αμυντικός, εάν είναι στη λογική τι μπορούμε να περισώσουμε. Μόνο ο επιθετικός αγώνας έχει προοπτική, με καθημερινή δράση για να μπαίνουν νέες δυνάμεις, να διαμορφώνεται υπεροχή δυνάμεων, με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, την ανατροπή του αστικού πολιτικού συστήματος, την εργατική λαϊκή εξουσία, το σοσιαλισμό.
Οι αντεπαναστατικές ανατροπές δεν αλλάζουν το χαρακτήρα της εποχής μας, που είναι η εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό.
Αυτό δεν αλλάζει από το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων, ο οποίος μπορεί και αλλάζει. Κι επειδή ο καπιταλισμός δε θα πέσει σαν ώριμο φρούτο να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να τον στείλουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

    

ΚΚΕ - ΚΝΕ

Γιορτές για παιδιά και μεγάλους

Από την περσινή γιορτή στη Θεσσαλονίκη

MotionTeam

Στη Θεσσαλονίκη, οι Οργανώσεις Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και της ΚΝΕ διοργανώνουν χριστουγεννιάτικη γιορτή για μικρούς και μεγάλους, την Πέμπτη 22 Δεκέμβρη στο Δημαρχείο. Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν στις 5 το απόγευμα. Περιλαμβάνουν εργαστήρια πηλού και μουσικής, έκθεση ζωγραφικής από παιδιά με θέμα «πώς θέλουμε να είναι ο κόσμος μας», θεατρική παράσταση από παιδιά με τίτλο «Χριστούγεννα με την κ. Κρίση», παρουσίαση του παραμυθιού ο Τριμάτης και πολλές άλλες δραστηριότητες.Στην Αθήνα, στις 3 και 4 Γενάρη στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, φιλοξενείται το διήμερο πρωτοχρονιάτικο φεστιβάλ του ΚΚΕ για παιδιά και μεγάλους. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, παιδικά εργαστήρια, προβολή ταινίας και παιχνίδια με παραδοσιακά έθιμα. Θα υπάρχει χώρος για συζήτηση, προβληματισμό για ζητήματα που απασχολούν σήμερα τους γονείς. Το Φεστιβάλ θα κορυφωθεί με μία μεγάλη συναυλία στις 4 Γενάρη. Θα παρουσιαστεί το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου «Πρωινό Αστρο», που γράφτηκε για τη γέννηση της κόρης του και για όλα τα παιδιά.

    

Ιστορική εκδρομή στα Καλάβρυτα

Στιγμιότυπο από την περιήγηση

Ιστορική εκδρομή στα Καλάβρυτα διοργάνωσε την περασμένη Κυριακή η Τομεακή Οργάνωση Μαθητών Αχαΐας της ΚΝΕ, δίνοντας την ευκαιρία σε μέλη και φίλους να γνωρίσουν σημαντικές ιστορικές στιγμές του τόπου τους και του λαϊκού κινήματος.Πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο Μουσείο του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος του 1943 και στη συνέχεια, με πορεία μέσα από το χωριό, οι μαθητές κατευθύνθηκαν στον τόπο θυσίας, όπου τα ναζιστικά στρατεύματα εκτέλεσαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό και έκαψαν ολόκληρο το χωριό. Οι νέοι επισκέφτηκαν το ιστορικό χωριό των Σουδενών, όπου εξιστορήθηκαν και οι μεγάλες μάχες του Δημοκρατικού Στρατού στην περιοχή το 1948. Η εκδρομή έκλεισε με ένα όμορφο λαϊκό γλέντι που στήθηκε από τους μαθητές στο χωριό.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ