ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ Οι «εταίροι» τα συμφώνησαν ... η κυβέρνηση νομοθέτησε

Καρμπόν η πρόσφατη Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου με το έγγραφο που αποκάλυψε το ΠΑΜΕ και το οποίο βρέθηκε στο τραπέζι του «διαλόγου» ΓΣΕΕ - εργοδοτικών οργανώσεων

Το πρωτοσέλιδο του «Ρ» στις 21 Γενάρη 2012 αποκαλύπτει τα σχέδια των «εταίρων» που μετά έγιναν νόμος

Οταν το ΠΑΜΕ μπλόκαρε το διάλογο - απάτη της ΓΣΕΕ με τους εργοδοτικούς φορείς για τα εργασιακά και αποκάλυψε το έγγραφο - φωτιά που αποδείκνυε τα σχέδια για την κατάργηση των συμβάσεων, οι συμμετέχοντες στη μεθόδευση παρίσταναν τους ανήξερους. Η ΓΣΕΕ ισχυρίστηκε ότι το συγκεκριμένο έγγραφο δεν εξέφραζε τις θέσεις κανενός απ' αυτούς τους φορείς που συμμετείχαν στο παζάρι. Κάποιοι μάλιστα, όπως η ΔΑΚΕ, κατηγορούσαν το ΠΑΜΕ επειδή πήρε «βίαια προσωπικά έγγραφα και σημειώσεις», δηλαδή επειδή αποκάλυψε το επερχόμενο έγκλημα. Μετά την ψήφιση του εφαρμοστικού νόμου για τα εργασιακά και την πράξη με την οποία το Υπουργικό Συμβούλιο κατάργησε τις Συλλογικές Συμβάσεις φαίνεται ξεκάθαρα ότι το έγγραφο αυτό δε βρέθηκε καθόλου τυχαία στο κοινό τραπέζι της ΓΣΕΕ, του ΣΕΒ, της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ.

Ακόμα χειρότερα, αποκαλύπτεται ότι οι νομοθετικές παρεμβάσεις που διατυπώνονταν σε εκείνο το έγγραφο, περιέχονται αυτούσιες στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, με την οποία καταργούνται οι κλαδικές συμβάσεις.
Τις νέες αντεργατικές μεθοδεύσεις των «εταίρων» αποκάλυπτε ο «Ρ» στο πρωτοσέλιδο που είχε η εφημερίδα στις 21 Γενάρη 2012, παρουσιάζοντας ρεπορτάζ από την έκτακτη συνέντευξη Τύπου που είχε παραχωρήσει την παραμονή η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, αποκαλύπτοντας τα εφιαλτικά σχέδια.

Οπως ακριβώς τα ... παρήγγειλαν οι «εταίροι»

Συγκεκριμένα, στο έγγραφο που είχε βρεθεί, οι συντάκτες του ζητούσαν την αλλαγή του νόμου 1876/1990 για τις Συλλογικές Συμβάσεις και ειδικότερα είχαν συντάξει διάταξη που προέβλεπε ότι «Οι διατάξεις των παραγράφων 4 και 5 του άρθρου 9 του νόμου 1876/1990 δεν εφαρμόζονται». Γιατί, οι συντάκτες του εγγράφου επέμεναν στην κατάργηση των συγκεκριμένων διατάξεων; Προκύπτει από το περιεχόμενό τους. Στο άρθρο 9 του σχετικού νόμου στην παράγραφο 4 οριζόταν πως:«Οι κανονιστικοί όροι συλλογικής σύμβασης που έληξε ή καταγγέλθηκε, εξακολουθούν να ισχύουν επί ένα εξάμηνο και εφαρμόζονται και στους εργαζόμενους που προσλαμβάνονται στο διάστημα αυτό...» και στην παράγραφο 5 οριζόταν πως «μετά την πάροδο του εξαμήνου οι υφιστάμενοι όροι εργασίας εξακολουθούν να ισχύουν μέχρις ότου λυθεί ή τροποποιηθεί η ατομική σχέση εργασίας». Αυτά απαιτούσαν οι εργοδότες και σχεδίαζαν να προωθήσουν μαζί με τη ΓΣΕΕ.
Ιδού τώρα τι αποφάσισε η κυβέρνηση: Με το άρθρο 2 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου στην παράγραφο 5 ορίζεται ρητά πως «Οι διατάξεις των παραγράφων 1, 4 και 5 του άρθρου 9 του ν. 1876/1990 παύουν να ισχύουν». Κατάργησε, δηλαδή, ακριβώς εκείνες τις διατάξεις που ζητούσαν οι εργοδότες και περιέχονταν στο συγκεκριμένο έγγραφο και επιπρόσθετα κατάργησαν και την παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου, με την οποία στο νόμο ορίζονταν ότι «κάθε συλλογική σύμβαση εργασίας, που προβλέπει διάρκεια ισχύος πέρα από ένα έτος, θεωρείται ότι έχει αόριστη διάρκεια». Στη θέση αυτής της πρόβλεψης η κυβέρνηση αποφάσισε πως οι ΣΣΕ «δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 3 έτη»!
Εκτός από τα παραπάνω, οι συντάκτες του εγγράφου απαιτούσαν και την αλλαγή του ρόλου της διαιτησίας (ΟΜΕΔ) και συγκεκριμένα ότι «στην έννοια των λοιπών θεμάτων που δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο της προσφυγής στη διαιτησία, σύμφωνα με το άρθρο 14 του Ν. 3899, περιλαμβάνεται και η διατήρηση ή μη της ισχύος όρων προηγούμενων συλλογικών ρυθμίσεων».
Ιδού τι αποφάσισε η κυβέρνηση: Στο άρθρο 3 της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, στην παράγραφο 2 ορίζεται ότι η προσφυγή στη διαιτησία «δεν επιτρέπεται να περιλαμβάνεται σε αυτήν κανένα άλλο ζήτημα (δηλαδή, του βασικού μισθού) αλλά ούτε και ρήτρες που διατηρούν κανονιστικούς όρους προηγούμενων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ή Διαιτητικών Αποφάσεων».
Να, λοιπόν, που ο «διάλογος» της ΓΣΕΕ με τους εργοδοτικούς φορείς μόνο αθώος δεν ήταν. Το αντίθετο. Αποδείχτηκε περίτρανα ότι αυτά που ετοίμαζαν από κοινού οι «κοινωνικοί εταίροι», νομοθετήθηκαν αυτούσια από την κυβέρνηση. Η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων φέρνει τη σφραγίδα και της κυβέρνησης και των κοινωνικών εταίρων. Είναι αποτέλεσμα του έργου που με συνέπεια επιτελεί η ηγεσία της ΓΣΕΕ, υπονομεύοντας τις εργατικές ανάγκες.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ