- Η χώρα έχει όλες τις αναγκαίες δυνατότητες για την σχεδιοποιημένη κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού με αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα ποιότητας
- Η συνολική επίλυση του προβλήματος, απαιτεί την ενεργοποίηση του λαϊκού κινήματος συνολικά στην κατεύθυνση της ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων
Motion Team
|
Στη βάση των σημερινών κοινωνικών και πολιτικών δεδομένων, στη βάση, δηλαδή, του καπιταλισμού, είναι αδύνατον μέσω εθελοντικών οργανώσεων, να οργανωθεί διαφορετικά, η παραγωγή και η διανομή συνολικά όλων των απαραίτητων προϊόντων για τη διατροφή του λαού, σε όλη τη χώρα, σε τιμές παραγωγού. Τα μεταφορικά, π.χ., ποιος θα τα πληρώσει; Δε θα μπουν στην τιμή ως κόστος; Από την άλλη, με τέτοιες πρωτοβουλίες δε θα φύγουν από τη μέση οι μεσάζοντες και τα σούπερ μάρκετ.
Δε θα λυθεί το πρόβλημα του αυξημένου κόστους παραγωγής για τους αγρότες και κτηνοτρόφους που αποτελεί και την πραγματική βάση της κακοδαιμονίας τους, αφού τα καλλιεργητικά μέσα τα έχουν τα μονοπώλια, άρα όλο και ακριβαίνουν. Δε θα εμποδίζονται οι μαζικές εισαγωγές αγροτικών και ζωοκομικών προϊόντων. Τέτοιες πρωτοβουλίες δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που δημιουργούν οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς», ο ανταγωνισμός, οι νόμοι του κέρδους.
Αλλωστε οι εισαγωγές γίνονται σε τιμές πολύ πιο κάτω από το κόστος παραγωγού στην Ελλάδα, λόγω φτηνών εργατικών χεριών στις χώρες παραγωγής τους. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, όσο υπάρχουν καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, η εκμετάλλευση θα υφίσταται σε όλα τα επίπεδα σε βάρος του λαού, είτε είναι εργαζόμενοι είτε άνεργοι, είτε μικροπαραγωγοί, είτε καταναλωτές.
Μόνο στη λαϊκή οικονομία
Οι
καταναλωτές - εργαζόμενοι μπορούν, πράγματι, να αγοράσουν φτηνά και
υγιεινά τρόφιμα και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι να μπορούν να
παράγουν χωρίς τους εκβιασμούς και την κερδοσκοπία. Αλλά αυτό μπορεί να
γίνει σε μια οργάνωση κοινωνίας που δε θα υπάρχει κέρδος και
εκμετάλλευση. Σε μια οργανωμένη κοινωνία, που θα έχει απαλλαγεί από την
κυριαρχία των εμποροβιομηχάνων και των μονοπωλίων, θα έχει
κοινωνικοποιήσει τα βασικά μέσα παραγωγής και θα αναπτύξει την
παραγωγική δραστηριότητα στηριζόμενη στον κεντρικό σχεδιασμό. Ενα
σχεδιασμό που θα προστατεύει και θα αναπτύσσει την εγχώρια παραγωγή, θα
εξασφαλίζει φτηνό κόστος παραγωγής σε όφελος των παραγωγών και σε όφελος
των λαϊκών στρωμάτων, μέσω της κρατικής βιομηχανίας παραγωγής
καλλιεργητικών εφοδίων, μηχανών, λιπασμάτων, αρδευτικών και άλλων
υποδομών που θα προμηθεύει τους αγρότες με λιπάσματα, σπόρους και άλλα
εφόδια που τώρα εισάγονται και τα πληρώνουν πανάκριβα.Τώρα μπορεί να υπάρχουν απούλητες πατάτες, όμως του χρόνου οι αγρότες μπορεί να σταματήσουν να παράγουν λόγω των εξευτελιστικών τιμών. Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση; Από την άλλη, αν οι ομάδες πρωτοβουλίας πάνε να μοιράσουν αγελαδινό γάλα από τους παραγωγούς στους καταναλωτές, το γάλα αυτό δε θα φτάνει να καλύψει ούτε τις μισές ανάγκες της χώρας. Αν πάνε να μοιράσουν μοσχαρίσιο κρέας δε θα φτάνει, αφού η χώρα είναι ελλειμματική σε ποσοστό 70%. Αν πάνε να μοιράσουν αλεύρι για ψωμί πάλι δε θα φτάσει, γιατί η ΚΑΠ συρρίκνωσε δραματικά την καλλιέργεια μαλακού σιταριού. Το ίδιο συμβαίνει και με τη ζάχαρη και με τον καπνό και με τα λεμόνια κ.ο.κ.
Δε χωράει αμφιβολία ότι τα μονοπώλια, οι βιομήχανοι, οι μεσάζοντες, πρέπει να φύγουν από τη μέση. Δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα απολύτως είτε στους παραγωγούς, είτε στα λαϊκά στρώματα - καταναλωτές. Τους εκμεταλλεύονται αισχρά σαν εργαζόμενους, σαν παραγωγούς, σαν καταναλωτές. Ο λαός δε χρειάζεται τα παράσιτα που του ρουφούν το αίμα.
Στην κατεύθυνση αυτή το ΚΚΕ έχει ξεκάθαρη πολιτική πρόταση: Αποδέσμευση από την ΕΕ και τα μονοπώλια, κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και γης, κεντρικό σχεδιασμό της παραγωγής, λαϊκός έλεγχος. Η χώρα, πράγματι, μπορεί να αναπτύξει την παραγωγή της και να έχει αυτάρκεια. Η αγροτική παραγωγή μπορεί να οργανωθεί μέσα από τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς, τις καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές επιχειρήσεις, τον κεντρικό σχεδιασμό. Και για να πετύχει το όλο σχέδιο, θα στηριχθεί στους φορείς των δημόσιων μεταφορών και τη διανομή των ειδών πρώτης ανάγκης από το δημόσιο δίκτυο εμπορίου. Η οργάνωση αυτή, πράγματι, εγγυάται αξιοπρεπές εισόδημα για όλους τους παραγωγούς και φτηνά και υγιεινά τρόφιμα για ολόκληρο το λαό. Αλλά κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει μόνο στο πλαίσιο της εργατικής, λαϊκής εξουσίας και λαϊκής οικονομίας.
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...
Αθώα η πολιτική των μονοπωλίων
Για όσους αναρωτιούνται
πού βρίσκεται το ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο της συκοφαντικής
επίθεσης που εξαπέλυσαν χτες τα αστικά ΜΜΕ στο ΚΚΕ για την κριτική του
στον τρόπο που προβάλλεται το λεγόμενο «κίνημα της πατάτας», αρκεί να
ανατρέξει κανείς στις χτεσινές δηλώσεις της ΔΗΣΥ και του ΛΑ.Ο.Σ. Το μεν
κόμμα της Μπακογιάννη ζητάει να βρει μιμητές και για άλλα προϊόντα ο
συγκεκριμένος τρόπος διανομής της πατάτας, αφού - σύμφωνα με τη γνώμη
του - με αυτόν τον τρόπο «η αγορά αυτορρυθμίζεται προς όφελος του
καταναλωτή και εις βάρος των δομών, μεσαζόντων και επιτηδείων που
λυμαίνονται την αγορά με κρατική, φυσικά, ανοχή και επιβράβευση. Αυτό
που χρειάζεται είναι να διασφαλιστεί ο ανταγωνισμός (...) συμβάλλοντας
στην πτώση των τιμών και κτυπώντας τις κλειστές αγορές και τις
μεθοδεύσεις των, κάθε είδους, καρτέλ». Από κοντά και το κόμμα του
Καρατζαφέρη, το οποίο, αφού επιτίθεται στο ΚΚΕ ότι ενοχλείται απ' ό,τι
«δεν μπορεί να ποδηγετήσει και να ελέγξει», σημειώνει: «Εμείς πιστεύουμε
σε αυτές τις πρωτοβουλίες, που μπορούν να νικήσουν τις φοβίες και τις
αναστολές της κυβέρνησης απέναντι στους πελάτες της, τους μεσάζοντες και
τους χονδρεμπόρους».
***
Τι λένε επί της ουσίας;
Η μεν Μπακογιάννη ότι η «αγορά», δηλαδή ο καπιταλισμός, μπορεί να
αυτορρυθμιστεί και να εξασφαλίσει φτηνά και ποιοτικά προϊόντα στους
εργαζόμενους καταναλωτές. Αρα, άγιος ο καπιταλισμός και τα μονοπώλια
(στην Ελλάδα, για παράδειγμα, 49 επιχειρήσεις διακινούν το 47% - 50% των
τροφίμων και ποτών που κυκλοφορούν στην αγορά και καρπώνονται το 76% -
82% των κερδών ολόκληρου του κλάδου), τα κέρδη των οποίων μπορούν να
συνυπάρχουν με τη λαϊκή ευημερία, αρκεί να δημιουργηθούν ανταγωνιστικά
...εθελοντικά δίκτυα διανομής πατάτας! Τέτοιο είναι το μέγεθος της
κοροϊδίας και του εφησυχασμού, με τα οποία προσπαθούν να
αποπροσανατολίσουν το λαό, για να μην απειλήσει με την πάλη του τα
μονοπώλια και τα κέρδη τους. Οσο για τον Καρατζαφέρη, αυτός ισχυρίζεται
ότι η κυβέρνηση έχει «φοβίες» και «αναστολές» απέναντι στους
μεγαλεμπόρους, σαν αυτοί να μην είναι συστατικό στοιχείο της διακίνησης
των προϊόντων στον καπιταλισμό και άρα από χέρι «προστατευόμενοι» της
κυρίαρχης πολιτικής και των κομμάτων της.
***
Ενα ακόμα στοιχείο που πρέπει να προβληματίσει
σοβαρά το λαό, είναι και τούτο: Πώς γίνεται τα ίδια ΜΜΕ που προσπαθούν
να τον πείσουν ότι τα μνημόνια είναι καλά, ότι πρέπει να ρίξει το μισθό,
τα δικαιώματα και τις απαιτήσεις του, ότι πρέπει να κατρακυλήσει στην
εξαθλίωση για να «σωθεί η Ελλάδα», να βγαίνουν τώρα και να
υπερασπίζονται το δικαίωμά του να πληρώνει φθηνότερα τα προϊόντα για να
κερδίζει πενταροδεκάρες από το εισόδημα που του έχουν κόψει για
λογαριασμό του κεφαλαίου; Είναι αδίσταχτοι και ο λαός πρέπει να έχει τα
μάτια του ανοιχτά. Οταν στοχοποιούν με τέτοιο μίσος και συκοφαντία το
ΚΚΕ, ο λάκκος που έχει η φάβα, είναι περισσότερο από βαθύς...
Π.
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Προσπάθεια παρερμηνείας των θέσεων του Κόμματος
Σε ανακοίνωσή του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την επίθεση κατά του Κόμματος, με αφορμή το «κίνημα της πατάτας»:
«Κάθε προσπάθεια παρερμηνείας από σειρά ΜΜΕ των αγωνιστικών και διεκδικητικών θέσεων του ΚΚΕ, όπως ότι δήθεν στηρίζει μεσάζοντες ή εναντιώνεται στην αγροτιά και τον κόσμο που εξαναγκάζεται να αναζητά φτηνότερα προϊόντα είναι υποβολιμαία.
Η προσπάθεια του λαού να δώσει λύση σε συνθήκες κρίσης στο πρόβλημα της διατροφής του αποτελεί σημαντικό παράγοντα της πάλης του. Σε αυτήν την πάλη πρωτοστατεί το ΚΚΕ, δυναμώνει την αλληλεγγύη και δεν υποτιμά καμία προσπάθεια της λαϊκής οικογένειας να εξασφαλίσει τη διατροφή της. Η ανάγκη της λαϊκής οικογένειας για φτηνά και ασφαλή τρόφιμα, όπως και η ανάγκη της αγροτιάς να πουλά σε προσιτές τιμές την αγροτική παραγωγή και να μη σαπίζει στην αποθήκη ή το χωράφι, εξ αιτίας των εισαγωγών και των εκβιασμών των μεσαζόντων και εμποροβιομηχάνων, μπορεί και είναι ρεαλιστικό να βρουν οριστική και μόνιμη λύση, κάτω από σειρά προϋποθέσεων.
Οι μορφές όμως όπως το "κίνημα της πατάτας", έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες και δεν λύνουν το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτιάς από το κεφάλαιο, ούτε της φτώχειας και της πείνας που διευρύνονται στις λαϊκές οικογένειες, ως αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής τρόικας - ΕΕ - κυβέρνησης. Εξάλλου και στο παρελθόν έγιναν παρόμοιες προσπάθειες. Οι επιχειρηματίες και τα πολυκαταστήματα, οι έμποροι έχουν τα μέσα και τους μηχανισμούς να υποσκάψουν την παραπάνω προσπάθεια, ακόμα και παραμερίζοντας κάποιους μεσάζοντες να διατηρήσουν ψηλές λιανικές τιμές για το λαό και χαμηλές τιμές ιδιαίτερα για τους μικρούς παραγωγούς.
Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα να μπουν σήμερα στο περιθώριο τα παράσιτα που λέγονται μονοπώλιο και μεσάζοντας. Αναδεικνύεται η επικαιρότητα και η ανάγκη του κεντρικού σχεδιασμού σε κάθε φάση της παραγωγικής διαδικασίας και στον τομέα των τροφίμων. Από τη μείωση της τιμής των αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα, σπόροι, ζωοτροφές κ.ά.) καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος και μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, μέχρι τη συλλογή, συγκέντρωση και διάθεση φτηνών και καλών αγροτικών προϊόντων.
Ο παραγωγικός αυτός τρόπος δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στα πλαίσια της ΕΕ, η οποία καταστρέφει παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης. Με συνεταιριστικοποίηση της παραγωγής και δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών (που καμιά σχέση δεν έχουν με τους σημερινούς) των μικρομεσαίων αγροτών και δραστική μείωση των εισαγωγών προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε. Ετσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε αυτάρκεια για τα περισσότερα προϊόντα σε χαμηλές τιμές, να καταπολεμήσουμε την ανεργία, να έχουμε ανάπτυξη για την ευημερία του λαού και όχι των κερδών των μονοπωλίων».
«Κάθε προσπάθεια παρερμηνείας από σειρά ΜΜΕ των αγωνιστικών και διεκδικητικών θέσεων του ΚΚΕ, όπως ότι δήθεν στηρίζει μεσάζοντες ή εναντιώνεται στην αγροτιά και τον κόσμο που εξαναγκάζεται να αναζητά φτηνότερα προϊόντα είναι υποβολιμαία.
Η προσπάθεια του λαού να δώσει λύση σε συνθήκες κρίσης στο πρόβλημα της διατροφής του αποτελεί σημαντικό παράγοντα της πάλης του. Σε αυτήν την πάλη πρωτοστατεί το ΚΚΕ, δυναμώνει την αλληλεγγύη και δεν υποτιμά καμία προσπάθεια της λαϊκής οικογένειας να εξασφαλίσει τη διατροφή της. Η ανάγκη της λαϊκής οικογένειας για φτηνά και ασφαλή τρόφιμα, όπως και η ανάγκη της αγροτιάς να πουλά σε προσιτές τιμές την αγροτική παραγωγή και να μη σαπίζει στην αποθήκη ή το χωράφι, εξ αιτίας των εισαγωγών και των εκβιασμών των μεσαζόντων και εμποροβιομηχάνων, μπορεί και είναι ρεαλιστικό να βρουν οριστική και μόνιμη λύση, κάτω από σειρά προϋποθέσεων.
Οι μορφές όμως όπως το "κίνημα της πατάτας", έχουν πολύ περιορισμένες δυνατότητες και δεν λύνουν το πρόβλημα της εκμετάλλευσης της αγροτιάς από το κεφάλαιο, ούτε της φτώχειας και της πείνας που διευρύνονται στις λαϊκές οικογένειες, ως αποτέλεσμα της βάρβαρης πολιτικής τρόικας - ΕΕ - κυβέρνησης. Εξάλλου και στο παρελθόν έγιναν παρόμοιες προσπάθειες. Οι επιχειρηματίες και τα πολυκαταστήματα, οι έμποροι έχουν τα μέσα και τους μηχανισμούς να υποσκάψουν την παραπάνω προσπάθεια, ακόμα και παραμερίζοντας κάποιους μεσάζοντες να διατηρήσουν ψηλές λιανικές τιμές για το λαό και χαμηλές τιμές ιδιαίτερα για τους μικρούς παραγωγούς.
Αναδεικνύεται η αναγκαιότητα να μπουν σήμερα στο περιθώριο τα παράσιτα που λέγονται μονοπώλιο και μεσάζοντας. Αναδεικνύεται η επικαιρότητα και η ανάγκη του κεντρικού σχεδιασμού σε κάθε φάση της παραγωγικής διαδικασίας και στον τομέα των τροφίμων. Από τη μείωση της τιμής των αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, πετρέλαιο, μηχανήματα, σπόροι, ζωοτροφές κ.ά.) καταργώντας το καπιταλιστικό κέρδος και μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, μέχρι τη συλλογή, συγκέντρωση και διάθεση φτηνών και καλών αγροτικών προϊόντων.
Ο παραγωγικός αυτός τρόπος δεν μπορεί να εξασφαλιστεί στα πλαίσια της ΕΕ, η οποία καταστρέφει παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Μπορεί να εξασφαλιστεί μόνο με αποδέσμευση από την ΕΕ, κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και της γης. Με συνεταιριστικοποίηση της παραγωγής και δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών (που καμιά σχέση δεν έχουν με τους σημερινούς) των μικρομεσαίων αγροτών και δραστική μείωση των εισαγωγών προϊόντων που μπορούμε να παράγουμε. Ετσι μπορούμε να εξασφαλίσουμε αυτάρκεια για τα περισσότερα προϊόντα σε χαμηλές τιμές, να καταπολεμήσουμε την ανεργία, να έχουμε ανάπτυξη για την ευημερία του λαού και όχι των κερδών των μονοπωλίων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου