ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΗΣ ΓΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗΝ ΚΟΖΑΝΗ

Με τη συγκέντρωση του Κόμματος στην Κοζάνη, στην Αίθουσα Τέχνης του Πνευματικού Κέντρου, ολοκληρώθηκε χτες η διήμερη περιοδεία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην περιοχή. Το πρωί η Αλέκα Παπαρήγα περιόδευσε στο ορυχείο Αμυνταίου, στο ορυχείο του Νότιου Πεδίου και το μεσημέρι μίλησε σε συγκέντρωση στη σχολή ορυχείων της ΔΕΗ (ΣΤΕΠΟ). Σε όλους τους χώρους δουλειάς έγινε πλούσια συζήτηση για τις εκλογές, για την πρόταση εξουσίας του ΚΚΕ και το στρατηγικό ρόλο της κοινωνικοποιημένης ΔΕΗ στον άλλο δρόμο ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ, στη λαϊκή οικονομία. Στη διάρκεια της περιοδείας αναδείχθηκαν οι συνέπειες της απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ στους εργαζόμενους, στις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και στα λαϊκά νοικοκυριά.

Για παράδειγμα, στο ορυχείο Νοτίου Πεδίου - το μεγαλύτερο της Ελλάδας και των Βαλκανίων - το προσωπικό της ΔΕΗ έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια στα 1.300 άτομα και οι ελλείψεις σε προσωπικό καλύπτονται με πολλές εργολαβίες, 8μηνίτες κλπ. Η έλλειψη προσωπικού, που είναι γενικός κανόνας σε όλες τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ στη Δυτική Μακεδονία, έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές απώλειες στην παραγωγή, να μην αξιοποιούνται στο έπακρο όλες οι δυνατότητες, ενώ οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και η συνεχής εναλλαγή των εργαζομένων οδηγεί στο να χάνεται η τεχνογνωσία. Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει παρακάτω αποσπάσματα απο την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο ορυχείο του Νότιου Πεδίου.

    

Το ρεαλιστικό που μπορεί να γίνει είναι αυτό: Ισχυρό ΚΚΕ, αδύναμα τα δύο κόμματα όσο γίνεται

Η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στους εργαζόμενους του Ορυχείου του Νότιου Πεδίου

Μιλώντας στους εργαζόμενους στο Ορυχείο του Νότιου Πεδίου, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σημείωσε:

«Δε νιώθω την ανάγκη να μιλήσω πάρα πολύ αναλυτικά για το τι έχουμε κάνει όλα αυτά τα χρόνια για τη ΔΕΗ, για τους εργαζόμενους, γιατί νομίζω ότι τα ξέρετε. Αν έχετε και κανένα παράπονο μπορεί να το βάλετε εδώ, αν νομίζετε ότι κάπου δεν έχουμε σταθεί στο πλευρό σας. Θα μου φανεί περίεργο, αλλά μπορεί να έχετε και μια τέτοια άποψη. Σας βάζω τα εξής ερωτήματα, βάζοντας στο επίκεντρο το θέμα των εκλογών, που έτσι κι αλλιώς σε 20 - 25 μέρες θα γίνουν. Την Τρίτη ή Τετάρτη, απ' ό,τι ενημερωθήκαμε από την κυβέρνηση, θα ανακοινωθεί η ημερομηνία των εκλογών.
Ενα πολύ μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, διαδοχικά στις εκλογικές μάχες και εργαζόμενοι σε κρίσιμους και σημαντικούς τομείς, όπως εσείς, από εκλογική μάχη σε εκλογική μάχη, είτε ήταν σταθεροί στην επιλογή τους στο ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας - ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ - ή έκαναν μια εναλλαγή. Πιστεύοντας κάθε φορά ότι όταν ένα κόμμα είναι στην αντιπολίτευση, μόλις γίνει κυβέρνηση έχει βάλει μυαλό, έχει ευαισθητοποιηθεί και θα κάνει κάτι το διαφορετικό, καλό. Αυτό ήταν το κυρίως επιχείρημα. Ετούτη η κυβέρνηση της ΝΔ θα είναι καλύτερη από το ΠΑΣΟΚ. Τούτη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα είναι καλύτερη από της ΝΔ.

Από την ομιλία στο μηχανουργείο του Νότιου Πεδίου

Σίγουρα, δίνατε και μεγάλη σημασία - αν αναφερθώ σε σας, δεν πρόκειται να σας ρωτήσω τι ψήφισε ο καθένας - σε αυτά που σας έλεγαν γύρω από τη ΔΕΗ, γύρω από τις εργασιακές σχέσεις, γύρω από τους μισθούς, τις συντάξεις κ.λπ. Εμείς λέμε ότι όλες αυτές οι δοκιμασμένες λύσεις, δοκιμασμένες στην πλάτη σας και με τον πιο άγριο τρόπο, δεν πρέπει να ξανατύχουν της υποστήριξής σας. Ο,τι αυταπάτες υπήρχαν, υπήρχαν. Από κανένα δεν ζητάμε δήλωση μετανοίας, αλλά εν πάση περιπτώσει τώρα, δεν πρέπει να υπάρχει καμία ελπίδα απέναντι σε αυτά τα δύο κόμματα.Δεν είναι τυχαίο ότι χτες, το ΔΝΤ βγήκε και σε επίσημη δήλωση είπε, ότι στην Ελλάδα εμπιστευόμαστε δύο κόμματα και αυτά πρέπει να στηριχθούν από τον ελληνικό λαό: Τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και είμαστε πάρα πολύ περήφανοι που δεν μας έβαλε σε αυτούς που εμπιστεύεται. Καλώς κάνει το ΔΝΤ και δεν μας εμπιστεύεται, γιατί εμείς ζητάμε την εμπιστοσύνη του λαού και όχι αυτών.

Προαποφασισμένα τα μέτρα

Η κρίση που γίνεται λόγος δεν ήταν κάτι το ξαφνικό, που ήρθε έτσι απότομα. Η κρίση στην Ελλάδα, όπως σε όλες τις χώρες που περνάνε κρίση, έρχεται μετά από ταχύρρυθμη ανάπτυξη. Πρώτα γίνονται οι μεγάλοι ρυθμοί ανάπτυξης, κερδοφορία κ.λπ. κ.λπ. και μετά έρχεται η κρίση. Δεν θα μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά η κρίση έρχεται σαν αποτέλεσμα συγκέντρωσης κεφαλαίων, κερδών, εμπορευμάτων κ.λπ. Το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς κρίσεις.
Και, βέβαια, για να τα βγάλει πέρα στην κρίση το πρώτο που θα κάνει είναι να κόψει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Και μετά να ρυθμίσει τις μικρές απώλειες των πιστωτών, των επιχειρήσεων κ.λπ. Και λέω μικρές, γιατί αφού τα προηγούμενα χρόνια είχαν μεγάλη κερδοφορία, απλώς χάνουν ένα μέρος από τα κέρδη που περίμεναν να συνεχίζονται να έχουν.
Είναι μονόδρομος αυτά τα μέτρα που παίρνουν, αλήθεια είναι. Μονόδρομος με την έννοια. αν αποδεχθείς αυτό το σύστημα, το καπιταλιστικό που λέμε εμείς, αν αποδεχτείς τα μονοπώλια, αν αποδεχτείς τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, αν αποδεχθείς την ΕΕ, την απελευθέρωση αγοράς, ανάμεσα και της ενέργειας, αν αποδεχτείς τις ιδιωτικοποιήσεις, που σημαίνει το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό, αν αποδεχτείς όλα αυτά, είναι μονόδρομος τα μέτρα που παίρνονται.
Δεν μπορεί, δηλαδή, σήμερα να δέχεται κανείς τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, τις επιλογές της ΕΕ, να δέχεται το Σύμφωνο Σταθερότητας, να δέχεται όλα αυτά που έχουν γίνει, να δέχεται την πολιτική που λέει την ανάπτυξη να την κάνουν τα μονοπώλια και από την άλλη μεριά να διαμαρτύρεται - καλά κάνει βέβαια και διαμαρτύρεται - αλλά να θεωρεί ότι είναι περίεργο που παίρνονται αυτά τα μέτρα. Τα μέτρα αυτά είναι μονόδρομος για την πολιτική που ακολουθείται.
Γι' αυτό κι εμείς δεν περιοριζόμαστε να είμαστε αντίθετοι στα μέτρα που παίρνονται. Είμαστε αντίθετοι και στην πολιτική που τα γεννάει. Γι' αυτό, αν θέλετε, διαφωνούμε και με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία βεβαίως είναι εναντίον των σκληρών μέτρων των εργαζομένων, αλλά από την άλλη μεριά δεν αμφισβητούν τα βάθρα και τα πλαίσια του συστήματος. Είναι σαν να ζητάνε κι ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γερή. Δε γίνεται. 'Η τα μονοπώλια θα κερδίζουν ή ο λαός.
Υπήρχαν φάσεις - δε θα επεκταθώ άλλο - όπου κάτω από αγώνες αποσπούσες ορισμένες κατακτήσεις. Αυτές ήταν προσωρινές και αποδείχτηκε. Τώρα το πράγμα τέλειωσε. Παίρνουν κατακτήσεις που τις είχαμε διαμορφώσει σε μια διάρκεια 50 χρόνων. Δε θα τις επιστρέψουν. Ακόμα και αν ο κύκλος της κρίσης ξεπεραστεί, η ανάπτυξη θα είναι χαμηλών ρυθμών σε όλη την Ευρώπη, οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές της Ευρώπης, ανάμεσα στους επιχειρηματικούς ομίλους κατά κλάδο θα είναι έντονοι. Δίνουν τη μάχη ποιος θα κατακτήσει μεγαλύτερο μέρος της αγοράς. Δεν πρόκειται να επιστραφούν οι κατακτήσεις πίσω.
Βεβαίως, ένα κίνημα που χειραφετείται, ένα κίνημα που θέτει σαν στόχο την ανατροπή εκ βάθρων αυτής της πολιτικής, ακριβώς επειδή τρομοκρατεί, αυτό το κίνημα έχει ελπίδα κάτι να κατακτήσει. Αλλά ένα κίνημα, που λέει ότι θα τα κατακτήσω στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, είναι καταδικασμένο να αποτύχει, να απογοητευθεί, να ηττηθεί και σε τέτοιες περιπτώσεις η ήττα φέρνει ακόμα μεγαλύτερο συντηρητισμό, φέρνει αρνητικά φαινόμενα.

Το σύστημα έχει εναλλακτικές

Στην εκλογική μάχη που έχουμε, ως Κόμμα, καλούμε να ψηφίσουν το ΚΚΕ και αυτοί που συμφωνούν στην καρδιά της πολιτικής μας, που είναι η εργατική - λαϊκή εξουσία, η αποδέσμευση από την ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους, αλλά και αυτούς που μπορεί να μη συμφωνούν με το σύνολο αυτών των θεμάτων. Αλλωστε, η κάλπη είναι μια ψήφος, δεν σε υποχρεώνει να υπογράψεις το σύνολο μιας πολιτικής. Αλλά αυτούς που συμφωνούν ότι χρειάζεται ισχυρό κίνημα και ισχυρό ΚΚΕ, πρέπει να υπάρχει ένα ισχυρό αντίβαρο, ένα ανερχόμενο χειραφετημένο κίνημα απέναντι σε όποια κυβέρνηση προκύψει μετά τις εκλογές.
Γιατί λέμε σε όποια προκύψει. Γιατί, δυστυχώς, το πολιτικό σύστημα στο οποίο ζούμε, η εξουσία η οποία υπάρχει στην Ελλάδα, έχει εναλλακτικές λύσεις κυβερνητικές. Και τις έχει αυτές τις εναλλακτικές λύσεις τις κυβερνητικές, παγιδεύοντας και ένα μέρος του λαού. Κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει σε 20 - 25 μέρες. Π.χ. ποιες λύσεις έχει: Αυτοδύναμη κυβέρνηση ΝΔ, κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα έχουν συμφωνημένα. Ακόμα, μπορεί να είναι το ένα κόμμα στην κυβέρνηση και το άλλο να δώσει ψήφο ανοχής, δεν είναι απαραίτητο, δηλαδή να ψηφίσει. Και να πει δίνω ψήφο ανοχής για ένα χρόνο.
Ολες αυτές οι ποικιλίες είναι ήδη συμφωνημένες μεταξύ τους. Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - λίγο δύσκολο να είναι αυτοδύναμο - με Κουβέλη, με Κοινωνική Συμμαχία και ενδεχομένως με ΣΥΡΙΖΑ. Μην ακούτε τώρα... Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη στιγμή πιστεύει ότι θα είναι πρώτο κόμμα και θα πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Και γι' αυτό λέει, εγώ παλεύω να είμαι πρώτο κόμμα και δε δεσμεύεται για τίποτε άλλο μετεκλογικά. Κι αυτή η κυβέρνηση μπορεί να γίνει. 'Η άλλες παραλλαγές μεταξύ τους. Βεβαίως, στο βαθμό που και η λαϊκή ψήφος συνδράμει.
Κοιτάξτε να δείτε, η ελληνική κοινωνία αποτελείται από εργάτες, αποτελείται από μεσαία στρώματα, έχει μια διαστρωμάτωση. Εμείς απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στην εργατική τάξη. Να μη στηρίξει ούτε τα κύρια, ούτε τα εναλλακτικά σενάρια της αστικής τάξης. Διότι όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει, δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό καλό για το λαό. Θα δρομολογήσει την πολιτική που ξέρουμε. Μπορεί να δημιουργηθεί ένα κλίμα ευφορίας στο λαό, το οποίο ούτε ένα μήνα δεν θα κρατήσει. Γιατί τον Ιούνη πρέπει να παρθούν μέτρα, που λέει μείωση από τις κοινωνικές δαπάνες 11,5 - 14,5 δισ. ευρώ. Κι αυτά ξέρετε, θα βγουν από τις τσέπες μας.
Και τώρα λένε: Να βάλω φόρο ιδιοκατοίκησης; Επειδή στην Ελλάδα υπάρχει υψηλό ποσοστό ατομικού σπιτιού, κοιτάνε να βάλουν φόρο. Να ανεβάσω τον ΦΠΑ ή να πάω έναν μέσο όρο 19%; Απλώς τώρα κάνουν τις διάφορες μελέτες τι θα τους δώσουν από τα 11,5 - 14,5 δισ. ευρώ. Και αυτά θα είναι όλα από τις τσέπες της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. `Η θα είναι ακόμα λιγότερες παροχές. Ηταν στραβό κλήμα, θα το φάει και ο γάιδαρος τον Ιούνη.

Τίποτα φιλολαϊκό από μια «αριστερή» κυβέρνηση

Μην ακούτε τι σας λένε. Καλά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που έχουν υπογράψει δεν μπορούν να πουν θα τα ανατρέψουμε αυτά. Απλώς λένε, αν δεν βγούμε εμείς θα υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη φτώχεια, χάος. Είναι τρομοκρατικό το δίλημμα, το χάος θα είναι με αυτούς. Μετά αρχίζουν οι αυταπάτες. Εστω μια άλλη κυβέρνηση που θα είναι λίγο καλύτερη από αυτούς.
Κοιτάξτε να δείτε. Πριν 20 - 30 χρόνια, μπορούσε μια τέτοια κυβέρνηση για κάνα χρόνο να πάρει μερικά τέτοια ημίμετρα. Τώρα, είτε έχει αριστερή σημαία ή οποιαδήποτε σημαία, από τη στιγμή που θα κινηθεί στα πλαίσια της κυριαρχίας των μονοπωλίων, στα πλαίσια της αγοράς, των ευρωπαϊκών συνθηκών, θα πάει, θα γκρινιάξει, θα παρακαλεί και θα γυρίσει με χειρότερα μέτρα. Διαπραγματεύσεις έκανε και ο Σαμαράς και ο Παπανδρέου. Αυτό που τους λέει η αντιπολίτευση, ότι δεν έκαναν, είναι για να πούνε: Δεν είναι ζητήματα ουσίας, μια καλή διαπραγμάτευση. Κάνανε κι αυτοί. Αλλά εκεί, μέσα στην ΕΕ, όλοι τελικά θα πειθαρχήσουν στις κοινές αποφάσεις. Κάνουνε κι αυτοί διαπραγματεύσεις.
Επομένως, όλα αυτά που ακούτε, τον Κουβέλη που θα βρει ισοδύναμα μέτρα ή τον Τσίπρα που λέει θα καταγγείλω τις συνθήκες και θα βάλω φόρο στους επιχειρηματίες, όλα αυτά - με συγχωρείτε για την έκφραση - είναι μπούρδες γιατί: Ακόμα κι αν βάλει φόρο στην καπιταλιστική κοινωνία - κι ο Σημίτης είχε βάλει φόρο για 1 - 2 χρόνια, είχε βάλει 10 φόρους στους επιχειρηματίες - δεν είναι περίεργο αυτό, δεν είναι κανένα αντικαπιταλιστικό μέτρο.
Οταν υπάρχει κερδοφορία, οι καπιταλιστές δέχονται να ανεβάσουν και το φόρο και την ίδια ώρα ζητάνε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Αν τους ανεβάσεις τη φορολογία θα ζητήσουν κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών. Κορόιδα είναι οι επιχειρηματίες; Τώρα που πήραν το όπλο των ατομικών συμβάσεων; 1% φόρο να πάρουν, με τις ατομικές συμβάσεις αντισταθμίζουν.
Αλλά σας λέω το εξής πράγμα: Ηδη μέσα στη δανειακή συνθήκη και ό,τι συνεπάγεται προβλέπεται να πέσει στο 15% η φορολογία του κεφαλαίου, των επιχειρήσεων. Τι λένε; Θα φορολογήσω τα ατομικά εισοδήματα, τα μεγάλα. Ακούτε να δείτε. Αυτοί που έχουν εκατομμύρια εισοδήματα, τα επενδύουν κάπου. Υπάρχουν κάποιοι εισοδηματίες που μπορεί να έχουν. Ο φόρος αυτών, ακόμη κι αν τους ανεβάσεις το φόρο, δεν φτάνει για τίποτα σε σχέση με τις υποχρεώσεις που έχουν, τοκοχρεολύσια κ.λπ. Αυτοί που έχουν πολλά χρήματα τα βάζουν, τα πάνε σε off shore εταιρείες, τα βάζουν μέσα σε επιχειρήσεις. Και τα έξοδά τους και τα έσοδά τους τα βάζουν μέσα σε επιχειρήσεις.
Λένε πράγματα τα οποία ακούγονται ωραία στα αυτιά. Αν ήταν τόσο εύκολες οι λύσεις, θα πρωτοστατούσαμε στο σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης εμείς οι κομμουνιστές. Γιατί με λιγότερες δικές μας προσπάθειες και θυσίες θα λύνονταν λαϊκά προβλήματα κι εμείς θα εισπράτταμε το ευχαριστώ των εργαζομένων. Γιατί αρνούμαστε να μπούμε σε μια τέτοια κυβέρνηση, τρελοί είμαστε; Αρνούμαστε γιατί ξέρουμε ότι θα είναι η νέα τραγωδία του λαού και η νέα απογοήτευση. Γιατί λένε ψέματα ή είναι άσχετοι πολιτικοί και δεν ξέρουν τι έχουν να αντιμετωπίσουν. Είτε στη μια είτε στην άλλη περίπτωση, θα είναι ζημιά για το λαό.
Εμείς λέμε το ρεαλιστικό που μπορεί να γίνει είναι αυτό: Ισχυρό ΚΚΕ, αδύναμα τα δύο κόμματα, όσο γίνεται. Μια κυβέρνηση οποιασδήποτε μορφής που αισθάνεται ότι ο λαός δεν τη στηρίζει, δεν την εμπιστεύεται, να φοβηθεί να πάρει νέα μέτρα.

Πρωτοπόροι στους καθημερινούς αγώνες

Τώρα όσον αφορά τη θέση μας για τη ΔΕΗ, την ξέρετε. Εμείς πολύ πιο μπροστά, θεωρούμε ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να υποστηρίξουν το εξής αίτημα: Λαϊκή περιουσία οι πηγές ενέργειας, ο λιγνίτης, που είναι βασική πηγή, το νερό που μπορεί να γίνει ενέργεια, η ηλιακή ενέργεια, οι ανανεώσιμες πηγές κ.λπ. Το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που υπάρχουν στα διάφορα θαλάσσια διαμερίσματα, στο Αιγαίο, κάτω από την Κρήτη κ.λπ. Και η ανάπτυξη όχι από τα μονοπώλια, αλλά από μια εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα οργανώσει να μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας απ' έξω όσο μπορεί. Να την καταργήσει είναι λίγο δύσκολο.
Με εργαζόμενους με μισθούς ανάλογα με την προσφορά τους στη δουλειά, με ανθρώπινες συνθήκες και όλα τα άλλα που λέμε. Βεβαίως, αυτό, η εργατική λαϊκή εξουσία, δε θα λυθεί στην κάλπη. Αλλά αν η εργατική τάξη δε βάλει αυτό στο νου της, τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα.
Και τέλος. Το ότι υποστηρίζουμε μια ριζική ανατροπή των πραγμάτων, δε σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε τον αγώνα - το αντίθετο - να προσπαθήσουμε μαζί με το λαό έστω να ανακουφιστεί με μέτρα ανακούφισης, να λιγοστέψουν τα βάσανά του, να κατακτήσει κάτι. Σε μας η πάλη για τα άμεσα προβλήματα και η πάλη για την εξουσία, δεν είναι κάτι που χτυπάει το ένα το άλλο, είναι οργανικά δεμένα.
Ας πούμε, τη Δευτέρα θα δώσουμε συνέντευξη Τύπου για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, για να κουρευτούν τα χρέη από δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά κ.λπ. Την Τρίτη θα δώσουμε συνέντευξη για το κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών, που κάνουν. Δεν είναι ότι απολύουν υπαλλήλους, κλείνουν δημόσιες υπηρεσίες που έχουν σχέση με την παραγωγική δραστηριότητα και τις κοινωνικές υπηρεσίες. Κι έχουμε πολλά σχέδια νόμου, και διεκδικήσεις κ.λπ.
Είμαστε μαζί σας για προσλήψεις, για να μη σας κόψουν τους μισθούς, για να ανεβάσουν τους μισθούς, για Υγεία, Παιδεία όλα αυτά, ό,τι σας απασχολεί καθημερινά, αλλά τέρμα τα ψέματα. Μπορείτε κάτι να κατακτήσετε όταν οι επάνω νιώθουν ότι τους απειλείτε. Και η καλύτερη απειλή είναι η πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία».

    

Να πάρουν όλοι θέση για την πώληση λιγνιτικών μονάδων

Απόσπασμα από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη χτεσινή μαζική συγκέντρωση στην Κοζάνη

Κατάμεστη η αίθουσα στη χτεσινή συγκέντρωση

Μιλώντας χτες βράδυ στην ιδιαίτερα μαζική πολιτική συγκέντρωση στην αίθουσα Τέχνης στην Κοζάνη, η Αλέκα Παπαρήγα έκανε αναφορά στις τελευταίες εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ. Είπε μεταξύ άλλων: «Υπάρχει ένα επείγον ζήτημα αυτή την περίοδο, που είναι πανελλαδικό ζήτημα, αλλά οπωσδήποτε θα εξαρτηθεί και η γνώση και η ευαισθητοποίηση πανελλαδικά από το τι ξεσηκωμός πραγματικά θα γίνει στην περιοχή της Κοζάνης, στην περιοχή της Μεγαλόπολης, όπου υπάρχουν μονάδες της ΔΕΗ.Δόθηκε τελική εντολή, μέχρι τις 27 Απρίλη, να πωληθούν οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ στην Κοζάνη που έχουν αποφασιστεί και οι εναπομένουσες μονάδες που ανήκουν στην ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ να πουλήσουν και ισχύ ρεύματος στους ιδιώτες. Θα πρέπει να απαιτήσετε εσείς να πάρουν θέση όλα τα κόμματα. Οχι θέση "θα", αλλά τι θα έκαναν αν ήταν στην κυβέρνηση. Γιατί τώρα όλοι κυνηγούν υπουργικές και κυβερνητικές καρέκλες. Τι θα κάνουν απέναντι σε μια εντολή που είναι τελεσίδικη.
Αν δεν υπάρξει λαϊκός ξεσηκωμός και αν δεν εκφραστεί και η τιμωρία στην κάλπη, στις 7 ή στις 14 Μάη τα πράγματα θα είναι τελειωμένα. Και πολλά πράγματα στην Ελλάδα τέλειωσαν και πέρασαν, γιατί το εργατικό και λαϊκό κίνημα ήταν αναντίστοιχο και στις μορφές πάλης και στη μαχητικότητα και στην οργάνωση και στα αιτήματα, απέναντι στη λαίλαπα που ζούμε. Και γιατί αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να προκύψει καμία εμπιστοσύνη όποια κοινοβουλευτική πλειοψηφία και να υπάρχει στο Κοινοβούλιο.
Οποιες θετικές αλλαγές γίνουν στη σύνθεση του Κοινοβουλίου, δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από όποια κυβέρνηση κι αν βγει, σε τέτοια συγκεκριμένα και κρίσιμα ζητήματα. Γιατί άλλα κόμματα, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είναι δοκιμασμένες λύσεις και ό,τι χειρότερο μπορεί να προκύψει, ενώ τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν έχουν απαντήσει συγκεκριμένα και δεν πρόκειται να απαντήσουν και μέχρι τις εκλογές, στα πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Το να λες θα καταγγείλουμε το μνημόνιο δε λέει τίποτα. Εδώ χρειάζονται έμπρακτα πράγματα».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ