Αποσπάσματα από την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στους εργαζόμενους του ΝΙΜΙΤΣ, όπου περιόδευσε χτες
Σε
συγκέντρωση εργαζομένων στο Νοσηλευτικό Ιδρυμα Μετοχικού Ταμείου
Στρατού (ΝΙΜΙΤΣ) μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολουθούν αποσπάσματα
από την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα.
Οι πληροφορίες, λοιπόν, που έχουμε είναι ότι αυτό το νοσοκομείο, γιατί τάχα δε γεμίζει πολλά κρεβάτια, γιατί έχουμε πολλά νοσοκομεία στο κέντρο της Αθήνας, λες και είναι το θέμα γεωγραφικό και χωροταξικό, μπορεί να πουληθεί και να μετατραπεί σε ένα οικόπεδο και να υπάρχουν συμβάσεις με άλλα στρατιωτικά νοσοκομεία, δεν ξέρω το Ναυτικό, της Αεροπορίας, να πηγαίνουν εκεί οι άνθρωποι που έρχονταν εδώ στο ΝΙΜΙΤΣ, είτε είναι ένστολοι είτε και ευρύτερος κόσμος. Ολα αυτά που γίνονται στον τομέα της Υγείας, με τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων και τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις, οδηγούν τελικά στη μείωση των κρεβατιών.
Το κυριότερο είναι ότι κάθε νοσοκομείο κρίνεται και λειτουργεί σαν μια επιχείρηση, ακόμα περισσότερο από πριν. Αν μέχρι τώρα το κριτήριο είναι 60% επιχείρηση - 40% κοινωνική λειτουργία, τώρα 100% τα νοσοκομεία θα λειτουργούν ως εξής: "Εχεις εισόδημα; Λειτουργείς. Δεν έχεις; Κλείνεις. Οπως ένα εμπορικό μαγαζί, όπως ένα εργοστάσιο είτε είναι πολύ μικρό είτε είναι μικρομεσαίο". Και η ίδια λογική θα ισχύσει επίσης για τα σχολεία. Πάμε για ένα σύστημα το οποίο προ κρίσης έχει εφαρμοστεί στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ πια υπάρχει από πιο πριν, όπου ένα νοσοκομείο πρέπει να λειτουργεί λες και κατασκευάζει κοσμήματα, ακριβά ρούχα κ.λπ. "Δεν έχεις πελατεία ή δεν έχεις τόση ή μου κοστίζεις περισσότερο".Και το κλείσιμο και η συρρίκνωση του νοσοκομείου θα έρθει και για ευρύτερους λόγους στον τομέα της Υγείας. Τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστάνε στα νοσοκομεία, τα νοσοκομεία χρωστάνε στους προμηθευτές, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο παραπέντε να χρεοκοπήσουν πλήρως, η ανεργία μεγαλώνει και θα μεγαλώσει, και αν δεν είναι η καθαρή ανεργία για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους ή για 2, θα είναι για ένα εκατομμύριο ανέργους και 1 εκατομμύριο που θα δουλεύουν δυο ώρες τη εβδομάδα ή το μήνα κλπ.
Αυτή είναι η προοπτική η οποία σαφώς διαγράφεται και, δυστυχώς, οποιοδήποτε και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν πρόκειται να την αναστείλει. Γιατί σε δεκαπέντε μέρες, όσο αισιόδοξος και να είναι κανείς - και είμαστε αισιόδοξοι - δεν μπορεί να επέλθουν ριζικές ανατροπές που δεν προετοιμάστηκαν από το λαό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, το ζήτημα της παροχής Υγείας θα οξυνθεί από την πρωτοβάθμια περίθαλψη στα νοσοκομεία και, αναμφισβήτητα, αυτή η όξυνση δεν αφορά μόνο τις παροχές υπηρεσιών, αλλά και τις συνθήκες δουλειάς και τη μονιμότητα του προσωπικού».
Αυτό διότι, η αντίθεση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και η αντίθεση με το μνημόνιο, δεν είναι καθόλου αρκετή σήμερα. Γιατί αυτήν την αντίθεση μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με ένα νέο μνημόνιο, μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με μια κυβέρνηση η οποία δεν πρόκειται να μπορέσει να κάνει τίποτα, γιατί, άλλωστε, πέρα από διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της ΕΕ, δηλαδή, στο πλαίσιο του ίδιου δρόμου, δεν επαγγέλλεται τίποτα άλλο. Επαγγέλλεται την ελάσσονα αντίσταση, σε περιόδους όπου ο αντίπαλος μέσα και έξω από την Ελλάδα έχει οργανώσει μια αντεπίθεση σε βάθος χρόνου.
Την άλλη μέρα από τις εκλογές, όποια κυβέρνηση κι αν είναι, η κατάσταση θα είναι η ίδια, στη βιομηχανία, στην Υγεία, στην αγροτική παραγωγή, στην ΕΕ. Θα υπάρχει επικίνδυνη κατάσταση στη Μ. Ανατολή που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ μήπως ξεσπάσει ένας νέος γύρος πολέμου, στο Αιγαίο, με τις ελληνοτουρκικές διαφορές, στα Βαλκάνια. Οι ίδιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα είναι εδώ.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από τις εκλογές κλείνονται αβέρτα συμβάσεις με μείωση αμοιβών, συλλογικές συμβάσεις με μείωση αμοιβών που τις συμφωνούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, με μειώσεις ως και 30%, χωρίς καν να υπολογίζουν ότι οι εκλογές μπορεί να δώσουν μια δυναμική που μπορεί στο κάτω-κάτω να είναι τόσο μεγάλη η νίκη του λαού που να πετύχει και αυξήσεις ή τουλάχιστον να μην πειραχτούν οι μισθοί που ήδη είναι πειραγμένοι κατά 30%, 40%, 50%.
Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, την κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές δεν μπορεί να δώσουν τίποτα; Βεβαίως και μπορεί να δώσουν. Αλλά να το πούμε καθαρά: Στις μέρες που μας μένουν πρέπει ο λαός να χρησιμοποιήσει την πολιτική του πείρα και δεν πρέπει να πέσει ούτε στα διλήμματα και στους φόβους, αλλά ούτε και στις αυταπάτες.
Ακούμε, παραδείγματος χάριν, ότι οι γαλλικές εκλογές θα αλλάξουν το χάρτη στην Ευρώπη. Σας υπογράφουμε, κανένα χάρτη δε θα αλλάξουν. Θα αλλάξει κάτι στην ΕΕ αν βγει ο Ολάντ; Βέβαια, το μόνο που θα γίνει είναι να διαπαιδαγωγηθούν οι λαοί ότι για να χάσουν τα φιλελεύθερα κόμματα πρέπει να ψηφίζεις σοσιαλδημοκρατία και ότι αυτό πρέπει να το κάνουν αριστεροί, κομμουνιστές. Και μετά, όταν θα ξανάρχονται τα φιλελεύθερα κόμματα, πάλι πρέπει να ξαναγίνεις ουρά της σοσιαλδημοκρατίας για να μην ξαναέρθουν τα φιλελεύθερα. Αυτό έτσι θα λειτουργήσει.
Αλλά το κυριότερο: Ναι, αναδιαπραγμάτευση των συνθηκών μπορεί να γίνει. Αυτή όμως η αναδιαπραγμάτευση θα έχει έξω από την ατζέντα τη ζωή των εργαζομένων. Η αναδιαπραγμάτευση θα αφορά τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους Γάλλους επιχειρηματίες, τους Γερμανούς, τους Αγγλους, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς, γιατί καθώς η κρίση θα βαθαίνει, θα κοιτάξει ο καθένας πώς θα υποστεί λιγότερο τις συνέπειες της κρίσης. Ο γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να υποστεί μια ρωγμή, άλλωστε ποτέ δεν ήταν ενιαίος, πριν γίνει η ΕΟΚ, και καθυστέρησε η ΕΟΚ λόγω των αντιθέσεων Γαλλίας - Γερμανίας να γίνει.
Επομένως τέτοιες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη και στις κυβερνήσεις θα υπάρχουν και, σας διαβεβαιώ, με 10.000 υπογραφές θα είναι έξω η ζωή των λαών. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση στα πλαίσια της ΕΕ δίχως ένα πανίσχυρο στην Ελλάδα κίνημα, χειραφετημένο από τις φοβίες και τις αυταπάτες για το τι αντιπροσωπεύει η ΕΕ. Και κυρίως ένα κίνημα που συγκρούεται μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας και δε συγκρούεται με την τάξη που υπηρετούν αυτά τα κόμματα. Περίσσεψαν στην Ελλάδα οι αγανακτισμένοι, οι πλατείες, οι απεργίες, οι βρισιές εναντίον της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που έμεναν στο απυρόβλητο οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, αυτοί δηλαδή που κυβερνούν τον τόπο μέσω των κομμάτων.
Επομένως, αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι: Να αποκτήσει μεγαλύτερο βάθος η καταδίκη των υπεύθυνων, να μην υποκύψει ο λαός σε αυταπάτες ότι μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να πολιτευτεί καλύτερα. Θα είναι ένα μικρό διάλειμμα στην επιστροφή προς τα πίσω και ακόμη χειρότερα. Και θα το πούμε καθαρά, το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ θα σηματοδοτήσει τη χειραφέτηση ενός μέρους του λαού - γιατί δε λέμε ότι θα πάρουμε την αυτοδυναμία και την πλειοψηφία - τη χειραφέτηση ενός μέρους του λαού απ' τη λογική "δε γίνεται τίποτα, να διαπραγματευτούν οι επάνω, δεν μπορούμε να κατακτήσουμε, δεν μπορεί γίνουν αλλαγές στην Ελλάδα" κ.λπ. κ.λπ.
Και ξεκαθαρίζω, ούτε εμείς υποσχόμαστε ότι ένα ανεβασμένο ποσοστό του ΚΚΕ θα λύσει διά μαγείας τα προβλήματα, γιατί δε λειτουργούμε εργολαβικά. Αυτό όμως που σηματοδοτεί είναι την αναπτέρωση ελπίδων, το ριζοσπαστισμό στη συνείδηση, να μην πάει στο καλάθι των αχρήστων. Και κυρίως εμείς επιμένουμε, η μάχη θα κριθεί στην οργάνωση των εργαζομένων κατά τόπο δουλειάς και κλάδο, κατά επιχείρηση, κατά εκπαιδευτικό ίδρυμα, στη γειτονιά. Και ακριβώς πιστεύουμε ότι ο λαός ξέρει το δίκιο του, αλλά δεν εμπιστεύεται τη δύναμή του.
Δόθηκαν πολλές μάχες τα τελευταία χρόνια, κατώτερες των περιστάσεων και αναντίστοιχες στην επίθεση. Και αυτή η εκλογική μάχη μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις του λαού, αλλά μπορεί και το λαό πολλές φορές να τον χαντακώσει. Αυτό που θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη πορεία στην Ελλάδα ή την αρχή μιας αντίστροφης πορείας ή έστω μια πραγματική ελπίδα που δε θα διαψευστεί, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, που έχει διαφορετική πρόταση και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα. Αν δεν είναι ισχυρή αυτή η διαφορετική πρόταση, σας διαβεβαιώ ότι ο συμβιβασμός και των δυνάμεων που αγωνίζονται ή που υπερασπίζονται κάποια συμφέροντα των εργαζομένων θα είναι πλήρης και ολοσχερής.
Και αν υπάρχει και ένα αντιμνημονιακό πνεύμα, που δεν έχει βάθος, είναι επιφανειακό, υπάρχει γιατί υπήρχε και ο φόβος μήπως η πρόταση του ΚΚΕ αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο. Εμάς δε μας νοιάζει αν κάποιοι υιοθετούν δικά μας συνθήματα. Μας νοιάζει όμως ο λαός να ξεχωρίζει το γνήσιο από το πλασματικό και να αποφασίζει συνειδητά. Οχι άλλες αυταπάτες».
Για την Υγεία και το ΝΙΜΙΤΣ
«Για
το συγκεκριμένο νοσοκομείο, το ΝΙΜΙΤΣ, υπάρχουν πολύ συγκεκριμένες
πληροφορίες που, κατά τη γνώμη μας, έχουν βάση και εμείς το λέμε αυτό
γιατί έχουμε άλλη φιλοσοφία από τα άλλα κόμματα που συνήθως διαπιστώνουν
εκ των υστέρων. Εμάς μας ενδιαφέρει να προλαβαίνουμε κάτι. Και
δυστυχώς, να πω την αλήθεια, πολλές φορές είπαμε πράγματα, αλλά ο
ελληνικός λαός ή συγκεκριμένοι χώροι ήθελαν πρώτα να δουν να γίνεται και
μετά να παρέμβουν. Στο παραπέντε και ιδιαίτερα στο και πέντε είναι πάρα
πολύ αργά.Οι πληροφορίες, λοιπόν, που έχουμε είναι ότι αυτό το νοσοκομείο, γιατί τάχα δε γεμίζει πολλά κρεβάτια, γιατί έχουμε πολλά νοσοκομεία στο κέντρο της Αθήνας, λες και είναι το θέμα γεωγραφικό και χωροταξικό, μπορεί να πουληθεί και να μετατραπεί σε ένα οικόπεδο και να υπάρχουν συμβάσεις με άλλα στρατιωτικά νοσοκομεία, δεν ξέρω το Ναυτικό, της Αεροπορίας, να πηγαίνουν εκεί οι άνθρωποι που έρχονταν εδώ στο ΝΙΜΙΤΣ, είτε είναι ένστολοι είτε και ευρύτερος κόσμος. Ολα αυτά που γίνονται στον τομέα της Υγείας, με τις συγχωνεύσεις των νοσοκομείων και τις γενικότερες αναδιαρθρώσεις, οδηγούν τελικά στη μείωση των κρεβατιών.
Το κυριότερο είναι ότι κάθε νοσοκομείο κρίνεται και λειτουργεί σαν μια επιχείρηση, ακόμα περισσότερο από πριν. Αν μέχρι τώρα το κριτήριο είναι 60% επιχείρηση - 40% κοινωνική λειτουργία, τώρα 100% τα νοσοκομεία θα λειτουργούν ως εξής: "Εχεις εισόδημα; Λειτουργείς. Δεν έχεις; Κλείνεις. Οπως ένα εμπορικό μαγαζί, όπως ένα εργοστάσιο είτε είναι πολύ μικρό είτε είναι μικρομεσαίο". Και η ίδια λογική θα ισχύσει επίσης για τα σχολεία. Πάμε για ένα σύστημα το οποίο προ κρίσης έχει εφαρμοστεί στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ πια υπάρχει από πιο πριν, όπου ένα νοσοκομείο πρέπει να λειτουργεί λες και κατασκευάζει κοσμήματα, ακριβά ρούχα κ.λπ. "Δεν έχεις πελατεία ή δεν έχεις τόση ή μου κοστίζεις περισσότερο".Και το κλείσιμο και η συρρίκνωση του νοσοκομείου θα έρθει και για ευρύτερους λόγους στον τομέα της Υγείας. Τα ασφαλιστικά ταμεία χρωστάνε στα νοσοκομεία, τα νοσοκομεία χρωστάνε στους προμηθευτές, τα ασφαλιστικά ταμεία είναι στο παραπέντε να χρεοκοπήσουν πλήρως, η ανεργία μεγαλώνει και θα μεγαλώσει, και αν δεν είναι η καθαρή ανεργία για 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους ή για 2, θα είναι για ένα εκατομμύριο ανέργους και 1 εκατομμύριο που θα δουλεύουν δυο ώρες τη εβδομάδα ή το μήνα κλπ.
Αυτή είναι η προοπτική η οποία σαφώς διαγράφεται και, δυστυχώς, οποιοδήποτε και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν πρόκειται να την αναστείλει. Γιατί σε δεκαπέντε μέρες, όσο αισιόδοξος και να είναι κανείς - και είμαστε αισιόδοξοι - δεν μπορεί να επέλθουν ριζικές ανατροπές που δεν προετοιμάστηκαν από το λαό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως, το ζήτημα της παροχής Υγείας θα οξυνθεί από την πρωτοβάθμια περίθαλψη στα νοσοκομεία και, αναμφισβήτητα, αυτή η όξυνση δεν αφορά μόνο τις παροχές υπηρεσιών, αλλά και τις συνθήκες δουλειάς και τη μονιμότητα του προσωπικού».
Για τις εκλογές
«Τι μπορεί
να γίνει στις εκλογές στις 6 του Μάη; Παίρνοντας υπόψη, με τα πιο
αισιόδοξα σενάρια, από τη στιγμή που ο λαός παρεμβαίνει, θεωρούμε ότι
όποια κυβέρνηση και να προκύψει δε θα αποτρέψει την επιδείνωση της ζωής
των εργαζομένων. Οποιο πρόσημο κι αν έχει. Και από εκεί καθορίζουμε και
τη δική μας στάση απέναντι στην κυβέρνηση.Αυτό διότι, η αντίθεση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και η αντίθεση με το μνημόνιο, δεν είναι καθόλου αρκετή σήμερα. Γιατί αυτήν την αντίθεση μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με ένα νέο μνημόνιο, μπορεί να κάνεις μια εναλλαγή με μια κυβέρνηση η οποία δεν πρόκειται να μπορέσει να κάνει τίποτα, γιατί, άλλωστε, πέρα από διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της ΕΕ, δηλαδή, στο πλαίσιο του ίδιου δρόμου, δεν επαγγέλλεται τίποτα άλλο. Επαγγέλλεται την ελάσσονα αντίσταση, σε περιόδους όπου ο αντίπαλος μέσα και έξω από την Ελλάδα έχει οργανώσει μια αντεπίθεση σε βάθος χρόνου.
Την άλλη μέρα από τις εκλογές, όποια κυβέρνηση κι αν είναι, η κατάσταση θα είναι η ίδια, στη βιομηχανία, στην Υγεία, στην αγροτική παραγωγή, στην ΕΕ. Θα υπάρχει επικίνδυνη κατάσταση στη Μ. Ανατολή που μας ενδιαφέρει πάρα πολύ μήπως ξεσπάσει ένας νέος γύρος πολέμου, στο Αιγαίο, με τις ελληνοτουρκικές διαφορές, στα Βαλκάνια. Οι ίδιοι επιχειρηματικοί όμιλοι θα είναι εδώ.
Δεν είναι τυχαίο ότι πριν από τις εκλογές κλείνονται αβέρτα συμβάσεις με μείωση αμοιβών, συλλογικές συμβάσεις με μείωση αμοιβών που τις συμφωνούν οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, με μειώσεις ως και 30%, χωρίς καν να υπολογίζουν ότι οι εκλογές μπορεί να δώσουν μια δυναμική που μπορεί στο κάτω-κάτω να είναι τόσο μεγάλη η νίκη του λαού που να πετύχει και αυξήσεις ή τουλάχιστον να μην πειραχτούν οι μισθοί που ήδη είναι πειραγμένοι κατά 30%, 40%, 50%.
Ξεκαθαρίζουμε, λοιπόν, την κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές δεν μπορεί να δώσουν τίποτα; Βεβαίως και μπορεί να δώσουν. Αλλά να το πούμε καθαρά: Στις μέρες που μας μένουν πρέπει ο λαός να χρησιμοποιήσει την πολιτική του πείρα και δεν πρέπει να πέσει ούτε στα διλήμματα και στους φόβους, αλλά ούτε και στις αυταπάτες.
Ακούμε, παραδείγματος χάριν, ότι οι γαλλικές εκλογές θα αλλάξουν το χάρτη στην Ευρώπη. Σας υπογράφουμε, κανένα χάρτη δε θα αλλάξουν. Θα αλλάξει κάτι στην ΕΕ αν βγει ο Ολάντ; Βέβαια, το μόνο που θα γίνει είναι να διαπαιδαγωγηθούν οι λαοί ότι για να χάσουν τα φιλελεύθερα κόμματα πρέπει να ψηφίζεις σοσιαλδημοκρατία και ότι αυτό πρέπει να το κάνουν αριστεροί, κομμουνιστές. Και μετά, όταν θα ξανάρχονται τα φιλελεύθερα κόμματα, πάλι πρέπει να ξαναγίνεις ουρά της σοσιαλδημοκρατίας για να μην ξαναέρθουν τα φιλελεύθερα. Αυτό έτσι θα λειτουργήσει.
Αλλά το κυριότερο: Ναι, αναδιαπραγμάτευση των συνθηκών μπορεί να γίνει. Αυτή όμως η αναδιαπραγμάτευση θα έχει έξω από την ατζέντα τη ζωή των εργαζομένων. Η αναδιαπραγμάτευση θα αφορά τους ανταγωνισμούς ανάμεσα στους Γάλλους επιχειρηματίες, τους Γερμανούς, τους Αγγλους, τους Ιταλούς, τους Ισπανούς, γιατί καθώς η κρίση θα βαθαίνει, θα κοιτάξει ο καθένας πώς θα υποστεί λιγότερο τις συνέπειες της κρίσης. Ο γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να υποστεί μια ρωγμή, άλλωστε ποτέ δεν ήταν ενιαίος, πριν γίνει η ΕΟΚ, και καθυστέρησε η ΕΟΚ λόγω των αντιθέσεων Γαλλίας - Γερμανίας να γίνει.
Επομένως τέτοιες αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη και στις κυβερνήσεις θα υπάρχουν και, σας διαβεβαιώ, με 10.000 υπογραφές θα είναι έξω η ζωή των λαών. Και δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να γίνει διαπραγμάτευση στα πλαίσια της ΕΕ δίχως ένα πανίσχυρο στην Ελλάδα κίνημα, χειραφετημένο από τις φοβίες και τις αυταπάτες για το τι αντιπροσωπεύει η ΕΕ. Και κυρίως ένα κίνημα που συγκρούεται μόνο με την εκάστοτε κυβέρνηση και τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας και δε συγκρούεται με την τάξη που υπηρετούν αυτά τα κόμματα. Περίσσεψαν στην Ελλάδα οι αγανακτισμένοι, οι πλατείες, οι απεργίες, οι βρισιές εναντίον της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Την ίδια ώρα που έμεναν στο απυρόβλητο οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, αυτοί δηλαδή που κυβερνούν τον τόπο μέσω των κομμάτων.
Επομένως, αυτό που μπορεί να γίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι: Να αποκτήσει μεγαλύτερο βάθος η καταδίκη των υπεύθυνων, να μην υποκύψει ο λαός σε αυταπάτες ότι μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να πολιτευτεί καλύτερα. Θα είναι ένα μικρό διάλειμμα στην επιστροφή προς τα πίσω και ακόμη χειρότερα. Και θα το πούμε καθαρά, το εκλογικό ποσοστό του ΚΚΕ θα σηματοδοτήσει τη χειραφέτηση ενός μέρους του λαού - γιατί δε λέμε ότι θα πάρουμε την αυτοδυναμία και την πλειοψηφία - τη χειραφέτηση ενός μέρους του λαού απ' τη λογική "δε γίνεται τίποτα, να διαπραγματευτούν οι επάνω, δεν μπορούμε να κατακτήσουμε, δεν μπορεί γίνουν αλλαγές στην Ελλάδα" κ.λπ. κ.λπ.
Και ξεκαθαρίζω, ούτε εμείς υποσχόμαστε ότι ένα ανεβασμένο ποσοστό του ΚΚΕ θα λύσει διά μαγείας τα προβλήματα, γιατί δε λειτουργούμε εργολαβικά. Αυτό όμως που σηματοδοτεί είναι την αναπτέρωση ελπίδων, το ριζοσπαστισμό στη συνείδηση, να μην πάει στο καλάθι των αχρήστων. Και κυρίως εμείς επιμένουμε, η μάχη θα κριθεί στην οργάνωση των εργαζομένων κατά τόπο δουλειάς και κλάδο, κατά επιχείρηση, κατά εκπαιδευτικό ίδρυμα, στη γειτονιά. Και ακριβώς πιστεύουμε ότι ο λαός ξέρει το δίκιο του, αλλά δεν εμπιστεύεται τη δύναμή του.
Δόθηκαν πολλές μάχες τα τελευταία χρόνια, κατώτερες των περιστάσεων και αναντίστοιχες στην επίθεση. Και αυτή η εκλογική μάχη μπορεί να πολλαπλασιάσει τις δυνάμεις του λαού, αλλά μπορεί και το λαό πολλές φορές να τον χαντακώσει. Αυτό που θα σηματοδοτήσει την αντίστροφη πορεία στην Ελλάδα ή την αρχή μιας αντίστροφης πορείας ή έστω μια πραγματική ελπίδα που δε θα διαψευστεί, είναι η αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, που έχει διαφορετική πρόταση και αυτό αποτελεί πλεονέκτημα. Αν δεν είναι ισχυρή αυτή η διαφορετική πρόταση, σας διαβεβαιώ ότι ο συμβιβασμός και των δυνάμεων που αγωνίζονται ή που υπερασπίζονται κάποια συμφέροντα των εργαζομένων θα είναι πλήρης και ολοσχερής.
Και αν υπάρχει και ένα αντιμνημονιακό πνεύμα, που δεν έχει βάθος, είναι επιφανειακό, υπάρχει γιατί υπήρχε και ο φόβος μήπως η πρόταση του ΚΚΕ αγκαλιάσει περισσότερο κόσμο. Εμάς δε μας νοιάζει αν κάποιοι υιοθετούν δικά μας συνθήματα. Μας νοιάζει όμως ο λαός να ξεχωρίζει το γνήσιο από το πλασματικό και να αποφασίζει συνειδητά. Οχι άλλες αυταπάτες».
Συνάντηση με τη διοίκηση του Νοσοκομείου
Μετά
τη συζήτηση με τους εργαζόμενους, η Αλέκα Παπαρήγα συναντήθηκε με τη
διοίκηση του Νοσοκομείου. Στη συνάντηση αναδείχτηκαν οι τεράστιες
ελλείψεις που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο, εξαιτίας της
υποχρηματοδότησης και των οφειλών του από τα ασφαλιστικά Ταμεία, καθώς
το 70% όσων νοσηλεύονται στο ΝΙΜΤΣ είναι ασθενείς όλων των Ταμείων.
Το πρόβλημα του προσωπικού είναι τεράστιο, καθώς 200 άτομα έφυγαν τα δύο τελευταία χρόνια με μηδέν προσλήψεις. Πρόκειται, κυρίως, για νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά το πρόβλημα υπάρχει οξύ και στο διοικητικό προσωπικό. Για παράδειγμα, τα Γραφεία προμηθειών δούλευαν με 9 υπαλλήλους και τώρα δουλεύουν με 2. Το ίδιο γίνεται στη γραμματεία, στο λογιστήριο, σε όλες τις υπηρεσίες. Υπήρχε αναλογία πριν το 2010 για το νοσηλευτικό προσωπικό 1 προς 5. Και το 2011 η αναλογία έγινε 1 προς 10!
Σε σχετική ερώτηση της Αλ. Παπαρήγα για το «κούρεμα» των αποθεματικών του νοσοκομείου, ο διοικητής απάντησε πως το νοσοκομείο είχε 4,6 εκατομμύρια ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος και «ευτυχώς τις 10 τελευταίες μέρες τα πήραμε σταδιακά και γλιτώσαμε 4,1 εκατ. ευρώ. Εμειναν 500.000 ευρώ, που κουρεύτηκαν και έγιναν 166.000 ευρώ».
Σε σχετική ερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τη φημολογούμενη πώληση του ΝΙΜΤΣ, η διοίκηση του νοσοκομείου εξέφρασε την ανησυχία της, καθώς, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά, «το σίγουρο είναι ότι το νοσοκομείο είναι φιλέτο. Είναι 30,6 στρέμματα στο Κολωνάκι μέσα».
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το πρόβλημα του προσωπικού είναι τεράστιο, καθώς 200 άτομα έφυγαν τα δύο τελευταία χρόνια με μηδέν προσλήψεις. Πρόκειται, κυρίως, για νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά το πρόβλημα υπάρχει οξύ και στο διοικητικό προσωπικό. Για παράδειγμα, τα Γραφεία προμηθειών δούλευαν με 9 υπαλλήλους και τώρα δουλεύουν με 2. Το ίδιο γίνεται στη γραμματεία, στο λογιστήριο, σε όλες τις υπηρεσίες. Υπήρχε αναλογία πριν το 2010 για το νοσηλευτικό προσωπικό 1 προς 5. Και το 2011 η αναλογία έγινε 1 προς 10!
Σε σχετική ερώτηση της Αλ. Παπαρήγα για το «κούρεμα» των αποθεματικών του νοσοκομείου, ο διοικητής απάντησε πως το νοσοκομείο είχε 4,6 εκατομμύρια ευρώ στην Τράπεζα της Ελλάδος και «ευτυχώς τις 10 τελευταίες μέρες τα πήραμε σταδιακά και γλιτώσαμε 4,1 εκατ. ευρώ. Εμειναν 500.000 ευρώ, που κουρεύτηκαν και έγιναν 166.000 ευρώ».
Σε σχετική ερώτηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τη φημολογούμενη πώληση του ΝΙΜΤΣ, η διοίκηση του νοσοκομείου εξέφρασε την ανησυχία της, καθώς, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά, «το σίγουρο είναι ότι το νοσοκομείο είναι φιλέτο. Είναι 30,6 στρέμματα στο Κολωνάκι μέσα».
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου