ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ Αμεση λύση είναι πανίσχυρος λαός και πανίσχυρο ΚΚΕ την επομένη της κάλπης Σε συγκέντρωση στην Καλλιθέα μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ

Σε μαζική συγκέντρωση του Κόμματος στην Καλλιθέα μίλησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Μεταξύ άλλων, σημείωσε στην ομιλία της:

«Μόλις πρόλαβαν να καταθέσουν για διαβούλευση, για συζήτηση δε θα το φέρουν τώρα στη Βουλή, αλλά θα το φέρουν αμέσως μετά τις εκλογές, ένα νομοσχέδιο το οποίο ας μην παρασυρθεί κανείς, φαινομενικά έχει σχέση με το δημόσιο τομέα, τη δημόσια διοίκηση, τους δημόσιους υπαλλήλους. Στην πραγματικότητα όμως αφορά όλους, τα εργατικά λαϊκά στρώματα. Την Τρίτη θα δώσουμε αναλυτικά τις θέσεις μας για ένα νομοσχέδιο που θα το φέρουν μετά τις εκλογές.
Τα λέμε αυτά για τον εξής λόγο: Γιατί σήμερα οι εργαζόμενοι πρέπει να σκεφτούν ένα πράγμα. Οτι αν πριν 5, 10 και 15 χρόνια μια περιοχή, μια συνοικία, ένας τομέας, ένα κλάδος, μπορούσε μέσα από σημαντικούς αγώνες να αποσπάσει κάποιες κατακτήσεις, χωρίς οι υπόλοιποι κλάδοι να μπορούν να επωφεληθούν ή κάποιες άλλες συνοικίες, κάποιες άλλες περιοχές, σήμερα τα πράγματα είναι εντελώς καθαρά. 'Η χάνουμε όλοι μαζί εμείς οι εργαζόμενοι ή θα νικήσουμε κυριολεκτικά όλοι μαζί, με τα σημερινά δεδομένα. Οπωσδήποτε τα επόμενα χρόνια μπορεί και πρέπει να γίνει δραστική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων. Αλλά και αυτές οι εκλογές, αν δε δημιουργήσουν προϋποθέσεις, τότε είναι εντελώς καθαρό, θα χάσουμε όλοι μαζί.

Από τη χτεσινή συγκέντρωση

Και ακριβώς υπάρχει ένα πρόσθετο πρόβλημα, που δυστυχώς ένα σημαντικό μέρος των εργαζομένων, παρά την πείρα του, ακόμα δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Ακόμα και σε έναν κλάδο, αν η καπιταλιστική εργοδοσία για τον άλφα ή βήτα λόγο θελήσει να κάνει μια υποχώρηση, δεν την αφήνει συνολικά η καπιταλιστική εργοδοσία και τα όργανά της. Γιατί, σου λέει, αν κάπου γίνει μια υποχώρηση σε ένα μεγάλο τόπο δουλειάς, τότε θα πάρουν κουράγιο και οι υπόλοιποι. Και είναι αποφασισμένοι να ισοπεδώσουν κυριολεκτικά προς τα κάτω όλους.Επομένως, χωρίς να αποκλείουμε τον επόμενο χρόνο, το μεθεπόμενο, ένας κλάδος, μια περιοχή να έχει αποτελέσματα -και εμείς δε θα τσιγκουνευτούμε, δε λέμε όλα ή τίποτα- αλλά πρέπει να είναι καθαρό, πολύ περισσότερο από πριν, πως το συγκεκριμένο πρόβλημα ενός κλάδου, μιας περιοχής εξαρτάται από τη γενική πορεία των πραγμάτων, από την επίλυση όπως λέμε εμείς του γενικού πολιτικού προβλήματος.

Τρομοκρατία και αυταπάτες

Για να δείτε τώρα πώς πάμε για εκλογές. Βεβαίως, δεν είναι καινούριο φαινόμενο αυτό, δεν υπάρχει εκλογική περίοδος που επιτρέπεται ελεύθερα, όχι μόνο στον κάθε εργαζόμενο, αλλά ακόμα και σε αυτόν που έχει αγωνιστεί, να διαμορφώσει με κάποια αντικειμενικά κριτήρια την πεποίθησή του για το τι θα ψηφίσει. Αλλά τούτη την περίοδο θα χρησιμοποιηθούν και παλιά και νέα όπλα. Π.χ. θα είναι οι εκλογές με τα πιο βαριά και πιο επικίνδυνα τρομοκρατικά διλήμματα. Και ταυτόχρονα, με τις πιο παραπλανητικές αυταπάτες. Και τα δυο τα μπλοκ θα παίξουν. Εκεί που δεν μπορούν να τρομοκρατήσουν θα καλλιεργήσουν αυταπάτες.
Κύριο όπλο είναι τα τρομοκρατικά διλήμματα αλλά και οι αυταπάτες θα παίξουν ένα σημαντικό ρόλο. Και ταυτόχρονα, θα κάνουν ορισμένους επιδέξιους χειρισμούς για να συσκοτίσουν ακόμη περισσότερο στη συνείδηση του λαού, γιατί στην Ελλάδα ξέσπασε κρίση και όχι μόνο στην Ελλάδα, ποιος ευθύνεται, τι ευθύνεται για την κρίση, ακριβώς για να μπορέσουν να χειραγωγήσουν την ψήφο με τη μεγαλύτερη νόθευση της λαϊκής συνείδησης και θέλησης. Με την τρομοκρατία θα ξαναπώ και τις αυταπάτες.
Εμείς βάζουμε ένα ερώτημα και καλούμε το λαό να σκεφτεί πάνω σε αυτό. Καλά, τώρα τις τελευταίες μέρες, δεν υπάρχει μέρα που να μην ξεσπά η ανάδειξη στην επιφάνεια ενός υπαρκτού σκανδάλου. Εχετε ακούσει, τα ξέρετε για το ΙΚΑ Καλλιθέας, έγιναν, δεν τα αμφισβητούμε. Σκάνδαλα στις πολεοδομίες, σκάνδαλα από εδώ και από εκεί, αν δεν έχουν μια μέρα να βγάλουν ένα σκάνδαλο, βγάζουν αυτά που έχουν βγάλει πριν από έξι μήνες. Το σκάνδαλο στην ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ. Δεν αμφισβητούμε ότι αυτά τα σκάνδαλα έγιναν. Και θα γίνουν κι άλλα και θα αποκαλυφθούν κι άλλα.
Γιατί αυτός ο ορυμαγδός σκανδάλων; Για να δείξουν το λαό και να πισωγυρίσουν τη συνείδηση του λαού εκεί που έχει κάνει σοβαρά βήματα προς τα εμπρός, ότι η κρίση ξέσπασε στην Ελλάδα γιατί υπάρχει αυτό που είπε π.χ. ο Γιώργος Παπανδρέου, τα λαμόγια, αυτοί που έκλεψαν δημόσιο χρήμα και ότι η κύρια αιτία της κρίσης είναι αυτοί. Και η ΝΔ τα ίδια λέει, μόνο που τα φορτώνει στους πρασινοφρουρούς και το ΠΑΣΟΚ στους γαλάζιους φρουρούς.
Και μάλιστα κάνουν την εξής πονηριά. Η χειραγώγηση του λαού γίνεται και με το άγριο αλλά γίνεται και με τη σοβαροφανή συζήτηση. Και με τη συζήτηση, αυτό που λέμε τη χαζοχαρούμενη -να το πω έτσι- αλλά και τη σοβαρή. Λένε, π.χ. αν δεν είχαν γίνει τα σκάνδαλα στο ΙΚΑ Καλλιθέας τότε θα είχαμε εξοικονομήσει, ξέρω εγώ 500.000 ευρώ, 1.000.000 ευρώ. Αν η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ δεν είχε φάει τα χρήματα της ΔΕΗ τότε θα είχαμε εξοικονομήσει 500.000 ευρώ, 2.000.000 ευρώ. Αν δεν υπήρχαν τα φακελάκια στους γιατρούς θα είχαμε επωφεληθεί τόσα. Και βγάζουν λοιπόν διάφορα νούμερα για να εξηγήσουν στο λαό που πήγαν τα χρήματα. Ε, όχι, λένε ψέματα.

Κρύβουν τη «νόμιμη» κλοπή

Λένε ψέματα από ποια πλευρά; Σε δύο τομείς. Πρώτος, ακόμα και αν πάρεις τα νούμερα, αυτά δηλαδή που δόθηκαν, μίζες, που αφαιρέθηκαν με απατεωνιές, αυτοί που έπαιρναν επιδόματα κλπ., όλα αυτά αν τα μαζέψεις απέχουν πάρα πολύ μακριά από αυτό που λέμε δημόσιο χρέος και ελλείμματα. Ακόμα και να το πάρεις αριθμητικά. Τι θέλουν να κρύψουν; Θέλουν να κρύψουν εκεί που πραγματικά γίνεται η εκμετάλλευση και η νόμιμη κλοπή.
Εμείς μετράμε καταρχήν το εξής πράγμα. Οτι κλέβουν νόμιμα, αυτή είναι η καπιταλιστική ιδιοκτησία και η εκμετάλλευση, κλέβουν νόμιμα, με τη βούλα του νόμου τον εργαζόμενο. Ακόμα και αυτόν που έχει σχετικά υψηλότερο μισθό, και αυτόν που έχει μεσαίο μισθό και αυτόν που έχει κατώτατο. Τον κλέβουν νόμιμα γιατί του δίνουν αμοιβή που καλύπτει ένα μέρος της δουλειάς του. Τις τρεις ώρες δουλειάς, τις τέσσερις; Τον υπόλοιπο χρόνο ο εργαζόμενος δουλεύει δωρεάν.
Τον κλέβουν με τους άμεσους και έμμεσους φόρους. Τον κλέβουν με τις ασφαλιστικές κρατήσεις των ασφαλισμένων, και με τις ασφαλιστικές κρατήσεις της εργοδοσίας. Ενα μέρος που δίνει η εργοδοσία για το ΙΚΑ, από πού βγάζει αυτά τα λεφτά και τα δίνει; Από την κλοπή του μόχθου του εργαζόμενου. Υπάρχει λοιπόν η νόμιμη κλοπή.
Δεύτερον, δεν τα ξέρουν αυτά τα σκάνδαλα, δεν μπορούσαν να τα αποκαλύψουν; Τώρα τα θυμήθηκαν, την περίοδο της κρίσης και προεκλογικά; Είναι τυχαίο που κάθε μέρα βγάζουν από έναν άσσο στο μανίκι; Σε ένα πολύ μεγάλο μέρος το ξέρανε και ένα άλλο μέρος μπορούσαν να το υποπτευθούν. Τι ήταν αυτά τα σκάνδαλα που έγιναν; Να το πούμε καθαρά. Μορφή εξαγοράς εργαζομένων. Και μάλιστα, ξέρετε, προτιμούν αντί να δίνουν αυξήσεις να δίνουν επιδόματα κάτω από το τραπέζι. Προτιμούν αντί να δίνουν αυξήσεις και επιδόματα σε όλους, να τους αφήνουν να κλέβουν, ναι το κράτος, στην πραγματικότητα τα ασφαλιστικά ταμεία και τους εργαζόμενους.
Σημαίνει ότι εμείς βάζουμε σε δεύτερη μοίρα τα σκάνδαλα; Οχι. Αλλά κοιτάξτε να δείτε, πώς διαμορφώθηκε η εργατική αριστοκρατία στην Ελλάδα; Πώς κατάφεραν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, παρά το γεγονός ότι εδώ και μια 15ετία έχουν αρχίσει να συναντάνε τη λαϊκή δυσαρέσκεια, πώς γίνεται και την ώρα της κάλπης να πηγαίνουν να τους ξαναψηφίζουν και την επόμενη μέρα να λένε ότι όλοι είμαστε κοψοχέρηδες. Είναι μορφή εξαγοράς. Και δυστυχώς, είναι εξαγορά με διαφθορά. Ακριβώς έχουν διαφθείρει ένα μέρος του λαού συνειδητά.
Και μάλιστα, στη διαφθορά προσπαθούν να τραβήξουν και ανθρώπους που είναι στη δράση. Δεν έχουν ευθύνη αυτοί που διαφθείρονται; Μεγάλη. Δεν μπορούμε όμως να τους βάζουμε όλους στην ίδια μοίρα. Και δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε το «όλοι τα φάγαμε». Εστω και αν υπάρχει ένα τμήμα εργαζομένων που έχει συμμετάσχει σε τέτοιες λοβιτούρες και που βεβαίως δεν είναι οι λοβιτούρες που διαμορφώνουν αυτό το μεγάλο χρέος.

Κοροϊδεύουν οι «αντιμνημονιακοί»

Κοιτάξτε τώρα να δείτε αυτή η λογική, ότι είναι εύκολο να βρούμε χρήματα και να βελτιωθεί η ζωή του λαού με κάποια ημίμετρα. Αυτή η λογική περνάει και στα λεγόμενα κόμματα τις «αντιμνημονιακές» δυνάμεις ή τις δεξιές «αντιμνημονιακές» δυνάμεις ή τις αριστερές «αντιμνημονιακές» δυνάμεις. Γιατί. π.χ. ο Π. Καμμένος λέει, είχε μια ολόκληρη συνέντευξη, όταν θα πάρουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις, πως θα τις αξιοποιήσουν για το λαό. Εχουμε επιχείρημα γι' αυτό. Βεβαίως και εμείς παλεύουμε να τις πάρουμε. Αλλά πού; Απ' έξω θα έρθουν τα χρήματα. Η Γερμανία...
Μα και τις γερμανικές αποζημιώσεις να πάρεις, δεν φτάνουν για να καλύψουν τις τεράστιες ανάγκες του λαού και τις τεράστιες ανάγκες τις υπαρκτές μιας φιλεργατικής, φιλολαϊκής ανάπτυξης της χώρας. Είναι άλλο πράγμα, είναι πολιτικό μας δικαίωμα, είναι ηθικό δικαίωμα. Χθες π.χ. ο Τσίπρας στη συγκέντρωση στο Αιγάλεω είπε το εξής πράγμα. Οταν λέει θα γίνει η κυβέρνηση της αριστεράς θα έρθουν οι τραπεζίτες και θα μας παραδώσουν τα κλειδιά. Εχετε δει εσείς σε ποια χώρα του κόσμου επειδή βγήκε μια κυβέρνηση της αριστεράς να παρέδωσαν οι τράπεζες τα κλειδιά στην κυβέρνηση; Αμα δεν τους πάρει ο λαός αυτά τα κλειδιά και όχι με τη θέληση της πλουτοκρατίας, όχι μια κυβέρνηση, πρέπει ο λαός να τα πάρει.
Ξεχάσαμε τη Χιλή με τον ηρωικό πραγματικά Αλιέντε που προτίμησε να πεθάνει παρά να παραδοθεί. Ξεχάσαμε την Πορτογαλία, ξεχνάμε τι γίνεται στη Βενεζουέλα. Ξεχνάμε δηλαδή τι έχει γίνει σε όλα τα μήκη και πλάτη της, όχι που βγήκε μια κυβέρνηση αριστερή, αλλά που βγήκε μια κυβέρνηση που σε μια φάση δεν ήταν 100% αρεστή στην πλουτοκρατία της χώρας. Και μάλιστα είπε και το εξής πράγμα. Μας απειλούν λέει οι εφοπλιστές ότι άμα γίνει «κυβέρνηση της αριστεράς» θα βγάλουν την ελληνική σημαία και θα πάνε να κρεμάσουν σημαία Λιβερίας. Ομως λέει οι βίλες τους είναι στην Ελλάδα, εμείς θα τις φορολογήσουμε.
Καλά, πιστεύει κανείς ότι φορολογώντας τις βίλες των βιομηχάνων και των εφοπλιστών στην Ελλάδα μπορούν να μαζευτούν τόσα χρήματα; Δηλαδή, θα τους αφήσεις τις επιχειρήσεις, θα τους αφήσεις να πάρουν τα πλοία από την Ελλάδα και να φύγουν, θα τους αφήσεις να πάρουν και τα μετρητά τους και να φύγουν, θα τους αφήσεις και τα εργοστάσια να τα έχουνε και θα πας να τους φορολογήσεις τις βίλες. Και από τη φορολογία της βίλας θα γίνει η ανασυγκρότηση της οικονομίας και η ανακατανομή του πλούτου. Φορολογία της βίλας, όχι κοινωνικοποίηση που λέμε εμείς.
Αναρωτιόμαστε εμείς: Ανθρωποι που πήραν μέρος στους αγώνες, που είναι εκατοντάδες χιλιάδες σήμερα, καινούριοι άνθρωποι, χρειάζεται να έχεις τελειώσει το Χάρβαρντ, να είσαι οικονομολόγος με πτυχίο, για να μην καταλάβεις, ότι όλα αυτά που σου λένε, για το από πού θα εξοικονομηθούν τα λεφτά, απ' την περιστολή της διαφθοράς, ή τη φορολόγηση, ή απ' τα κλειδιά που θα σου δώσουν οι τραπεζίτες -σκεφτείτε οι τραπεζίτες να παραδίδουν τα κλειδιά από φόβο για μια κυβέρνηση με ένα μετά-ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ και τον Τσίπρα θα φοβηθούν και θα πάνε να παραδώσουν τα κλειδιά;
Ποια κλειδιά; Οι τραπεζίτες κατ' αρχήν, είναι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων δεν είναι μόνο τραπεζών, έχουνε επενδύσεις στο εξωτερικό. Και θα φοβηθούν με την ψήφο, μόλις ανοίξει η κάλπη θα φοβηθούν και θα 'ρθουν να τα παραδώσουν.

Μεγάλη και η ατομική ευθύνη

Γι' αυτό εμείς θεωρούμε ότι η ευθύνη σήμερα του κάθε εργάτη, του υπάλληλου, είτε στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, η ευθύνη αυτού που έχει ένα μικρομάγαζο και που ταλαιπωρείται από τις αλυσίδες των πολυκαταστημάτων κι άλλων μεγάλων επιχειρήσεων και του φτωχού αγρότη μεγαλώνει, ιδιαίτερα αυτουνού που παρακολουθεί τις εξελίξεις, έχει ένα ορισμένο βαθμό πολιτικοποίησης, έχει πάρει μέρος στους αγώνες. Δε σημαίνει ότι δεν έχουμε και 'μεις ευθύνη να πείσουμε. Αλλά υπάρχει και η ατομική ευθύνη.
Λέει παραδείγματος χάρη ο Σαμαράς, "εγώ θέλω αυτοδύναμη κυβέρνηση, για να επαναδιαπραγματευτώ τα ισοδύναμα που θα δώσω για το χρέος, για να μην επιβαρυνθεί ο λαός". Τι λέει; Θα επαναφέρω τις κατώτατες συντάξεις. Οταν παραλάβεις συντάξεις 300 ευρώ, θα πάει να δώσει άλλα 50 ευρώ. Αν είναι δυνατόν αυτό να είναι κριτήριο... Ξέρετε τι σημαίνει "ισοδύναμα"; Θα τα αφαιρέσει από κάπου αλλού. Θα τα αφαιρέσει από αυτούς που παίρνουν 600 και 500. Αυτά είναι τα ισοδύναμα, θα αφαιρεθούν μέσα από τον ίδιο το λαό. Αν ένας έχει 1.200 ευρώ μισθό θα του πούνε πέσε παρακάτω, γιατί δεν μπορώ να τα πάρω από αυτόν που παίρνει 700. Αυτό είναι "άλλη" πολιτική; Για να μην σας πω, ούτε ισοδύναμα δεν πρόκειται να καταθέσει, αλλά δεν είναι αυτή η λύση.
Το ΠΑΣΟΚ λέει το εξής πράγμα: Κοιτάξτε να δείτε, εγώ ό,τι κι αν είμαι, ό,τι λάθη κι αν έχω κάνει, παραμένω προοδευτικό κόμμα. Τώρα το τι είναι προοδευτικό, τι είναι αριστερό, τι είναι οτιδήποτε... Εδώ φτάσαμε δυστυχώς σε επίπεδο Ευρώπης να τα χάνει κανείς κι όταν ακούει ότι αυτό είναι κομμουνιστικό. Δυστυχώς! Δεν αρκεί να 'χεις το όνομα, πάνω απ' όλα πρέπει να 'χεις τη χάρη. Τώρα τα αριστερός, προοδευτικός, δημοκράτης, ακόμα και κομμουνιστής, κομμουνιστικό κόμμα, αν πάρουμε σε παγκόσμιο επίπεδο, είναι λίγο μπέρδεμα. Γιατί δυστυχώς οι τίτλοι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Είμαι λέει, λοιπόν, προοδευτικό κόμμα και θα συνεργαστώ με άλλες αριστερές δυνάμεις και δημιουργεί την εντύπωση, ότι "δεν θα 'μαι καλύτερος από την αυτοδύναμη ΝΔ"; 'Η, μια "κυβέρνηση της αριστεράς" δεν θα είναι καλύτερη από μια κυβέρνηση της ΝΔ; Εμείς εδώ ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Κι αν θέλετε είναι θετικό ότι σ' αυτήν την εκλογική μάχη μπαίνει στο επίκεντρο το ζήτημα της συμμετοχής σε μια κυβέρνηση. Και είναι θετικό από ποια πλευρά. Πρώτα πρώτα γιατί μας δίνεται η ευκαιρία, αυτό που λέγαμε πριν πολλά χρόνια και ενδεχομένως δεν ήταν ώριμο να γίνει κατανοητό ευρύτερα, να ξεκαθαριστεί, γιατί δεν πρόκειται να πάρουμε μέρος σε καμία κυβέρνηση, είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει αυτοδυναμία. Και αυτό δεν είναι δικιά μας ευθύνη.
Αυτό είναι το ατού που έχει το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας. Και αυτό το ατού και το πλεονέκτημα, μπορεί να το αξιοποιήσει ο καθένας που ανήκει στα εργατικά λαϊκά στρώματα, χωρίς σε καμία περίπτωση να του ζητείται από εμάς να συμφωνήσει σε όλα μαζί μας. Αλίμονο αν το ΚΚΕ υπέκυπτε σ' αυτήν την πίεση και σ' αυτό το δίλημμα, "κυβέρνηση ή ακυβερνησία", κι έπαιρνε μέρος σε μια κυβέρνηση η οποία και με τη συμμετοχή του ΚΚΕ δεν θα μπορεί να κάνει το παραμικρό θετικό σε σχέση με τις ανάγκες και τα αιτήματα του λαού.

Μιλάμε για εργατική λαϊκή εξουσία

Εμείς αντιπαραθέτουμε σε οποιαδήποτε μορφή κυβέρνησης μπορεί να σχηματιστεί, ή επιχειρήσουν να σχηματιστεί, την εξής θέση: Η άμεση λύση για το λαό, η τωρινή λύση, στις 7 Μάη, είναι πανίσχυρος λαός, πανίσχυρο ΚΚΕ. Είναι η άμεση λύση. Σημαίνει ότι θα λυθούν όλα τα προβλήματα; Οχι. Σημαίνει από καλύτερες θέσεις αποκρούεις και διεκδικείς. Αυτή την άμεση λύση εμείς μπορούμε να την προσφέρουμε και να την εγγυηθούμε όσον αφορά τη σταθερότητά μας, την ωριμότητά μας, την εμπειρία μας. Δεν μένουμε εκεί.
Και δικαιολογημένα ο καθένας θα πει: Καλά, εσείς δεν θέλετε να κυβερνήσετε; Εμείς λοιπόν σε αυτό το ζήτημα, ποια κυβέρνηση και διακυβέρνηση απαντάμε: Εργατική λαϊκή εξουσία και βεβαίως σε αυτή την εξουσία, το ΚΚΕ θα είναι η πρωτοπόρα, η πολιτική, η καθοριστική δύναμη, αλλά που στην εξουσία θα είναι η εργατική τάξη και θα εκφράζονται και τα συμφέροντα των συμμάχων της. Δεν μιλάμε για εξουσία του ΚΚΕ, γιατί ή θα είναι η αστική τάξη στην εξουσία, όπως είναι σήμερα, και το πολιτικό της προσωπικό, πότε είναι το ΠΑΣΟΚ πότε είναι η ΝΔ, ή άλλοι σχηματισμοί που μπορεί να γίνουν. Ε, λοιπόν, στην εξουσία θα είναι η εργατική τάξη και το εννοούμε.
Και μάλιστα δεν θα είναι μια κυβέρνηση με τα υπουργεία της. Αυτή η εξουσία δεν θα έχει καμία σχέση και στη μορφή και στο περιεχόμενο και στη διαδικασία εκλογής της, με αυτές τις κυβερνήσεις που βγαίνουν μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες κάθε 2, 3 ή 4 χρόνια.
Είναι εγγύηση το ΚΚΕ να είναι δύναμη αντιπολίτευσης όχι μόνο μέσα στη Βουλή, στο λαό, στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές, γιατί ο αγώνας που θα χρειαστεί θα είναι αγώνας όπου ντε φάκτο ο λαός πρέπει να ακυρώσει νόμους. Σ' αυτό το δρόμο θα δυναμώσεις και για τη μεγαλύτερη κοινωνική επαναστατική αλλαγή, την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
Σ' αυτό το δρόμο έχουν συμφέρον να 'ρθουν και αυτοί που ενδεχομένως φοβούνται την εργατική εξουσία ή φοβούνται τη ρήξη σε αυτή την κατεύθυνση. Αλλά πρέπει να φοβηθούν τα χειρότερα που έρχονται. Να φοβηθούν ενεργητικά και αγωνιστικά. Εμείς λοιπόν ξεκαθαρίζουμε: Σε καμία κυβέρνηση απ' αυτές τις πιθανές που μπορεί να προκύψουν από τις εκλογές δεν μετέχουμε.
Θα διαλέξουμε το δύσκολο, το σύνθετο και τον πιο χρήσιμο για το λαό δρόμο, να μετατρέψουμε την κάθε γειτονιά, τον κάθε τόπο δουλειάς σε κάστρο πάλης. Και τότε να δούμε τι θα κάνουν αυτές οι κυβερνήσεις. Πρέπει δηλαδή στις εκλογές, όποια κυβέρνηση σχηματιστεί να αισθάνεται ότι το κίνημα θα φουντώσει, αυτό που λένε "θα γίνει κοινωνική εξέγερση" να το φοβηθούν. Πραγματικά. Οχι να εφησυχάσουν ότι βάλανε το λαό στο χέρι για άλλη μια φορά.
Και ακούμε μάλιστα και το εξής: Οτι το ΚΚΕ θα έχει ευθύνη αν αντί να εκλεγεί μια κυβέρνηση της αριστεράς, εκλεγεί μια κυβέρνηση της δεξιάς. Τέτοια μίμηση του ΠΑΣΟΚ. Τον "τρίτο δρόμο" για το σοσιαλισμό του ΠΑΣΟΚ. Αυτά, δηλαδή τα πιο ριζοσπαστικά που ακούγονται, είναι να ξαναναβιώσει το δίλημμα "δεξιά ή αριστερά". Οχι κύριοι. Γιατί στο κάτω κάτω, είναι και ευθύνη του λαού να αποφασίσει. Αν δεν είναι έτοιμος για μια μεγάλη ανατροπή, δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να κιοτέψουμε. Να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας απέναντι στο λαό και να πούμε, αφού ο λαός δε θέλει τη μεγάλη ανατροπή, ας πάμε να κάνουμε τη μικρότερη...

Το ΚΚΕ έχει δοκιμαστεί στην πράξη

Η διαφορά μας και με κυβέρνηση κεντροδεξιάς και κεντροαριστεράς και σκέτης αριστεράς, δεν είναι γιατί θα κάνει λίγα πράγματα για το λαό. Κι εμείς θέλουμε πάρα πολλά, κι εμείς όταν παλεύουμε ξέρουμε ότι τα αποτελέσματα θα είναι κατώτερα απ' αυτά που χρειάζονται. Δεν τα υποτιμάμε. Οταν κάνουμε πρόταση, ας πούμε για το "κούρεμα" των χρεών, των ανέργων και των νοικοκυριών, θέλουμε αυτή η πρόταση να υιοθετηθεί. Θέλουμε ο λαός να έχει έστω και μικρές νίκες, γιατί έτσι παίρνει κουράγιο. Η φτώχεια, η εξαθλίωση είναι ο χειρότερος σύμβουλος.
Εδώ όμως δεν πρόκειται να έχεις μια κυβέρνηση που δεν θα κάνει πολλά. Το να απογοητευτεί ο λαός. Και αν έχει απογοητευτεί από μια συντηρητική κυβέρνηση, από μια πλευρά αυτή η απογοήτευση μπορεί να τον οδηγήσει ριζοσπαστικά. Οταν όμως οι λαοί απογοητεύονται από αριστερές κυβερνήσεις και μάλιστα όταν συμμετέχουν και κομμουνιστές, εκεί μπορεί να δείτε συντηρητική αναδίπλωση.
Για δείτε την πείρα της Γαλλίας. Ο Σαρκοζί διαδέχτηκε την κυβέρνηση της κεντροαριστεράς, με τους κομμουνιστές μέσα και τους οικολόγους... Στις προεδρικές εκλογές το ΚΚ καλεί να ψηφίσουν Σιράκ για να μη βγει ο Λεπέν. Τώρα έχουμε βρει κι αυτό. Τώρα μάλιστα χρησιμοποιούν και τη "Χρυσή Αυγή" σαν τον μπαμπούλα. Τους έδωσε ό,τι τους έδωσε ο Καρατζαφέρης, τώρα σου λέει να πάμε και να χρησιμοποιήσουμε και τον κίνδυνο του φασισμού.
Τώρα τι λένε στη Γαλλία; Πρώτος στόχος να φύγει ο Σαρκοζί. Το μετά τι; Πάει δεύτερο. Δεν πάει να φύγει ο Σαρκοζί, προσέξτε στρατηγική υποτίθεται αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων, στο δεύτερο γύρο που θα είναι ο Σαρκοζί και ο σοσιαλιστής, θα πάνε όλοι στο σοσιαλιστή. Οταν λέμε ότι κύριος στόχος είναι να φύγει ο Σαρκοζί, είναι σαν να λέμε εμείς ότι κύριος στόχος μας είναι να μην είναι αυτοδύναμη η ΝΔ. Αμα πούμε αυτό, δεν είναι σαν να λέμε σε έναν κόσμο, ψηφίστε ΠΑΣΟΚ.
Οπου δεν υπάρχει ΚΚ - στην πραγματικότητα, όχι με το σφυροδρέπανο κι από κάτω να λέμε το μικρότερο κακό -, όπου δεν υπάρχει ισχυρό ταξικό εργατικό κίνημα και ισχυρό Κομμουνιστικό Κόμμα, εκεί και το κίνημα είναι πιο ευάλωτο και οι αγώνες γίνονται αραιά και πού, και εύκολα τους βάζει ο αντίπαλος στο χέρι και δυσκολεύεται να υπάρξει ένα πανευρωπαϊκό ταξικό κίνημα, που καταφέρνει συντονισμένα χτυπήματα και στην αστική τάξη και στα κόμματά της, στην κάθε χώρα και συνολικά στην ΕΕ.
Ολες οι λύσεις που προτείνονται είναι δοκιμασμένες. Για το λαό έχει δοκιμαστεί το ΚΚΕ στην πράξη, στους αγώνες, και όχι απλώς αντιπολίτευση απ' τα έδρανα της Βουλής. Ας σκεφτούν λοιπόν όσοι δεν είναι εύκολο να πειστούν μέχρι το Μάη, ας σκεφτούν, δεν μπορεί να μην υπάρχει άλλος δρόμος. Ας σκεφτούν αυτό που λέμε εργατική λαϊκή εξουσία, αποδέσμευση από την ΕΕ. Και μάλιστα πριν μας διώξουν αυτοί -σε κάποια φάση θα αρχίσουν να διώχνουν για να μείνουν οι πιο ισχυροί - να φύγουμε μόνοι μας με όλα τα άλλα μέτρα που χρειάζονται.
Πρέπει λοιπόν κοιτάζοντας και στις 7 του Μάη και την επόμενη πενταετία, θεωρούμε ότι η ευθύνη του λαού σήμερα έχει μεγαλώσει. Και ξεκαθαρίζουμε εμείς, δεν πρόκειται να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας ούτε από την εργατική τάξη, ούτε γενικότερα από το λαό. Αυτός θα φέρει τη μεγάλη ανατροπή και εμείς πρέπει να είμαστε ικανοί ως πρωτοπορία να συμβάλουμε, να μην παραπατήσουμε, να είμαστε στη σωστή κατεύθυνση και να τον βοηθήσουμε να καταλάβει τη δύναμή του».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ