Η συνέντευξη που έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στο ραδιοσταθμό «Real fm»

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ

Στις εκλογές δεν πρέπει να υπάρξει πισωγύρισμα κάτω από τρομοκρατικά διλήμματα

Συνέντευξη στο ραδιοσταθμό «Real fm», έδωσε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο «Ριζοσπάστης» αναδημοσιεύει τη συζήτηση της Αλέκας Παπαρήγα με τον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου.

***

-- Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας με αφορμή την προκήρυξη των εκλογών και τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, ρωτώντας πόσο αισιόδοξη είστε για την επόμενη μέρα. 'Η, αν έχετε την ανησυχία, που την έχουν αρκετοί Ελληνες, ότι μπορεί η επόμενη μέρα να είναι ακόμα χειρότερη από τη σημερινή. Οτι μπορεί, δηλαδή, με την πολυδιάσπαση και τον κατακερματισμό των πολιτικών δυνάμεων που θα προκύψει, να ξεφυτρώσουν λύσεις που ο λαός ούτε τις έχει φανταστεί, ούτε τις θέλει, ούτε τις έχει ψηφίσει.
-- Κύριε Χατζηνικολάου, το θετικό, αυτό που τουλάχιστον ως σαφής πρόγνωση είναι, αποτελεί το γεγονός ότι τα δύο κόμματα τα οποία έχουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες και το οποίο βεβαίως αφορούσε μία πολιτική που έφερε την κρίση στην επιφάνεια - η κρίση βεβαίως δε δημιουργήθηκε από τα δύο μεγάλα κόμματα, αλλά η πολιτική που ακολουθούν φέρνει την κρίση - είναι θετικό ότι τα δύο αυτά κόμματα έχουν χάσει ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων τους και είναι σίγουρο ότι το έχουν χάσει μέσα από τα εργατικά λαϊκά στρώματα. Γιατί να είναι αυτό ανησυχητικό; Αυτό είναι πάρα πολύ θετικό κατά τη γνώμη μας.
Δεύτερον, οι κάλπες πρέπει να δείξουν ότι ο λαός αποκτά μαχητικότητα σε μεγαλύτερο εύρος από ό,τι σήμερα, ότι μετατρέπει την αγανάκτηση σε πολιτική κατεύθυνση και ότι δεν περιορίζεται να διατρανώνει το δίκιο του, αλλά είναι αποφασισμένος να το διεκδικήσει. Εμείς νομίζουμε ότι μπορεί να εκφραστεί μέσα από την υπερψήφιση των ψηφοδελτίων του ΚΚΕ. Τώρα, από εκεί και πέρα, αυτό δηλαδή που καθορίζει τις εξελίξεις, είναι η στάση του λαού.
-- Από τις δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια λύση για την επόμενη μέρα...
-- Το ότι οι εκλογές μέχρι τώρα σαφώς έδειχναν ποιο κόμμα θα βγει στην κυβέρνηση, ποιο από τα δύο, αυτό δε συνιστά λύση. Δεν αποτέλεσε λύση.
-- Ούτε το να μην έχουμε κυβέρνηση είναι λύση...
-- Θα σας πω. Κάποια κυβέρνηση θα γίνει. Υπάρχουν αρκετοί πρόθυμοι. Και δεν το αποκλείουμε να έχουμε και μία δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, δεν είναι και τραγικό. Στο κάτω κάτω, δηλαδή, ο λαός τη δεύτερη φορά μπορεί να σκεφθεί πιο ώριμα και να πάει ακόμα πιο μπροστά. Γιατί, δηλαδή, είναι φόβος και τρόμος η εκλογική αναμέτρηση; Εδώ μάλιστα θεωρείται και πεμπτουσία της δημοκρατίας - εμείς δεν το θεωρούμε πεμπτουσία της δημοκρατίας, αλλά θεωρείται. Γιατί πρέπει να φοβηθούμε την εκλογική αναμέτρηση;
Επομένως, αυτός που καθορίζει τις εξελίξεις, αν θα είναι λιγότερο ή περισσότερο θετικές, είναι ο λαός. Τώρα, οι επάνω θα τη βρουν τη λύση. Μακάρι να ήμασταν σε μία φάση όπου δεν μπορούσε να υπάρχει κυβερνητική λύση από τους επάνω, θα έδινε λύση ο λαός, διέξοδο για λαϊκή διακυβέρνηση. Αυτό είναι φανερό. Κάποια λύση θα δοθεί κυβερνητική, δε θα αφήσουν εδώ τα πράγματα έτσι. Θα δοθεί, μην ακούτε τους καυγάδες τώρα που κάνουν μεταξύ τους, τους όρους, εγώ δεν πάω με εκείνον, εγώ πάω μόνο με τον άλλον...
-- Λέτε ότι θα ξεχαστούν όλα αυτά την επόμενη μέρα;
-- Και μόνο ότι όλα τα κόμματα, πλην ΚΚΕ, συνδέουν τις εκλογές είτε με την υπηρέτηση της ΕΕ, είτε με διαπραγματεύσεις εντός της ΕΕ, που σημαίνει αυτό το πράγμα καμία αντίσταση στα θέματα της δανειακής συνθήκης και του μνημονίου, από εκεί και πέρα κάποια λύση θα υπάρξει. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι δεν υπάρχει λύση. Εάν δεν υπήρχε καμία λύση, να τη δώσει ο λαός τη λύση.
-- Με νέες εκλογές;
-- Και με νέες εκλογές. Αυτό που πρέπει να πάρει υπόψη ο λαός είναι ότι έχει κοπεί το κουστούμι όχι μόνο για τον Ιούνη, αλλά για τα επόμενα πέντε - δέκα χρόνια, για να μην πω τα τριάντα, με βάση τη δανειακή συνθήκη που μας δεσμεύει μέχρι το 2042.
-- Σύμφωνοι, το κατάλαβα. Πείτε μου κάτι. Σήμερα, εμφανίζεται το 70% των Ελλήνων, θυμίζω ότι παλιά ο δικομματισμός έφτανε να μαζεύει και πάνω από 80%, σήμερα εμφανίζεται το 70% και πλέον των Ελλήνων να λέει ότι δεν ψηφίζω τα δύο μεγάλα κόμματα. Θα αντέξει αυτό το ποσοστό μέχρι το τέλος; 'Η πάλι με εκβιαστικά διλήμματα σαν αυτά που σας έθεσα στο πρώτο μου ερώτημα, περί ακυβερνησίας κ.λπ., πιστεύετε ότι ο δικομματισμός θα αντέξει για άλλη μία φορά;
-- Επειδή ξέρετε πολύ καλά ότι εμείς δεν παίρνουμε την επιθυμία μας για πραγματικότητα, εμείς ακριβώς προειδοποιούμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει πισωγύρισμα. Να πάρουν τα ποσοστά που είχαν, δεν πρόκειται. Αλλά δεν πρέπει να υπάρξει πισωγύρισμα κάτω από τρομοκρατικά διλήμματα. Και μόνο το ότι τρομοκρατούν, είναι πρόσθετος λόγος για να αποδοκιμαστούν.
Από την άλλη μεριά, να τα ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα. Ο λαός θέλει λύση εδώ και τώρα, και το καταλαβαίνουμε απόλυτα. Δεν αντέχει άλλο. Ενα μεγάλο μέρος του λαού, να μην πούμε όλοι. Αυτές οι εκλογές, αυτό που λέμε εμείς την άλλη μέρα να ξέρω ότι θα καταργηθεί η ανεργία, ότι θα πάρουμε καλούς μισθούς και συντάξεις, ότι θα λυθούν όλα τα προβλήματα, δεν το δίνουν, γιατί δεν είναι το επίπεδο της λαϊκής παρέμβασης ως τώρα τέτοιο, που να ταυτιστούν οι εκλογές με πλήρη λύση. Δε σημαίνει αυτό ότι δεν μπορεί να υπάρχει μία νίκη του λαού που θα του δώσει τη δυνατότητα να ελπίζει για λύση. Εμείς δεν θα πούμε αυτά που λένε άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ότι τώρα είναι η ευκαιρία να δώσει τη λύση ο λαός. Για μερικούς είναι η ευκαιρία να μπουν στην κυβέρνηση.

Παλεύουμε με το λαό να αποκρουστούν τα χειρότερα

-- Τα δύο μεγάλα κόμματα κατηγορούν το ΚΚΕ ότι με τη στάση του σε διάφορα κοινωνικά ζητήματα, απεργίες κ.λπ., ενισχύει την κρίση, αντί να βοηθά στην έξοδο από αυτήν. Δεχτήκατε πολλές επιθέσεις για παράδειγμα, για το γεγονός ότι υποστηρίξατε την απεργία της ΠΝΟ, τώρα, τη Μεγάλη Εβδομάδα. Πώς απαντάτε;
-- Κύριε, Χατζηνικολάου, αυτοί που δημιουργούν τα προβλήματα ή αν θέλετε αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τα προβλήματα, δεν έχουν κανένα δικαίωμα να καταδικάζουν κανέναν, και το ΚΚΕ, που στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τις όποιες προσπάθειες γίνονται, ακόμα και αν δε συμφωνεί πλήρως με τα αιτήματα που προβάλλονται πάντα. Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις την προσπάθεια του λαού να αποκρούσει τα χειρότερα.
-- Διαφωνείτε εσείς με την άποψη ότι, την περίοδο της κρίσης, πρέπει κάποιος να σκέφτεται ευρύτερα; Αν μπορεί μία απεργία, για παράδειγμα, ενός επαγγελματικού κλάδου να βλάψει συνολικά την οικονομία;
-- Αν στην Ελλάδα είχε συμβεί ένας σεισμός και είχε καταστρέψει την Ελλάδα, βεβαίως θα το χειριζόσουν διαφορετικά. Και πάλι θα έπρεπε να παλέψεις για να παρθούν μέτρα, να σωθεί ο λαός. Αλλά εν πάση περιπτώσει, η κρίση η οποία υπάρχει, δε μας ήρθε από τον ουρανό. Η κρίση γεννήθηκε μέσα από ένα συγκεκριμένο δρόμο ανάπτυξης και με συγκεκριμένους όρους ενσωμάτωσης και επί της ουσίας με την ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ. Η κρίση ήρθε ύστερα από υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και κερδοφορία. Δεν είναι σωστό ότι αυτήν την κρίση την έφεραν τα δανεικά. Δεν είναι σωστό.
-- Τα αστικά κόμματα λένε πως και η Αριστερά έχει τις ευθύνες της, γιατί δεν είχε υπεύθυνη στάση, με συνέπεια να αποδιαρθρωθεί ο κοινωνικός ιστός και πολύ συχνά με κινήσεις σαν αυτή της απεργίας της ΠΝΟ, για παράδειγμα, να γίνεται ζημιά στην οικονομία. Την έχετε ακούσει την κριτική αυτή.
-- Ναι, ναι.
-- Σας έκαναν επιθέσεις και ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος την προηγούμενη βδομάδα στη Βουλή.
-- Αυτό είναι κριτήριο ότι η θέση μας, για τα προβλήματα των εργαζομένων και για τον αγώνα, είναι σωστή. Δεν αποτελούν καθόλου κριτήριο αντίθετο. Εμείς δεν κατηγορούμε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ότι δημιούργησαν την κρίση ως κόμματα. Η κρίση είναι μέσα στο DNA μιας ανάπτυξης που καθορίζεται από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Υποτάσσεται στα συμφέροντά τους και συνεπάγεται αναρχία, δυσαναλογία στην ανάπτυξη, έλλειψη στοιχειώδους προγραμματισμού. Την κρίση δηλαδή δεν τη γέννησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Τη γέννησε η πολιτική και τα συμφέροντα που υπηρετούν.
Επομένως, δεν καταλαβαίνω, εμείς οξύνουμε την κρίση; Στην Ισπανία πώς οξύνεται η κρίση; Γιατί η κρίση, κάθε ορισμένα χρόνια, επανέρχεται και γίνεται οξύτερη και δυσκολότερη η αντιμετώπισή της ακόμα και από τους ίδιους τους καπιταλιστές και τις αστικές κυβερνήσεις; Εμείς δημιουργήσαμε την κρίση; Η κρίση - και εδώ είναι η διαφωνία μας με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης. Στην ουσία, την ταυτίζουν με τη μείωση των μισθών που έκανε το μνημόνιο και τη μείωση της κατανάλωσης. Αυτό είναι η μία πλευρά.
Ομως, να ξεκαθαρίσουμε το εξής πράγμα: Δεν πρόκειται μόνο για τη μείωση της λαϊκής κατανάλωσης. Εδώ ακόμη μεγαλύτερη μείωση έχει η παραγωγή κεφαλαιουχικών αγαθών, μηχανημάτων κ.λπ. Και σε κάθε χώρα παίρνει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ερχεται ύστερα από κερδοφορία η κρίση. Αυτό πρέπει να κρατήσει ο λαός.
Θα ήθελα να επισημάνω αυτό με τα δανεικά. Οι επενδύσεις γίνονται με τα κεφάλαια που δημιουργούνται στο πεδίο της κερδοφορίας. Και ακριβώς αυτή είναι η τάση στον αναπτυγμένο καπιταλισμό. Κανένας επιχειρηματίας δεν βάζει όλα του τα κεφάλαια σε επένδυση. Και επιπλέον κάνει τόσες και τέτοιες επενδύσεις, πολυκλαδικές κ.λπ. μέσα, έξω από την Ελλάδα, μέσα, έξω από τη Γερμανία, μέχρι που αναγκάζεται να δανειστεί. Αλλωστε, γι' αυτό υπάρχουν οι τράπεζες. Συγκεντρώνουν τα λιμνάζοντα κεφάλαια και τα δανείζουν.

Για την «κάθαρση» στο αστικό σύστημα

-- Μια άλλη κριτική που δέχεστε τις τελευταίες μέρες, είναι ότι περίπου ταυτιστήκατε με τα δυο μεγάλα κόμματα στο θέμα της χρηματοδότησης των κομμάτων.
-- Αυτό ομολογώ δεν το πήρα χαμπάρι να λέγεται έτσι ευρύτατα.
-- Το διαβάζω σε εφημερίδες σήμερα.
-- Ισως, δεν τις πρόσεξα όλες. Εμείς ψηφίσαμε «παρών». Και αυτή η ψήφος μας δεν ήταν τυχαία. Θέλαμε να δώσουμε ένα διαφορετικό μήνυμα.
-- Γιατί δεν καταψηφίσατε;
-- Γιατί δεν καταψηφίσαμε. Θα σας πω. Γιατί εμείς έχουμε μια ολοκληρωμένη και συνολική πρόταση. Βεβαίως, δεν στηρίξαμε αυτό που ήθελαν να κάνουν. Δεν το στηρίξαμε. Και μάλιστα, το είχαμε πει και στον υπουργό όταν μας ενημέρωσε ότι θα έρθει το θέμα, του είπαμε δεν πρόκειται να το στηρίξουμε. Εδώ όμως υπάρχει μπόλικη υποκρισία πάνω σε αυτό το ζήτημα. Και, αν θέλετε, στην επόμενη Βουλή να έρθει για συζήτηση και να φύγει από τη μέση η υποκρισία. Υπάρχει πολλή υποκρισία.
Και να σας πω κάτι. Προσπαθώντας να μεταφέρουν την πραγματική αιτία της κρίσης σε ένα δευτερεύον ζήτημα σε σχέση με την αιτία της κρίσης, άρχισαν να λένε «το μαύρο χρήμα, το πολιτικό χρήμα» κ.λπ. Αμα θέλουν να το συζητήσουμε. Εμείς δεν έχουμε καμία αντίρρηση να καταργηθεί η κρατική χρηματοδότηση και να περιοριστεί. Ομως θα ξανανοίξει η συζήτηση, γιατί έγινε το '89, τι έλεγαν το '89, και να μας πουν γιατί άλλαξαν γνώμη.
Από τη στιγμή που δίνεται η κρατική χρηματοδότηση, θα την πάρουμε κι εμείς. Αν καταργηθεί, σας βάζω μια υπογραφή πως δεν πρόκειται να βγούμε στους δρόμους να διαδηλώσουμε και θα το υποστηρίξουμε. Αλλά ξεκαθαρίζοντας τα πράγματα και χωρίς υποκρισία. Παίζουν, δηλαδή, και είναι καθαρή ψηφοθηρία. Βέβαια, τα δύο κόμματα υπερχρεωμένα όπως είναι, προτιμούν να χάσουν και ψήφους από το να βρεθούν στη χρεοκοπία.
-- Ενα σχόλιό σας θέλω για τη σύλληψη Τσοχατζόπουλου. Τη συνδέεται με το γεγονός ότι έγινε σε προεκλογικό χρόνο.
-- Καταρχήν, θυμίζω πως εμείς είχαμε ψηφίσει, διότι υπάρχουν ενδείξεις και έπρεπε να γίνει παραπομπή. Δεν το συζητάμε. Ομως τι να σας πω. Είμαστε λίγο πονηροί παραπάνω, αλλά είδα πως δεν είναι μόνο γνώμη του ΚΚΕ. Εν πάση περιπτώσει, αν δε δόθηκε γραμμή, ας πούμε, να πάμε την ημέρα των εκλογών, εμείς δεν δεχόμαστε να καπηλευθεί το ΠΑΣΟΚ ή οποιοσδήποτε άλλος το ζήτημα αυτό και τάχα να στείλουν το μήνυμα στο λαό ότι μπαίνουμε σε μια περίοδο που καταργούνται τα σκάνδαλα. Καλά ειδικά τα εξοπλιστικά προγράμματα έχουν μίζες, τι να σας πω τώρα...
-- Τεράστιες.
-- Ερχονται υπουργοί Εξωτερικών, έρχονται και κάνουν επισκέψεις στην Ελλάδα με τη βαλίτσα με τα εξοπλιστικά προγράμματα. Αυτές γίνονται απευθείας σε κυβερνητικό επίπεδο, και ας είναι ιδιωτικές εταιρείες που τα παράγουν. Ομως δεν μπορεί να υπάρχει καπηλεία. Ενα σκάνδαλο βγαίνει στην επιφάνεια, άλλα εκατό δημιουργούνται. Και εν πάση περιπτώσει, ξέρω, ο λαός λέει να πάει κάποιος στη φυλακή. Εμείς τι θα του λέγαμε; Να πάει φυσικά. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση. Οχι ένας, διακόσιοι να πάνε.
Αλλά αυτό το σύστημα έχει σαπίσει. Παράγει και νόμιμα σκάνδαλα και σκάνδαλα κάτω από το τραπέζι. Εχει σαπίσει, δεν σώζεται... Δεν το ταυτίζω με όλα τα πρόσωπα, με όλους τους υπουργούς, ούτε με όλους τους αρχηγούς. Εχει σαπίσει. Και πραγματικά, όταν είσαι μέσα σε τέτοια επιτελεία, για να μην πάρεις τον κατήφορο, είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο.

Κριτήριο η στρατηγική κάθε κόμματος

-- Πώς βλέπετε το ΠΑΣΟΚ μετά την ανάδειξη του κ. Βενιζέλου. Πιστεύετε ότι θα υπάρξει κάποια διαφοροποίηση σε σχέση με το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου;
-- Οχι. Οι όποιες διαφοροποιήσεις εμφανίζονται στα κόμματα, είναι να προσαρμοστούν καλύτερα για να συνεχίζουν την ίδια πολιτική. Ξέρω εγώ, προσαρμογή να ξεγελά καλύτερα τον κόσμο; Τώρα δεν έχει το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ τα περιθώρια να δημαγωγούν, όπως έκαναν παλιά.
-- Τα καινούρια κόμματα πώς τα βλέπετε; Για παράδειγμα, τους Ανεξάρτητους Ελληνες του Καμμένου.
-- Με συγχωρείτε, δεν είναι καινούριο. Είναι βουλευτές της ΝΔ και ο ίδιος ο επικεφαλής βουλευτής της ΝΔ ήταν. Τι θα πει καινούριο κόμμα;
-- Τι δηλαδή, «ΝΔ εσωτερικού»; Εμφανίζονται αντιμνημονιακοί...
-- Και λοιπόν; Το αντιμνημονιακό δε λέει τίποτα. Γιατί μπορεί να θέλουν μια άλλη μορφή διαχείρισης, να θέλουν ένα άλλο μείγμα πολιτικής. Θυμάστε, αντιμνημονιακός ήταν και ο κ. Σαμαράς. Και αυτό, ενδεχομένως, ενόχλησε αυτούς που ήθελαν ένα άλλο μείγμα. Ποια είναι η συνολική τους πολιτική πρόταση; Εχει διαφορά από τη στρατηγική της ΝΔ; Δεν έχει. Δεν λέω ότι υπάρχει κάποια συνωμοσία στη δημιουργία αυτού του κόμματος. Αυτή τη στιγμή μέσα στην ίδια την κυρίαρχη τάξη, σε κάθε χώρα της Ευρώπης, και στην Ελλάδα, υπάρχουν και ανταγωνισμοί και αντιπαραθέσεις που δεν είναι κατά ανάγκη πονηροί, καταλαβαίνετε, προσωπικά συμφέροντα, κ.λπ. Και αυτό δείχνει τα αδιέξοδα του συστήματος.
-- Τη ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη πώς τη βλέπετε; Γιατί είναι και αυτό νέο ψηφοδέλτιο που θα δούμε στις εκλογές αυτές.
-- Είναι ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ, που αν θέλετε, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου, διαφορές τακτικής είναι, και όχι στρατηγικής. Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι ένα κομμάτι που αποκόπηκε από το ΠΑΣΟΚ, αλλά στρατηγικά δεν πρόκειται να δημιουργήσουν προϋποθέσεις στο λαό να ελπίζει.

    

Ποια ανάπτυξη;

Οταν οι ηγεσίες των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, μπροστά στις εκλογές, λένε πως μετά τα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις έρχεται η ανάπτυξη, ποια ανάπτυξη εννοούν; Εχει συμφωνηθεί, είπαν, μέσω της χρηματοδότησης προγραμμάτων από τα ευρωπαϊκά κονδύλια του ΕΣΠΑ, να δοθούν περίπου 20 δισ. μέχρι το 2013 για χρηματοδότηση μεγάλων έργων, κυρίως στους τομείς των μεταφορών (ολοκλήρωση μεγάλων οδικών αξόνων) και της ενέργειας (πρόγραμμα «Ηλιος», ιδιωτικές επενδύσεις στην ηλεκτρική ενέργεια κ.ά.). Τα κεφάλαια θα τα καρπωθούν μεγάλοι κατασκευαστικοί όμιλοι, οι οποίοι στη συνέχεια θα εξασφαλίσουν κέρδη, πουλώντας ακριβά στα λαϊκά στρώματα υπηρεσίες, ενέργεια κ.ά. Την ενέργεια επίσης θα την εξάγουν. Αυτή η «ανάπτυξη» δεν έχει σχέση με την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, ούτε αποτελεί - όπως την εμφάνισε η κυβερνητική προπαγάνδα - το «αντίβαρο» στα σκληρά αντεργατικά μέτρα των μνημονίων. Αυτή η ανάπτυξη θα γίνει πάνω στα συντρίμμια των εργασιακών δικαιωμάτων. Ποιες ανάγκες θα μπορούν να ικανοποιήσουν οι εργαζόμενοι με μισθό 500 ευρώ, οι νέοι εργαζόμενοι με 400 ευρώ; Ούτε, βεβαίως, πρόκειται να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας σταθερές και μόνιμες έτσι που έστω να μετριάσει το οξύτατο πρόβλημα της ανεργίας.

Στο ζήτημα της ανάπτυξης έχει ξεκινήσει ήδη μπροστά και στις επερχόμενες εκλογές αυτή η συζήτηση που συγκαλύπτει την ταξική ουσία του ζητήματος. Μπροστά στα λαϊκά στρώματα υπάρχουν δύο δρόμοι ανάπτυξης. Αυτός της καπιταλιστικής βαρβαρότητας που βιώνουν και ο δρόμος που προτείνει το ΚΚΕ, της λαϊκής εξουσίας που αμφισβητεί τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και αναδεικνύει την ανάγκη ο κοινωνικός πλούτος να γίνει λαϊκή περιουσία. Τα κόμματα της πλουτοκρατίας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, τα διάφορα λεγόμενα «αντιμνημονιακά» κόμματα, που μιλάνε περί «υγιούς καπιταλιστικής ανάπτυξης χωρίς λαμόγια και διαφθορά», περί «επαναδιαπραγμάτευσης με την ΕΕ και την τρόικα» ή περί «αριστερής διαχείρισης» προσπαθούν με διαφορετική διαχείριση να πείσουν ότι μπορούν και οι καπιταλιστές να είναι ευχαριστημένοι και οι εργάτες και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Παραμύθια. Ο καπιταλισμός ό,τι είχε να δώσει στο παρελθόν το έδωσε και ιδιαίτερα στην περίοδο που υπήρχε το πραγματικό αντίπαλο δέος, οι σοσιαλιστικές χώρες. Σήμερα παίρνει πίσω ό,τι κατάκτηση είχαν καταφέρει με αγώνες και αίμα οι εργαζόμενοι. Στην Ελλάδα, που είναι ενταγμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τις λυκοσυμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, γιατί αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Ελλήνων κεφαλαιοκρατών, η κρίση τσακίζει πρώτα και κύρια τα λαϊκά στρώματα. Το ΚΚΕ αποκάλυψε στο λαό - και επιβεβαιώθηκε στη ζωή - τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Του είπε ότι ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης τον έφερε εδώ και όχι κάποιοι κακοί πολιτικοί ή οι «κακές αγορές και οι τράπεζες που επικράτησαν της πολιτικής», όπως λένε διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις.

Ο άλλος δρόμος ανάπτυξης, που προτείνει το ΚΚΕ, σημαίνει ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, όχι απλά αλλαγή κυβέρνησης ή αστικής διαχείρισης. Σημαίνει η εξουσία να περάσει στην εργατική τάξη, που θα απελευθερώσει από την εκμετάλλευση του κεφαλαίου και τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες. Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής, του πανεθνικού σχεδιασμού με εργατικό έλεγχο που μπορεί να δώσει εξασφαλισμένη εργασία για όλους. Σύγχρονη εντελώς δωρεάν Παιδεία, Υγεία και Περίθαλψη, Πολιτισμό και Αθλητισμό. Εξασφαλισμένη στέγη, υγιεινό περιβάλλον, δικαίωμα στην αναψυχή. Μπορεί να αξιοποιήσει τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Αυτό σημαίνει να μπορεί να παράγει η χώρα μας καλά και φτηνά αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, περιορίζοντας τις σημερινές εισαγωγές. Να μπορεί να αναπτύξει κλάδους ή τομείς, που οι καπιταλιστές δεν αναπτύσσουν γιατί δεν βγάζουν κέρδος (αντισεισμική, αντιπλημμυρική προστασία). Μπορεί να αξιοποιήσει τον τεράστιο ορυκτό πλούτο που διαθέτει, τα ενδεχόμενα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, το βωξίτη, απαραίτητο για προϊόντα αλουμινίου, το νικέλιο, το χρυσό, το λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, το υδάτινο και αιολικό δυναμικό.

Μόνο που όλα αυτά σήμερα είναι στα χέρια των καπιταλιστών και των μονοπωλίων. Αυτό στερεί από το λαό τη δυνατότητα να βάλει την παραγωγή και την οικονομία στην υπηρεσία της ικανοποίησης των δικών του σύγχρονων αναγκών, της δικής του ευημερίας που μπορεί να εξασφαλιστεί στον 21ο αιώνα, σύμφωνα με τις μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες και την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας. Αυτός ο δρόμος ανάπτυξης δεν μπορεί να προέλθει από τις εκλογές, μπορεί όμως ο λαός να τον δυναμώσει με την ψήφο του, με δραστική αποδυνάμωση των αστικών κομμάτων και πανίσχυρο ΚΚΕ. Για να δυναμώσει το εργατικό, λαϊκό κίνημα, να βάζει εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να γίνεται πιο ικανό στις συγκρούσεις που έρχονται από τον πόλεμο του κεφαλαίου, να συγκεντρώνονται κοινωνικές λαϊκές δυνάμεις που θα συγκρούονται με τα μονοπώλια μέχρι την ανατροπή τους. Η συμπόρευση των λαϊκών ανθρώπων με το ΚΚΕ και στην κάλπη είναι όπλο στο λαϊκό κίνημα και δυνάμωμα του άλλου δρόμου ανάπτυξης.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ