«Απεγκλωβισμός του αθλητισμού από τα επιχειρηματικά συμφέροντα»

Μιλάει στο «Ρ» ο υπεύθυνος του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ Θ. Λιάππης

Η κατάργηση των επιχειρηματικών συμφερόντων είναι η λύση για ένα πραγματικό αθλητισμό επισημαίνει στο «Ρ» ο Θ. Λιάππης

Associated Press

Η καπιταλιστική κρίση αποτέλεσε ιδανική αφορμή για την άρχουσα τάξη να προωθήσει πολύ πιο γρήγορα τους σχεδιασμούς της και στο πεδίο του αθλητισμού. Η κυβερνητική προπαγάνδα -στο επικοινωνιακό τέμπο που ακολουθείται και στα υπόλοιπα πεδία- επικαλείται δύσκολες συγκυρίες, διόρθωση λαθών του παρελθόντος (σπατάλες κ.ά.) κλπ. Η ουσία είναι ότι αποτραβιέται ακόμα περισσότερο από τον αθλητισμό, «κλείνει την κάνουλα» της οικονομικής στήριξης και τ' αποτελέσματα φαίνονται πλέον και στον αθλητισμό υψηλών επιδόσεων.Η τακτική και της τρικομματικής συγκυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) εξυπηρετεί τη στρατηγική επιλογή παραπέρα παράδοσης (και) του δικαιώματος της σωματικής άσκησης και του αθλητισμού στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Τα σωματεία και οι ομοσπονδίες σπρώχνονται ακόμα πιο στυγνά στην αναζήτηση χορηγού ή σπόνσορα για την επιβίωσή τους. Αναπτύσσεται δηλαδή η επιχειρηματική δραστηριότητα με ανταλλάγματα. Και διαμορφώνεται και αντίστοιχη συνείδηση στους ανθρώπους του χώρου, από μέλη διοικήσεων μέχρι αθλητές και γονείς. Αν στο παζλ αυτό προστεθούν και σύμφυτα με το σύστημα φαινόμενα σήψης, τότε υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα για το αθλητικό γίγνεσθαι (και) στη χώρα μας.
Για τα συγκεκριμένα ζητήματα σήμερα ο «Ρ» συνομιλεί με τον Θοδωρή Λιάππη, υπεύθυνο του Τμήματος Φυσικής Αγωγής και αθλητισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.

«Κόκκινη κάρτα στους επιχειρηματίες»

-- Κάθε μέρα που περνάει ο αθλητισμός αντιμετωπίζει όλο και μεγαλύτερα προβλήματα, αδιέξοδα. Είναι ενδεικτική η κατάσταση στο λαοφιλέστερο των αθλημάτων το ποδόσφαιρο. Ποια είναι λοιπόν η πραγματική εικόνα;
-- Oι τελευταίες εξελίξεις στη χώρα μας στο χώρο του αθλητισμού, και ιδιαίτερα των πιο δημοφιλών αθλημάτων όπως το ποδόσφαιρο, επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ ότι η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε όλο το φάσμα της αθλητικής δραστηριότητας αποτελεί βασική προϋπόθεση για να αλλάξει ριζικά η κατάσταση στον ελληνικό αθλητισμό που οδεύει σταθερά στην αποσύνθεση.
Η κρίση έφερε αναταράξεις στο όλο σύστημα με ακόμα πιο ορατές τις συνέπειες ιδιαιτέρα στα αθλήματα που έχουν μαζικότητα. Η κατακόρυφη πτώση των εισιτηρίων κάθε Κυριακή, οι απλήρωτοι χωρίς μέλλον και ασφάλιση παίκτες, ιδιαίτερα των μικρών κατηγοριών, το χαμηλό επενδυτικό ενδιαφέρον -άλλοι περιμένουν τους Κινέζους, άλλοι τους Αραβες και κ.ά.- συνθέτουν την εικόνα σε περίοδο κρίσης στη χώρα μας. Γενικότερα, η επένδυση στο εμπορευματοποιημένο ποδόσφαιρο αποτελεί αντανάκλαση των επιχειρηματικών σχεδίων και των ανταγωνισμών μεταξύ των εμπλεκομένων.
Γεγονός όμως, παρ' όλα αυτά, είναι ότι το κράτος στήριζε όλα αυτά τα χρόνια την επιχειρηματική δραστηριότητα παραχωρώντας της σταδιακά τις δομές του αθλητισμού, ενώ ταυτόχρονα της εξασφάλιζε ευνοϊκό περιβάλλον για να δρα με φοροαπαλλαγές, χάρισμα χρεών με νομοθετήματα κ.ά.
Αποδείχθηκε ότι κράτος και επιχειρηματίες λειτουργούν σαν επικοινωνούντα δοχεία προκειμένου, απ' τη μια να διασφαλίζονται οικονομικά, πολιτικά οφέλη και, απ' την άλλη, να χειραγωγείται ο λαός, να στοιχίζεται πίσω από ξένα γι' αυτόν συμφέροντα, να μετατρέπεται σε πελάτη της εξέδρας.
Ολα εξαρτώνται από το κέρδος. Αυτό φανερώνει η μαρτυρία του προέδρου του ΣΕΓΑΣ ότι ο κλασσικός μαραθώνιος που στηρίζετε από χορηγούς έχει περισσότερα κέρδη από μια ολόκληρη ετήσια επιχορήγηση του κλασικού αθλητισμού ή ακόμα και μερικών ομοσπονδιών. Το βασικό συμπέρασμα, αξιολογώντας την πραγματικότητα, είναι ότι όσο δε σταματάει ο καρκίνος της επιχειρηματικότητας τόσο τα φαινόμενα σήψης αλλά και υποβάθμισης θα προχωράνε.
Σάπιο προϊόν
-- Φαινόμενα σήψης τα οποία πολλαπλασιάζονται
-- Το πιο σημαντικό είναι ότι εντείνει τα φαινόμενα παρασιτισμού. Εδώ απ' όπου και να το πιάσεις, τα χέρια σου θα λερώσεις. Νέα αλισβερίσια και ανταλλάγματα για τον ΟΠΑΠ και τη χορηγία, ο ένας παράγοντας να βγάζει στη φόρα τα άπλυτα του άλλου προκειμένου να κατοχυρώσει θέση στην κατηγορία και στα τηλεοπτικά δικαιώματα, οι επιχειρηματίες να ζητάνε κρατική παρέμβαση για νέα ρύθμιση χρεών, ο τζόγος, τα στοιχήματα, τα στημένα να βασιλεύουν μεγαλώνοντας τον τζίρο, κλέβοντας το λαό που υποφέρει. Αυξάνουν τα παραδείγματα ανθρώπων που καταφεύγουν ως τελευταία ελπίδα στην αγκαλιά του τζόγου, σε αθλητικά γεγονότα, πνιγμένοι από χρέη και χαράτσια.
Τρανή απόδειξη της σαπίλας ενός συστήματος που δεν παίρνει γιατρειά, είναι και το γεγονός ότι λίστες σαν της Λαγκαρντ εμφανίζονται κάθε τόσο στο ποδόσφαιρο, μόνο που εμφανίζονται για να κρύβουν τη σαπίλα του, να κρύβουν τη μήτρα που γεννά αυτές τις λίστες, την επιχειρηματική δράση που απλώνεται παντού στον καπιταλισμό και σκορπά κέρδη για τους λίγους, καταστροφή για τους πολλούς. Ερωτήματα συνεχίζουν να υπάρχουν. Τι γίνεται με τους φακέλους που έχει στα χέρια της η κυβέρνηση; Τι γίνεται με τις εταιρείες στοιχημάτων που συνεχίζουν να θησαυρίζουν από τα «νόμιμα» και «παράνομα» στοιχήματα; Τι θα γίνουν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι - παίκτες στις ομάδες και οι οικογένειές τους που μένουν στον αέρα και στο έλεος των ΠΑΕ;
- Ποια η θέση σας για τις καλούμενες εταιρείες λαϊκής βάσης και το διαχωρισμό ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμού;
- Σήμερα τελειώνουν και οι αυταπάτες που σκόπιμα καλλιεργούσαν διάφοροι «ανανεωτές» της αθλητικής ιδέας από το 1980 στη χώρα μας κάνοντας λόγω για συνύπαρξη ερασιτεχνικού και επαγγελματικού αθλητισμού. Βλέποντας πια ορατά τα αποτελέσματα αυτής της συνύπαρξης (στημένα, τζόγος, άγριες περικοπές στον αθλητισμό, στα σωματεία, στους δήμους, στη Φ.Α. στο σχολείο) κάνουν λόγω για διαχωρισμό (ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ) νομιμοποιώντας τον αθλητισμό - επιχείρηση. Προτείνουν τη λύση της εταιρείας λαϊκής βάσης, σκορπώντας φρούδες ελπίδες ότι στο τιμόνι της ομάδας θα κάθεται ο λαός και όχι επιχειρηματίες και ότι έτσι θα τελειώσουν τα φαινόμενα σήψης και σαπίλας. Παρουσιάζουν ως πρότυπο την Μπαρτσελόνα. Ποιος διαχειρίζεται και εκεί και στα αντίστοιχα μοντέλα τα πακέτα, τις μετεγγραφές; Ποιος κερδίζει απ' αυτές, ποιος κερδίζει απ' τις διαφημίσεις; Οπως λειτουργεί και μέσα στο πλαίσιο που αυτό γίνεται, δεν είναι επιχείρηση; Τι είναι λαϊκός αθλητισμός;
Η πραγματικότητα και στην Ελλάδα και στην Ευρώπη τους διαψεύδει. Οπου επιχειρήθηκε να στηθούν τέτοιου είδους εταιρείες λαϊκής βάσης και όχι μόνο στον αθλητισμό -είναι πρόσφατο το παράδειγμα της ΑΝΕΚ στη χώρα μας- αργά ή γρήγορα πέρασαν στα χέρια επιχειρηματιών που αξιοποιούσαν την τσέπη του λαού για τις ορέξεις τους.

Η θέση του ΚΚΕ

-- Λύση άμεση υπάρχει; Τι προτείνει το ΚΚΕ;
-- Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον αθλητισμό. Κατάργηση του "επαγγελματικού" αθλητισμού (ΠΑΕ-ΚΑΕ) που βασίζεται στους επιχειρηματίες και δήθεν χορηγούς. Να καταργηθεί το στοίχημα και ο τζόγος στη χώρα μας. Είναι δυο βασικά ζητήματα χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και άλλα σημαντικά, όπως τα δικαιώματα των παικτών, οι δαπάνες κ.ά. Χωρίς αυτά λύση δεν υπάρχει. Και αυτό γιατί τα φαινόμενα σήψης, ντόπινγκ, στημένα κ.λπ. είναι γέννημα θρέμμα της επιχειρηματικής δράσης που κυνηγά το γρήγορο κέρδος πάση θυσία. Δεν πρόκειται να σταματήσουν. Μόνο έτσι θ' απαλλαγεί οριστικά ο αθλητισμός από την αρρώστια και τη σαπίλα. Θα σταματήσει το ποδόσφαιρο να είναι μπίζνες και θα ξαναγίνει ένα παιχνίδι, μέσο ψυχαγωγίας αλλά κυρίως μέσο για τη θωράκιση της υγείας και τη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων. Μόνο έτσι ο αθλητισμός θα σταματήσει να αφορά τους λίγους στο γήπεδο και τους πολλούς στην εξέδρα ή στο σπίτι τους. Θα αποκτήσει διαφορετική οργάνωση και στόχους, θα αρχίσει η πλειοψηφία της νεολαίας ν' ασκείται συστηματικά, να συμμετέχει σε δραστηριότητες με οργανωμένο τρόπο.
Βασική προϋπόθεση βέβαια γι' αυτό είναι το κράτος να διασφαλίζει την υποδομή, δηλαδή τη χρηματοδότηση, το επιστημονικό δυναμικό και τις εγκαταστάσεις στο δήμο, στα σωματεία και στην εκπαίδευση χωρίς να βάζει το χέρι στη τσέπη της οικογένειας.
Χρειάζεται αγώνας ώστε το δικαίωμα στον αθλητισμό, η κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης να μπει στην ημερήσια διάταξη του εργατικού - λαϊκού κινήματος στη δουλειά και στη γειτονιά, στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο. Και βέβαια, οι αθλητές, οι προπονητές με τους φορείς τους, τα σωματεία να δείξουν την ίδια αγωνιστικότητα, επιμονή και θέληση και έξω απ' τις γραμμές του γηπέδου.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ