ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Κάλεσμα του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ



Καλούμε το λαό να χαράξει τη δική του προοπτική, να στηριχθεί στη δύναμη του δίκιου και της οργάνωσης, στη συσπείρωση και συμμαχία εργατών, αγροτών, ΕΒΕ, μαζί με τη νεολαία και τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας, για να επιστρέψει η αισιοδοξία και η δύναμη για μια νικηφόρα πορεία ρήξης και ανατροπής της εξουσίας των μονοπωλίων, των καπιταλιστικών ομίλων, απαλλαγής από τα δεσμά της ΕΕ, με την κατάκτηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Αυτή πρέπει να είναι η λαϊκή επιλογή και απάντηση σήμερα απέναντι στην κρίση που επεκτείνεται και βαθαίνει, στις εξελίξεις στην ΕΕ και το χρέος, στη σφοδρή αντιλαϊκή επίθεση.
Η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ εκφράζει και προωθεί αταλάντευτα τις απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων στην Ελλάδα και την ΕΕ. Η προοπτική που χαράζει για το λαό είναι δραματική, οδηγεί ακόμη και άνεργοι να πληρώνουν φόρους αν έχουν ένα σπίτι, αρρώστους να μένουν χωρίς φάρμακα, παιδιά έξω από τους παιδικούς σταθμούς και τόσα άλλα που ο λαός καλείται να αντιπαλέψει αποφασιστικά, να σπάσει τα δεσμά του εγκλωβισμού σε παραλλαγμένες πολιτικές διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, να τραβήξει μπροστά για φιλολαϊκή διέξοδο, για την ικανοποίηση των αναγκών του.
Οποια μορφή διαχείρισης επιβληθεί, είτε είναι επιμήκυνση εφαρμογής του μνημονίου, ή νέο «κούρεμα», νέα δάνεια και ευρωομόλογα, είτε επιστροφή στη δραχμή, ή κάποια άλλη σχετική παραλλαγή, δε θα απαλλάξει από την εδραίωση των απωλειών σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές υπηρεσίες, από νέα επίθεση, ανεργία. Καμία διαχειριστική πρόταση δεν απαντά στα προβλήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, ούτε η πρόταση της σημερινής συγκυβέρνησης, ούτε η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού είναι ενταγμένες στη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων και της ΕΕ. Η μονόπλευρη κριτική κατά της Γερμανίας και των ελληνικών κυβερνήσεων που συμφώνησαν με τις συνταγές της τριάδας ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, που αποκλήθηκε τρόικα, οι κραυγές περί εθνοπροδοσίας και υποτέλειας, δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Εκφράζουν διαφωνίες στη διαχείριση της κρίσης, καλύπτονται με δήθεν φιλολαϊκά συνθήματα, ώστε ο λαός να μη στραφεί κατά του ίδιου του εκμεταλλευτικού συστήματος, αλλά να περιφέρει την προτίμησή του πότε υπέρ του ενός και πότε υπέρ του άλλου διαχειριστή.
Φυσικά, δεν αποτελεί απάντηση και η ακραία αντιδραστική και αντικομμουνιστική «Χρυσή Αυγή», που δημαγωγεί προσπαθώντας να ψαρέψει στα θολά νερά, αξιοποιώντας το σύνθετο και εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα της μετανάστευσης. Στις πλάτες των μεταναστών, με την οργανωμένη βία και τις δολοφονικές επιθέσεις, προετοιμάζεται και εκπαιδεύεται για την πιο βασική αποστολή της: Να παίξει το ρόλο των σύγχρονων ταγμάτων ασφαλείας σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος, με στόχο να το τσακίσει και να προασπίσει έτσι τα συμφέροντα του συστήματος.
Ο λαός σήμερα έχει στα χέρια του όλες τις αποδείξεις ότι είναι αδύνατος ο συμβιβασμός ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό, ανάμεσα στις δυνάμεις του κεφαλαίου και της εργασίας. Ο αρνητικός συσχετισμός, που είναι ακόμα πιο βαρύς σήμερα ύστερα και από τη λαϊκή ψήφο στις εκλογές του Ιούνη, μπορεί να αλλάξει, είναι στο χέρι του λαού και πρέπει να αρχίσει να αλλάζει από σήμερα. Δεν μπορεί να γίνει κανένα βήμα μπροστά δίχως δυνατό ΚΚΕ, δίχως αλλαγή των συσχετισμών, πρώτα απ' όλα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Στις εκλογές η πλειοψηφία του λαού ψήφισε τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», για την πάση θυσία παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, με το απατηλό σύνθημα της επαναδιαπραγμάτευσης που υποστήριξαν από την αρχή τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης και υιοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ στη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, εγκαταλείποντας το σύνθημα για κατάργηση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.
Παρά το αρνητικό εκλογικό αποτέλεσμα, με βασικό στοιχείο τη μεγάλη εκλογική μείωση του ΚΚΕ, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αισθάνεται σήμερα δεσμευμένος για την εκλογική στήριξη που έδωσε στα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», να αναμένει κάτι καλό από την τρικομματική κυβέρνηση ή ακόμα να αναμένει τη χρεοκοπία της και να δοκιμάσει κάποιο κυβερνητικό σχήμα διαχείρισης τύπου ΣΥΡΙΖΑ. Η συμμετοχή και ο ρόλος της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση καταδεικνύει συνολικά τη χρεοκοπία της «κυβερνώσας αριστεράς».
Δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια αναμονής. Ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει, ενώ η δαμόκλειος σπάθη νέων μέτρων θα στέκεται απέναντί του για πολλά χρόνια. Δεν μπορεί να πληρώνει φόρους, χαράτσια, να έχει ψευδαισθήσεις ότι δε θα υπάρξουν νέες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις, φάρμακα και να ελπίζει ότι θα απορροφηθούν 1,2 εκατομμύρια άνεργοι, με μια αναιμική καπιταλιστική ανάπτυξη που μπορεί να γίνει σε ενέργεια, πράσινη ανάπτυξη, που υπόσχεται η κυβέρνηση ή με τη διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι άνεργοι θα γίνουν πολλοί περισσότεροι το 2013.
Το ΚΚΕ συζήτησε και συζητάει τις δυσκολίες, τις αδυναμίες του κινήματος και τις δικές του για το πώς θα δράσει καλύτερα για τη συσπείρωση του λαού και της νεολαίας, την οργάνωση και πάλη του λαού. Λύση υπέρ του λαού υπάρχει.
Καλούμε γι' αυτούς τους λόγους την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, ανεξάρτητα από την επιλογή που έκαναν στις εκλογές, σε ανοιχτή συζήτηση και οργάνωση κοινής πάλης ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα, για να απαλλαγούμε από το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό της κυριαρχίας των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, να απαλλαγούμε από τις επιλογές και δεσμεύσεις της ΕΕ.
Καλούμε τις εκατοντάδες χιλιάδες που λένε «κάτι πρέπει να γίνει» να οργανώσουμε μαζί τη λαϊκή αντεπίθεση.
Να γίνει παλλαϊκό σύνθημα πάλης η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση, που σημαίνει πάλη για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις του δρόμου ανάπτυξης χωρίς μονοπώλια, ταξική εκμετάλλευση, με κοινωνικοποίηση, κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό - λαϊκό έλεγχο, με αποδέσμευση από την ΕΕ και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Η επιμήκυνση που προτείνει η κυβέρνηση για το μνημόνιο καθώς και η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να μην πληρωθεί το χρέος για ένα - δυο χρόνια ή να μειωθεί με προσφυγή και διαπραγματεύσεις σε διεθνείς οργανισμούς, η επιστροφή στη δραχμή, είναι διαφορετικές εκδοχές που θα φέρουν νέα δεινά στο λαό, ενώ θα επωφεληθεί και πάλι το κεφάλαιο. Η θεωρία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ότι η χρεοκοπία είναι όπλο των αδυνάτων είναι εξίσου σε βάρος του λαού. Στην Αργεντινή έγινε στάση πληρωμών, το νόμισμά της αποσυνδέθηκε από το δολάριο, μετά από χρόνια έγινε νέα διαπραγμάτευση και παραγραφή μέρους του χρέους, αλλά η ανεργία και η φτώχεια αυξήθηκαν, παρά την όποια καπιταλιστική ανάπτυξη. Σε καμία περίπτωση μέσα στα πλαίσια του συστήματος και της ΕΕ δε θα ωφεληθεί ο λαός: Η σημερινή κατάσταση συνεπάγεται εσωτερική υποτίμηση μέσα στο ευρώ και συνεχείς μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Η χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ συνεπάγονται απότομη άνοδο των τιμών στη «θάλασσα» των εισαγόμενων προϊόντων, τεράστια απώλεια αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Και στις δύο περιπτώσεις κοινά στοιχεία είναι η φορολογική επιδρομή και η βαθιά υπονόμευση των υπαρκτών αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.
Τμήματα του κεφαλαίου θέλουν και θα ωφεληθούν από μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αφού θα επενδύουν με λιγότερα κεφάλαια σε μια χώρα με υποτιμημένο νόμισμα και μισθούς Βουλγαρίας.
Οι επιλογές της αστικής τάξης και της ΕΕ είναι αδυσώπητες. Θέλουν φθηνή και υποταγμένη εργατική δύναμη, τώρα και στο μέλλον, συντριβή του ταξικού - ριζοσπαστικού εργατικού - λαϊκού κινήματος. Γι' αυτό επιμένουμε οι εργαζόμενοι να γυρίσουν την πλάτη στις συνταγές διαχείρισης της κρίσης της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ο λαός να χαράξει πορεία για τη δική του εξουσία και διακυβέρνηση, που θα τον απαλλάξει από την κρίση και τη χρεοκοπία οριστικά και μόνιμα. Η διέξοδος από την κρίση υπέρ του λαού, για την κατάκτηση της κοινωνικής λαϊκής ευημερίας είναι σήμερα απολύτως συνδεμένη με το αίτημα της αποδέσμευσης και της μονομερούς διαγραφής του χρέους, με το λαό να καταφέρνει να γίνει ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει.
Η κυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας θα κάνει λαϊκή περιουσία τη σημερινή ιδιοκτησία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των καπιταλιστικών επιχειρήσεων, όλων των υποδομών και χερσαίων, θαλάσσιων, εναέριων μέσων μεταφοράς, της γης. Θα προωθήσει τον παραγωγικό συνεταιρισμό των μικρομεσαίων αγροτών και επαγγελματιών και θα διασφαλίσει αυτό που σήμερα ονειρεύεται η πλειοψηφία του λαού:
  • Δουλειά για όλους, εξάλειψη της ανεργίας.
  • Διατροφική επάρκεια για όλο το λαό.
  • Δημόσια, δωρεάν Υγεία, Πρόνοια για όλους, με κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας.
  • Μόρφωση για όλους. Αξιοποίηση του επιστημονικού δυναμικού, της έρευνας και της τεχνολογίας.
  • Δωρεάν κρατική φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες.
  • Φθηνή και ποιοτική λαϊκή στέγη, με ρεύμα, θέρμανση, ύδρευση.
  • Αθλητισμό, πολιτισμό, διακοπές για όλους με οργανωμένες υποδομές.
  • Θα πρωτοστατήσει για διεθνείς οικονομικές σχέσεις με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος των λαών.
  • Με το λαό κυρίαρχο και δυνατό, που παλεύει για την ευημερία του, θα απαλλαγεί η χώρα από τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και το ΝΑΤΟ, την εμπλοκή της σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους.
Η εργατική - λαϊκή εξουσία έδωσε πολλά στους λαούς της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Ελυσε προβλήματα που βρίσκονται μόνο στα όνειρα των εργαζομένων στις καπιταλιστικές χώρες. Διδασκόμαστε από τα λάθη και τις παραλείψεις που οδήγησαν στην αντεπανάσταση και στην ανατροπή του σοσιαλισμού. Η πάλη για τη νέου τύπου εξουσία παραμένει αναγκαία και επίκαιρη.
Ο λαός πρέπει τώρα να πάρει τη δική του υπόθεση στα δικά του χέρια, άμεσα με γενικευμένους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες που ενώνουν σε ενιαία κατεύθυνση και σταθερή συμμαχία την εργατική τάξη, είτε δουλεύει στον ιδιωτικό είτε στο δημόσιο τομέα, τη φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες, τη νεολαία.
Κανένας κλάδος ή ομάδα εργαζομένων δεν μπορεί να ανακόψει τη σχετική και απόλυτη εξαθλίωση ζητώντας να εξαιρεθεί από τα γενικευμένα μέτρα, αφού η επίθεση έχει ενιαίο χαρακτήρα και σκοπό. Αντίθετα, οι διεκδικήσεις κάθε κλάδου, κάθε ομάδας εργαζομένων, τα αιτήματα των ανέργων, των συνταξιούχων, έχουν ελπίδα να φέρουν κάποια αποτελέσματα αν διεκδικούνται με κατάλληλα αιτήματα και θέσεις και ταυτόχρονα στηρίζουν τις κοινές πανελλαδικές κινητοποιήσεις. Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχθούν να χρησιμοποιείται ο αγώνας ενός κλάδου σε βάρος ενός άλλου, να συκοφαντούνται οι ανεβασμένες μορφές πάλης, οι απεργιακές κινητοποιήσεις που αποφασίζονται από τους εργαζόμενους και ανταποκρίνονται στα αφόρητα προβλήματα που τους ταλαιπωρούν.
Σε αυτή τη φάση τα μέτωπα πάλης και η αντίσταση σε χώρους δουλειάς, σε κλάδους και συνοικίες να γίνουν ρυάκια που να συγκλίνουν και να δυναμώσουν το παλλαϊκό σύνθημα για τη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση, με μαχητικές μαζικές κινητοποιήσεις και αντίστοιχα μαχητικές μορφές πάλης, που στηρίζονται στη μαζική συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στην οργάνωση της υλοποίησής τους. Ο αγώνας απαιτεί μαζικότητα, οργάνωση και πολιτική κατεύθυνση ρήξης με τα συμφέροντα και τις επιλογές των μονοπωλίων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η εξαγγελία των μέτρων της κυβέρνησης, που θα αφαιρέσει 23,5 δισεκατομμύρια από τις τσέπες του λαού και θα είναι έτοιμη για ένα νέο γύρο μέτρων, αποτελεί την πρώτη μετεκλογική αναμέτρηση του λαού. Η νέα επίθεση πρέπει να βρει την κατάλληλη σε μορφή και μαζικότητα απάντηση, όπως είναι η μορφή της γενικής απεργίας, που μπορεί να αποτελέσει, κάτω από προϋποθέσεις, αφετηρία κλιμάκωσης και σταθερής ενίσχυσης του λαϊκού αγώνα.
Σ' αυτή τη φάση πρέπει ο λαός να αποδείξει ότι έχει το κουράγιο, ότι είναι σε θέση να απαλλαγεί από τις αυταπάτες που καλλιεργούν οι πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ, να γυρίσει την πλάτη στα τρομοκρατικά και εκβιαστικά διλήμματα.
Σήμερα, συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, από τη μια ο δρόμος που χαράσσεται από τα μονοπώλια και τα κόμματά τους, και από την άλλη ο δρόμος του αγώνα των αποφασιστικών και ανυποχώρητων μαζών, με κλιμάκωση που οδηγεί στη ρήξη, στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.
Δεν υπάρχει διέξοδος όσο ο εργαζόμενος λαός, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι επηρεάζονται από τις διάφορες φιλελεύθερες, σοσιαλιστικές και «αριστερές» συνταγές διαχείρισης. Οσο κυριαρχεί η μοιρολατρία, η ηττοπάθεια, η λαθεμένη άποψη ότι σήμερα οι λαοί δεν μπορούν να νικήσουν, δεν μπορούν να δίνουν αποτελεσματικές μάχες, ότι η ριζική αλλαγή δε θα έλθει ποτέ, ότι είναι λύση της «δευτέρας παρουσίας». Δεν πρέπει ο λαός να περιμένει μοιρολατρικά τα διάφορα δίκτυα, που υποκριτικά τα ονομάζουν αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας, που στήνονται σχεδιασμένα, ώστε αυτός να συμβιβαστεί με τη διαχείριση της φτώχειας.
Το ΚΚΕ θα πάρει πρωτοβουλίες, σε πανελλαδικό, κλαδικό και τοπικό επίπεδο, ώστε να δυναμώσει η ταξική μαζική πάλη, η κοινωνική συμμαχία, η λαϊκή πρωτοβουλία και αλληλεγγύη στα επιμέρους μέτωπα πάλης και σε γενικό πολιτικό επίπεδο. Καλεί το λαό να στηρίξει πολιτικά και μέσα από τους αγώνες την πρωτοβουλία του ΚΚΕ, που κατέθεσε στη Βουλή σχέδιο νόμου με τον οποίο καταργούνται τα μνημόνια, οι δανειακές συμβάσεις, το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων.
Το ΚΚΕ θα πρωτοστατήσει σε όλα τα μέτωπα πάλης που αφορούν το εισόδημα, τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις κοινωνικές παροχές και τις συντάξεις, τη δουλειά και τα δικαιώματα των ανέργων και των οικογενειών τους, τα δημόσια έργα που αφορούν κοινωνικές υποδομές και λαϊκή κατοικία, την Παιδεία και την Υγεία, Πρόνοια, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις συγχωνεύσεις τραπεζών που οδηγούν σε απολύσεις και μειώσεις μισθών, τις απολύσεις στο Δημόσιο, τα ιδιαίτερα οξυμένα προβλήματα των νέων και των γυναικών, το πρόβλημα έξαρσης των ναρκωτικών, την εξασφάλιση περίθαλψης και φαρμάκων για όλους, τη σωτηρία των ασφαλιστικών ταμείων, την καταβολή μισθών και συντάξεων.
Κάτω οι φόροι και τα χαράτσια. Οχι κατασχέσεις και πλειστηριασμοί για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά.
Δυνάμωμα της αλληλεγγύης από τα συνδικάτα, τους μαζικούς φορείς, τις λαϊκές επιτροπές, με ταυτόχρονη διεκδίκηση και αγωνιστικές μορφές πάλης.
Δεν πρέπει να μείνει κανένας μόνος του στα νύχια της εφορίας και άλλων μηχανισμών του κράτους, χωρίς στέγη, τροφή, φάρμακα, με παιδιά να οδηγούνται στον υποσιτισμό. Κανένας μόνος του απέναντι στην καταστολή και τον αυταρχισμό του αστικού κράτους.
Το ΚΚΕ με αυτή την πρόταση διεξόδου και σ' αυτά τα μέτωπα πάλης θα πρωτοστατήσει δίπλα σε κάθε εργαζόμενο, δίπλα στον άνεργο, τον φτωχευμένο, τον ανήμπορο να σηκώσει τα νέα βάρη.
Να ανατρέψουμε την ηττοπάθεια, με τη δύναμη της πρότασής μας και με εμπιστοσύνη στον εργαζόμενο λαό. Να συμβάλουμε αποφασιστικά να απελευθερωθεί η τεράστια λαϊκή δύναμη από τα δεσμά των τρομοκρατικών διλημμάτων, τον αντικομμουνισμό, την εργοδοτική και κρατική τρομοκρατία και αυταρχισμό.
Για να απελευθερωθεί η συνείδηση του λαού, να αλλάζει ο συσχετισμός υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.
Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να ανταποκριθούν στο νέο μεγάλο ραντεβού της νεολαίας που οργανώνει η ΚΝΕ και ο ΟΔΗΓΗΤΗΣ, στις εκδηλώσεις του 38ου Φεστιβάλ. Να πάρει ενεργό μέρος στις κινητοποιήσεις που θα γίνουν το επόμενο διάστημα σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας και στη Θεσσαλονίκη. Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, στην πρώτη γραμμή της πάλης, να ανοίξουμε το δρόμο για νικηφόρα πορεία του λαού.
ΑΘΗΝΑ 29/8/2012
ΤΟ ΠΓ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - «ΖΗΜΕΝΣ» Η άλλη όψη του υπαρκτού σκανδάλου


Απόρροια της διαπλοκής του αστικού κράτους με τα μονοπώλια η συμφωνία, είπε ο Σπ. Χαλβατζής χτες στη Βουλή
Η διαφθορά και οι μίζες «πάνε πακέτο» με την κυριαρχία των μονοπωλίων και τις πολιτικές τους σε βάρος του λαού. Αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός, που καταγράφηκε και στο πόρισμα του Κόμματος για το υπαρκτό σκάνδαλο με τη «Ζήμενς», ανέδειξε o κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Σπύρος Χαλβατζής, παρεμβαίνοντας χτες στη Βουλή, στη συζήτηση Επερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ για τη συμφωνία συμβιβασμού μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της γερμανικής πολυεθνικής.
Από την πλευρά της κυβέρνησης ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, μίλησε για «επωφελή συμφωνία», ενώ σε επιμέρους πλευρές εστίασε την κριτική του ο ΣΥΡΙΖΑ, επιλέγοντας την αποπροσανατολιστική σκανδαλολογία για να αντιπαρατεθεί με την κυβέρνηση.
«Το σκάνδαλο της "Ζήμενς" παράγει νέα σκάνδαλα», σχολίασε στην τοποθέτησή του ο Σπ. Χαλβατζής, τονίζοντας ότι με τη συμφωνία που υπογράφηκε «την παραδίνετε άσπιλη και αμόλυντη στην αγορά, αίροντας κάθε εμπόδιο για τη δράση της στην Ελλάδα». Πρόκειται - είπε - για «μνημείο κυνισμού, υποκρισίας και θράσους», αφού «θέλετε να αθωώσετε κάθε εγκληματική δράση της "Ζήμενς" στην Ελλάδα και ταυτόχρονα η Ελλάδα παραιτείται από οποιαδήποτε αξίωση».
Ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε πως «η εξεταστική επιτροπή έχει εκτιμήσει ότι η ζημιά ήταν 2 δισ. ευρώ» και «την ίδια στιγμή που χαρίζετε στη "Ζήμενς" ό,τι χαρίζετε, στραγγίζετε τους εργάτες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους πάντες». Θύμισε ότι «το ΚΚΕ είχε ζητήσει να συσταθεί επιτροπή για να αποτιμήσει τη ζημιά που υπέστη το Δημόσιο, όμως ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ ανταποκρίθηκαν στο αίτημά μας», σημειώνοντας ότι η στάση τους «δε μας εκπλήσσει», αφού «ακολουθείτε μια πολιτική που διασφαλίζει τα συμφέροντα και τα κέρδη των ξένων και των ντόπιων μονοπωλίων».
Αναφερόμενος στην τακτική της εταιρείας ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ επισήμανε ότι «η "Ζήμενς" εμφανίζεται να λυπάται γιατί κάποια στελέχη της παραβίασαν τους κανόνες διαφάνειας», όμως «είναι ίδιον του καπιταλιστικού συστήματος η μίζα και η διαφθορά. Θέλετε να προσβάλετε τη νοημοσύνη του λαού με αυτές τις ενέργειες».
Για τον ισχυρισμό ότι η «Ζήμενς» παρείχε υποστήριξη στις ελληνικές ανακριτικές αρχές, σημείωσε ότι δεν υπάρχει «τίποτε πιο ψευδές και πιο υποκριτικό από αυτό. Οποιοι μίλησαν από τα στελέχη της είπαν όσα τους επέτρεψε η εταιρεία να πούνε» και «η ομερτά λειτούργησε απόλυτα».
Παράλληλα, επισήμανε ότι με τα προβλεπόμενα στη συμφωνία, «από την πλευρά της Ελλάδας δίνεται άφεση αμαρτιών στη "Ζήμενς", δηλαδή αίρονται όλα τα εμπόδια για τη συμμετοχή της σε δημόσιους διαγωνισμούς» και «η Ελλάδα παραιτείται από κάθε αστική και διοικητική αξίωση». Τέλος, αναφερόμενος στα λεγόμενα «αντισταθμιστικά οφέλη» της συμφωνίας (προγράμματα εκπαίδευσης, επενδύσεις, παροχή υποτροφιών και εξοπλισμού νοσοκομείων), ο Σπ. Χαλβατζής τόνισε ότι «θα συνεχίσει απρόσκοπτα η "Ζήμενς" να διεισδύει στα δημόσια νοσοκομεία» και «θα μπει πιο πρακτικά στα ελληνικά πανεπιστήμια».
Μακριά από την ουσία
«Tο κείμενο συμφωνίας το έχει εγκρίνει η Βουλή» και μάλιστα «με ευρύτατη πλειοψηφία βουλευτών», υποστήριξε ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας, υποστηρίζοντας πως «η διαδικασία ήταν διεξοδική και απόλυτα διαφανής».
Πρόκειται, σημείωσε, για «αμοιβαίως αποδεκτή λύση», αφού «το Δημόσιο επιτυγχάνει δημοσιονομικό όφελος και όφελος για την πραγματική οικονομία», δηλαδή «90 εκατ. ευρώ, που θα διατεθούν σε υπηρεσίες που έχουν ως στόχο την καταπολέμηση της διαφθοράς και πανεπιστημιακά προγράμματα» (!) καθώς και «επένδυση 100 εκατομμυρίων ευρώ της "Siemens HELLAS", η οποία θα έκλεινε, και 700 νέες θέσεις εργασίας σε μονάδα παραγωγής».
Σε θέματα όπως το ποσό της αποζημίωσης που προβλέπεται στη συμφωνία καθώς και στο ότι ως εμπλεκόμενος στην υπόθεση της «Ζήμενς» φέρεται να είναι ο Κ. Καράκωστας, οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, εστίασε την κριτική του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας. Μίλησε για «διακομματική συμμορία διαπλεκόμενων», που «δεν έχει το σθένος να διεκδικήσει προς όφελος του ελληνικού λαού από αυτούς που τους τροφοδοτούσαν».
Ανέφερε ότι, όπως φαίνεται, «κάποιες αμαρτίες του πολιτικού συστήματος δεν σας επιτρέπουν να πείτε ακόμη και τα αυτονόητα», μιλώντας για «συγκάλυψη του μεγαλύτερου σκανδάλου της μεταπολίτευσης» καθώς και για «πάγια μίζα του 2% που πήγαινε στα κομματικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ».
Σκανδαλολογεί αποπροσανατολιστικά ο ΣΥΡΙΖΑ
Προβάλλει κι αυτός τα «λαδώματα» και τη διαφθορά σαν αιτίες της κρίσης
Να φιλοτεχνεί απέναντι στους αστούς το προφίλ της δύναμης που μπορεί να ασκήσει ικανοποιητικά την αστική διαχείριση, επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνέντευξη στον ρ/σ «Alpha», ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Π. Σκουρλέτης είπε χτες ότι δε διαθέτουν «μαγικό ραβδί», αλλά ούτε επιλογή τους είναι «η έξοδός μας από την ευρωζώνη».
Ενώ, με δεδομένη πλέον την προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στη γραμμή της επαναδιαπραγμάτευσης, συμπλήρωσε ότι «η διάχυση των επιπτώσεων από μια κατάρρευση της Ελλάδας, δεν σταματάει στην Ελλάδα, αυτό είναι το έδαφος, πάνω στο οποίο θα έπρεπε να πατήσει η κυβέρνηση και να διαπραγματευτεί».
Επιβεβαιώνοντας την πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ να ανακινήσει μια βολική για το σύστημα και αποπροσανατολιστική για το λαό σκανδαλολογία, με στόχο να προπαγανδίσει ότι το αστικό σύστημα μπορεί τάχα να γίνει «δίκαιο και ηθικό», δήλωσε πως πέραν του θέματος της ΖΗΜΕΝΣ σκοπεύουν να ζητήσουν τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής «για το πώς μπήκαμε στο πρώτο μνημόνιο». Παρόμοια πρόταση έχει καταθέσει και το κόμμα του Π. Καμμένου.
«Θέλουμε να αναδείξουμε όλα αυτά τα ζητήματα των σκανδάλων, των μιζών και των λαδωμάτων», ανέφερε ο Π. Σκουρλέτης, επαληθεύοντας ότι στόχος τους είναι να ενισχύσουν το αστικό ιδεολόγημα ότι η κρίση είναι αποτέλεσμα κακής αστικής διαχείρισης και παράγωγου του καπιταλισμού.
Σε εξέλιξη βρίσκεται και η διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ με το προερχόμενο απ' το ΠΑΣΟΚ κομμάτι να αξιοποιείται σαν «όχημα» για την πλήρη εναρμόνιση του σχήματος με την αστική πολιτική και διαχείριση. Οπως είπε ο Π. Σκουρλέτης, «βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή σε μια φάση μετασχηματισμού και θέλουμε να εκφράσουμε όλη αυτή τη συνάντηση που υπήρξε και αποτυπώθηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα δυνάμεων, κοινωνικών και πολιτικών, που προέρχονται όχι μόνο από το χώρο της ιστορικής Αριστεράς (...) αλλά πολύ παραπάνω».
Στο εσωτερικό του σχήματος, οι λεγόμενες ΠΑΣΟΚογενείς δυνάμεις αναπτύσσουν έντονη δραστηριότητα προσέλκυσης κι άλλων δυνάμεων απ' το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει και της συνδιάσκεψης του Φθινοπώρου, ενώ οικειοποιούνται το ποσοστό που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Τέτοιο κάλεσμα απηύθυνε ο Αλ. Μητρόπουλος, μιλώντας στο «Εθνος» της Κυριακής σε όλους τους «σοσιαλιστές» να συμμετάσχουν και να μετατρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα εξουσίας.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κυριακή 26 Αυγούστου 2012

ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ Πολιτικές κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του κεφαλαίου



Με την «οικονομική ενδυνάμωση» των γυναικών σε όλο τον κόσμο, τις πολιτικές και τα μέτρα που μπορούν να συμβάλουν στο στόχο αυτό ασχολείται η κοινή έκθεση της οργάνωσης του ΟΗΕ για την ισότητα των φύλων και την ενδυνάμωση των γυναικών (UNWOMEN) και της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO). Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάζουν, συνοψίζοντας τις τάσεις που σημειώνονται στη γυναικεία απασχόληση, ο δείκτης της συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό παγκοσμίως σημείωσε άνοδο από το 50,2% το 1980 στο 51,8% το 2009. Κατά το ίδιο διάστημα η απασχόληση των αντρών υποχώρησε από το 82% στο 77,7%. Παρ' όλα αυτά παρέμενε το 2009 μια διαφορά 26 ποσοστιαίων μονάδων ανάμεσα στην απασχόληση γυναικών και αντρών. Οσον αφορά στην ανεργία, οι νέοι και οι γυναίκες κατέχουν τα πρωτεία: Το 2011 τέσσερις στους δέκα άνεργους ήταν νέοι άντρες και γυναίκες, ενώ το 2010 η ανεργία των νέων γυναικών καταγραφόταν στο 13,1% και των νέων αντρών στο 12,6%.Οι γυναίκες αποτελούν το 40% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, συνιστούν το 44% της μισθωτής εργασίας. Υπερβαίνουν τους άντρες επίσης στην «ευάλωτη» απασχόληση (ελαστικές μορφές εργασίας), η οποία αυξάνεται με ιδιαίτερα γρήγορους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, ο αριθμός των εργαζομένων που βρίσκονται σε τέτοια θέση εργασίας υπολογίζεται ότι έφτασε το 2009 τα 1,53 δισ., σημειώνοντας μια αύξηση μεγαλύτερη των 146 εκατομμυρίων σε μια δεκαετία. Στις λεγόμενες «ανεπτυγμένες» οικονομίες, η μερική απασχόληση που επιβάλλεται στον εργαζόμενο ή την εργαζόμενη χωρίς τη θέλησή τους έχει αυξηθεί κατά 2/3, ενώ η προσωρινή απασχόληση έχει υπερδιπλασιαστεί. Στα 2/3 των αναπτυσσόμενων χωρών όπου υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, το ποσοστό της ανεπίσημης εργασίας φτάνει στο 40%. Σχετικά με τους τομείς στους οποίους εργάζονται, οι γυναίκες κυριαρχούν στις υπηρεσίες, όπου συγκεντρώνεται το 47% του συνόλου των εργαζόμενων γυναικών σε σύγκριση με το 41% των αντρών. Επίσης, αποτελούν μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων στη γεωργία (38% έναντι 33%) και αντιπροσωπεύονται πολύ λιγότερο στη βιομηχανία, όπου συγκεντρώνεται το 16% των γυναικών έναντι του 26% των αντρών.


Ερευνες σε 30 «ανεπτυγμένες» και «αναπτυσσόμενες» χώρες δείχνουν ότι παρά την αυξανόμενη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό, αφιερώνουν περισσότερο χρόνο από τους άντρες στις οικιακές εργασίες και τη φροντίδα των παιδιών. Η διαφορά αυτή κυμαίνεται από 50% περισσότερο χρόνο στη Σουηδία μέχρι τριπλάσιο χρόνο στην Ιταλία και εξαπλάσιο χρόνο στο Ιράκ. Επίσης, τα στοιχεία της ILO από 83 αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες δείχνουν ότι οι γυναίκες κερδίζουν από 10% έως και 30% λιγότερο συγκριτικά με τους άντρες.Η κατάσταση, λοιπόν, περιγράφεται ως εξής: Οι γυναίκες αποτελούν το μισό πληθυσμό και το 40% του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού. Στις διακρίσεις που αντιμετωπίζουν στην εργασία συμπεριλαμβάνονται η μεγαλύτερη ανεργία σε σύγκριση με τους άντρες εργαζόμενους, η απασχόληση μεγάλου ποσοστού σε «ανεπίσημη» εργασία, σε δουλειές δηλαδή που δεν εξασφαλίζουν καμία προστασία, αλλά και το γεγονός ότι στις επίσημες θέσεις εργασίας δουλεύουν σε μεγαλύτερο ποσοστό με μερική απασχόληση. Επίσης, ξοδεύουν περισσότερο χρόνο σε σύγκριση με τους άντρες σε οικιακές εργασίες και αμείβονται χαμηλότερα από τους συναδέλφους τους του αντίθετου φύλου.
Στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας
Η προσέγγιση της κατάστασης των γυναικών και η κατεύθυνση των προτάσεων για τη λύση των προβλημάτων από τον ΟΗΕ και την ILO υπαγορεύονται από τις επιδιώξεις του κεφαλαίου για αύξηση της μισθωτής εργασίας και επομένως του κέρδους που προκύπτει από την εκμετάλλευσή τους. Η «ισότητα των φύλων» και η «οικονομική ενδυνάμωση» των γυναικών αντιμετωπίζονται πρώτα απ' όλα ως οικονομικό ζήτημα και η «επένδυση» σε αυτά στόχο έχει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της κάθε οικονομίας. Μάλιστα, για τα προσδοκώμενα από την αύξηση της γυναικείας απασχόλησης αποτελέσματα γίνονται και συγκεκριμένοι υπολογισμοί. Σύμφωνα με αυτούς, η αύξηση της μισθωτής εργασίας των γυναικών στο ίδιο επίπεδο με αυτή των ανδρών θα σηματοδοτούσε αύξηση του ΑΕΠ κατά 9% στις ΗΠΑ, κατά 13% στην Ευρωζώνη και κατά 16% στην Ιαπωνία. Στην κατεύθυνση αυτή και με το ίδιο σκεπτικό άλλωστε, η ΕΕ έχει θέσει ως στόχο στα πλαίσια της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» την αύξηση της απασχόλησης για τις γυναίκες και τους άντρες από 20 έως 64 ετών στο 75% μέχρι το 2020 από το 62,1% στο οποίο υπολογιζόταν το 2010.
Μέτρα και προτάσεις στον αντίποδα των σύγχρονων αναγκών
Οι «στρατηγικές ανάπτυξης», οι πολιτικές και τα προγράμματα για την αύξηση της απασχόλησης των γυναικών, που προτείνουν ΟΗΕ και ILO, καθόλου δεν ξεφεύγουν από το δρόμο της αξιοποίησης της γυναικείας εργατικής δύναμης ως πιο φθηνής και ευέλικτης. Τα όποια παραδείγματα συγκεκριμένων μέτρων αναφέρονται κινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Ανάμεσα σε αυτά επαναλαμβάνεται, για παράδειγμα, η ανάγκη προώθησης μιας «κουλτούρας ισότητας και μοιρασμένων ευθυνών» ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες, ίσης συμμετοχής στη φροντίδα των παιδιών και της οικογένειας. Το πόσο προσχηματική και τελικά αντιλαϊκή είναι η επίκληση της ίσης συμμετοχής των γονιών στην ανατροφή του παιδιού φαίνεται και από το εξής: Ενώ ως θετικό παράδειγμα πολιτικής αναφέρεται το μέτρο που έχουν υιοθετήσει ορισμένες χώρες, μετατρέποντας ένα μέρος της γονικής άδειας σε χρόνο που αναλογεί στον πατέρα και πρέπει να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά από αυτόν, δεν υπάρχει το ίδιο ενδιαφέρον για το γεγονός ότι ο γονιός, ανεξαρτήτως φύλου, κατά τη διάρκεια της άδειας αυτής αποζημιώνεται με ένα ποσοστό και όχι με το σύνολο του μισθού του.
Καμία αναφορά δε γίνεται επίσης στην ανάγκη για δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας, που θα έπρεπε να παρέχονται με την ευθύνη του κράτους, ενώ ο συνδυασμός των οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων θεωρείται υπόθεση του ζευγαριού και κυρίως της γυναίκας. Ακόμα και όταν γίνεται λόγος για την ανάγκη υπηρεσιών για τις εργαζόμενες μητέρες και τα παιδιά τους, τα παραδείγματα που επικαλούνται δεν αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις: Στο κείμενο αναφέρεται το πρόγραμμα που υλοποιήθηκε στο Μεξικό στα πλαίσια του οποίου δημιουργήθηκαν 10.000 «κέντρα ημερήσιας φροντίδας». Σε αυτά εντάχθηκαν 300.000 παιδιά φτωχών οικογενειών των οποίων οι μητέρες εργάζονταν ή αναζητούσαν εργασία. Το πρόγραμμα υλοποιήθηκε με την παροχή χρηματοδότησης σε ιδιώτες και ΜΚΟ προκειμένου να λειτουργήσουν αυτά τα «κέντρα», με τη συμμετοχή και των μητέρων στο κόστος λειτουργίας τους μέσα από την πληρωμή τροφείων. Ως σημαντικό αξιολογείται το γεγονός ότι το πρόγραμμα δημιούργησε περίπου 45.000 θέσεις εργασίας σε αυτές τις υπηρεσίες, στις οποίες εργάστηκαν κατά πλειοψηφία γυναίκες. Καμία πληροφορία δε δίνεται για τα εργασιακά δικαιώματα και τους μισθούς των γυναικών αυτών, όπως δε γίνεται λόγος για την ποιότητα των υπηρεσιών, την επάρκεια και την καταλληλότητα των υποδομών και του προσωπικού, το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της προσχολικής αγωγής.
Η ενίσχυση της απασχόλησης των γυναικών σε όλο τον κόσμο γίνεται με τον τρόπο που επιτάσσουν οι ανάγκες του κεφαλαίου: Οι γυναίκες εντάσσονται στη μισθωτή εργασία με τις μορφές απασχόλησης που εντείνουν την εκμετάλλευση και εξασφαλίζουν στο κεφάλαιο μεγαλύτερα κέρδη, ο συνδυασμός της μητρότητας με την εργασία παραμένει ατομική και οικογενειακή υπόθεση, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες εμπορευματοποιούνται, παραδίδονται στα χέρια ιδιωτικών επιχειρήσεων και γίνονται συνεχώς ακριβότερες για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

Ευτυχία ΧΑΪΝΤΟΥΤΗ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ Ο εφιαλτικός χειμώνας του 2013...


Στα 20 δισ. τα μέτρα που θα ληφθούν μέχρι το τέλος του χρόνου από τη συγκυβέρνηση

Eurokinissi
Ο χειμώνας του 2013 φαίνεται ότι θα είναι ο πιο δύσκολος απ' όλους τους χειμώνες, της μεταπολεμικής περιόδου. Εχουμε ήδη πάρει μια πρώτη γεύση - μα μια μόνο πρώτη γεύση - από τις διαλυτικές και διχαστικές διεργασίες που συντελούνται μέσα στην ελληνική κοινωνία, σαν το συνδυαστικό αποτέλεσμα της καπιταλιστικής κρίσης και των μέτρων ανάσχεσής της υπέρ των συμφερόντων της κυρίαρχης αστικής τάξης. Μέτρα ανάσχεσης της κρίσης, τα οποία στη χώρα μας εμφανίστηκαν με την μορφή των δύο μνημονίων, ενώ σε άλλες χώρες της ΕΕ, πήραν άλλες μορφές, αλλά με το ίδιο ουσιαστικά αποτέλεσμα. Την επιτάχυνση της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων.Για πρώτη φορά μετά τα μεταπολεμικά χρόνια, το 2012 εμφανίστηκαν στοιχεία λιμού. Παιδάκια που λιποθυμούσαν στις σχολικές αίθουσες από την πείνα, ραγδαία αύξηση του αριθμού των ανέργων, των άστεγων και ανθρώπων που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, και επιβιώνουν από τα συσσίτια της εκκλησίας και άλλων ευαγών ιδρυμάτων...Πυκνώνουν τα φαινόμενα ανθρώπων που αναζητούν τροφή στα σκουπίδια.
Ολα τα στοιχεία κατατείνουν στο συμπέρασμα, ότι τα φαινόμενα αυτά θα ενταθούν και θα πολλαπλασιαστούν τον ερχόμενο χειμώνα. Το κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο εμφανίζεται με τη μορφή της μαζικής εξάπλωσης της ένδειας, σε ένα περιβάλλον υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων και προκλητικής χλιδής και σπατάλης από μία χούφτα κεφαλαιοκράτες, έχει πάρει οξύτατα χαρακτηριστικά. Η ελληνική κοινωνία διχάζεται πλέον, ανάμεσα σε αυτούς που έχουν στα χέρια τους ένα αμύθητο πλούτο που δεν ξέρουν τι να τον κάνουν και στα εκατομμύρια των λαϊκών ανθρώπων, οι οποίοι δίνουν καθημερινά μάχη για ένα πιάτο φαΐ.
Τι λένε τα στοιχεία
Δυστυχώς τα ίδια τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία επιβεβαιώνουν το οξύ πρόβλημα που αντιμετωπίζουν εκατομμύρια πλέον συμπολίτες μας, ενώ είναι πρόδηλο, ότι η άσχημη αυτή περιπέτεια θα συνεχιστεί επί μακρό. Ας είμαστε προετοιμασμένοι επομένως, ότι δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής στις καλές ημέρες του παρελθόντος. Η δυναμική των πραγμάτων, δείχνει, ότι βάσει προδιαγεγραμμένου σχεδίου βαδίζουμε ολοταχώς σε μισθούς Βουλγαρίας, ενώ αύριο, δεν αποκλείεται ο πήχης να κατέβει ακόμα χαμηλότερα. Η ίδια η δυναμική των πραγμάτων δείχνει, ότι στα σπλάχνα της ελληνικής - και όχι μόνο - κοινωνίας, συσσωρεύονται οξύτατες αντιθέσεις, οι οποίες, κάποια στιγμή θα εκραγούν. Ας είμαστε επομένως προετοιμασμένοι για τις δυναμικές εξελίξεις που θα έλθουν από το μέλλον...
Αν λάβουμε ως βάση τον Μάρτη του 2010, οπότε και ανακοινώθηκαν τα πρώτα αντιλαϊκά μέτρα από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι 29 μήνες που ακολούθησαν, ήταν αρκετοί για να συσσωρεύσουν κοινωνικά ερείπια. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
  • Η επίσημη ανεργία εκτινάχθηκε στο 23% και στα 1.150.000 άτομα, με προοπτική στο τέλος του 2012 να κλείσει στο 25% και στο τέλος του 2013 στο 29%! ( ΙΝΕ-ΓΣΕΕ). Αν επιβεβαιωθούν αυτά τα στοιχεία στο τέλος του επόμενου έτους, οι άνεργοι θα φτάσουν το 1.500.000.
  • Οι λιανικές πωλήσεις από το τέλος του 2008, εμφανίζουν μείωση - 26,14% και ειδικά οι πωλήσεις τροφίμων - 14,53%. Τα στοιχεία αυτά είναι πρωτοφανή για ειρηνική περίοδο και παραπέμπουν ευθέως σε καταστάσεις πολεμικών συρράξεων.
  • Το ΑΕΠ από το τέλος του 2008, εμφανίζει μείωση - 17,3%, ενώ μόνο το 2012 αναμένουν υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας κατά - 7%.
  • Η βιομηχανική παραγωγή, σε σχέση με το έτος βάσης 2005, εμφανίζει μείωση - 26,1%.
Πρωτοφανούς αγριότητας αντιλαϊκή επίθεση
Και ενώ η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της, συγκυβέρνηση, ολιγαρχία και διεθνής παράγοντας, ζητούν νέο αίμα...
Η πολυσχιδής επίθεση που ξεδιπλώνεται, παίρνει διάφορες μορφές. Είναι κατ' αρχάς το πακέτο μέτρων 20 δισ. και όχι 11,5 δισ. όπως υποκριτικά υποστήριζε η συγκυβέρνηση. Στο μέτωπο των ιδιωτικοποιήσεων, έχουν κυριολεκτικά καταληφθεί από αμόκ, και ξεπουλάνε ό,τι κινείται και αναπνέει. Από τράπεζες, επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομους, ακίνητα κ.ά. Μέχρι και την εκποίηση βραχονησίδων, ανακοίνωσε ο ίδιος ο Α. Σαμαράς, σε συνέντευξή του σε ξένη εφημερίδα.
Πολύς λόγος έγινε όλο το καλοκαίρι για το πακέτο μέτρων της διετίας 2013 - 2014, το οποίο προβλέπεται από το 2ο μνημόνιο και υπήρξε αντικείμενο ενδελεχούς συνεργασίας της συγκυβέρνησης με την τρόικα.
Στο σημείο αυτό αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι η συγκυβέρνηση έκανε φιλότιμες προσπάθειες να προσδιορίσει τα μέτρα στα 11,5 δισ. Στην πραγματικότητα βέβαια τα νέα φονικά μέτρα αναμένεται να αγγίξουν τα 20 δισ. ευρώ. Γιατί στο πακέτο των μέτρων των 13,5 δισ. τελικά, θα πρέπει να προσθέσουμε 3 δισ. συμπληρωματικά μέτρα προκειμένου να καλύψουν, όπως λένε, τη μαύρη τρύπα των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού του 2012, ενώ άλλα 3 δισ. αναμένουν από τη «φορολογική μεταρρύθμιση». Συνολικά δηλαδή και οι τρεις παρεμβάσεις κοστολογούνται στα 19,5 δισ. ευρώ με αυξητική τάση...
Αυτό καθεαυτό το πακέτο μέτρων της επόμενης διετίας, αναμένεται να ανέλθει στα 13,5 δισ. Γιατί, οι...σοφοί της συγκυβέρνησης και της τρόικας, σκέφθηκαν, ότι η υλοποίηση των 11,5 δισ. μέτρων, θα οδηγήσει σε νέες μειώσεις μισθών, άρα και ασφαλιστικών εισφορών προς τα Ταμεία, και σε περαιτέρω επιβράδυνση της ζήτησης και άρα, σε μεγαλύτερη υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας. Αλλά μικρότερο ΑΕΠ σημαίνει λιγότεροι φόροι, και μεγαλύτερο σχετικό μέγεθος χρέους, προς ΑΕΠ. Επομένως, λένε, αν τα μέτρα των 11,5 δισ. οδηγήσουν σε μεγαλύτερη συρρίκνωση την οικονομία, βάλε άλλα 2 δισ. για καβάτζα, ώστε να έλθουμε στα ίσια μας... Τόσο απλά.
Η ουσία είναι, ότι με τα μέτρα επιδιώκουν ένα νέο αποφασιστικό χτύπημα σε μισθούς, συντάξεις και θέλουν να ξεμπερδεύουν μια και καλή με κάθε τι που θυμίζει κοινωνικές παροχές, αν είναι δυνατό να εξαφανίσουν και τα ίχνη τους...
Σκιαγραφούν δηλαδή την άγρια και αδυσώπητη καπιταλιστική κοινωνία του αύριο, όπου οι μισθοί θα κυμαίνονται ανάμεσα στα 300 και 600 ευρώ, οι συντάξεις στα 300 - 400 ευρώ, ενώ δώρα, επιδόματα, εφάπαξ, 13ος - 14ος μισθός, διακοπές, θα αποτελούν πλέον μουσειακό είδος και μια ανάμνηση που θα διηγούνται οι παλαιότεροι στις νεότερες γενιές.
Με όσα έχουν διαρρεύσει ως σήμερα, τα κυβερνητικά επιτελεία, και εν συντομία, αναφέρουμε:
Στο πεδίο των μισθών, προχωρούν:
  • Σε κατάργηση αυτών που είχαν απομείνει από τον 13ο και 14ο μισθό των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Στην εφαρμογή ενιαίου μισθολογίου στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, κάτι, που όπως αναμένεται, θα οδηγήσει σε μείωση ως και 40% του μέσου μισθού.
  • Στη μείωση κατά 12% των ειδικών μισθολογίων, με αναδρομική μάλιστα ισχύ από 1/1/2012. Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε, ότι τα ειδικά μισθολόγια καταρτίστηκαν, με κριτήριο τις συμμαχίες που επεδίωκε να συνάψει η αστική τάξη με ορισμένες κοινωνικές κατηγορίες ( καθηγητές ΑΕΙ, δικαστικούς, ανώτερο κλήρο, κατασταλτικό μηχανισμό - αστυνομία, στρατός κλπ.).
  • Στη μείωση του εφάπαξ, κατά 22,7% για τους δημόσιους υπαλλήλους σε πρώτη φάση, ως και 40% για άλλες κατηγορίες εργαζομένων.
  • Το όλο σκηνικό συμπληρώνεται με τις απολύσεις 150.000 εργαζομένων στο Δημόσιο, ως και το 2015, με όποια μορφή και αν την εμφανίσουν ( εργασιακή εφεδρεία, προσυνταξιοδοτικό καθεστώς κλπ.).
Συντάξεις
Η νέα κατεδάφιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, προβλέπεται να γίνει με περικοπές στις συντάξεις από τα 700 ή τα 800 ευρώ, οι οποίες θα ξεκινάνε από 2% και θα φτάνουν ως και το 15%. Αρχικά μιλούσαν για περικοπές συντάξεων από τα 1.400 ευρώ, αλλά στη συνέχεια έκαναν μεγάλη βουτιά... Προσανατολίζονται επίσης στην επιβολή ανώτατου πλαφόν στις αποδοχές από συντάξεις (λόγος γίνεται για τα 2.400 ευρώ) και στα πλαίσια αυτά σε μεγάλες περικοπές στη δεύτερη και τρίτη σύνταξη, για όσους τις παίρνουν, στην κατάργηση της 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης, σε συνδυασμό με την επιβολή περικοπών στις υπόλοιπες 12 επικουρικές συντάξεις από τα 500 ευρώ και άνω. Δεδομένη θα πρέπει να θεωρείται και η αύξηση των κατώτατων ορίων κατοχύρωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος, από τα 15 σήμερα στα 21 χρόνια ( από τα 4.500 ένσημα στα 6.000). Η μείωση κατά 30 ευρώ της προνοιακής σύνταξης που χορηγεί ο ΟΓΑ, από τα 360 στα 330 ευρώ. Η χορήγηση ΕΚΑΣ σε συνταξιούχους που έχουν συμπληρώσει τα 65 χρόνια ηλικίας, από τα 60 που ισχύει σήμερα. Παράλληλα, αρκετοί θα είναι αυτοί που θα χάσουν το ΕΚΑΣ, επειδή η χορήγησή του θα συνδεθεί με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια.
Κοινωνικά επιδόματα
Μεγάλη σφαγή αναμένεται στη χορήγηση κάθε είδους επιδομάτων, τα οποία επίσης συνδέονται με εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Λόγος γίνεται για το επίδομα πολυτέκνων, την ισόβια σύνταξη στις πολύτεκνες μητέρες, τα επιδόματα αναπηρίας, ανεργίας κλπ.
«Φορολογική μεταρρύθμιση»
Η «φορολογική μεταρρύθμιση» θα σηματοδοτήσει την κατάργηση των φορολογικών απαλλαγών για την πολύ μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, καθώς αυτές θα συνεχίσουν να ισχύουν κουτσουρεμένες για πολύ χαμηλά εισοδήματα (ακούγεται από 10.000 ευρώ και κάτω). Παράλληλα εδραιώνεται η εξοντωτική κλίμακα φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων, με αφορολόγητο στα 5.000 ευρώ, ενώ για ξεκάρφωμα πρόκειται να ανακοινώσουν ορισμένα μέτρα για την μεταβίβαση ακινήτων (μείωση του συντελεστή από το 9 -11% που βρίσκεται σήμερα). Δεν αποκλείεται να ανακοινώσουν και τη νέα μείωση του συντελεστή φορολογίας κερδών των επιχειρήσεων στο 15%.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε:
  • Το χαράτσι στα ακίνητα, το οποίο θα έλθει και πάλι με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, αλλά και το ΦΑΠ του 2009 και 2010, από τα οποία προσδοκούν να εισπράξουν 2,7 δισ. ευρώ.
  • Την εξίσωση από 15 Οκτώβρη της φορολογίας του πετρελαίου θέρμανσης με αυτή του πετρελαίου κίνησης, γεγονός που θα εκτινάξει την τιμή του πετρελαίου κοντά στο 1,5 ευρώ το λίτρο.

Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Σάββατο 25 Αυγούστου 2012

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ Η «Χρυσή Αυγή» είναι δολοφονικό όπλο του συστήματος κατά του λαού


Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του Κόμματος, με αφορμή τα όσα έγιναν προχτές στην Κόρινθο, αλλά και το προηγούμενο διάστημα σε άλλες πόλεις της χώρας, όπου φασιστοειδή επιτίθενται σε μετανάστες
Ανακοίνωση εξέδωσε το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με αφορμή τα γεγονότα στην Κόρινθο και σε άλλες πόλεις της χώρας, όπου φασιστοειδή επιτίθενται σε μετανάστες.
Ολόκληρη η ανακοίνωση που φέρει τον τίτλο «Η "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ" χιτλερικό τάγμα εφόδου - Υποκρίνεται τον προστάτη του λαού, ενώ είναι δολοφονικό όπλο του συστήματος κατά του λαού», έχει ως εξής:
«Τα χτεσινά γεγονότα στην Κόρινθο και άλλα που προηγήθηκαν σε διάφορες πόλεις, όπου οι τραμπούκοι της "Χρυσής Αυγής" με στρατιωτική εξάρτυση επιδόθηκαν σε άγριες επιθέσεις και ξυλοδαρμούς μεταναστών, δίχως κανείς να συλληφθεί, επιβεβαιώνουν ότι η "Χρυσή Αυγή" αποτελεί τον πιο λυσσασμένο μηχανισμό του συστήματος, ο οποίος προετοιμάζεται συστηματικά, έχοντας τελικό στόχο το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος.
Με προμετωπίδα το κυνήγι των μεταναστών, η ηγεσία της "Χρυσής Αυγής" κρύβει επιμελώς τους πραγματικούς στόχους της και εμφανίζεται ως φιλολαϊκή οργάνωση, που μάλιστα αναλαμβάνει αυτόκλητα τη δήθεν υπεράσπιση των φτωχών και αδυνάτων. Αξιοποιεί με αυτόν τον τρόπο τη δίκαιη αγανάκτηση πολλών εργαζομένων και εξαθλιωμένων, θυμάτων της αστικής πολιτικής και του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, για να τους εγκλωβίσει στην πιο αντιδραστική κατεύθυνση υπηρέτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Η κυβερνητική πολιτική ενισχύει τέτοιες δραστηριότητες σαν της "Χρυσής Αυγής".
Το μεταναστευτικό είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που οι αιτίες του βρίσκονται στο ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, στους άδικους πολέμους των ιμπεριαλιστών συμμάχων της "Χρυσής Αυγής", στην πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων απέναντι στους μετανάστες. Τα δουλεμπορικά κυκλώματα, καθώς και οι μαφίες διαφόρων εθνικοτήτων δρουν ανενόχλητα σε συνεργασία με τον ελληνικό υπόκοσμο, υπό τα όμματα της αστυνομίας και σε καμιά περίπτωση δεν ταυτίζονται με τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών που είναι θύματα.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τους αλαλαγμούς τραμπούκων, τους ξυλοδαρμούς και τις διώξεις πεινασμένων ανθρώπων, τους οποίους εξάλλου πολλοί εργοδότες και άλλοι χρειάζονται για να αυγαταίνουν τα κέρδη τους. Η φτώχεια, η εκμετάλλευση και η ανεργία είναι οι συνδετικοί κρίκοι ανάμεσα στους Ελληνες και στους αλλοδαπούς εργάτες και στον κοινό εχθρό τους, την κεφαλαιοκρατία. Γι' αυτό και ο αγώνας πρέπει να είναι κοινός ενάντια στην ΕΕ, στο ντόπιο κεφάλαιο και στις καπιταλιστικές κυβερνήσεις γενικότερα. Η πολιτική της "Χρυσής Αυγής" στηρίζει τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες, γι' αυτό και παρά τις φιλολαϊκές κορόνες της κόπτεται υπέρ της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Μόνο καλά λόγια θα βρει καθένας στα κείμενά της γι' αυτούς που φοροαπαλλάσσονται, απολαμβάνουν προνόμια, συγκροτούν απεργοσπαστικούς μηχανισμούς, διαμορφώνουν συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους, αυξάνοντας διαρκώς τα κέρδη τους. Υπερασπίζεται όλες τις βασικές πολιτικές επιλογές της αστικής τάξης.
Η δράση της "Χρυσής Αυγής" διαπλέκεται με μηχανισμούς στα Σώματα Ασφαλείας και στο Στρατό, εκφράζεται και με προβοκάτσιες κουκουλοφόρων, όπως στην επίθεση κατά της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, όπου κουκουλοφόροι, αστυνομικοί και "γνωστοί άγνωστοι", στους οποίους βρίσκονταν και στοιχεία του υποκόσμου, έδρασαν δολοφονικά με ρόπαλα, βόμβες μολότοφ, πέτρες, ακόμα και με χημικά εναντίον των συγκεντρωμένων.
Ο λαός πρέπει να τους απομονώσει. Να μην ξεγελαστεί από θεατρινισμούς τύπου διανομής τροφίμων και ψευτοαγαθοεργίες. Είναι το κόλπο για να συγκινηθούν τα πολιτικά πιο ανώριμα τμήματα του λαού και της νεολαίας.
Οσο η καπιταλιστική οικονομική κρίση οξύνεται και η χρεοκοπία του λαού διαγράφεται ακατάσχετη, τόσο πιο μπροστά τους θα βρίσκουν οι εργαζόμενοι το οπλισμένο χέρι της "Χρυσής Αυγής". Τη δράση δολοφονικών οργανώσεων, μαζί και της κρατικής καταστολής, μπορεί και πρέπει να την αντιμετωπίσει και να τη βάλει στο περιθώριο μόνο ο οργανωμένος λαός που παλεύει για τη δική του εξουσία».

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ»
Παίζουν βρώμικα παιχνίδια που σπρώχνουν στη ρατσιστική βία

Eurokinissi
Η κυβέρνηση με την πολιτική και την προπαγάνδα της δημιουργεί το υπόβαθρο για κρούσματα ρατσιστικής βίας τα οποία στη συνέχεια... δηλώνει ότι θα πατάξει, όπως είπε χτες στη Βουλή ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας. Η δήλωση έγινε στο πλαίσιο συζήτησης για την τραμπούκικη επίθεση μελών της «Χρυσής Αυγής» σε βάρος μεταναστών στην Κόρινθο.
Σε μία καθ' όλα υποκριτική παρέμβαση ο υπουργός Δημόσιας Τάξης καταδίκασε τους τραμπουκισμούς των μελών της «Χρυσής Αυγής» στην Κόρινθο, σημειώνοντας: «Λέω προς πάσα κατεύθυνση με την ευκαιρία αυτή ότι τάγματα εφόδου στη χώρα αυτή, καπηλευόμενα τα εθνικά σύμβολα, δεν πρόκειται να γίνουν ανεκτά. Θα συντριβούν». Θυμίζουμε όμως ότι ο ίδιος μία μέρα νωρίτερα είχε δηλώσει πως «η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτου κινδύνου» εξαιτίας των μεταναστών, θέση που σαφώς πυροδοτεί τη ρατσιστική βία. Επιπλέον, και ο ίδιος αλλά και ο πρωθυπουργός έχουν κάνει λόγο για «ανακατάληψη της πόλης» και μάλιστα ήταν το σύνθημα που έριξαν με αφορμή την έναρξη της απάνθρωπης κατασταλτικής επιχείρησης «Ξένιος Ζευς» κατά μεταναστών.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της «Χρυσής Αυγής», Ηλίας Κασιδιάρης, προανήγγειλε την επέκταση των τραμπούκικων επιθέσεων, δηλώνοντας πως «κανένας νόμος του ελληνικού κράτους δεν αναφέρει ότι μπορούμε να μετατρέπουμε τα στρατόπεδα του Ελληνικού Στρατού σε κέντρα τουρισμού για λαθρομετανάστες. Αυτοί είναι οι παράνομοι και όποτε παρανομούν θα βρίσκουν τη "Χρυσή Αυγή" απέναντί τους και όχι με δέκα άτομα όπως ήταν στην Κόρινθο, αλλά με εκατοντάδες μέλη μας». Την ίδια στιγμή, σε ένα ακόμη παραλήρημα ρατσιστικού μίσους, ζήτησε την απαγόρευση των συγκεντρώσεων αλλοδαπών γιατί «ο συνταγματικός νομοθέτης δεν προβλέπει σε καμία περίπτωση τις συγκεντρώσεις αλλοδαπών και δη λαθρομεταναστών».
Αποκαλυπτικός σχετικά με το ότι τόσο οι πολιτικές καταστολής εναντίον των μεταναστών, όσο και η υπόθαλψη της ρατσιστικής βίας στοχεύουν τελικά στο τσάκισμα του λαϊκού κινήματος ήταν ο βουλευτής της ΝΔ Αδωνις Γεωργιάδης. Παρεμβαίνοντας στη Βουλή, εξήρε το έργο της Αστυνομίας παρουσιάζοντας ως... πλευρές του ίδιου νομίσματος τις επιχειρήσεις - σκούπα εναντίον των μεταναστών και τις προσπάθειες καταστολής απεργιακών κινητοποιήσεων, όπως για παράδειγμα στην «Ελληνική Χαλυβουργία». Ενδεικτική ήταν η φράση του σύμφωνα με την οποία αποτελούν «εντυπωσιακά πράγματα» και επιτεύγματα της κυβέρνησης «η επέμβαση στη Χαλυβουργία και ο τρόπος που έγινε αναίμακτα και ήσυχα και πήρε μπρος το εργοστάσιο και σώθηκαν οι δουλειές των ανθρώπων και η επιχείρηση του "Ξενίου Διός" η οποία συνεχίζεται». Με το ίδιο σκεπτικό σχολίασε και τα γεγονότα στην Κόρινθο αναρωτώμενος αν «θα εφαρμόζονται επιτέλους κάποτε οι νόμοι στην Ελλάδα».
Συνεχίζεται το ρατσιστικό παραλήρημα
Συνεχείς συγκεντρώσεις έξω από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών στην Κόρινθο οργανώνουν φασιστοειδή. Απαράδεκτη είναι και η στάση του δημάρχου Αλέξανδρου Πνευματικού, ο οποίος κάνει λόγο για αποδράσεις και πυροβολισμούς, προκειμένου να οξύνει τα πνεύματα αν και τίποτα από αυτά δεν επιβεβαιώνεται. Πιστή σε αυτό το έργο και η «Χρυσή Αυγή», που από την πρώτη στιγμή έκανε την εμφάνισή της με πλήρη εξάρτυση, που έχουν οι αστυνομικοί, με τον βουλευτή Στάθη Μπούκουρα σε πρώτο ρόλο έξω από το στρατόπεδο. Προχτές, πάντως, σημειώθηκαν επεισόδια στα οποία πρωτοστάτησαν μέλη της «Χρυσής Αυγής». Υπενθυμίζουμε πως το μεσημέρι, φασιστοειδή με αστυνομική - στρατιωτική περιβολή, ρόπαλα, κράνη, πτυσσόμενα κλομπ και κουκούλες έφτασαν έξω από το πρώην στρατόπεδο συντάγματος πεζικού και προκάλεσαν επεισόδια με αστυνομικούς που φρουρούσαν το χώρο.
Στο μεταξύ, ξεπέρασαν τους 2.000 οι μετανάστες που έχουν συλληφθεί στην επιχείρηση - σκούπα με την ονομασία «Ξένιος Ζευς». Ο αριθμός των συλλήψεων αφορά μόνο στην Αθήνα και προκύπτει από την αρχή του μέτρου στις 2 Αυγούστου. Σημειώνεται πως η «επιχείρηση» εξελίσσεται το ίδιο χρονικό διάστημα στον Εβρο και από προχτές το πρωί και στην Κόρινθο. Οπως ανακοινώθηκε, προχτές προσήχθησαν από την ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας 545 μετανάστες και συνελήφθησαν 27. Συνολικά έχουν προσαχθεί 11.295 μετανάστες από τους οποίους συνελήφθησαν οι 2.003. Παράλληλα έχουν γίνει 155 έφοδοι σε σπίτια του κέντρου της πόλης.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ Απολύσεις με... «συνταξιοδοτική ωρίμανση»


«Αξιολόγηση» - καρμανιόλα και μαζικές απομακρύνσεις για τουλάχιστον 150.000 εργαζόμενους. Διάλυση δομών, μισθών, «μαχαίρι» και σε όλα τα ειδικά μισθολόγια
Το τσουνάμι των απολύσεων θα υποβαθμίσει κι άλλο τις υπηρεσίες που προσφέρει το Δημόσιο και θα βαθύνει την ιδιωτικοποίησή τους
Μοντέλο δημόσιας διοίκησης, τέτοιο που να ανταποκρίνεται στη βίαιη διαδικασία της λεγόμενης «δημοσιονομικής προσαρμογής» και να υπηρετεί πιο αποτελεσματικά τα μονοπώλια, προωθεί η συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ), παίρνοντας τη σκυτάλη από τους προκατόχους της.
Απόλυτα δεδομένος είναι ο στόχος τους για μαζικές «απομακρύνσεις» 150.000 εργαζομένων στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, μέσα στην ερχόμενη διετία, ταυτόχρονα με τα μαζικά λουκέτα, τις συγχωνεύσεις φορέων και υπηρεσιών, την κατάργηση οργανικών θέσεων.
Για το θεαθήναι και μόνο η λεγόμενη «εργασιακή εφεδρεία», για την οποία η ΔΗΜΑΡ εμφανιζόταν να «διαφωνεί» στα λόγια, φαίνεται να εξαλείφεται από το κυβερνητικό λεξιλόγιο και αντικαθίσταται από τον όρο «συνταξιοδοτική ωρίμανση» (!), για όσους βρίσκονται κοντά στο χρόνο συνταξιοδότησης.
Ο επιχειρούμενος προπαγανδιστικός ελιγμός δεν αλλάζει ούτε κατά κεραία την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής και στο συγκεκριμένο τομέα. Πολύ περισσότερο, δεν αλλάζουν στο ελάχιστο οι συνέπειες που θα έχει για τους εργαζόμενους και το λαό η παραπέρα αποψίλωση του Δημοσίου από προσωπικό, κύρια στους τομείς που συνδέονται με τις κοινωνικές υπηρεσίες.
Αυτό προκύπτει και από τη «συμφωνία» των υπουργών Οικονομικών, Γ. Στουρνάρα, και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Α. Μανιτάκη (υποδείχτηκε από τη ΔΗΜΑΡ). Το γεγονός ότι αλλάζουν οι λέξεις και όχι η ουσία του μέτρου της «εφεδρείας» επιβεβαίωσαν οι δυο τους, δηλώνοντας μετά τη χτεσινή τους συνάντηση: «Ας μη μείνουμε στις λέξεις που μας χωρίζουν, αλλά στις διαδικασίες που μας ενώνουν».
Στο διά ταύτα, ανακοίνωσαν την απόφαση της συγκυβέρνησης να προχωρήσει στην «αναγκαία και επιβαλλόμενη μείωση του προσωπικού και το συνακόλουθο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, μέσω της μείωσης της μισθολογικής δαπάνης και των λειτουργικών δαπανών». Επίσης, ότι θα προχωρήσουν σε «αξιολόγηση δομών και προσωπικού, σε εξορθολογισμό φορέων του Δημοσίου για να αξιοποιήσουμε τους άξιους υπαλλήλους».
Εκπαραθύρωση με «αξιολόγηση»
Είναι ολοφάνερο το γεγονός ότι η «νέου τύπου» εργασιακή εφεδρεία, η «συνταξιοδοτική ωρίμανση», ή όπως αλλιώς θα τη βαφτίσουν στο τέλος, αποτελεί τμήμα των σαρωτικών αναδιαρθρώσεων στον κρατικό μηχανισμό και τη δημόσια διοίκηση, συνδέεται με τη γενικότερη εγκληματική πολιτική του κεφαλαίου για τη διάλυση δομών και μείωση κρατικών δαπανών (Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια κ.λπ.) που έχουν να κάνουν με τις λαϊκές ανάγκες.
Με αυτό το μοντέλο συνδέεται και υπηρετεί η προωθούμενη από τη συγκυβέρνηση «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων. Με δεδομένο ότι στόχος της είναι ο εντοπισμός συγκεκριμένου αριθμού υπαλλήλων για απόλυση, είναι αυτονόητο ότι τα κριτήριά της θα είναι προσαρμοσμένα σ' αυτό το στόχο.
Για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο που θα ενταχτούν στο νέο καθεστώς, προβλέπεται η καταβολή του 60% του βασικού μισθού και για διάστημα το πολύ μέχρι 3 χρόνια, μετά το οποίο αυτοδίκαια θα «απομακρύνονται» από την υπηρεσία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι δυο υπουργοί συναποφάσισαν να κλιμακώσουν με συνδυασμό δραστικότερων παρεμβάσεων και συγκεκριμένα:
  • Αυστηρή «αξιολόγηση» του συνόλου των 700.000 εργαζομένων στο στενό δημόσιο τομέα, καταρχήν για όσους προσλήφθηκαν εκτός ΑΣΕΠ και στη συνέχεια για τους υπόλοιπους.
  • «Απομάκρυνση», σε χρονικό διάστημα από 1 μέχρι και 3 χρόνια, όλων όσοι αξιολογηθούν αρνητικά.
  • Δραστική συρρίκνωση των δομών σε όλα τα υπουργεία, στους φορείς και τους οργανισμούς, ώστε οι οργανικές θέσεις να μειωθούν παραπέρα τουλάχιστον σε ποσοστό 30%!
  • «Απομάκρυνση» χιλιάδων υπαλλήλων με ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα για όσους έχουν θεμελιώσει ασφαλιστικά δικαιώματα μέχρι 31-12-2010, ώστε να υποχρεωθούν να αποχωρήσουν για συνταξιοδότηση νωρίτερα.
Σύμφωνα με υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος, η μείωση των υπαλλήλων μπορεί να ξεπεράσει τους 150.000 μέχρι το τέλος του 2015! Η διαδικασία της «αξιολόγησης» - καρμανιόλα αναμένεται να ξεκινήσει άμεσα, το αργότερο μέχρι τις αρχές του 2013 και προβλέπονται γραπτά τεστ, ανάλογα με το επίπεδο σπουδών.
Νέο ψαλίδισμα μισθών
Πέρα από τη συρρίκνωση των συνολικών κονδυλίων για τις δαπάνες μισθοδοσίας στο Δημόσιο, που θα προέλθει από την απομάκρυνση 150.000 εργαζομένων, η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται να προχωρήσει και σε παραπέρα περικοπές μισθών.
Συγκεκριμένα:
  • Εξετάζεται η πλήρης κατάργηση των υπολειμμάτων από το λεγόμενο 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο τομέα, όπως και για τους σημερινούς και αυριανούς συνταξιούχους.
  • Προχωρούν, ενδεχομένως και με αναδρομική εφαρμογή, σε παραπέρα περικοπές πάνω από 12% στα ειδικά μισθολόγια που ισχύουν για περίπου 250.000 εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, όπως ένστολοι, γιατροί ΕΣΥ, πανεπιστημιακοί, δικαστές κ.ά. Κυβερνητικές πηγές «διέρρεαν» χτες ότι «μόνο με ισοδύναμα μέτρα από τα αρμόδια υπουργεία θα διασωθούν εφέτος τα ειδικά μισθολόγια των μάχιμων ένστολων».
  • Μειώσεις μέχρι 35% στις αποδοχές των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ.
πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ


Αντιλαϊκό σφαγείο για τη διαχείριση της χρεοκοπίας
Νέες τρανταχτές περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, διάλυση και κατάργηση κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, καρατόμηση δαπανών για Υγεία
Οι συνταξιούχοι θα είναι πάλι από τα μεγαλύτερα θύματα της «δημοσιονομικής προσαρμογής» για λογαριασμό των μονοπωλίων
Με αντιλαϊκό ορόσημο τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης (Γιούρογκρουπ), που είναι προγραμματισμένη για τις 14 Σεπτέμβρη, η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ περνά στην τελική ευθεία για την εξειδίκευση των νέων μόνιμων αντιλαϊκών μέτρων, ύψους άνω των 11,5 δισ. ευρώ, που σκοπεύουν να κλιμακώσουν από το επόμενο διάστημα.Το σύνολο των προτάσεων που κατά καιρούς έχουν υποβάλει οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, μαζί με τις προτάσεις των υπουργείων και άλλων, όπως αυτές που περιέχονται σε «μελέτη» που έχουν αναθέσει στο ΚΕΠΕ, παραμένουν στο αντιλαϊκό τραπέζι.
Αυτά τα μέτρα βρέθηκαν στην ατζέντα και της χτεσινής κυβερνητικής σύσκεψης με τη συμμετοχή του οικονομικού επιτελείου και του υπουργείου Εργασίας, το οποίο έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει νέα αντεργατικά πακέτα για ποσά ύψους 5 δισ. ευρώ. Οπως προκύπτει από χτεσινές δηλώσεις υψηλόβαθμου κυβερνητικού στελέχους, η γκάμα των εξεταζόμενων μέτρων από τα οποία θα διαλέξουν το μείγμα της αντιλαϊκής κλιμάκωσης έχει φτάσει στα 20 - 25 δισ. ευρώ (!) και μοναδικό προς διευθέτηση «ζήτημα» είναι να καταλήξουν στο «πακέτο εκείνο που θα γίνει αποδεκτό μέσα και έξω από τη χώρα»...
Σφαγείο ετοιμάζουν σε προνοιακά και κοινωνικά επιδόματα, μισθούς και συντάξεις, «δαπάνες» του κρατικού προϋπολογισμού που αφορούν στην Υγεία (νοσήλια, φάρμακα), στην Παιδεία κ.ά., μαζικά λουκέτα και σαρωτικές αναδιαρθρώσεις στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Στα μέτρα που φαίνεται να έχουν οριστικά «κλειδώσει» συμπεριλαμβάνονται και τα παρακάτω:
  • Συντάξεις: Προχωρούν σε παραπέρα καρατόμηση στα ποσά πάνω από 800 ευρώ με κλιμάκωση από 2% μέχρι 15%, που θα εφαρμόζουν από το πρώτο ευρώ. Το βασικό σχέδιο προβλέπει νέες μειώσεις:
-- 800 - 1.000 ευρώ: 2%
-- 1.000 - 1.400 ευρώ: 5%
-- 1.400 - 2.000 ευρώ: 10%
-- Πάνω από 2.000 ευρώ: 15%
  • ΕΚΑΣ: Κατάργηση της παροχής για χαμηλοσυνταξιούχους κάτω από 65 χρόνων.
  • Επικουρικές συντάξεις: Κατάργηση της 13ης και 14ης επικουρικής σύνταξης για όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, μαζί και παραπέρα περικοπές από 20% μέχρι και 50% ανάλογα με τις «δυνατότητες» που εμφανίζει το κάθε ασφαλιστικό ταμείο.
  • Κοινωνικά επιδόματα: Επιβολή νέων, πολύ χαμηλότερων εισοδηματικών κριτηρίων έτσι ώστε να αποκόψουν από κάθε επίδομα δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά. Το πλαφόν που αφορά στο ετήσιο οικογενειακό εισόδημα συρρικνώνεται στα 30.000 ευρώ (από 45.000 ευρώ σήμερα). Ταυτόχρονα εξετάζουν την επιβολή και περιουσιακών κριτηρίων. Προκρίνεται και η «λύση» χορήγησης ενός και μοναδικού επιδόματος και μόνο για το φτωχότερο κομμάτι του πληθυσμού. Στο αντιλαϊκό στόχαστρο μπαίνουν επιδόματα όπως για ΑμΕΑ, πολυτεκνικά, προνοιακά, φοιτητικά κ.ά.
  • Εξετάζεται η πλήρης κατάργηση των υπολειμμάτων από τον λεγόμενο 13ο και 14ο μισθό στο δημόσιο τομέα (σήμερα 1.000 ευρώ το χρόνο).
  • Καρατόμηση και με αναδρομική ισχύ στο εφάπαξ που παίρνουν οι συνταξιούχοι. Επίσης την επιστροφή μέρους από το εφάπαξ που πήραν κατηγορίες συνταξιούχων (όπως τραπεζοϋπαλλήλων) που με κατοπινές ρυθμίσεις εντάχθηκαν στο ΙΚΑ. Για την εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου προβλέπουν την επιβολή μηνιάτικης «εισφοράς» στις κύριες συντάξεις.
  • Νέο καθεστώς και νομοθετικές ρυθμίσεις για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της λεγόμενης «εργασιακής εφεδρείας» στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα. Προκρίνεται η καταβολή του 65% του προβλεπόμενου μισθού, το πολύ για μια 3ετία, και για τη συνέχεια η αυτοδίκαιη «απομάκρυνση» δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.
  • Μείωση της βασικής σύνταξης του ΟΓΑ στα 330 ευρώ το μήνα (από 360 ευρώ σήμερα).
  • Παραπέρα περικοπές στα μισθολόγια των πρώην ΔΕΚΟ.
  • Νέο σφαγείο στήνουν για τις «δαπάνες» που αφορούν στην Υγεία του λαού, όπως για το φάρμακο, επίσης με συγχωνεύσεις νοσοκομειακών μονάδων, ειδικά αυτών που χαρακτηρίζονται από «χαμηλή πληρότητα» κ.ά.
  • Πρόσθετες «εξοικονομήσεις» από την Παιδεία (κρατική επιχορήγηση, συγχωνεύσεις Ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κ.ά.).
  • Περικοπές στα εξοπλιστικά προγράμματα του υπουργείου Αμυνας κ.ά.

Ανακάλυψε το... «κοινωνικό κράτος»
Τις μύχιες επιθυμίες της αστικής τάξης της χώρας και του διεθνούς παράγοντα να ξεμπερδεύουν μία και καλή με κάθε έννοια και συμβολισμό που παραπέμπει στις κοινωνικές κατακτήσεις των εργαζομένων του προηγούμενου αιώνα εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών, ο οποίος προαναγγέλλει τον ολοκληρωτικό και πλήρη ενταφιασμό των κοινωνικών δαπανών. Ο Γ. Στουρνάρας σε δηλώσεις που έκανε σε κυριακάτικη εφημερίδα, με τον πλέον προκλητικό τρόπο υποστήριξε ότι «έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην Ευρωζώνη, δεν μπορούμε να το συντηρούμε άλλο με δανεικά».
Πρόκειται για δήλωση με πολλαπλές ερμηνείες και αποδέκτες. Καταρχάς, ο υπουργός Οικονομικών παραποιεί βάναυσα την αλήθεια όταν δηλώνει ότι «έχουμε το ακριβότερο κοινωνικό κράτος στην Ευρωζώνη». Αυτό είναι πέρα για πέρα ψευδές, δεδομένου ότι για ιστορικούς και πολιτικούς λόγους υψηλές κοινωνικές παροχές είχαν τα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης (Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστρία, Μ. Βρετανία) και οι σκανδιναβικές χώρες.
Φυσικά, το επίπεδο κοινωνικών παροχών της Ελλάδας δεν μπορεί να συγκριθεί - τουλάχιστον στα σοβαρά - ούτε με αυτά της Ιταλίας και της Γαλλίας. Σε κάθε περίπτωση, «ατάκες» όπως αυτή του υπουργού αποτελούν τον πυρήνα της επιχειρηματολογίας με την οποία η κυβέρνηση προσπαθεί να νομιμοποιήσει στις λαϊκές συνειδήσεις το ξερίζωμα και των τελευταίων κατακτήσεων που απέσπασε η εργατική τάξη και ο λαός με ανείπωτες θυσίες και αίμα όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.
Η αυθαιρεσία του υπουργού Οικονομικών απογειώνεται και από το γεγονός ότι είναι ευρέως γνωστό πως το «συγκριτικό πλεονέκτημα» του ελληνικού καπιταλισμού, όλο τον 20ό αιώνα, ως και τις μέρες μας, ήταν και παραμένει το χαμηλό επίπεδο των μισθών, των συντάξεων και των κοινωνικών παροχών. Τομείς οι οποίοι από το Μάρτη του 2010 έχουν υποστεί κυριολεκτικά καθίζηση και σήμερα επιδιώκουν να ξεμπερδεύουν και με τα θεμέλια...
Από τη στιγμή, επομένως, που ο υπουργός Οικονομικών διαστρέφει τόσο βάναυσα την πραγματικότητα περί «κοινωνικού κράτους», η δήλωσή του θα πρέπει να διαβαστεί διαφορετικά. Οτι, δηλαδή, η άρχουσα τάξη της χώρας σε αγαστή συνεργασία με το διεθνή παράγοντα, στις σημερινές συνθήκες οξύτατης οικονομικής κρίσης και έντασης του ανταγωνισμού με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης, αλλά και τις αναδυόμενες δυνάμεις των Κίνας, Ινδίας, Ρωσίας, Βραζιλίας κ.λπ., δεν ανέχεται πλέον την παραμικρή κοινωνική κατάκτηση, προϊόν των σκληρών ταξικών αγώνων της εργατικής τάξης της χώρας, για έναν και πλέον αιώνα.
Η μόνη «παραχώρηση» που εμφανίζονται να κάνουν, είναι η χορήγηση κάποιων επιδομάτων πτωχοκομείου, στα πιο εξαθλιωμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης.
Το δεύτερο μήνυμα που φρόντισε να στείλει ο υπουργός Οικονομικών, πάντα για λογαριασμό των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, είναι η πάση θυσία και με οποιοδήποτε, για τα λαϊκά συμφέροντα, κόστος, παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη. Ετσι εμφανίζεται να δηλώνει ότι «εμείς πρέπει να μείνουμε ζωντανοί, να κρατηθούμε κάτω από την ομπρέλα του ευρώ, γιατί μόνο αυτή η επιλογή μπορεί να μας προστατεύσει από την φτώχεια που δεν έχουμε ζήσει».
Συνεχίζοντας τα εκβιαστικά διλήμματα αναφέρει επίσης: «Ας μη γελιόμαστε. Αν δεν πάρουμε τα μέτρα τα οποία η τρόικα ζητούσε να ξεπερνούν τα 13,5 δισ. ευρώ όταν ήλθε στην Αθήνα τον Ιούλιο, τότε απειλείται η παραμονή μας στο ευρώ». Δραματοποιώντας την κατάσταση εμφανίζεται να δηλώνει στους αρχηγούς της συγκυβέρνησης ότι στην περίπτωση αυτή (της αποπομπής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη), δε θα ήθελε να είναι αυτός που θα κρεμάσουν στο Σύνταγμα!
Με την κινδυνολογία να χτυπάει «κόκκινο» εμφανίζεται να δηλώνει τι θα συμβεί αν δεν περάσουν τα μέτρα... Στην περίπτωση αυτή - κατά τον Γ. Στουρνάρα πάντα - 1) θα μας κόψουν τις δόσεις και θα διακοπεί η χρηματοδότηση των τραπεζών, 2) αυτό θα οδηγήσει σε οικονομική ασφυξία τα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και το Δημόσιο, γ) όταν το Δημόσιο δεν θα έχει να πληρώσει μισθούς - συντάξεις, η κυβέρνηση δεν θα έχει άλλη λύση παρά να τυπώσει νόμισμα.
Εχοντας όλες τις αρετές της τάξης που εκπροσωπεί, πρώτα και κύρια τη διαστρέβλωση της αλήθειας, επιχειρεί να εμφανίσει την Ευρωζώνη σαν περιοχή προστασίας των λαϊκών στρωμάτων από... τη φτώχεια, τη στιγμή μάλιστα που ετοιμάζονται να εξαγγείλουν τα νέα φονικά μέτρα ύψους 14 δισ. ευρώ, που θα πλήξουν περαιτέρω το λαϊκό εισόδημα. Μιλά για οικονομική ασφυξία, τη στιγμή που εκατομμύρια εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι κ.λπ., έχουν ήδη χρεοκοπήσει.
Και ως άνθρωπος που τα όρια της σκέψης του κινούνται μέσα στον καπιταλιστικό ορίζοντα, βλέπει τη ζωή να κινείται στο δίπολο «καπιταλισμός με ευρώ - καπιταλισμός χωρίς ευρώ». Προσπαθεί και μ' αυτόν τον τρόπο να συγκαλύψει ότι η μόνη προοπτική που συμφέρει το λαό είναι αυτή της υπέρβασης του ίδιου του καπιταλισμού, με αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Γιατί ο Μεταξάς ΗΤΑΝ φασίστας!


Ο Μεταξάς εν μέσω υποτακτικών του
Στα πρώτα χρόνια της «μεταπολίτευσης» το αστικό πολιτικό σύστημα που διαδέχθηκε τη χούντα είχε μερικές «κόκκινες γραμμές», τις οποίες και σεβόταν υποδειγματικά. Οι πνευματικές ελίτ του συστήματος καταδίκαζαν μετά βδελυγμίας κάθε «εκτροπή» (δικός τους όρος) του αστικού συστήματος στο παρελθόν προς καταστάσεις δικτατορικές ή φασιστικές. Ας μην ξεχνάμε ότι η νομιμοποιητική και εξωραϊστική βάση του νέου συστήματος ήταν η αντιδικτατορική αντίσταση των αστικών δυνάμεων έστω και αν αυτή συνοψιζόταν στην έκρηξη βομβών ικανών να προκαλέσουν την επέμβαση των Ευρωπαίων κηδεμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποφεύγοντας την «εκτροπή» της λαϊκής εξέγερσης. Σε αυτό το πλαίσιο οι ίδιες αυτές ελίτ δεν παρέλειπαν κάθε Αύγουστο να καταδικάζουν το καθεστώς της «4ης Αυγούστου», τη δικτατορία δηλαδή του Μεταξά - για ειδικούς λόγους (ο Μεταξάς πέθανε το 1941, ο Γεώργιος επέστρεψε στη χώρα το 1946 για να τη σώσει από τον κομμουνισμό...) ξεχνούσαν τον Γεώργιο Β' Γλύξμπουργκ, καθόλα συνεταίρο του Μεταξά στη δικτατορία.
Αυτά γίνονταν τον παλιό καιρό, όταν η «μεταπολίτευση» ήταν στις δόξες της. Σήμερα πυκνώνουν οι προερχόμενες από την ίδια αστική ελίτ απόψεις περί του αγαθοεργούς ρόλου του Ιωάννη Μεταξά. Μαντεύει κανείς ότι σε λίγο θα γίνει και πρότυπο ο δικτάτορας. Εξωραΐζονται σήμερα γύρω μας οι φυλακίσεις, οι εκτοπίσεις, οι διωγμοί αθώων, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι «προληπτικές συλλήψεις», οι επιθέσεις σε απεργούς, η καταστολή... στο Μεταξά θα κολλήσουμε τώρα! Σε αυτό το κλίμα στην πολύ γνωστή ιστοσελίδα του Protagon.gr δημοσιεύθηκε, στις 7 Αυγούστου, «επετειακό» σημείωμα του Γιώργου Λυκοκάπη με ενδεικτικό τίτλο «Γιατί ο Μεταξάς δεν ήταν φασίστας».


Δεν ήταν γιατί το λέει ο Πάξτον! Η επιστράτευση ενός διάσημου ιστορικού - γνωστή τακτική αυτή - προσδίδει επιστημονικό κύρος σε όποιο ρηχό και ασήμαντο σημείωμα ή άρθρο! Ο Πάξτον λοιπόν φέρεται να λέει (λέει πολλά ο Πάξτον, αυτό το λίγο όμως άρεσε στον σημειογράφο μας...) ότι για να έχουμε φασισμό πρέπει να έχουμε «μαζικό ριζοσπαστικό κόμμα», δηλαδή φασιστικό κίνημα... «Ο Μουσολίνι είχε τους Μελανοχίτωνές του, ο Χίτλερ τα Τάγματα εφόδου», λέει - εννοεί τα παραστρατιωτικά σώματα που είχε το φασιστικό και το ναζιστικό κόμμα στην Ιταλία και τη Γερμανία αντίστοιχα. Ο Μεταξάς, διαπιστώνει, δεν είχε τέτοια, άρα δεν ήταν φασίστας! Παρεμπιπτόντως, ο σημειογράφος δε χάνει την ευκαιρία να ψέξει τη μαρξιστική αριστερά που στην περίπτωση αυτή (όπως παντού και πάντα - υπονοεί) δεν κατάλαβε τίποτα! Δεν κατάλαβε δηλαδή ότι τα φασιστικο-ναζιστικά κόμματα έχουν «ισχυρή λαϊκή στήριξη». Θα μπορούσε να σημειώσει κανείς ότι η «ισχυρή λαϊκή στήριξη» δε βοήθησε τον Χίτλερ να κερδίσει εκλογές στις οποίες κανόνισε να κατέβει μόνος του απαγορεύοντας καθετί που βρισκόταν αριστερά της δεξιάς. Θα βοηθούσε εξαιρετικά τον όποιο σημειογράφο να ρίξει μια ματιά στα κείμενα της «μαρξιστικής αριστεράς» που μελετά το φασισμό από τη δεκαετία του 1930 - χωρίς να περιμένει τον Πάξτον!
Αξιωματούχοι της ΕΟΝ σε παρέλαση. (ΕΟΝ: Εθνική Οργάνωση Νεολαίας - η οποία ιδρύθηκε, στελεχώθηκε και οργανώθηκε στη βάση των πιο σκληρών φασιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων)
Εκτός από τον Πάξτον, που φέρεται να βεβαιώνει ότι ο Μεταξάς δεν ήταν φασίστας, έχουμε και τις ίδιες τις αρετές του δικτάτορα που, κατά τον σημειογράφο, οδηγούν στο ίδιο συμπέρασμα. Ο Μεταξάς δεν συμμερίστηκε τον «ακραίο εθνικισμό» των Μουσολίνι και Χίτλερ, δεν είχε σχέση με «στρατιωτικούς τυχοδιωκτισμούς», δεν ήταν ρατσιστής και αγαπούσε ακόμα και τους Εβραίους!!! Επιπλέον, δεν ήταν χαρισματικός (εννοεί όπως ο Μιχαλολιάκος; Αυτό ομολογώ δεν το κατάλαβα!). Είχε δε συνεργάτες όπως ο Κορυζής ή ο Σεφέρης (κατώτερος διπλωματικός υπάλληλος ήταν τότε) - για εύλογους λόγους παραλείπεται ο Μανιαδάκης και άλλοι θαυμάσιοι. Τέλος, φέρεται να έφερε κάποια τάξη στη χώρα: «Συχνά μιλάμε για τον Μεταξά θεωρώντας ότι πριν είχαμε έναν δημοκρατικό παράδεισο»! Αρα...Θα μπορούσαμε να μείνουμε στην εύθυμη πλευρά του σημειώματος η οποία κορυφώνεται από την υπολανθάνουσα παραίνεση του αρθρογράφου στη σημερινή ακροδεξιά να πάρει παράδειγμα από τον Μεταξά και όχι από τον Μιχαλολιάκο. Τα αναγραφόμενα όμως και το ψάρεμα σε θολά νερά που υποκρύπτουν υποχρεώνουν σε κάποιες απαντήσεις.
Πρώτον: Ο Μεταξάς ήταν φασίστας. Το πρόβλημά του ήταν ότι στη χώρα που κυβερνούσε δεν ήταν δυνατό να εγκατασταθεί ένα «κλασικό» φασιστικό καθεστώς. Η Ελλάδα βρισκόταν κάτω από τη βρετανική γεωπολιτική κυριαρχία και στο Λονδίνο δε θα ήθελαν να μοιάζει με το μουσολινικό και το χιτλερικό καθεστώς κανένας από τους προστατευόμενους από τη Βρετανία τοπικούς ηγετίσκους. Ο πόλεμος πλησίαζε και δεν υπήρχε καιρός για παρεξηγήσεις. Για το λόγο αυτό ολόκληρα τμήματα της ελληνικής πολιτικής - μεταξύ τους η εξωτερική πολιτική και ο στρατός - ανατέθηκαν απευθείας στο Παλάτι, στον Γεώργιο τον Β' δηλαδή.
Δεύτερον: Ο Μεταξάς δε συμβιβάστηκε ποτέ με την ιστορική συγκυρία που τον εμπόδιζε να εγκαταστήσει κλασικό φασιστικό καθεστώς στη χώρα του. Διέλυσε τις προηγούμενες ελληνικές φασιστικές οργανώσεις (μεταξύ τους την «Τρία Εψιλον» και τα αιματοβαμμένα τάγματα εφόδου της, τους «Χαλυβδόκρανους») μόνο και μόνο για να δημιουργήσει από την αρχή ένα μαζικό φασιστικό κίνημα που θα του επέτρεπε να έχει το πάνω χέρι στη «συγκυβέρνηση» με τον Γεώργιο Β'. Πρόκειται για την ΕΟΝ - την Εθνική Οργάνωση Νεολαίας - η οποία ιδρύθηκε, στελεχώθηκε και οργανώθηκε στη βάση των πιο σκληρών φασιστικών νεολαιίστικων οργανώσεων. Το «όραμά» της ήταν ο Τρίτος Ελληνικός Πολιτισμός (το Τρίτο Ράιχ σε ελληνική εκτέλεση) που θα ήταν χιλιόχρονος (όπως και το κατά τον Γκαίμπελς Ράιχ!). Οι στολές, η εκπαίδευση της ΕΟΝ ήταν παραστρατιωτικές και το πρόσχημα για την κατεπείγουσα δημιουργία της ήταν η ανάγκη προάσπισης του ελληνικού πολιτισμού απέναντι στην κομμουνιστική επιθετικότητα που μόλις είχε εκδηλωθεί στην Ισπανία (τον Ιούλη του 1936 έγινε το πραξικόπημα των εθνικιστών στρατηγών ενάντια στη δημοκρατική κυβέρνηση της Ισπανίας και ξεκίνησε ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος).
Τρίτον: Το σημείωμα του κ. Λυκοκάπη συνοδεύεται από μία φωτογραφία που μπορεί να δημιουργήσει παρεξηγήσεις. Ο Μεταξάς βρίσκεται ανάμεσα σε στελέχη του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου - πολιτικά, στρατιωτικά, παραστρατιωτικά - που όλοι τους χαιρετούν ναζιστικά. Προς Θεού δεν είναι αυτό που φαίνεται! Στον κατά τον κ. Λυκοκάπη Μεταξά «όποιος Ελληνας πιστεύει στον Χίτλερ (...) είναι κακόπιστος». Αρα αποκλείεται οι συνέλληνες του Μεταξά στην φωτογραφία να μιμούνται Γερμανούς ναζί. Μάλλον υψώνουν το χέρι για να κρύψουν τον ήλιο που τους εμποδίζει να ατενίσουν το χιλιόχρονο μέλλον του Τρίτου Ελληνικού Πολιτισμού.... Αμ πώς!!!

Του
Γιώργου ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ Δρομολογεί την ολοκλήρωση της χρεοκοπίας του λαού


Μονόδρομος για τα λαϊκά συμφέροντα η αποδέσμευση από την ΕΕ και η μονομερής διαγραφή του χρέους
Την αποφασιστικότητα της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ για την υλοποίηση των εξοντωτικών μέτρων του δεύτερου μνημονίου ύψους 11,6 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013-2014, που θα σπρώξουν με τον πιο βίαιο τρόπο τα λαϊκά νοικοκυριά στην απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, θα προτάξει ο πρωθυπουργός Αν. Σαμαράς κατά τη διάρκεια των διαδοχικών επαφών του μέσα στη βδομάδα με Ευρωπαίους αξιωματούχους.
Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τον επικεφαλής του Γιούρογκουπ Ζ. Κλ. Γιούνκερ την Τετάρτη 22 Αυγούστου στην Αθήνα και αυτές που θα ακολουθήσουν την Παρασκευή στο Βερολίνο με την Γερμανίδα καγκελάριο Αν. Μέρκελ και το Σάββατο στο Παρίσι με το Γάλλο πρόεδρο Φρ. Ολάντ, θα έρθουν να επιβεβαιώσουν τους βάρβαρους σχεδιασμούς της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Ενόψει των επαφών του πρωθυπουργού, ανακινήθηκε όλες τις προηγούμενες μέρες το θέμα της διετούς «επιμήκυνσης» του ελληνικού προγράμματος λιτότητας και περικοπών μέχρι το 2016. Το σκηνικό στήθηκε από την τρικομματική κυβέρνηση, με το Μέγαρο Μαξίμου να διαρρέει ότι ο Αν. Σαμαράς θα θέσει το «αίτημα» της επιμήκυνσης στους Ευρωπαίους εταίρους, αλλά και τη συνδρομή των καπιταλιστικών κέντρων και παράκεντρων και αποτελεί τμήμα μιας παράλληλης επιχείρησης παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων με στόχο την υποταγή τους στα νέα μέτρα.
Εκδηλώθηκε ταυτόχρονα με την επαναφορά των σεναρίων για χρεοκοπία της Ελλάδας και έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ, όπως είχε επαναληφθεί στο πρόσφατο παρελθόν - με επιδίωξη την τρομοκράτηση των εργαζομένων - κάθε φορά που οι ελληνικές κυβερνήσεις ετοίμαζαν την προώθηση ενός καινούριου αντιλαϊκού πακέτου. Στις έντονες διεργασίες που πραγματοποιούνται στους κόλπους της λυκοσυμμαχίας της ΕΕ εντάσσεται και η συνάντηση στις 23 Αυγούστου μεταξύ των Μέρκελ - Ολάντ, όπου σύμφωνα με δημοσιεύματα θα τεθεί επί τάπητος η λεγόμενη «κρίση χρέους στην Ευρωζώνη και ειδικότερα το θέμα της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Ιταλίας».
Επιμήκυνση της δυστυχίας και της ανέχειας
Η συντονισμένη αυτή επιχείρηση έρχεται να συγκαλύψει ότι συγκυβέρνηση και ΕΕ έχουν ήδη δρομολογήσει τη χρεοκοπία του ελληνικού λαού. Οι περικοπές των 11,6 δισ. ευρώ για την επόμενη διετία και τα πάνω από τα 4 δισ. ευρώ που θα φορτωθούν στις πλάτες του λαού για να καλυφθεί η τρύπα του προϋπολογισμού του 2012, θα επιφέρουν μόνιμα και μη αναστρέψιμα πλήγματα σε κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων, των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων. «Περνάμε δύσκολα. Θα περάσουμε κι άλλες δυσκολίες», ήταν το μήνυμα που έστειλε ο Αν. Σαμαράς από τη Μεσσηνία την προηγούμενη Δευτέρα.
Η κυβερνητική προπαγάνδα, περί «επιμήκυνσης» για την εφαρμογή του μνημονίου ώστε να γίνει με δήθεν «πιο ήπιους όρους η δημοσιονομική προσαρμογή», αποτελεί μια φενάκη ολκής.
  • Η «επιμήκυνση», αν γίνει, προϋποθέτει (σύμφωνα με τους κυβερνώντες και τους Ευρωπαίους εταίρους) την πλήρη εφαρμογή των μέτρων του δεύτερου μνημονίου.
  • Ακόμη και αν δοθεί χρονική παράταση για την εφαρμογή του δημοσιονομικού προγράμματος, αυτή θα συνδεθεί με νέα «συμφωνία» - δηλαδή νέο μνημόνιο - και θα συνοδευτεί από καινούρια σκληρά μέτρα τουλάχιστον μέχρι το 2016.
«Πρέπει να υιοθετηθεί άμεσα το δημοσιονομικό πρόγραμμα των 11,6 δισ. ευρώ, να προωθηθούν οι σχετικές μεταρρυθμίσεις και να προχωρήσει το πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων (...) και μόνο τότε μπορούμε να θέσουμε θέμα επιμήκυνσης της δανειακής σύμβασης», σημείωναν ακριβώς σ' αυτή την κατεύθυνση κυβερνητικά στελέχη τις προηγούμενες μέρες. Πρώτα θα ψηφιστούν τα μέτρα στη Βουλή και στη συνέχεια θα τεθεί από τον πρωθυπουργό το θέμα της επιμήκυνσης της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου (πιθανά στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Οκτώβρη), σημείωναν στο ίδιο πνεύμα συνεργάτες του Αν. Σαμαρά μέσα στη βδομάδα.
«Οι λύσεις είναι επώδυνες, πάρα πολύ επώδυνες (...) Οι λύσεις που προκρίνονται είναι ταχύτητα και σκληρά μέτρα.Η ιστορία θα κρατήσει πάρα πολλά χρόνια.Δεν είναι μια υπόθεση από την οποία θα βγούμε σε δυο ή τρία χρόνια». Αυτό δήλωσε την Πέμπτη σε ραδιοφωνική της συνέντευξη η επικεφαλής των ευρωβουλευτών της ΝΔ, Μ. Γιαννάκου, ξεκαθαρίζοντας ουσιαστικά ότι είτε με «επιμήκυνση» είτε χωρίς αυτήν ο λαός θα πληρώσει και πάλι τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης και θα θυσιαστεί για να διασφαλιστεί η ταχύτατη ανάκαμψη της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Το πλέγμα των μέτρων έρχεται ακριβώς για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων και με συνοπτικές διαδικασίες να γκρεμίσει ό,τι έχει απομείνει από μισθολογικά, εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Τα μέτρα, λοιπόν, είναι έτοιμα. Φέρουν στην «ούγια» τις βασικές κατευθύνσεις της ΕΕ για παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και έχουν προσυπογραφεί και από τους τρεις κυβερνητικούς εταίρους.
Σύμφωνα με ασφαλείς κυβερνητικές πηγές, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή στο υπουργείο Οικονομικών κλείδωσαν μέτρα ύψους 10,8 δισ. ευρώ και αναζητούνται ακόμα περίπου 800 εκατομμύρια για να «συμπληρωθεί» το πακέτο των 11,6 δισ. ευρώ. Αύριο θα υπάρξει και νέα σύσκεψη προκειμένου να οριστικοποιηθεί ο αντιλαϊκός κατάλογος. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες:
-- Πάνω από 5 δισ. ευρώ θα είναι οι περικοπές σε συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα και εφάπαξ.
-- Περίπου 4 δισ. ευρώ θα περικοπούν από την Υγεία, την Παιδεία και τις φαρμακευτικές δαπάνες, με την κυβέρνηση να σχεδιάζει συμμετοχή των ασφαλισμένων για φάρμακα που σε κάποιες περιπτώσεις θα αγγίζει το 50%!
-- Πάνω από 2,5 δισ. ευρώ θα «εξασφαλιστούν» από τις μαζικές απολύσεις 45.000 χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, τις μειώσεις μισθών των εργαζομένων στις πρώην ΔΕΚΟ, το κλείσιμο υπηρεσιών και οργανισμών του Δημοσίου και άλλα.
Τα συγκεκριμένα μέτρα, σύμφωνα με ανώτατες κυβερνητικές πηγές, θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός στους Γιούνκερ, Μέρκελ και Ολάντ κατά τη διάρκεια των επαφών του, ξεκαθαρίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προχωρήσει ταχύτατα στην υλοποίησή τους.
Αμέσως μετά τις συγκεκριμένες συναντήσεις, η κυβέρνηση θα προχωρήσει και στην επίσημη ανακοίνωση των μέτρων, αφού θα έχει προηγηθεί η τυπική τους έγκριση μετά τη συνάντηση Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, η οποία δεν είναι τυχαίο ότι μετατέθηκε για μετά το ταξίδι του πρωθυπουργού. Θα ακολουθήσουν οι «διαβουλεύσεις» με την τρόικα, η σύνταξη σχετικής έκθεσης και η σύνοδος του Γιούρογκρουπ προκειμένου να δοθεί η επόμενη δόση του δανείου.
Αποδέσμευση από ΕΕ και μονομερής διαγραφή του χρέους
Το διάστημα που θα ακολουθήσει, ο ελληνικός λαός θα υποστεί μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα για την «ανάγκη» της εφαρμογής των μέτρων που δήθεν θα διασφαλίσουν τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού χρέους. Θα εκβιαστεί με στάση πληρωμών σε μισθούς και συντάξεις. Τα κόμματα του κεφαλαίου θα του πουλήσουν το παραμύθι της «επιμήκυνσης» και της δήθεν «επαναδιαπραγμάτευσης» - αφού πρώτα προωθηθούν τα συμφωνημένα μέτρα όπως ξεκαθαρίζει η γερμανική κυβέρνηση και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι εταίροι - και ταυτόχρονα θα του μοιράσουν υποσχέσεις περί «ανάκαμψης της οικονομίας» που θα εξασφαλιστεί από τη δόση της τρόικας.
Πίσω από την κυβερνητική προπαγάνδα κρύβεται ότι το χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα θα συνεχίσουν να διογκώνονται από τις συνεχόμενες παροχές προς το κεφάλαιο, τη στήριξη των τραπεζών και τις προκλητικές φοροαπαλλαγές σε εφοπλιστές και επιχειρηματίες. Οπως ανακοινώθηκε την Παρασκευή από το υπουργείο Οικονομικών, το δημόσιο χρέος αυξήθηκε στα 303 δισ. ευρώ στις 30 Ιουνίου 2012, έναντι 280,29 δισ. ευρώ που ήταν πριν τρεις μήνες και ενώ είχε μεσολαβήσει το «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων!
Η περιβόητη «ανακάμψη» της ελληνικής οικονομίας, όταν και αν κλείσει ο κύκλος της καπιταλιστικής κρίσης, αυτή θα βρει τους εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και με μισθούς πείνας να μετατρέπονται ξανά σε ακόμα «φτηνότερο και αναλώσιμο» υλικό για να αυγατίσουν τα κέρδη τους οι κεφαλαιοκράτες. Οσο για την επιμήκυνση αυτή θα σημαίνει την παράταση χωρίς κανένα χρονικό όριο του μαρτυρίου για το σύνολο του ελληνικού λαού.
Οι έντονες διεργασίες για την αποκαλούμενη «βιωσιμότητα» του ελληνικού χρέους, τα σενάρια για χρεοκοπία της χώρας ή για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, που λαμβάνουν σάρκα και οστά μέσα στους κόλπους της Ευρωζώνης, δεν αποσκοπούν στη διασφάλιση των λαϊκών συμφερόντων. Το αντίθετο προετοιμάζουν το έδαφος για την επιβολή μιας μόνιμης πανευρωπαϊκής λιτότητας, ενός εργασιακού κάτεργου που θα εξασφαλίσει τα καπιταλιστικά κέρδη, με τον ελληνικό λαό να βιώνει με τον άγριο τρόπο αυτούς τους σχεδιασμούς. Για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, η ευημερία και η ανάκαμψη θα έρθει μόνο μέσα από τη σύγκρουση με αυτή την ταξική πολιτική, με την πάλη για αποδέσμευση από την ΕΕ των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Σάββατο 18 Αυγούστου 2012

ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ Χιλιάδες εργαζόμενοι εκτεθειμένοι «στο θάνατο»



  • Οι βλαπτικοί παράγοντες αυξάνονται σε κάθε κλάδο, ενώ η γενίκευση της υποαπασχόλησης απειλεί πολλαπλά την υγεία των εργαζομένων
  • Γολγοθάς για όσους νοσούν από επαγγελματική ασθένεια η αναγνώρισή της από τα ασφαλιστικά ταμεία
Σκληρή δουλειά και καθημερινή επαφή με μια σειρά επικίνδυνους παράγοντες είναι η καθημερινότητα για τους εργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης (φωτ.)
Με καρκινογόνους βλαπτικούς παράγοντες έρχονται σε επαφή καθημερινά εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Οι εργαζόμενοι αυτοί είναι ανοχύρωτοι μπροστά στην επιδίωξη των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των κλινικαρχών και άλλων επιχειρηματιών για κερδοφορία, αλλά και στη λειτουργία τομέων του κράτους με επιχειρηματικά κριτήρια, όπως τα δημόσια νοσοκομεία. Σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης επιδεινώνονται ακόμα περισσότερο οι όροι διαβίωσης και εργασίας για την πλειοψηφία του λαού.
Οπως σημειώνει στον «Ρ» ο Σπύρος Δρίβας, γιατρός Εργασίας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια παρατηρείται περαιτέρω «συρρίκνωση όλων των διαδικασιών πρόληψης, κάθε διαδικασίας προαγωγής της εργασιακής Υγείας και Ασφάλειας και σε σχέση με τον ιατρικό έλεγχο και σε σχέση με τα μέτρα πρόληψης. Σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα δεν έχουν εύκολη και επαρκή πρόσβαση σε Υγεία και Φάρμακο και οι εργοδότες δεν επενδύουν σε μέτρα προστασίας της υγείας και της ζωής στους τόπους δουλειάς και οι όποιοι έλεγχοι από την Επιθεώρηση Εργασίας μειώνονται. Επίσης οι ίδιες οι απαιτήσεις του εργαζόμενου για καλές συνθήκες εργασίας μειώνονται, όταν η ανεργία είναι τόσο αυξημένη. Αυτό το μεροκάματο που δίνεται δε φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες τις δικές του και της οικογένειάς του, άρα γενικότερα τα θέματα Υγείας - και μάλιστα πρόληψης - πάνε σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Το Εθνικό Σύστημα Υγείας και τα Ταμεία είναι υπό κατάρρευση και δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις που έχουν αυξηθεί. Αρα υπάρχει μια γενικότερη επιδείνωση της υγείας του πληθυσμού και κατά συνέπεια και της εργασιακής Υγείας και Ασφάλειας».
Οι εργαζόμενοι που έρχονται σε επαφή με καρκινογόνες ουσίες είναι κυρίως: Στα διυλιστήρια, εκεί που υπάρχει αποξήλωση αμιάντου όπως στα καράβια, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στα ναυπηγεία κ.λπ, στη χημική βιομηχανία, όσοι είναι εκτεθειμένοι σε σκόνες που περιέχουν κρυσταλλικό πυρίτιο (π.χ. τσιμεντοβιομηχανία). «Ακόμη και η νυχτερινή εργασία θεωρείται καρκινογόνος παράγοντας. Από την άλλη για την επιδείνωση της κατάστασης των εργαζομένων ευθύνεται και η ανεργία και η ημιαπασχόληση, αφού αυξάνεται το άγχος της επιβίωσης με οδυνηρά αποτελέσματα», προσθέτει ο Σπ. Δρίβας.
Δεν αναγνωρίζει το ΝΑΤ επαγγελματική ασθένεια!
Ο Μιχάλης Ανδρεάδης είναι 52 χρονών και εργάζεται σαν ηλεκτρολόγος σε καράβια και ναυπηγεία από το 1974. Το Φλεβάρη ήταν να δουλέψει σε ένα κρουαζιερόπλοιο και η εταιρεία του ζήτησε να κάνει ιατρικές εξετάσεις. Τότε διαπίστωσε πως έχει νοσήσει από συγκεκριμένη μορφή καρκίνου, που είναι επαγγελματική ασθένεια, όπως αναφέρεται και στο ιατρικό πιστοποιητικό του: «Το μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα συμπεριλαμβάνεται στον Εθνικό Κατάλογο Επαγγελματικών Ασθενειών (Π.Δ. 41/2012) και συνδέεται άμεσα με την επαγγελματική έκθεση σε ίνες αμιάντου. Η επαγγελματική έκθεση του πάσχοντα σε αμίαντο, τεκμηριώνεται άμεσα από το επαγγελματικό ιστορικό του και ενισχύεται από πληθώρα επιστημονικών ανακοινώσεων στην ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία».
Πριν ακόμα δείξουν οι εξετάσεις πως ο Μ. Ανδρεάδης πάσχει από αυτή την επαγγελματική ασθένεια, αμέσως μόλις η πρώτη ακτινογραφία έδειξε υγρό στον πνεύμονα, η εταιρεία του διαμήνυσε πως δεν θα τον προσλάβει. «Εγώ θέλω να δουλέψω, όσο μπορώ, το θέμα είναι ότι καμία εταιρεία δεν θα με προσλάβει. Το επίδομα που μου δίνουν εδώ και 3 μήνες είναι μόλις 350 ευρώ το μήνα και δεν φτάνουν για να ζήσω, παρότι οι ασφαλιστικές μου εισφορές κάθε μήνα φτάνουν τα 800 ευρώ», τονίζει. Μόλις απευθύνθηκε στον «Οίκο Ναύτου» και στο ΝΑΤ η αντιμετώπιση δεν ήταν καλύτερη από αυτή της εταιρείας. Η ζωή του εργαζόμενου έχει κάποια αξία όσο είναι ικανός προς εργασία. Και το αντίτιμο της αξίας αυτής είναι ίσα - ίσα για να μπορεί να ζει και να πηγαίνει στη δουλειά. Οταν παρουσιαστεί κάποια ανικανότητα προς εργασία, οι εργαζόμενοι πετιούνται από τους επιχειρηματίες και το κράτος σαν την «τρίχα από το ζυμάρι».
Στον «Οίκο Ναύτου» του παρουσίασαν έναν δαιδαλώδη μαθηματικό υπολογισμό για να καταλήξουν πως ...δεν δικαιούται αναπηρική σύνταξη. Στο ΝΑΤ αρχικά του είπαν πως δεν αναγνωρίζεται η ασθένειά του ως επαγγελματική και πως δεν δικαιούται καμία σύνταξη. Μόλις τους πήγε τα έγγραφα και τη νομοθεσία που αποδείκνυαν πως νοσεί από επαγγελματική ασθένεια και πως πρέπει να πάρει πλήρη σύνταξη, του απάντησαν να περάσει πρώτα από Υγειονομική Επιτροπή «και βλέπουμε».
Πάντως «είναι πάμπολλες οι περιπτώσεις εργαζομένων που έχουν νοσήσει από επαγγελματική ασθένεια και οι ασφαλιστικοί φορείς δεν την αναγνωρίζουν ως τέτοια, αλλά ως κοινή νόσο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον εργαζόμενο. Αυτός είναι ο κανόνας», σημειώνει ο Σπύρος Δρίβας. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε πως από το 2003 - που ξεκίνησε το ΙΚΑ να καταγράφει τα περιστατικά επαγγελματικών ασθενειών - μέχρι το 2009, έχουν συνταξιοδοτηθεί λόγω επαγγελματικής ασθένειας μόλις 112 άτομα, ενώ δεν υπάρχει καμία καταμέτρηση και παρακολούθηση επαγγελματικών ασθενειών στις πρωτοβάθμιες δομές Υγείας ή στα νοσοκομεία.
Στέλνουν τους εργάτες στο θάνατο
«Θα διεκδικήσω με όλες μου τις δυνάμεις να πάρω πλήρη σύνταξη από το ΝΑΤ και θέλω να βγει προς τα έξω σε τι συνθήκες δουλεύουμε, ώστε να μη συμβεί σε κανέναν άλλο συνάδελφο. Να διεκδικήσουμε ανθρώπινες συνθήκες και αναπηρική σύνταξη για όσους νοσούν». Αυτά σημειώνει ο Μ. Ανδρεάδης στον «Ρ», ενώ προσθέτει πως οι ηλεκτρολόγοι στα πλοία και στα ναυπηγεία έρχονται κατά κόρον σε επαφή με καλώδια αμιάντου και πλάκες αμιάντου, που υπάρχουν στα τοιχώματα πλοίων, απελευθερώνονται οι ίνες και τις αναπνέουν. «Παρότι έχει απαγορευτεί η χρήση αμίαντου, δεν έχω δει ούτε μια προειδοποιητική ταμπέλα στα καράβια, ώστε να ξέρουν οι εργαζόμενοι πως δουλεύουν δίπλα στο ...θάνατο. Επίσης δεν έχουν αποσυρθεί τα πλοία που έχουν κατασκευαστεί με αμίαντο, ούτε άλλα μέτρα προστασίας παίρνονται», υπογραμμίζει.
Το θέμα είναι να μην υπάρχει ο βλαπτικός παράγοντας στο χώρο δουλειάς. Αυτό επισημαίνουν οι γιατροί Εργασίας. Αντ' αυτού χρησιμοποιείται ο αμίαντος γιατί είναι ένα πάμφθηνο υλικό και φυσικά κανένας εφοπλιστής δεν θα αποσύρει το καράβι του επειδή έχει αμίαντο. Σαν μέτρα προστασίας της Υγείας ο Σπ. Δρίβας αναφέρει: Καταρχήν να είναι γνωστό σε ποια καράβια υπάρχει αμίαντος και να γίνονται μετρήσεις στις συγκεντρώσεις αμιάντου που απελευθερώνονται. Η αφαίρεση του αμίαντου θα πρέπει να γίνεται από Ειδικά Συνεργεία. Μέχρι τότε οι εργαζόμενοι να έχουν κάποια μέσα προστασίας όπως μάσκες και να περνούν συχνά από προληπτικούς ιατρικούς ελέγχους.

Ελένη ΜΑΪΛΗ

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ - ΕΥΡΩΖΩΝΗ Πληθαίνουν τα σενάρια ενώ η κρίση βαθαίνει


Στο επίκεντρο και πάλι η Ελλάδα με άλλους να μιλούν για χρεοκοπία, άλλους να χειροκροτούν τα μέτρα και άλλους να μιλάνε για δύο ευρώ, βορά και νότου
«Αναθέρμανση» του ενδιαφέροντος των μεγάλων καπιταλιστικών κέντρων για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της παρατηρείται τις τελευταίες μέρες, δίνοντας τον τόνο της έντασης των εκβιασμών σε βάρος του ελληνικού λαού που από κοινό ελληνική κυβέρνηση και τρόικα ασκούν. Ολα αυτά στον απόηχο του βαθαίματος της καπιταλιστικής κρίσης και της έντασης των εσωτερικών αντιθέσεων στην Ευρωζώνη και έξω από αυτή.
Επανέρχονται τα σενάρια περί ελληνικής χρεοκοπίας. Τη φορά αυτή τη σκυτάλη την πήρε το γερμανικό περιοδικό «Spiegel», που αναφέρει ότι η Ελλάδα πρέπει να χρεοκοπήσει, καθώς ούτε η Ευρωζώνη ούτε το ΔΝΤ μπορούν να «θυσιάσουν την αξιοπιστία τους προσφέροντας στην Ελλάδα μια νέα βοήθεια». Συμπληρώνει δε, ότι η χρεοκοπία θα προσέφερε στην Ελλάδα την ευκαιρία να απελευθερωθεί από τα χρέη της και να κάνει μια νέα αρχή είτε ως μέλος της Ευρωζώνης είτε όχι. Στο σχετικό άρθρο επιμένει ότι η Ελλάδα δεν θα καταφέρει τελικά να αποφύγει τη χρεοκοπία. «Εάν, σημειώνει, ο στόχος της Μέρκελ και των συμμάχων της ήταν να σώσουν την Ελλάδα από τη χρεοκοπία, τότε απέτυχαν. Το μόνο που κατάφεραν τα μέτρα λιτότητας ήταν να επιδεινώσουν την κρίση και να αυξήσουν το χρέος». Γράφει, ακόμα, πως εάν η Γερμανίδα καγκελάριος εμφανιζόταν ενώπιον της γερμανικής Βουλής, για να ζητήσει ένα τρίτο πακέτο στήριξης της Ελλάδας, μετά το ελληνικό αίτημα που αναμένεται να υποβάλει ο Ελληνας πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς για διετή επιμήκυνση, οι κυβερνητικοί εταίροι της θα την κυνηγούσαν έξω από το κτίριο.
Νέο «κούρεμα»;
Ταυτόχρονα σε άλλα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για νέο «κούρεμα» έως και 100 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το «Reuters», Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επεξεργάζονται σχέδιο «τελευταίας ευκαιρίας» για τη νέα «μείωση» του ελληνικού χρέους. Το εν λόγω δημοσίευμα επικαλείται πληροφορίες, που προέρχονται από αξιωματούχους της Ευρωζώνης, σύμφωνα με τις οποίες το νέο «κούρεμα» θα κυμαίνεται μεταξύ 70 - 100 δισ. ευρώ, με την προοπτική να γίνει το χρέος βιώσιμο φτάνοντας στο 100% του ΑΕΠ. Οι πληροφορίες αυτές έρχονται στο φως, ενώ η γερμανική έκδοση των «Financial Times» επικαλείται την ύπαρξη ελληνικού εγγράφου, σύμφωνα με το οποίο ο Ελληνας πρωθυπουργός θα ζητήσει από την Ανγκελα Μέρκελ επιμήκυνση του «ελληνικού προγράμματος προσαρμογής» κατά δύο έτη. Πάντως η απάντηση διά του εκπροσώπου της γερμανικής καγκελαρίας είναι ότι οι τελικές αποφάσεις τόσο από τη γερμανική κυβέρνηση όσο και από τις άλλες κυβερνήσεις θα ληφθούν μετά την έκθεση της τρόικας.
Ενδεικτικό των διαφορετικών προσεγγίσεων του «ελληνικού προβλήματος» στο εσωτερικό της Γερμανίας, μέσω των οποίων εκφράζονται αντιτιθέμενα μπλοκ συμφερόντων, είναι οι κατά καιρούς τοποθετήσεις πρώην και νυν Γερμανών αξιωματούχων. Ετσι, ο Γκέρχαρντ Σρέντερ, πρώην καγκελάριος της Γερμανίας σε συνέντευξή του στη ΝΕΤ, στη διάρκεια διακοπών του στην Κω, επικρίνει την Ανγκελα Μέρκελ αναφέροντας ότι «έγιναν λάθη, δεν υπήρξε άμεση αντίδραση». «Είναι λάθος, σημειώνει, να φορτώνεται στον ελληνικό λαό η αποτυχία της πολιτικής και οικονομικής ελίτ». Το πόσο όμως «διαφορετική» είναι η άποψή του αποκαλύπτεται από τον προτροπή τους για «λίγη από την αρχαία σπαρτιάτικη πειθαρχία», προφανώς από το λαό απέναντι στα μέτρα.
Δύο «παράλληλα ευρώ»
Στο μεταξύ επανήλθαν και τα σενάρια για δύο «παράλληλα ευρώ» στην Ευρωζώνη. Τη φορά αυτή αποτελεί πρόταση του καθηγητή οικονομικών στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, Μάρκους Κέρμπερ, που παρουσίασε σε συνέντευξή του στη «Deutsche Welle». Συγκεκριμένα δεν προτείνει την επαναφορά της δραχμής στην Ελλάδα, αλλά προτείνει στη Γερμανία να αποτολμήσει τη «φυγή προς τα εμπρός» και να εκδώσει ένα ισχυρό νόμισμα του Βορρά μαζί με άλλες τέσσερις χώρες που διαθέτουν ισχυρά πλεονάσματα και τηρούν αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία: την Ολλανδία, τη Φινλανδία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο.
Πάντως ο Ευρωπαίος επίτροπος για Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, Oλι Ρεν, σε συνέντευξη στο CNBC, αναφέρει πως το ευρώ είναι «μη αναστρέψιμο» και η Γερμανία «είναι πλήρως προσηλωμένη» σε αυτό. «Είναι σημαντικό, είπε, να διατηρήσουμε την ενότητα του ευρώ». Και πρόσθεσε: «Η Ελλάδα μέχρι τώρα έχει ήδη καταφέρει να αναλάβει σημαντική δράση στο πεδίο της δημοσιονομικής πολιτικής και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Συνεχίζοντας την αναφορά του στο ελληνικό πρόγραμμα σημείωσε ότι συντελείται στη χώρα μια δύσκολη, αλλά αναγκαία διαδικασία «επανεξισορρόπησης» στη μείωση του κόστους εργασίας και του πληθωρισμού. Ο ίδιος Ευρωπαίος επίτροπος αναφέρθηκε και στις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Mάριο Ντράγκι για το ευρώ, επισημαίνοντας ότι οι δηλώσεις αυτές «καθιστούν ξεκάθαρο ότι τόσο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όσο και η ΕΚΤ, είναι έτοιμες να αναλάβουν δράση κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες».
Διευρύνεται η φτώχεια στην Ευρώπη
Στο μεταξύ, κι ενώ τα σενάρια για κάθε ενδεχόμενο καλά κρατούν, η κρίση διευρύνεται και η φτώχεια διαχέεται σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση και πέρα της Ευρωζώνης, επιβεβαιώνοντας πως πρόκειται για βαθιά κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και όχι απλά μια παροδική κρίση χρέους κάποιων χωρών. Είναι ενδεικτικό πως σύμφωνα με έρευνα της «Price Waterhouse Coopers» (PWC), που δημοσιεύτηκε χθες, τα «κόκκινα» δάνεια των ευρωπαϊκών τραπεζών για το 2011 ξεπέρασαν το 1 τρισ. ευρώ, γεγονός που προϊδεάζει για ακόμα μεγαλύτερα νούμερα το έτος 2012. Ειδικότερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ευρωπαϊκών τραπεζών άγγιζαν το 2011 το 1,05 τρισεκατομμύριο ευρώ. Το ποσό αυτό είναι αυξημένο κατά περίπου 9% σε σχέση με το 2010, κυρίως λόγω της αύξησης των δανείων που βρίσκονται σε καθυστέρηση στις χώρες που πλήττονται περισσότερο από την κρίση.
Ειδικότερα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έχουν αυξηθεί σημαντικά σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Ιταλία, που «χτυπήθηκαν» από την ύφεση και την ανεργία. Στην Ελλάδα, πάντα σύμφωνα με τη μελέτη της PWC, το ποσό αγγίζει τα 40 δισ. ευρώ (αύξηση 50%), ενώ στην Ισπανία τα δάνεια σε καθυστέρηση αυξήθηκαν κατά 23%, στα 136 δισ. και στην Ιταλία κατά 37%, στα 107 δισ. ευρώ. Μικρότερη ήταν η αύξηση στην Πορτογαλία, 20% ή 12 δισ. ευρώ, ενώ στην Ιρλανδία το 2011 το ποσό έφτασε στα 119 δισ. από 109 δισ. το 2010. Σε πολύ καλύτερη κατάσταση οι γερμανικές και οι βρετανικές τράπεζες που έχουν περιορίσει τις απώλειές τους, παρουσιάζοντας πολύ μικρές αλλαγές σε σχέση με το 2010, καθώς καταγράφουν 196 δισ. και 172 δισ. ευρώ, αντίστοιχα, σε μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Μάλιστα, στη Γερμανία τα τελευταία δύο χρόνια το ποσό των επισφαλών δανείων έχει μειωθεί.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ