ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

ΟΙ ΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟ 2011 ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΡΘΕΙ....................


ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!!!!

ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ


Οσο πιο γρήγορα η λαϊκή αγανάκτηση, που φουντώνει κατά των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας, μετεξελιχθεί σε συνειδητή συμμετοχή στο οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, τόσο πιο γρήγορα οι αγώνες θα αποκτήσουν αποτελεσματικότητα και προοπτική

Το 2011 μπορεί να γίνει χρονιά γόνιμη για το λαό. Να διαμορφωθεί το ελπιδοφόρο λαϊκό μέτωπο της αντεπίθεσης και ανατροπής. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν μόνο και αξίζει να αγωνιστούν με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα για μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, όπου θα είναι εξασφαλισμένη για όλους η σταθερή εργασία, με ελεύθερο χρόνο και με σύγχρονες δωρεάν παροχές στην Υγεία, στην Παιδεία, στην κατοικία, στις διακοπές. Ο σοσιαλισμός είναι ρεαλιστικός, επίκαιρος αλλά και αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της εργατικής τάξης στην εξουσία και στην οργάνωση της παραγωγής, αποτελούν βασική προϋπόθεση για να αναπτύξει η χώρα τις παραγωγικές της δυνατότητες, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου έχουν τη δύναμη να την πραγματοποιήσουν με τη συμμαχία και την εξουσία τους, μετατρέποντας σε λαϊκή - κοινωνική ιδιοκτησία τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Αποδεσμεύοντας τη χώρα από το ιμπεριαλιστικό πλαίσιο.


Η Ελλάδα πρώτη στη φτώχεια στην ΕΕ

Το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας (20,1%) στην Ευρωπαϊκή Ένωση των αρχικών 15 κρατών -μελών έχει η Ελλάδα, σύμφωνα με μελέτη των πανεπιστημιακών Χρ. Παπαθεοδώρου και Ι. Δαφέρμου που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια ημερίδας του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Το 2008 την πρωτιά στα ποσοστά της φτώχειας είχε η Πελοπόννησος και ακολουθούσε η Θεσσαλία.

Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα του Έθνους, με βάση τα στοιχεία της μελέτης με θέμα «φτώχεια και εργασία, στη χώρα μας η μακροχρόνια φτώχεια  -όσοι παραμένουν σε κατάσταση φτώχειας για μεγάλο χρονικό διάστημα -βρίσκεται στο 14%, ενώ το 28,1% των Ελλήνων παρουσιάζουν «υλική αποστέρηση», δηλαδή αδυνατεί να καλύψει βασικές ανάγκες διασφάλισης ελάχιστου βιοτικού επιπέδου.
Οι συνταξιούχοι (25,9%), οι αυτοαπασχολούμενοι (21%) και οι μισθωτοί του αγροτικού τομέα (18,7%) αποτελούν τις ομάδες πληθυσμού με την υψηλότερη φτώχεια. Υψηλό κίνδυνο να καταστούν φτωχά έχουν τα μονογονεϊκά νοικοκυριά, ωστόσο η εκπαίδευση μειώνει τον κίνδυνο.
Μάλιστα, όσον αφορά στους εργαζόμενους, όσοι έχουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου παρουσιάζουν υπερτριπλάσιο κίνδυνο φτώχειας σε σχέση με τους εργαζόμενους αορίστου χρόνου (16% έναντι 5,1%). Επίσης, οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης έχουν διπλάσιο κίνδυνο φτώχειας σε σχέση με τους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης (26% έναντι 13,5%). Σημειώνεται επίσης ότι οι πλήρως απασχολούμενοι στην Ελλάδα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να καταστούν φτωχοί απ' ό,τι οι μερικώς απασχολούμενοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Η οικονομική κρίση και οι επιπτώσεις που αυτή έχει στην αγορά εργασίας, εκτός από την αύξηση της ανεργίας, θα μειώσει ακόμα περισσότερο τις αποδοχές των εργαζομένων, αυξάνοντας την ανισότητα στη διανομή του εισοδήματος και το ποσοστό των εργαζομένων που βρίσκονται κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας», δήλωσε η πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αθήνας Στάβη Σαλουφάκου, αναφερόμενη στα παραπάνω στοιχεία, σύμφωνα με το «Έθνος».
Σημειώνεται πως στην περιφέρεια το υψηλότερο ποσοστό φτώχειας παρουσιάζει ο αγροτικός κλάδος και το χαμηλότερο ο χώρος της εκπαίδευσης. Αντιθέτως, στην Αττική υψηλότερος κίνδυνος φτώχειας καταγράφεται στον κατασκευαστικό κλάδο και χαμηλότερο στις επικοινωνίες.
Όλο και περισσότεροι προσφεύγουν στον Ερυθρό Σταυρό
Περισσότερα άτομα -κατά 50% σε σχέση με πέρυσι- κατέφυγαν φέτος στις κοινωνικές υπηρεσίες του Ερυθρού Σταυρού, σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης. Όπως αναφέρει η «Καθημερινή», σχεδόν διπλάσιος ήταν μέσα στο 2010 ο αριθμός των Ελλήνων που έλαβαν βοήθεια, οι οποίοι ξεπέρασαν αριθμητικά τους άπορους μετανάστες. Πρόκειται κυρίως για ανέργους άνω των 45 ετών, ηλικιωμένους αλλά και οικογένειες που εγκαταλείφθηκαν από τον πατέρα λόγω οικονομικών δυσκολιών.

πηγη  tvxs

ΟΙ ΝΕΟΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΣΣΔ

ΡΩΣΙΑ: 'Εμμεση παραδοχή της υπεροχής του σοσιαλισμού

Στην ημερήσια διάταξη της κοινής συνεδρίασης του Κρατικού Συμβουλίου και της επιτροπής για την υλοποίηση των «εθνικών προγραμμάτων», που πραγματοποιήθηκε στις 27 Δεκέμβρη στο Κρεμλίνο, βρίσκονταν τα θέματα που αφορούσαν τη μητρότητα και την παιδική ηλικία. Ομως στην αρχή της συνεδρίασης με πρωτοβουλία του Προέδρου της Ρωσίας, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, άλλαξε η πορεία της συζήτησης κι αυτή αφιερώθηκε στο «εθνικό ζήτημα».Στο κέντρο της προσοχής του Ρώσου Προέδρου βρέθηκαν τα πρόσφατα σοβαρά επεισόδια στη Ρωσία, όπου μετά το θάνατο φιλάθλου, εθνικιστικές ομάδες προσπάθησαν να διοργανώσουν μαζικές ταραχές και πογκρόμ σε βάρος μεταναστών, από τις νότιες και κεντρικές ασιατικές περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ (που εργάζονται στις λαϊκές αγορές και στις οικοδομές της Μόσχας).

Οι Ρώσοι πολίτες είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση την αντιπαράθεση του Προέδρου Ντμίτρι Μεντβέντιεφ με τον πρωθυπουργό της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν σχετικά με το εθνικό ζήτημα. Ο Βλ. Πούτιν, παίρνοντας το λόγο, πρότεινε να επωφεληθεί η σύγχρονη Ρωσία από τη σοβιετική πείρα για την επίλυση του εθνικού ζητήματος. Κατά τη γνώμη του, το πολυεθνικό κράτος της ΕΣΣΔ αντιμετώπισε ολοκληρωμένα και με επιτυχία το θέμα της τήρησης της διεθνικής ειρήνης. «Η ΕΣΣΔ κατάφερε να διαμορφώσει μια τέτοια ποιότητα, η οποία βρέθηκε πάνω από τις σχέσεις εθνών και θρησκειών. Δυστυχώς, αυτή είχε ιδεολογικό χαρακτήρα, αυτή ήταν η σοσιαλιστική ιδέα». Συνεχίζοντας το συλλογισμό του ο Πούτιν υποστήριξε την αυταπάτη πως «ο παρρωσικός πατριωτισμός» θα μπορούσε να παίξει ανάλογο ρόλο σήμερα.
Στην έμμεση παραδοχή του Πούτιν πως το σοσιαλιστικό σύστημα είχε λύσει το πρόβλημα των διεθνικών διαφορών, άμεση ήταν η αντίδραση του Ντ. Μεντβέντεφ, ο οποίος, χωρίς να δείξει τη δυσφορία του, αναρωτήθηκε ρητορικά: «Αν είναι δυνατό να επαναληφθεί αυτό που έγινε στη σοβιετική περίοδο;» Και απάντησε ως εξής: «Είμαστε ρεαλιστές και καταλαβαίνουμε πως αυτό είναι αδύνατο, επειδή η ΕΣΣΔ ήταν ένα πολύ σκληρό κράτος».
Αν και κάποια ρωσικά ΜΜΕ προσπάθησαν να συνδέσουν αυτήν την ασυνήθιστη για τη Ρωσία δημόσια αντιπαράθεση του Προέδρου με τον πρωθυπουργό με τις επόμενες προεδρικές εκλογές, η ουσία είναι πως ακόμη κι οι αντίπαλοι του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε αναγκάζονται, μπροστά στα αδιέξοδα του καπιταλισμού, να αναγνωρίσουν την ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος. Εστω και με μισόλογα...

Πηγή:www.rizospastis.gr


Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

ΤΟ 2ΗΜΕΡΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΝΕ

Πέμπτη 30 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελ. /32     
ΝΕΟΛΑΙΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Φτιαγμένο με μεράκι για μικρούς και μεγάλους
Ολοκληρώνεται σήμερα το διήμερο στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό
Ενα ζεστό καλωσόρισμα, ένας χώρος φτιαγμένος με μεράκι σε κάθε του λεπτομέρεια, μια πραγματικά ζεστή αγκαλιά για όλα τα παιδιά. Αυτό έζησαν όσοι πέρασαν χτες την πύλη της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό, για να γίνουν κομμάτι της χριστουγεννιάτικης γιορτής που ετοίμασε η ΚΝΕ για παιδιά και γονείς. Το διήμερο φεστιβάλ της ΚΝΕ για παιδιά είναι ένα γεγονός που αγκαλιάστηκε από την πρώτη του στιγμή.Η προσέλευση δικαίωσε την απόφαση της ΚΝΕ να στήσει αυτή τη διαφορετική γιορτή για τις μέρες των διακοπών των σχολείων. Από πολύ νωρίς, πριν καν ακόμα αρχίσουν οι εκδηλώσεις είχαν αρχίσει να καταφτάνουν στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ παιδιά συνοδευόμενα από τους γονείς, γιαγιάδες, άλλους συγγενείς. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πορεία του πρωινού όλο και έρχονταν παιδιά, χωρίς κανείς στο μεταξύ να φεύγει. Παιδιά από όλες τις γειτονιές της Αθήνας, ακόμα και τις πιο μακρινές αλλά και από τη Θήβα και τη Φωκίδα.
Οι εκδηλώσεις του φεστιβάλ συνεχίζονται και ολοκληρώνονται σήμερα. Δύο μέρες δημιουργικότητας και παιχνιδιού, με θέατρο, κουκλοθέατρο, παιδικές ταινίες, αλλά και ένας χώρος όπου έχει θέση ο προβληματισμός και η αναζήτηση πραγματικών διεξόδων στα όσα βιώνει η λαϊκή οικογένεια. Σε ένα χώρο στημένο με την εθελοντική δουλειά των νέων κομμουνιστών οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για να απολαύσουν παιδιά και γονείς αυτό το διήμερο.
Με επιτυχία η πρώτη μέρα

Η ώρα ήταν 11 το πρωί και στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο φουαγιέ της ΚΕ του ΚΚΕ είχε στηθεί και δούλευε... πυρετωδώς, με την καθοδήγηση και ενθάρρυνση νέων παιδαγωγών, το χριστουγεννιάτικο εργαστήρι. Μαρκαδόροι και χαρτί, κλωστές και αποξηραμένα φρούτα, ακόμα και όσπρια και δημητριακά μεταμορφώνονταν σε πολύχρωμα στολίδια στα χέρια των παιδιών, τα οποία έδειχναν να το διασκεδάζουν πραγματικά και επιδείκνυαν με περηφάνια τις δημιουργίες τους. Ανάμεσα στα χριστουγεννιάτικα δέντρα που κοσμούν το χώρο, ένα είχε μείνει αστόλιστο. Σε εκείνο, οι μικροί επισκέπτες ανέλαβαν να κρεμάσουν τα στολίδια που έφτιαξαν και να περιγράψουν «πώς θέλουμε τον κόσμο μας». Ευχές για ευτυχία στον κόσμο, καθαρό περιβάλλον, για έναν κόσμο «γεμάτο χρώματα και μουσική, χωρίς δυστυχία και στερήσεις για τα παιδιά όλης της γης», όπως έγραφε η 12χρονη Αθηνά. Η 10χρονη Ειρήνη θα ήθελε «ο κόσμος να ήταν καλύτερος, δηλαδή να μην υπάρχουν αυτοκίνητα και να μην πληρώνουμε τα βιβλία για το σχολείο». Το μεσημέρι προβλήθηκε η κινηματογραφική ταινία «Ιστορία για δύο κουνουπάκια».Στο χώρο του φεστιβάλ λειτουργούν δύο βιβλιοπωλεία, μπουφές με διάφορες λιχουδιές, ενώ οι γονείς έχουν την ευκαιρία να ξαποστάσουν δίπλα από τα παιδιά, να συζητήσουν, να ανταλλάξουν εμπειρίες κλπ.

Στην έξοδό τους από το χώρο, τους μικρούς επισκέπτες περίμενε μία σακούλα με ένα βιβλίο από την «Σύγχρονη Εποχή» επιλεγμένο ανάλογα με την ηλικία τους, μαζί με μία αναμνηστική κάρτα ειδικά τυπωμένη για το φεστιβάλ. Οι εντυπώσεις των μικρών επισκεπτών συνοψίζονταν στη φράση «θα έρθω και αύριο» που επαναλάμβαναν καθώς περνούσαν την πύλη της ΚΕ του ΚΚΕ.
«Τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε μια μεγάλη αγκαλιά συναγωνιστών»
Σύσκεψη με νέους γονείς έγινε χτες το απόγευμα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ
Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη
Τη μεγάλη συμμετοχή των γονιών συγκέντρωσε η σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, όπου συζητήθηκαν κυρίως ζητήματα που αφορούν το παιδί και τις εξελίξεις που επηρεάζουν το ίδιο και την οικογένειά του.Στην εισήγησή του ο Στάθης Μπακλέζος, παιδοψυχίατρος, επισήμανε πως «όταν γεννιέται ένα παιδί δε σημαίνει πως είμαστε έτοιμοι ως γονείς να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις που δημιουργούνται. Θα πρέπει να μάθουμε να είμαστε γονείς και αυτό είναι πολύ βασικό για τη σχέση γονιών και παιδιών.
Σήμερα ζούμε μια κοινωνική πραγματικότητα όπου κυριαρχεί η οικονομική κρίση. Η κρίση επιφέρει αλλαγές που σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ βαθιές και πολύ γρήγορες. Μάλιστα, αν κάποιος από τους γονείς μείνει άνεργος αυτό θα επιφέρει σοβαρές αλλαγές στη ζωή της οικογένειας. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει κατανόηση, αλληλεγγύη τόσο κοινωνική όσο και ταξική, κάτι που θα απαλύνει σε ένα βαθμό τα προβλήματα που θα προκύψουν».
Η Θεοδώρα Δριμάλα, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ και του ΔΣ της ΔΟΕ, ανέφερε πως «η Παιδεία δεν είναι υπόθεση μόνο των εκπαιδευτικών, ούτε μόνο των γονιών. Είναι υπόθεση όλου του λαού και πρωτίστως του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Το τι μαθαίνουν τα παιδιά μας αφορά κάθε γονιό κι εργαζόμενο. Στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος δεν μπορούν να ικανοποιηθούν σύγχρονες ανάγκες, άρα και οι μορφωτικές ανάγκες του λαού μας. Αν θέλουμε πραγματικά την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών, οικονομικών, ασφαλιστικών, εργασιακών αναγκών των εργαζομένων και αν θέλουμε ένα σχολείο που να μορφώνει ολόπλευρα τους ανθρώπους και να τους δίνει προοπτική, πρέπει να παλέψουμε για αυτή τη ρήξη και ανατροπή, τις ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας, της κοινωνίας, άρα και του σχολείου».
Η Κανέλλα Γεωργοπούλου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας, εστίασε στο πώς οι γονείς πρέπει να προσεγγίζουν το θέμα της φτώχειας, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Οι φτωχοί στη χώρα μας δεν είναι πια μια μικρή ομάδα ανθρώπων κάποιων περιθωριακών στοιχείων όπως πιστεύαμε ίσως παλιά. Σήμερα, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το ποσοστό που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας έφτασε το 40%. Είναι η νέα πραγματικότητα της ελληνικής λαϊκής οικογένειας, μέσα στην οποία μεγαλώνουν 450.000 παιδιά και έφηβοι. Το 23,3% των παιδιών ηλικίας μέχρι 17 ετών ζουν στη φτώχεια, στο περιθώριο της κοινωνίας. Και το 6,8% του συνολικού παιδικού πληθυσμού στην Ελλάδα επιβιώνουν σε ακραία φτώχεια.
Είναι κρίσιμο πράγμα τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε μια μεγάλη αγκαλιά συναγωνιστών που θα νοιάζονται με τον ίδιο τρόπο για τα δικά τους, αλλά και για τα άλλα παιδιά. Να μάθουν πως είναι κομμάτι μια λαμπρής ιστορίας και να την μάθουν όπως δεν τους την λένε τα σχολικά βιβλία».
Ακολούθησε πλήθος ερωτήσεων από τους παρευρισκόμενους γονείς σε θέματα που αφορούν πώς μπορεί να πείσει ένας γονιός το παιδί να διαβάζει, πώς πρέπει να χειρίζονται οι γονείς στους συλλόγους ζητήματα που έχουν σχέση με την οικονομική ενίσχυση του σχολείου για να πληρωθεί π.χ. το πετρέλαιο ή η καθαρίστρια κ.ά.
Σχεδιασμοί για την υποβάθμιση του βιβλίου στο σχολείο
Η υποβάθμιση του βιβλίου είναι άρρηκτα δεμένη με το «νέο» σχολείο της «αγοράς»
Παρά τις χτεσινές διαβεβαιώσεις της υπουργού Παιδείας ότι «από πουθενά δεν προκύπτει η κατάργηση των δωρεάν βιβλίων», το θέμα της υποβάθμισης του σχολικού βιβλίου είναι υπαρκτό και δεν προκύπτει, μόνο, από το σχέδιο νόμου που παρουσιάστηκε, χτες, στο Υπουργικό Συμβούλιο. Υπενθυμίζουμε ότι το υπουργείο Παιδείας καταργεί τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και αναθέτει σε νέο φορέα (ΝΠΙΔ) το σχεδιασμό, την οργάνωση και το συντονισμό της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή. Παράλληλα, σύμφωνα με το ενημερωτικό του υπουργείου για το σχέδιο νόμου, οι αρμοδιότητες του ΟΕΔΒ θα περάσουν στο υπουργείο Παιδείας.
Ανεξάρτητα, πάντως, απ' τη «φόρμουλα» που θα βρεθεί για το μηχανισμό έκδοσης των βιβλίων το μόνο σίγουρο είναι ότι στο «νέο» σχολείο της «αγοράς», που προωθεί η κυβέρνηση, θα ενισχυθούν οι ηλεκτρονικές εκδόσεις και τα μέσα τεχνολογίας και το βιβλίο θα περάσει σε δεύτερη μοίρα. Το υπουργείο Παιδείας, άλλωστε, εδώ και ένα χρόνο διαφημίζει το «ψηφιακό σχολείο», τον «ψηφιακό παράδεισο», με σκοπό, υποτίθεται, την «αναβάθμιση» της γνώσης και την «εύκολη» μετάδοσή της.
Το σίγουρο είναι, επίσης, το «πάρτι» κερδών που θα κάνουν οι εταιρείες νέων τεχνολογιών. Το ουσιαστικότερο ζήτημα, όμως, είναι η υποβάθμιση της παιδαγωγικής διαδικασίας, αφού τα τεχνολογικά μέσα δε θα είναι συμπληρωματικά (όπως θα έπρεπε), αλλά κυρίαρχα. Αυτή η επιλογή δε συνδέεται με τη μείωση κονδυλίων, όπως παρουσιάζεται από μερίδα του Τύπου. Πρόκειται για διατυπωμένο στόχο της ΕΕ, που εντάσσεται στην αντίληψη για το σχολείο του «21ου αιώνα», όπου πρέπει οι μαθητές να «κατακτούν» χρηστικές δεξιότητες, αφού στόχος είναι η πλειοψηφία να περάσει γρήγορα στην παραγωγή με τα «απαραίτητα». Αλλωστε, με τα νέα προγράμματα σπουδών του «νέου σχολείου» θα ξεκινήσει η διαφοροποίηση στα μαθήματα από σχολείο σε σχολείο και η σύνδεση με την «αγορά», στόχοι που συνδέονται με την υποτιθέμενη «ελευθερία» επιλογής των βιβλίων και της χρήσης διαφόρων μέσων μάθησης.
Ανακοίνωση του ΠΑΜΕ
Σχετικά με τους σχεδιασμούς του υπουργείου για τον ΟΕΔΒ, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ έβγαλε χτες την παρακάτω ανακοίνωση: «Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο καταγγέλλει και καταδικάζει την πρόθεση της κυβέρνησης που εκφράστηκε σήμερα από την υπουργό Παιδείας για τη διάλυση του Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ). Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση εκχωρεί μια ακόμα δραστηριότητα του Δημοσίου στους ιδιώτες. Αυτό συνεπάγεται ότι το σχολικό βιβλίο μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο είδος στο βωμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Ετσι ένα ακόμα τμήμα της δωρεάν Παιδείας ιδιωτικοποιείται σε συνθήκες δραματικής μείωσης του εργατικού εισοδήματος, με αποτέλεσμα την παραπέρα επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής οικογένειας.
Αμεσα, οι εργαζόμενοι στον ΟΕΔΒ κινδυνεύουν με απόλυση ή στην καλύτερη περίπτωση με την υποχρεωτική μετάταξη που επιβάλλει εκβιαστικά η κυβέρνηση.
Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, θα πρωτοστατήσει για να συντονιστούν οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές, οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι και μέσα από δυναμικούς αγώνες να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες αυτής της πολιτικής και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια δημόσια - δωρεάν - αναβαθμισμένη Παιδεία, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης και το βιβλίο κοινωνικό αγαθό».
ΕΣΥΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Δράση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης
Πλατιά σύσκεψη φορέων της πόλης για το συντονισμό των δράσεων του αντιναρκωτικού και λαϊκού κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης, που προωθεί η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου «Διαρθρωτικές αλλαγές στο σύστημα Υγείας και άλλες διατάξεις», διοργανώνει το Παράρτημα Θεσσαλονίκης του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών σήμερα Πέμπτη, στις 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (1ος όροφος).
Στην πρωτοβουλία του Παραρτήματος Θεσσαλονίκης του ΕΣΥΝ έχουν ανταποκριθεί θετικά και έχουν δηλώσει συμμετοχή το σύνολο των θεραπευτικών προγραμμάτων της πόλης (ΚΕΘΕΑ, Πρόγραμμα Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «Αργώ», Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας ΑΠΘ), σύλλογοι γονέων, το ΠΑΜΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Θεσσαλονίκης, Σύλλογοι Γυναικών Θεσσαλονίκης - μέλη της ΟΓΕ.
Το σημερινό πρόγραμμα
10.00 - 13.00 και 17.00 - 20.00 Εργαστήρι κούκλας - κουκλοθέατρο.
11.30 Παραμύθι.
12.00 «Η μάγισσα Φρικαντέλα που μισούσε τα κάλαντα». Θεατρικό από ομάδα της ΚΝΕ.
18.30 Θέατρο «Το πατζαράκι» σε σκηνοθεσία Ιρίνας Μπόικο.
19.30 Παιδικό πάρτι.
Η Αλ. Παπαρήγα στις εκδηλώσεις της ΚΝΕ
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα θα παρευρεθεί στις εκδηλώσεις της ΚΝΕ για τα παιδιά και τα νέα ζευγάρια, σήμερα Πέμπτη, 30 Δεκεμβρίου, και ώρα 6 μ.μ., στην έδρα της ΚΕ του Κόμματος στον Περισσό.

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΟ ΛΑΟ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ


Το 2011 μπορεί να γίνει χρονιά γόνιμη για το λαό. Τις θετικές εξελίξεις γι’ αυτόν μπορεί να πυροδοτήσει ο ορμητικός λαϊκός απεγκλωβισμός από τα ιδεολογήματα των κομμάτων που υπερασπίζονται το ξεπερασμένο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα. Όσο πιο γρήγορα η λαϊκή αγανάκτηση, που φουντώνει κατά των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης - τρόικας – πλουτοκρατίας, μετεξελιχθεί σε συνειδητή συμμετοχή στο ....
οργανωμένο ταξικό εργατικό κίνημα, τόσο πιο γρήγορα οι αγώνες θα αποκτήσουν αποτελεσματικότητα και προοπτική. Θα διαμορφωθεί το ελπιδοφόρο λαϊκό μέτωπο της αντεπίθεσης και ανατροπής. Για να εμποδιστούν τα χειρότερα που φέρνουν κυβέρνηση - ΕΕ - ΔΝΤ, για να προστατευθούν οι άνεργοι, οι φτωχές λαϊκές οικογένειες, για να αλλάξει ριζικά ο συσχετισμός των δυνάμεων σε βάρος των κομμάτων της πλουτοκρατίας και της ΕΕ, υπέρ της λαϊκής συμμαχίας και εξουσίας που προτείνει το ΚΚΕ στο λαό.

Το 2011 συμπληρώνονται 30 χρόνια καπιταλιστικής ανάπτυξης με την χώρα ενταγμένη στην ΕΟΚ-ΕΕ. Ο λαός έχει πια συσσωρευμένη εμπειρία, μπορεί και πρέπει να απορρίψει αποφασιστικά τα εκβιαστικά, τρομοκρατικά διλήμματα και τις απειλές, που διαρκώς θα εκτοξεύουν η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της εξουσίας. Να μην υποκύψει στον κρατικό – εργοδοτικό αυταρχισμό. Να μην ξεγελαστεί από τους νέους μύθους και τις οπορτουνιστικές αυταπάτες που κρύβουν την αλήθεια για τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης και το που βρίσκεται η διέξοδος για το λαό. Να μην πέσει στις παγίδες και στις προβοκάτσιες που στήνουν οι μηχανισμοί του συστήματος για να εκτονώσουν – χειραγωγήσουν τις λαϊκές αντιδράσεις και τις θετικές διεργασίες που συντελούνται στις συνειδήσεις.

Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα μπορούν να ελπίζουν μόνο και αξίζει να αγωνιστούν με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα για μια νέα οργάνωση της κοινωνίας, όπου θα είναι εξασφαλισμένη για όλους η σταθερή εργασία, με ελεύθερο χρόνο και με σύγχρονες δωρεάν παροχές στην Υγεία, στην Παιδεία, στην κατοικία, στις διακοπές. Ο σοσιαλισμός είναι ρεαλιστικός, επίκαιρος αλλά και αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της εργατικής τάξης στην εξουσία και την οργάνωση της παραγωγής, αποτελούν βασική προϋπόθεση για να αναπτύξει η χώρα τις παραγωγικές της δυνατότητες, με στόχο τη λαϊκή ευημερία. Η εργατική τάξη, οι αυτοαπασχολούμενοι της πόλης και της υπαίθρου έχουν τη δύναμη να την πραγματοποιήσουν με τη συμμαχία και την εξουσία τους, μετατρέποντας σε λαϊκή - κοινωνική ιδιοκτησία τις μονοπωλιακές επιχειρήσεις. Αποδεσμεύοντας τη χώρα από το ιμπεριαλιστικό πλαίσιο.

ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

Το ξημέρωμα της Τρίτης, 4 Μάη του 2010, βρήκε το βράχο της Ακρόπολης στολισμένο με δυο τεράστια πανό του ΚΚΕ με το σύνθημα «Λαοί της Ευρώπης ξεσηκωθείτε», γραμμένα στα ελληνικά και τα αγγλικά. Μια μέρα πριν τη μεγαλειώδη πανεργατική πανελλαδική απεργία της 5ης του Μάη, η εικόνα της Ακρόπολης με το σύνθημα του ΚΚΕ έκανε το γύρο του κόσμου και αποτέλεσε την πιο αντιπροσωπευτική εικόνα από την αντίσταση και την πάλη του λαού ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, των ντόπιων και ξένων συμμάχων της. Ηταν ταυτόχρονα ένα ισχυρό μήνυμα προς τους λαούς όλης της Ευρώπης ότι ο αντίπαλος δεν είναι ανίκητος και πως χρειάζεται τώρα ξεσηκωμός για την ανατροπή του. Η φωτογραφία με τα δυο πανό έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα στιγμιότυπα της πάλης του ελληνικού λαού εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης, σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Γι' αυτό και πολεμήθηκε από την αστική τάξη, τα κόμματα και τα «παπαγαλάκια» της όσο καμιά άλλη παρέμβαση του εργατικού λαϊκού κινήματος τα τελευταία χρόνια. Με δεδομένη τη δύναμη του συνθήματος και την απήχησή του, η φωτογραφία αποτελεί την καλύτερη ηλεκτρονική κάρτα για την ανταλλαγή ευχών στην περίοδο των γιορτών, μεταξύ συντρόφων, φίλων και συγγενών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Να γεμίσουμε τα e-mail γνωστών και δικών μας ανθρώπων και με μηνύματα στα κινητά, με τις ευχές μας γραμμένες στην κάρτα, την οποία μπορεί να βρει και να «κατεβάσει» κανείς στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.rizospastis.gr/ext.do?res=/cards/akropoli.jpg
 
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΝΕ

Τετάρτη 29 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελ. /32     
ΠΑΙΔΕΙΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ξεκινά σήμερα η διήμερη γιορτή για παιδιά και γονείς
Στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό με πλούσιο πρόγραμμα, δημιουργικές δραστηριότητες, καλλιτεχνικές εκδηλώσεις
Από το αντίστοιχο Φεστιβάλ που έγινε την προηγούμενη βδομάδα στη Θεσσαλονίκη
MotionTeam
Από σήμερα και για δύο μέρες η έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό ανοίγει τις πύλες της για παιδιά και γονείς που αναζητούν μια ξεχωριστή πρόταση για τις γιορτές. Το διήμερο φεστιβάλ της ΚΝΕ για παιδιά, που γίνεται σήμερα Τετάρτη και αύριο Πέμπτη, με ελεύθερη είσοδο, στημένο με συλλογική δουλειά και μεράκι, αποτελεί μια πραγματικά ξεχωριστή πρόταση.Το πλούσιο πρόγραμμα που ετοιμάστηκε περιλαμβάνει θεατρικές παραστάσεις, κουκλοθέατρο, κινηματογραφικές προβολές, δημιουργικά εργαστήρια, όπου τα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν διάφορες δημιουργικές δραστηριότητες. Εμφαση δίνεται σε δραστηριότητες που προάγουν την κοινωνικότητα, την ομαδικότητα, τη γνωριμία με τους άλλους, την αποδοχή του διαφορετικού, πάντα με την καθοδήγηση νέων παιδαγωγών. Τα εργαστήρια απευθύνονται σε παιδιά κάθε ηλικίας.
Στο πλαίσιο του φεστιβάλ έχουν προγραμματιστεί τρεις θεατρικές παραστάσεις. «Ο μισοκοκοράκος», κουκλοθέατρο από το εργαστήρι Μαιρηβή, ανήκει στην κατηγορία των λαϊκών αμοραλιστικών παραμυθιών, στα οποία το θέμα δεν είναι η ηθική, αλλά το να δώσουν στο παιδί την ελπίδα και τη διαβεβαίωση ότι και ο πιο ασήμαντος και ταπεινός μπορεί να πετύχει στη ζωή.
Θεατρική παράσταση «Το πατζαράκι», σε σκηνοθεσία Ιρίνας Μπόικο. Πρωταγωνιστούν 11 παιδιά από το κοινό, ένα σκιάχτρο, δύο ηθοποιοί και ένα πατζαράκι που μεγαλώνει καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης... τόσο πολύ που χρειάζεται διαρκώς η βοήθεια των θεατών για να συνεχιστεί η ιστορία.
Από την προετοιμασία του χώρου
Επίσης, η θεατρική ομάδα της ΚΝΕ θα παρουσιάσει το θεατρικό «Η μάγισσα Φρικαντέλα που μισούσε τα κάλαντα».Τις μέρες του φεστιβάλ θα προβληθούν επιλεγμένες κινηματογραφικές ταινίες, προσφορά της ομάδας «Νεανικό Πλάνο». Στο χώρο των εκδηλώσεων θα λειτουργούν βιβλιοπωλεία της «Σύγχρονης Εποχής» με επιλογές για μικρούς και μεγάλους.
Ο λόγος στους γονείς
Ευκαιρία για συζήτηση, προβληματισμό, ενημέρωση δίνει στους γονείς η σύσκεψη που πραγματοποιείται σήμερα στις 17.30 στο χώρο του φεστιβάλ. Με τη βοήθεια παιδαγωγών και ψυχολόγων, θα συζητηθούν ζητήματα που αφορούν το παιδί και τις εξελίξεις που επηρεάζουν το ίδιο και την οικογένειά του.
Στη συζήτηση θα συμμετάσχει και θα συζητήσει με τους γονείς ο παιδοψυχίατρος Στάθης Μπακλέζος, ο οποίος μιλώντας στον «Ρ» σημειώνει ότι η πρωτοβουλία της ΚΝΕ είναι ενδιαφέρουσα και καλύπτει ανάγκες των παιδιών, των γονιών, του κινήματος. Αναφερόμενος στις ιδιαίτερες απαιτήσεις που έχει ο ρόλος των γονιών, αναφέρεται στη σημασία του να μάθουν να ακούν τα παιδιά, ιδιαίτερα τώρα που διάφοροι παράγοντες, όπως η κρίση, επιδεινώνουν τις σχέσεις και θέτουν ακόμα και ζήτημα επιβίωσης.
Η Κανέλα Γεωργοπούλου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας, η οποία θα συμμετάσχει στη σύσκεψη, σημειώνει τη σημασία της ευκαιρίας που δίνεται στους γονείς να βρεθούν μαζί σε ένα χώρο, όπου μπορούν να μοιραστούν τους ίδιους προβληματισμούς, ενώ τα παιδιά τους θα απασχολούνται δημιουργικά. Ιδιαίτερα τονίζει πως πρέπει οι γονείς να συζητήσουν το θέμα της φτώχειας, που είναι μια πραγματικότητα για τα δύο πέμπτα του ελληνικού λαού και να το αντιμετωπίσουν μέσα από συλλογικές διαδικασίες και διεκδικήσεις.
Πρόβες για τα θεατρικά
Στη σύσκεψη θα συμμετάσχει επίσης η Θεοδώρα Δριμάλα, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ και του ΔΣ της ΔΟΕ.
Στο Αγρίνιο
Χριστουγεννιάτικο Φεστιβάλ για παιδιά σήμερα Τετάρτη, στις ώρα 11 π.μ., διοργανώνει η ΚΝΕ και στο πολιτιστικό στέκι του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου, το οποίο περιλαμβάνει χριστουγεννιάτικο εργαστήριο, εργαστήριο πηλού, παραμύθι και προβολή ταινίας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
Αλλαγές για την προώθηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής
Η υπουργός Παιδείας παρουσιάζει σήμερα στο Υπουργικό Συμβούλιο συγχωνεύσεις ινστιτούτων και φορέων εκπαίδευσης, αλλά και τη δημιουργία Προτύπων - Πειραματικών Λυκείων στην κατεύθυνση του σχολείου της «αγοράς»
Σε συγχωνεύσεις εκπαιδευτικών φορέων, για να προωθείται πιο επιτελικά η πολιτική της κυβέρνησης στην εκπαίδευση και σε αλλαγές στα Πειραματικά Λύκεια για τη δημιουργία προτύπων σχολείων της «αγοράς» προχωρά το υπουργείο Παιδείας. Σήμερα η υπουργός Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου θα παρουσιάσει το σχετικό σχέδιο νόμου στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Τα Πειραματικά Σχολεία θα μετονομαστούν «Πειραματικά - Πρότυπα Σχολεία» και θα «αποτελέσουν εργαστήρια ανασυγκρότησης της ελληνικής εκπαίδευσης, που έχει ξεκινήσει με την καθιέρωση του νέου σχολείου και των συναφών δράσεων που το συνοδεύουν», σύμφωνα με ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου Παιδείας για το σχέδιο νόμου. Τα Πειραματικά Σχολεία στην εκπαίδευση σαφώς και δεν αποτελούν αρνητικό γεγονός, αφού είναι λογικό να εξελίσσεται η εκπαιδευτική διαδικασία με νέα στοιχεία κτλ. Το ζήτημα είναι η κατεύθυνση των αλλαγών και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, στόχος είναι η προώθηση μεθόδων για το σχολείο της «αγοράς», με περισσότερα ταξικά φίλτρα, αποθέωση της διδακτικής των χρηστικών δεξιοτήτων κ.ά.
Επιπλέον, όταν στο «νέο» σχολείο της «αγοράς» τα προγράμματα θα είναι διαφοροποιημένα, τα Πειραματικά Σχολεία χάνουν τον πειραματικό χαρακτήρα τους. Σε όλα τα σχολεία θα γίνονται «πειράματα», πάντα βέβαια στην κατεύθυνση της «αγοράς». Το αποτέλεσμα θα είναι τα πρώην Πειραματικά να λειτουργούν κυρίως ως «Πρότυπα», με μια ελιτίστικη αντίληψη. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το υπουργείο κάνει λόγο για «πιλότους της γνώσης», όταν αναφέρεται στα «Πειραματικά - Πρότυπα Σχολεία»...
Οι παραπάνω εκτιμήσεις επιβεβαιώνονται και απ' την αλλαγή στον τρόπο εισαγωγής στα Πειραματικά Σχολεία. Μέχρι τώρα γίνεται με κλήρωση, κάτι που διατηρείται μόνο για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Για την εισαγωγή στα Πειραματικά Λύκεια θα υπάρχουν εξετάσεις και τεστ δεξιοτήτων.
Συγχώνευση εκπαιδευτικών φορέων
Το υπουργείο θα ιδρύσει ένα νέο φορέα, στον οποίο θα μεταβιβαστούν οι αρμοδιότητες τεσσάρων φορέων που λειτουργούν σήμερα (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας, Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών). Οι τέσσερις φορείς καταργούνται. Ο νέος φορέας, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, θα έχει «υπόσταση Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου για να συνδυάζει την ασφάλεια και το κύρος του δημόσιου φορέα με την ευελιξία του ιδιωτικού και με επταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που ορίζεται από τον υπουργό Παιδείας». Το υπουργείο διαβεβαιώνει ότι «δεν αλλάζει τίποτα στην υπηρεσιακή, μισθολογική και συνταξιοδοτική κατάσταση του προσωπικού των φορέων».
Επίσης, η «αποστολή» του Ερευνητικού Ακαδημαϊκού Ινστιτούτου Τεχνολογίας Υπολογιστών (ΕΑΙΤΥ) «ανατίθεται σε νέο φορέα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με έδρα την Πάτρα». Στους σκοπούς του θα είναι και «ο σχεδιασμός, η οργάνωση και ο συντονισμός της παραγωγής και διανομής των σχολικών βιβλίων, τόσο σε έντυπη όσο και σε ηλεκτρονική μορφή». Μάλιστα, με το σχέδιο νόμου, θα καταργηθεί ο Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων (ΟΕΔΒ) και οι αρμοδιότητες του θα περάσουν στο υπουργείο Παιδείας. Τα παραπάνω συνδέονται άμεσα και με τους σχεδιασμούς του υπουργείου για το «ψηφιακό σχολείο», όπου οι νέες τεχνολογίες δε θα είναι ενισχυτικές στην εκπαιδευτική διαδικασία, αλλά θα αποτελούν κύριο άξονα, σε βάρος της μάθησης.
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΝΕ ΣΤΟ «ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ»
Συναντήθηκαν παλιά και νέα γενιά αγωνιστών
Σε μια ατμόσφαιρα συγκινητική και συνάμα αγωνιστική, η ΚΝΕ με επικεφαλής τον Γραμματέα του ΚΣ και μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ, Γιάννη Πρωτούλη, επισκέφτηκε το «Σπίτι του Αγωνιστή» και τους 21 αγωνιστές από την ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση και του ΔΣΕ που στεγάζονται σε αυτό.
Η αντιπροσωπεία της ΚΝΕ ξεναγήθηκε στους χώρους όπου διαμένουν οι αγωνιστές, καθώς επίσης και στη βιβλιοθήκη, στους χώρους μελέτης, συνελεύσεων και συζητήσεων, στα ιατρεία και στη Μονάδα Βραχείας Νοσηλείας.
Στη συνέχεια, αντάλλαξαν ευχές και δώρα με τον Γ. Πρωτούλη να παραδίδει ένα καλαίσθητο σφυροδρέπανο και τους αγωνιστές να ανταποδίδουν με μια κορνίζα στην οποία απεικονίζονται εργάτες της Σοβιετικής Ενωσης να κρατούν ψηλά τα κομμουνιστικά λάβαρα του αγώνα.
«Η παρουσία μας εδώ αποτελεί μια ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και τιμής στους ανθρώπους που αποτελούν τη ζωντανή ιστορία του Κόμματός μας» σημείωσε ο Γ. Πρωτούλης και πρόσθεσε: «Πρωτακούσαμε για τις πράξεις του Κόμματός μας από τους παππούδες, τις γιαγιάδες και τους παλαιότερους συντρόφους μας. Χρέος μας σήμερα είναι να μελετάμε πολύ, με όπλο την επιστήμη, την Ιστορία του Κόμματός μας και του λαού μας. Να παραδειγματιστούμε από τον αγώνα και την τεράστια προσφορά των παλαιότερων συντρόφων μας και να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για τη σοσιαλιστική προοπτική στη χώρα μας».

Λίγο νωρίτερα ο Κώστας Μαραγκουδάκης, πρόεδρος του ΔΣ του Ιδρύματος, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Στην πολύχρονη πάλη των κομμουνιστών πορευτήκαμε και πορευόμαστε χωρίς καμιά προσωπική φιλοδοξία και ιδιοτέλεια, με μόνο στόχο το καλό της εργατικής τάξης και του λαού μας, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, πραγματική σοσιαλιστική. Βλέποντάς σας να τιμάτε τον αγώνα των παλαιότερων γενιών, στο Κόμμα μας, είμαστε βέβαιοι ότι και σεις θα συνεχίσετε ακούραστα αυτήν την πάλη, όσο κι αν χρειαστεί με την ελπίδα να φτάσετε στο στόχο μας πολύ πριν βαδίσετε το δρόμο και τη δική μας ηλικία».
*** Η Τομεακή Οργάνωση Βορειοδυτικών Συνοικιών της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ οργανώνει επίσκεψη στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης», σήμερα στις 7 το απόγευμα. Στο χώρο θα γίνει παρουσίαση του βιβλίου «Από την 4η Αυγούστου ως τις μέρες μας» του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ.
*** Πλατιά σύσκεψη φορέων για το συντονισμό των δράσεων του κινήματος ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης, που προωθεί η κυβέρνηση, διοργανώνει το Παράρτημα Θεσσαλονίκης του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, αύριο Πέμπτη, στις 6 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης (1ος όροφος). Ηδη έχουν δηλώσει συμμετοχή το σύνολο των θεραπευτικών προγραμμάτων της πόλης (ΚΕΘΕΑ, Πρόγραμμα Εναλλακτικής Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων «Αργώ», Πρόγραμμα Προαγωγής Αυτοβοήθειας ΑΠΘ), το ΠΑΜΕ, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Θεσσαλονίκης, Σύλλογοι Γυναικών Θεσσαλονίκης - μέλη της ΟΓΕ.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων
Σήμερα, Τετάρτη
10.00 - 13.00 Χριστουγεννιάτικο εργαστήριο.
11.30 Προβολή ταινίας «Μια ιστορία για τον Αϊ - Βασίλη».
17.00 - 20.00 Εργαστήριο πηλού.
17.30 Σύσκεψη γονέων με κομμουνιστές δασκάλους και νηπιαγωγούς. Προβολή ταινίας «Ενα παραμύθι για δύο κουνουπάκια».
19.00 Κουκλοθέατρο «Ο μισοκοκοράκος» από το εργαστήρι Μαιρηβή.
Αύριο, Πέμπτη
10.00 - 13.00 και 17.00 - 20.00 Εργαστήρι κούκλας - κουκλοθέατρο.
11.30 Παραμύθι.
12.00 «Η μάγισσα Φρικαντέλα που μισούσε τα κάλαντα» (από ομάδα της ΚΝΕ).
18.30 Θέατρο «Το πατζαράκι» σε σκηνοθεσία Ιρίνας Μπόικο.
19.30 Παιδικό πάρτι.

ΜΕΡΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ

Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

 Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο
που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.

Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:

Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;

Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να “ ξετινάξει” μία χώρα;

Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;

Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;

Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!

Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;

Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;

Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;

Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;

Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;

Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
 ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

ΝΑΤΑΣΣΑ ΜΠΟΦΙΛΙΟΥ UNPLUGGED

Νατάσα Μποφίλιου: «Έχω πολύ θυμό και οργή μέσα μου»

101224_15_bofiliouΣυνέντευξη στη Μαριάννα Μπουντούρη  Ξεκινήσαμε για να συναντήσουμε την τραγουδίστρια, Νατάσα Μποφίλιου, στο όχι ιδιαίτερα ακριβό ξενοδοχείο που μένει στα Λαδάδικα, κοντά στο ΓαιAlive, όπου εμφανίζεται. Αυτό που είδαμε ήταν μια 27χρονη κοπέλα, ένας απίστευτα φιλικός άνθρωπος, που με τον εκρηκτικό και καταγγελτικό του λόγο, μας άφησε άφωνους.
 
- Πιστεύεις πως το ίντερνετ μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να κάνει γνωστή την δουλειά του;
Το ίντερνετ έχει ένα τεράστιο καλό και ένα τεράστιο κακό. Από τη μια μπορείς να φτιάξεις μια σελίδα όπως θέλεις και με πλήρη έλεγχο του τι κάνεις, πετυχαίνεις τεράστια ικανότητα προβολής, χωρίς να απαιτείται ιδιαίτερο μπάτζετ. Όμως έχει και ένα μείον. Είναι τεράστια ζημιά για έναν καλλιτέχνη να μην μπορεί να εισπράξει κάποια χρήματα από τη δουλειά του. Θα πρέπει να υπάρξει ένα νομικό πλαίσιο στο όποιο θα ενταχθεί αυτή η λειτουργία. Για παράδειγμα, τα μουσικά κομμάτια στο YouTube, θα ήταν δίκαιο, από τα «χτυπήματα» ο καλλιτέχνης να παίρνει κάποια χρήματα. Μέχρι στιγμής αυτό δεν υπάρχει και είναι μεγάλη ζημιά για έναν νέο καλλιτέχνη, που ξεκινά τώρα, ειδικά σε αυτή τη φάση, όπου η βιομηχανία ψυχορραγεί, να μην μπορεί να αμείβεται από τη δουλειά του.

- Τελικά η πειρατεία ή η βιομηχανία σκοτώνει τη μουσική;
Τη μουσική δε μπορεί να τη σκοτώσει τίποτα από αυτά και αν είναι ήδη πεθαμένη, φταίει ο καλλιτέχνης και όχι τα υπόλοιπα. Ένα τραγούδι, αν είναι καλό, θα αναδειχθεί αργά η γρήγορα. Για παράδειγμα εμείς, δεν ανήκαμε σε κάποια εταιρία, ούτε μας πρόβαλαν τα Μέσα, μέχρι να γίνουμε σε κάποιους αναγνωρίσιμοι και επιθυμητοί για ακρόαση. Όμως καταφέραμε να εξελιχθούμε, γιατί ένα καλό τραγούδι θα αναδειχθεί, ό,τι και να γίνει.

- Το ελληνικό τραγούδι περνάει κρίση;
Περνάμε μια καλλιτεχνική κρίση χωρίς να σημαίνει ότι αυτό αποτελεί τον κανόνα. Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος να είναι σάπιο αλλά υπάρχει και ένα μέρος υγιές, ζωντανό και δημιουργικό, που αναπαράγεται. Υπάρχει ένα νέο αίμα, μια νέα καλλιτεχνική τάση που κάνει πράγματα και έχει εμπορική αξία, όχι μόνο καλλιτεχνική. Δεν υπάρχει live του Γιάννη Χαρούλη ή του Κωστή Μαραβέγια που να μην είναι sold out, ή να έπαιξε η Μόνικα στο Λυκαβηττό και να μην τον γέμισε, ή να εμφανίστηκε κάπου η Ελεονώρα Ζουγανέλη και να μην πάει καλά.

- Επηρέασε η οικονομική κρίση τη μουσική σκηνή;
Σαφώς την επηρεάζει και πάρα πολύ μάλιστα. Φαντάζομαι πως είναι τεράστια η διαφορά σε καλλιτέχνες που έχουν ζήσει χρυσές εποχές δισκογραφίας. Αλλά η δική μου γενιά δεν βλέπει τεράστιες διαφορές, μιας και δεν πρόλαβε τις μουσικές σκηνές που δούλευαν πενταήμερα, δεν πρόλαβε τα τρελά μεροκάματα, τον άπειρο κόσμο και τα κέρδη που έφταναν 70% πάνω από την αρχική συμφωνία.

- Πως κρίνετε την οικονομική κατάσταση της χώρας μας;
Όσο είσαι παθητικός πολίτης δεν αλλάζει τίποτα. Τα πράγματα για να αλλάξουν πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς και η λειψή μας νοοτροπία. Δεν μας φταίει κανείς για την οικονομική κρίση, εμείς ψηφίζαμε όλους εκείνους που θεωρούμε ότι μας κατέστρεψαν. Εξοργίζομαι γιατί δε φταίω σε τίποτα. Εγώ δεν είμαι ένας πολίτης που ψηφίζω αυτούς τους ανθρώπους που προσβάλλουν εμένα και τη νοημοσύνη μου κατά συρροή, δεν τους έχω ψηφίσει ποτέ. Πληρώνω τις μαλακίες που κάνουν οι άλλοι. Το μοναδικό όπλο που έχει ένας πολίτης είναι η ψήφος και την πετάει στα σκουπίδια. Άμα την πετάς στα σκουπίδια ρε φίλε, θα φας σκουπίδια. Είσαι αυτό που ψηφίζεις, αυτό που τρως, αυτό ακούς, αυτό που βλέπεις στην τηλεόραση. Αν ήθελες να ήσουν κάτι άλλο, θα ήσουν κάτι άλλο. Δεν σου αρέσει η τηλεόραση; Κλείσ' την ρε βλάκα! Νομίζεις ότι σε κοροϊδεύουν οι πολιτικοί; Άλλαξε τους! Κάνε κάτι. Μη μου γκρινιάζεις όμως! Νομίζουμε πως έχουμε άφεση αμαρτιών, ότι δεν έχουμε καμία ευθύνη.

- Τελικά  πόσο συχνά ο καθένας μας μπαίνει σε συγκεκριμένα καλούπια και πρότυπα και τα υιοθετεί;
Έχουμε συνηθίσει να βολευόμαστε. Θέλει μεγάλη αρετή και τόλμη η ελευθερία, έλεγε ο ποιητής. Θέλει μεγάλα κότσια να μπορείς να ανατρέπεις συνέχεια τον εαυτό σου και να μην συμβιβάζεσαι. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατάμε κακία και θυμό στον κόσμο, που είναι έτσι και δεν μας δίνει τη δυνατότητα και την επιλογή να διαλέξουμε κάτι άλλο. Έχω πολύ θυμό και οργή μέσα μου για την κατάσταση που ζούμε. Τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο, επικίνδυνα μαζικά. Ξαφνικά καταρρέει η οικονομία ολόκληρης σχεδόν της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαίο, αν το δεις ιστορικά, είναι τεράστια αποτυχία. Ήταν δεδομένο πως το καπιταλιστικό σύστημα θα κατέρρεε, ένα σύστημα που δεν βασίζεται στον άνθρωπο. Πάντως η ιστορία λέει ότι όταν φτάνουμε στον πάτο -δεν έχουμε φτάσει ακόμη- έρχεται κάτι καλύτερο να ανατρέψει τα πάντα. Αυτό θα γίνει και ελπίζω να το προλάβουμε.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΣΗΜΕΡΑ

ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΘΑ ΑΝΑΛΥΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΛΛΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΚΟΠΟ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ!!!
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝ ΣΗΜΕΡΑ!!

ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΑΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ!!!
Η ΣΥΛΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΒΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΑΣ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΦΟΥ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΝΤΟΠΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΞΕΝΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΒΥΘΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΥΦΕΣΗ ΚΑΙ ΦΤΩΧΙΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΣΠΑΘΗΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ!!
ΕΠΙΣΗΣ ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΑΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΜΕ ΒΑΘΕΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ!!!
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΑΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑ ΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΑΝΕΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΥΝ ΟΤΙ Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΟΧΩΝ ΤΟΥ!!!
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΑΥΛΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΕΝΤΕΧΝΩΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ Η ΜΟΝΗ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΦΩΝΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΕΙΝΑΙ Η ΣΤΑΘΕΡΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΙΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΕΙΞΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΠΑΜΠΟΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΟΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΕ ΟΠΛΟ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΓΧΩΡΙΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!!!
ΟΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΝΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΓΝΗΣΙΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΚΚΕ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!!!

ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

ΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΕΞΥΠΝΟ

Θεϊκά συνθήματα σε τοίχους της Αθήνας
Σάββατο, 25 Δεκέμβριος 2010 16:58
Μία δωδεκάδα… φιλοσοφίες του δρόμου
Τα ακόλουθα συνθήματα είναι γραμμένα πάνω σε τοίχους. Η βάση τους είναι το χιούμορ και η σάτιρα ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα σοβαρότερα πράγματα λέγονται στην πλάκα…


«Τα πτυχία copies κτώνται»
(Σε τοίχο στην περιοχή Γκύζη)

«Το Lifestyle είναι μαγικό, από μηδενικό σε κάνει νούμερο»
(Γκάζι, Αθήνα)



«Διατηρείτε την Αθήνα καθαρή. Πετάτε τα σκουπίδια σας στον Πειραιά»
(Μεταξουργείο, Αθήνα)

«Συμμετέχω, Συμμετέχεις, Συμμετέχει, Συμμετέχουμε, Συμμετέχετε, Αποφασίζουν…»
(οδός Σινώπης, Αθήνα)

«Αυτοί που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, εκνευρίζουν εμάς που τα ξέρουμε….!»
(λεωφόρος Αλεξάνδρας , Αθήνα)

«Αν τα λάθη διδάσκουν, τότε έχω καταπληκτική μόρφωση»
(οδός Μπενάκη, Αθήνα)

«Η χώρα καταστρέφεται από την αδιαφορία, αλλά τι με νοιάζει εμένα;»
(λόφος Στρέφη, Αθήνα)

«Θέλω να γίνω αυτό που ήμουν τότε,… που ήθελα να γίνω αυτό που είμαι τώρα»
(πλατεία Εξαρχείων, Αθήνα)

«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά μας τοίχους»
(Ψυρρή, Αθήνα)

«Έγχρωμη TV, Ασπρόμαυρη Ζωή»
(οδός Στουρνάρα, Αθήνα)

«Μην τα περιμένετε όλα από την Αστυνομία. Χτυπηθείτε μόνοι σας»
(Παπασωτηρίου, οδός Στουρνάρα, Αθήνα)

“Τότε τανκς, τωρα banks …………”

Η ΕΠΙΣΙΜΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ , Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ.

Η διεθνής καπιταλιστική οικονομία βιώνει μια βαθιά κρίση, με κύριο χαρακτηριστικό τον εκτεταμένο συγχρονισμό της. Η εκδήλωσή της ξεκίνησε αρχικά το 2007 στις ΗΠΑ, στον κλάδο κατασκευών, με τη μορφή απαξίωσης κεφαλαίου σε χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις, λόγω εκτεταμένης κίνησης επενδυτικών παραγώγων σε τιτλοποιημένα επισφαλή στεγαστικά δάνεια.
Ο κίνδυνος κατάρρευσης αμερικάνικων χρηματοπιστωτικών κολοσσών με ισχυρές θέσεις στη διεθνή αγορά του χρηματικού κεφαλαίου προκάλεσε μια σταδιακή και γενικευμένη μεγάλη πτώση των τιμών στα σημαντικότερα χρηματιστήρια του κόσμου. Επρόκειτο για την «κορυφή του παγόβουνου» στην εκδήλωση μιας γενικευμένης κρίσης υπερπαραγωγής, υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου.
Τα σημερινά δεδομένα και οι εκτιμήσεις των διεθνών οικονομικών οργανισμών στην αισιόδοξη εκδοχή τους δίνουν το 2010 ως έτος κατώτατου σημείου της ύφεσης. Ηδη έχει καταγραφεί αύξηση των ανέργων κατά 25 εκατομμύρια και προβλέπεται να προστεθούν και άλλα 40 εκατομμύρια μέχρι το τέλος του χρόνου.
Προβλέπεται συρρίκνωση του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος το 2009, κατά 1,7% σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και κατά 2,75% σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ. Ο δεύτερος εκτιμά τη συρρίκνωση του διεθνούς εμπορίου κατά 13,2% το 2009.
Το ΔΝΤ υπολογίζει την απαξίωση του χρηματικού κεφαλαίου σε 4,1 τρισ. δολάρια από την εκδήλωση της κρίσης μέχρι σήμερα.

Η εκδήλωση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα


Στην ελληνική οικονομία η κρίση εκδηλώθηκε ελαφρώς ετεροχρονισμένη σε σχέση με την ευρωζώνη. Μπήκε σε φάση ύφεσης το 2009, ενώ το 2008 ήταν χρονιά επιβράδυνσης στη διεύρυνση του ΑΕΠ. Το κυριότερο είναι ότι το τμήμα της Βιομηχανίας (Ορυχεία - Λατομεία, Μεταποίηση, Ηλεκτρισμός, Παροχή Νερού κατά την αστική στατιστική) είχε κατά 4% συρρίκνωση το 2008/2007, βρισκόμενη σε ύφεση από το 2005.
Το 2008 όλοι οι κλάδοι της Μεταποίησης βρέθηκαν σε ύφεση, με εξαίρεση τον κλάδο Τροφίμων (αύξηση 1,2%).
Η κρίση στη Μεταποίηση φαίνεται στη μεγάλη συρρίκνωση των βιομηχανικών εμπορευμάτων (περίπου κατά 7%).
Μεγάλη συρρίκνωση είχε ο κατασκευαστικός κλάδος (-9,4%).
Την περίοδο 2002-2008 η τάση ήταν σημαντική συρρίκνωση της παραγωγής στα περισσότερα από τα κυριότερα αγροτικά προϊόντα με εξαίρεση το μαλακό σιτάρι, τον αραβόσιτο και τα ροδάκινα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το πραγματικό αγροτικό εισόδημα επιδεινώθηκε το 2008 κατά -7,1%, λόγω στασιμότητας στις τιμές πώλησης από τους παραγωγούς και μεγάλης αύξησης των τιμών βιομηχανικών προϊόντων.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το καθαρό αγροτικό εισόδημα ως συσχετισμός της καθαρής προστιθέμενης αξίας σε σχέση με το κόστος συρρικνώθηκε το 2008 στο 80,1% εκείνου του 2000 (=100)[1].
Στο 2008 σημειώθηκε μεγάλη πτώση τιμών στο Χρηματιστήριο Αθηνών, η συνολική χρηματιστηριακή αξία του οποίου ως ποσοστό του ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο τέλος του 2008 στο 1/3 περίπου εκείνης του τέλους του 2007 (Δεκέμβριος 2008: 28%, Δεκέμβριος 2007: 86%)[2]. Σημαντικό μέρος αυτής της πτώσης οφείλεται στη μαζική αποχώρηση ξένων επενδυτών τον Οκτώβριο του 2008.
Ανεξάρτητα από τη φάση στον κύκλο της κρίσης, ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ελληνικής οικονομίας είναι η μακροχρόνια οξυμένη ελλειμματική δημοσιονομική της κατάσταση. Και μόνο με την επιβράδυνση του ΑΕΠ, που επιταχύνθηκε στο δεύτερο εξάμηνο του 2008, επιδεινώθηκαν θεαματικά οι όροι δανειοδότησης του κράτους.
Οι τελευταίες εκτιμήσεις προβλέπουν ύφεση κατά 1% στο ΑΕΠ το 2009. Η έκταση της ύφεσης στην ελληνική οικονομία οπωσδήποτε θα εξαρτηθεί και από την πορεία της κρίσης:
α) Σε βαλκανικά κράτη, στα οποία έχουν γίνει σημαντικές επενδύσεις εκ μέρους επιχειρήσεων με έδρα την Ελλάδα. Αφορά κυρίως οικονομίες με μεγάλους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, όπως: Ρουμανία με 7,7% το 2008 και πρόβλεψη για -1,8% το 2009, Βουλγαρία με 4,4% το 2008 και πρόβλεψη για -1% το 2009[3].
β) Στο διεθνές εμπόριο, μεγάλο μέρος του οποίου διεξάγεται μέσω θαλασσίων μεταφορικών μέσων, τα οποία αποτελούν σημαντική πηγή εισροών.
γ) Σε σημαντικά ευρωπαϊκά κράτη, π.χ. Γερμανία, Βρετανία, από τα οποία προέρχεται σημαντικό μέρος των εισερχόμενων τουριστών στην Ελλάδα, όχι μόνο σε απόλυτους αριθμούς επισκεπτών, αλλά και σε διανυκτερεύσεις και σε εισπράξεις.
Αντιφατικές είναι οι επιδράσεις των ακόμα υψηλών κοινοτικών εισροών σε σχέση με τη βιομηχανική και αγροτική συρρίκνωση.
Ολα αυτά δείχνουν ότι θα είναι βαθιά η εκδήλωση της κρίσης στην ελληνική οικονομία. Γίνονται προβλέψεις για 2ετή διάρκεια. Θα οξύνει τις υπάρχουσες κοινωνικές αντιθέσεις με αύξηση της ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, επέκταση των ευέλικτων σχέσεων. Ηδη έχει διευρυνθεί η φτώχεια, σύμφωνα με τις αστικές μετρήσεις, με ιδιαίτερη συγκέντρωσή σε παιδιά έως 15 χρονών, και σε άτομα ηλικίας 18-24, περίπου το 1/4.
Βεβαίως οι δείκτες της φτώχειας αποτυπώνουν ένα μέρος της. Δεν αποτυπώνουν το γεγονός είναι ότι οι μισθοί και τα ημερομίσθια υπολείπονται της αυξητικής ανόδου του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας σε φάση διευρυμένης αναπαραγωγής στην Ελλάδα.

Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ πριν μια δεκαετία

Για την εκτίμηση της σημερινής κρίσης και την πρόβλεψη εξόδου από την ύφεση διεθνώς και στην Ελλάδα θεωρούμε χρήσιμο να αναφερθούμε στη γενική εκτίμησή μας για την κρίση που είχε εκδηλωθεί πριν από μια δεκαετία περίπου. Επίσης να θυμίσουμε την τότε πρόβλεψή μας για την περίοδο που θα ακολουθούσε.
Το 1998 βρισκόταν σε εξέλιξη μια άλλη φάση ύφεσης που είχε ξεκινήσει στα μέχρι τότε θεωρούμενα «οικονομικά θαύματα», στις χαρακτηριζόμενες ως «Ασιατικές Τίγρεις», μια ύφεση που είχε αγκαλιάσει οικονομίες της ΝΑ Ασίας αλλά και την Ιαπωνία, χώρες της Λατ. Αμερικής, και με ορισμένο ετεροχρονισμό εκδηλώθηκε το 2000 στις ΗΠΑ. Το παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν συρρικνώθηκε κατά 1%, οι δεν διεθνείς ροές κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις και το διεθνές εμπόριο είχαν πολύ μεγάλη περιστολή.
Τότε για πρώτη φορά μετά τη νίκη της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ενωση και σε χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ξαναεκδηλώθηκε ο προβληματισμός για την ευρωστία του καπιταλισμού, εκφράσθηκαν οι αστικές ανησυχίες μήπως σε κάποια φάση η αστική πολιτική δυσκολευτεί να ελέγξει την εργατική και λαϊκή δυσαρέσκεια - αντίδραση για τις συνέπειες της κρίσης.
Μέρος της προσπάθειας να ελεγχθεί η κατάσταση από τη σκοπιά της σταθερότητας της εξουσίας του κεφαλαίου ήταν και οι διάφορες θεωρίες για τα αίτια της κρίσης. Αυτές οι θεωρίες επικεντρώνονταν στον τρόπο λειτουργίας των χρηματιστηρίων, έδιναν έμφαση στη διαχείριση - διαφάνεια επενδυτικών χρηματικών κεφαλαίων μεγάλου ρίσκου (Hedges Funds), στους όρους δανειοδότησης κρατών από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα.
Με άλλα λόγια ασχολήθηκαν με περίσσια σπουδή με τις φαινομενικές δυσλειτουργίες στη σφαίρα κυκλοφορίας του κεφαλαίου στη χρηματική του μορφή.
Τότε το ΚΚΕ εκτίμησε ότι είχε εκδηλωθεί μια κρίση υπερπαραγωγής, ή αλλοιώς μια κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, όπως και σε προηγούμενα χρόνια, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την κρίση του 1973. Υποστηρίξαμε ότι ήταν κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου ανεξάρτητα από τη μορφή που πήρε αρχικά η εκδήλωσή της.
Σε αντίθεση με τις αστικές διαφωνίες, που ξεκινούσαν από το ίδιο το ΔΝΤ, σχετικά με τα διαχειριστικά μέτρα για την επίσπευση εξόδου από τη φάση της ύφεσης ή για μια υποτιθέμενη πρόληψη της ύφεσης στις ΗΠΑ και σε άλλες καπιταλιστικές οικονομίες, το ΚΚΕ είχε προβλέψει ότι έτσι ή αλλοιώς η έξοδος από την ύφεση, η αναζωογόνηση ακόμα και το πέρασμα σε μια νέα ανοδική φάση διευρυμένης καπιταλιστικής αναπαραγωγής θα οδηγούσε στην εκδήλωση μιας νέας κρίσης υπερσυσσώρευσης, πιο βαθιάς και πιο συγχρονισμένης από την προηγούμενη.
Επίσης, το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι σε όλες αυτές τις χώρες οι συνθήκες εργασίας, πληρωμής, ζωής της εργατικής τάξης όχι μόνο δεν θα καλυτέρευαν αλλά αντίθετα θα χειροτέρευαν και στη φάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Είχαμε στηρίξει αυτή την πρόβλεψή μας στο γεγονός ότι τα μερίδια συμμετοχής στη διεθνή καπιταλιστική παραγωγή και αγορά άλλαζαν προς όφελος νέων ανερχόμενων καπιταλιστικών οικονομιών, με πολύ μεγάλο εγχώριο πληθυσμό και ακόμα πολύ φθηνή εργατική δύναμη. Σε αυτό είχαν συντελέσει και οι αντεπαναστατικές ανατροπές, η οπορτουνιστική διάβρωση και κρίση του κομμουνιστικού κινήματος, γενικότερα η υποχώρηση του εργατικού κινήματος, η ενσωμάτωση συνδικαλιστικών οργανώσεων στο σύστημα.
Ετσι, και σε συνθήκες διευρυμένης καπιταλιστικής αναπαραγωγής κυριάρχησε η τάση να μειώνεται το εργατικό εισόδημα παράλληλα με την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης.
Αυτή η τάση πήρε το χαρακτήρα ενιαίων στρατηγικών επιλογών π.χ. στην ΕΕ, κωδικοποιημένων ως στρατηγική της Λισσαβόνας με στόχους αφαίρεσης εργασιακών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για να ικανοποιηθεί ως στόχος η λεγόμενη «μείωση του εργατικού κόστους» στην ευρωενωσιακή αγορά.
Στην περίοδο που ακολούθησε, στην τρέχουσα πρώτη 10ετία του 21ου αιώνα, έγιναν νέες εξαγορές και συγχωνεύσεις, προχώρησε περισσότερο η διεθνική διαπλοκή των κεφαλαίων, οξύνθηκε ο διεθνής καπιταλιστικός ανταγωνισμός και παράλληλα η διαμόρφωση στενότερων ή χαλαρότερων περιφερειακών συμμαχιών - ενώσεων.
Ισχυροποιήθηκε η τάση που συσσώρευε αλλαγές μεταξύ των ανισόμετρα εξελισσόμενων καπιταλιστικών οικονομιών, τάση που οδηγεί προς την ανατροπή ενός συσχετισμού στη διεθνή καπιταλιστική αγορά που διαμορφώθηκε πριν από 70 χρόνια περίπου. Παράλληλα αυτή η τάση εκδηλώθηκε και με νέες κρατικές και διακρατικές απαιτήσεις, για αλλαγές στις διεθνείς συνεννοήσεις και συνεργασίες, π.χ. στις Συμφωνίες του ΠΟΕ, στη σύνθεση της διοίκησης του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στη σύνθεση των διεθνών συναλλαγματικών αποθεμάτων, στο νόμισμα με το οποίο γίνονται οι εμπορικές ανταλλαγές βιομηχανικών υλών στην παγκόσμια αγορά, στη διεύρυνση του G 7.
Ολα αυτά που πιο αχνά διαφαίνονταν κατά τον προηγούμενο διεθνή κρισιακό καπιταλιστικό κύκλο, πήραν χαρακτήρα ανεπίστρεπτων τάσεων στο σημερινό. Σε αυτό το έδαφος εξελίχθηκε ο νέος κύκλος της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης σε διεθνές επίπεδο που βρίσκεται σε εξέλιξη, με χαρακτηριστικό της το γεγονός ότι τώρα ξεκίνησε στις ΗΠΑ, επεκτάθηκε ίσως και βαθύτερα στην Ευρωζώνη, αγκαλιάζει ταυτόχρονα Μ. Βρετανία, Ιαπωνία, Ρωσία, Τουρκία, χώρες της Λατινικής Αμερικής. Επιδρά επί του παρόντος με επιβράδυνση στην Κίνα και στην Ινδία.

Εκτιμήσεις του ΚΚΕ για την παρούσα διεθνή οικονομική κρίση

Αναμενόμενο είναι να έχει η παρούσα ύφεση μεγαλύτερη διάρκεια από την προηγούμενη, να είναι πιο αναιμικό το πέρασμα σε μια νέα φάση αναζωογόνησης και ανόδου. Το κυριότερο όμως είναι τι μπορούμε να προβλέψουμε για τη θέση της εργατικής τάξης και γενικότερα των μισθωτών και του μεγαλύτερου μέρους των αυτοαπασχολούμενων σε φάση ανάκαμψης από την ύφεση.
Εκτιμάμε ότι θα συνεχισθεί και θα ενταθεί η ίδια τάση που εκδηλώθηκε και στις δυο προηγούμενες δεκαετίες, η τάση επιδείνωσης, αν δεν πραγματοποιηθεί εμφανής ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική αναζωογόνηση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, χειραφέτηση του συνδικαλιστικού κινήματος από την κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, απεμπλοκή του από ευρωενωσιακούς μηχανισμούς χειραγώγησης (βλέπε ΟΚΕ κλπ.), ιδεολογική - πολιτική χειραφέτηση ευρύτερων εργατικών δυνάμεων από την παραπλανητική επιρροή της λεγόμενης σοσιαλδημοκρατίας, με μορφή παλαιών ή νέων πολιτικών σχημάτων της.
Οι εσωτερικές αντιθέσεις του καπιταλισμού και ο διεθνής καπιταλιστικός ανταγωνισμός βρίσκονται σε τέτοιο επίπεδο που η εργατική τάξη, μισθωτοί που την προσεγγίζουν από την άποψη του εισοδήματος και του βιοτικού τους επιπέδου, και κατώτερα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων, μπορούν να φρενάρουν την επιδείνωση της θέσης τους μόνο αν περάσουν στην αντεπίθεση, αν απαλλαγούν από κάθε πολιτική παγίδα συμβιβασμού, συναίνεσης, αποδοχής μιας δήθεν «συνεργασίας των τάξεων» για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Χάνει τον χαρακτήρα του το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ως πάλη για το μισθό - ωράριο κλπ. όταν ηγετικά του όργανα όπως της ΓΣΕΕ κλείνουν συμφωνίες με τον ΣΕΒ για από κοινού αντιμετώπιση της κρίσης.
Το εργατικό και λαϊκό κίνημα μπορεί και πρέπει να ανασυνταχθεί με σαφή αντιιμπεριαλιστικό - αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό, σε τελευταία ανάλυση αντικαπιταλιστικό. Να αξιοποιήσει σε κάθε χώρα, κάθε ρωγμή, κάθε τριγμό της αστικής διακυβέρνησης, με ανάλογο ιδεολογικο-πολιτικό προσανατολισμό και οργανωτική ετοιμότητα.
Εκτιμάμε ότι θα δυσκολευτεί ακόμα περισσότερο η αστική διαχείριση, θα βρεθεί πιο κοντά σε αλλεπάλληλες ασταθείς κυβερνήσεις, θα οξυνθούν οι διαφωνίες μέσα στην ΕΕ, θα κλονισθεί πιο βαθιά απ’ ό,τι σήμερα η ιδεολογική υπεράσπιση του καπιταλιστικού συστήματος, όταν κορυφωθεί ο επόμενος κρισιακός κύκλος, όταν επέλθει η επόμενη φάση ύφεσης.
Με φαντασία, αλλά επιστημονική φαντασία, μπορούμε να πούμε ότι οδεύουμε σε ένα νέο 1929, ίσως σε ένα νέο 1937.
Αυτές οι προβλέψεις γίνονται και από αστούς αναλυτές, από ιμπεριαλιστικά κέντρα στρατηγικών μελετών σε κρατικό ή διακρατικό επίπεδο.

Ο ιδιαίτερος ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας στη διάσωση του συστήματος

Προκειμένου να διασωθεί το σύστημα, φιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες, από τον Σαρκοζί και τον Ομπάμα μέχρι τον Μπράουν και τον Μπίσκι υπόσχονται έναν «ανθρώπινο, υγιή καπιταλισμό».
Ιδιαίτερη δραστηριότητα επιδεικνύει η διεθνής σοσιαλδημοκρατία. Επικεντρώνεται στην προσπάθεια να ενοχοποιηθεί για την κρίση αποκλειστικά και μόνο ο «νεοφιλελευθερισμός», η δήθεν αναποτελεσματική συνταγή αναλογίας μεταξύ «αγοράς - ρύθμισης» σε κρατικό, περιφερειακό ή και σε διεθνές επίπεδο.
Η διεθνής σοσιαλδημοκρατία έχει ανασκουμπωθεί προκειμένου να πείσει τις εργατικές - λαϊκές μάζες ότι έχει επεξεργαστεί τη νέα συνταγή. Δηλαδή υποστηρίζει ότι έχει βρει τη δοσολογία ανάμεσα στην πολιτική (επιδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, κλπ.) που υποβοηθά τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, τη στήριξη των μονοπωλίων, και ταυτόχρονα ελέγχει τις αρρυθμίες της αγοράς με ορισμένη ή ορισμένες κρατικές τράπεζες, ακόμα και με την κρατικοποίηση κάποιων προβληματικών επιχειρήσεων στη βιομηχανία, στις μεταφορές. Η «Πράσινη Οικονομία» και η «καλύτερη διανομή» είναι τα απαραίτητα συμπληρώματα.
Τα άμεσα μέτρα που προτείνονται από την σοσιαλδημοκρατία δεν θα μπορούσαν να κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση από εκείνη της στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων και της κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής. Είναι χαρακτηριστική η επίκληση της επιτροπής Στίγκλιτζ προς τους G20 να επικεντρωθούν στην παροχή ρευστότητας στην πραγματική οικονομία , υποστηρίζοντας και νέο δανεισμό. Στο συμπόσιο των Αθηνών ο Γ. Παπανδρέου πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και σημερινός πρωθυπουργός της Ελλάδας εστιάσε και πάλι στην ανάγκη διασφάλισης της κεφαλαιακής επάρκειας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Στην ουσία πρότείνεται η άμεση παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις, δηλαδή η κρατική χρηματοδότηση των μονοπωλιακών ομίλων. Η πολιτική αυτή υποθηκεύει το λαϊκό εισόδημα αφού η αποπληρωμή των μελλοντικών τοκοχρεολυσίων θα γίνει από τους φορολογούμενους που στη πλειοψηφία τους είναι εργατοϋπάλληλοι και αυτοαπασχολούμενοι.
Η «Πράσινη Οικονομία» είναι στην πραγματικότητα μια πρόταση διαχείρισης των περιβαλλοντικών προβλημάτων με γνώμονα τα συμφέροντα και τις επιλογές του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Προσανατολίζει τις επενδύσεις στην κατεύθυνση υιοθέτησης νέων τεχνολογιών δίνει ώθηση στην καπιταλιστική ανάπτυξη , ενώ ένας από τους στόχους που υπηρετεί είναι η μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της ΕΕ.
Στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, δηλαδή του ρεύματος που βαφτίζει «δημοκρατικό σοσιαλισμό» την κυριαρχία των μονοπωλίων με τη συνύπαρξη κρατικών επιχειρήσεων, έχουν εμφανισθεί νέοι πολιτικοί φορείς, όπως το ΚΕΑ στην Ευρώπη. Ισχυρίζονται ότι έχουν βρει καλύτερα από τα προηγούμενα κόμματα τη χρυσή τομή «αγοράς - ρύθμισης», «ιδιωτικού - κρατικού κεφαλαίου». Ισχυρίζονται ακόμα ότι η καλύτερη εφαρμογή της δοσολογίας απαιτεί εξάλειψη των αντιθέσεων μέσα στην ΕΕ, με την ισχυροποίηση των δομών της, με τη διαμόρφωση μας ευρωενωσιακής διακυβέρνησης.
Επι της ουσίας λειτουργούν ως ιδεολογικοπολιτικό ανάχωμα στην ανάπτυξη της ταξικής πάλης , στην ωρίμανση της πολιτικής συνείδησης , καλλιεργώντας αυταπάτες για έναν πιο ανθρώπινο και δίκαιο καπιταλισμό, μέσα από μια δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Συνειδητά αποσιωπούν ότι η πηγή του κέρδους είναι η εκμετάλλευση του εργαζόμενου ανθρώπου από το κεφάλαιο και ότι οι σχέσεις στη σφαίρα της διανομής καθορίζονται από τις σχέσεις ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.
Προβάλουν τη τωρινή κρίση ως κρίση του «καπιταλισμού -καζίνο» και θεωρούν ότι αιτία της είναι ότι εδώ και 30 χρόνια η παγκόσμια αγορά ήταν απαλλαγμένη από οποιονδήποτε πολιτικό έλεγχο. Ουσιαστικά θεωρούν ως αιτία της κρίσης τη λεγόμενη «νεοφιλελεύθερη» διαχείριση όπως άλλωστε και η σοσιαλδημοκρατία στο σύνολο της.
Προσαρμόζουν στη σημερινή πραγματικότητα της ΕΕ την παλιά σοσιαλδημοκρατική γραμμή των μεταρρυθμίσεων. Στη θέση του κρατικού μονοπωλίου - υπηρέτη των ιδιωτικών μονοπωλίων βάζουν το διευρωπαϊκό - διακρατικό μονοπώλιο και πάνω από την κυβερνητική διαχείριση θέτουν μια ισχυρή διακρατική διακυβέρνηση, ικανή δήθεν να εκφράζει τα γενικά συμφέροντα στην ΕΕ, επιλύοντας αντιθέσεις μεταξύ κρατών-μελών της.
Στα πλαίσια αυτά το ΚΕΑ προβάλλει ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα πρέπει να υπόκειται σε δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο. Ζητάει να αλλάξει ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να ανταποκρίνεται σε κριτήρια όπως η απασχόληση, η κοινωνική και οικολογική ανάπτυξη κ.α.
Εμφανίζονται «βασιλικότεροι του Βασιλέως», δίνοντας «αριστερό» σοσιαλίζον άλλοθι στην ισχυροποίηση υπαρχόντων και στην εμφάνιση νέων κατασταλτικών μηχανισμών.
Ο ιδιαίτερος ρόλος τους συνίσταται στην αναβάπτιση της σοσιαλδημοκρατίας ως προς την εξυπηρέτηση του συστήματος. Υπηρετούν την ιδεολογική χειραγώγηση με την ουτοπία μιας φιλολαϊκής ΕΕ, μιας φιλολαϊκής διαχείρισης στο έδαφος της οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Νομοτελειακή η ανισομετρία και οι αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ

Η παρούσα κρίση στην Ευρωζώνη κατά γενική ομολογία όξυνε τις αντιθέσεις μεταξύ των κρατών - μελών, ακόμα και στο σκληρό πυρήνα της. Και αυτό ήταν αναμενόμενο, στις προβλέψεις και εκτιμήσεις του ΚΚΕ.
Παρά τη διαπλοκή των κεφαλαίων, παρά την ενιαία στρατηγική απέναντι στην εργατική τάξη, παραμένει το έθνος - κράτος ως όργανο που εξασφαλίζει την οικονομική κυριαρχία των μονοπωλίων, που εξυπηρετεί τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε ανταγωνισμό με αντίστοιχες διαδικασίες σε άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ.
Οπως στη φάση της διευρυμένης αναπαραγωγής έτσι και στη φάση της ύφεσης υφίσταται καπιταλιστική ανισομετρία. Παραμένουν οι ανισομετρίες στο γενικό επίπεδο της παραγωγής, στην παραγωγικότητα της εργασίας, στις αναλογίες των κλάδων, στους μισθούς και τα ημερομίσθια, στις εξαγωγές και εισαγωγές εμπορευμάτων ως ποσοστά στο ΑΕΠ, στις εκροές-εισροές κεφαλαίων.
Ολες αυτές οι ανισομετρίες αντανακλώνται στη δημοσιονομική κατάσταση του κάθε κράτους, στα διαφορετικά μεγέθη δημοσίου χρέους και ελλειμμάτων, στα διαφορετικά επιτόκια δανεισμού των κρατών που διαμορφώνει η διεθνής αγορά ανάλογα με τη θέση του κάθε κράτους μέσα στην Ευρωζώνη αλλά και στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Αυτές οι ανισομετρίες είναι που κάνουν αδύνατη της διαμόρφωση ενιαίας δημοσιονομικής πολιτικής και σε συνθήκες ύφεσης. Αυτές εκφράσθηκαν στις διαφορετικές προτάσεις π.χ. μεταξύ Γερμανίας και Βρετανίας για τα μέτρα και τα πακέτα διαχείρισης της κρίσης. Αυτές εκφράστηκαν και εκφράζονται στην εξέλιξη των επιτοκίων πάνω από τα βασικά επιτόκια της ΕΚΤ.
Οι διαφορετικές απόψεις γύρω από το Σύμφωνο Σταθερότητας, αν θα γέρνει περισσότερο προς τη δημοσιονομική ευελιξία ή προς τη νομισματική σταθερότητα, εκφράζουν διαφορετικές ανάγκες των κρατών - μελών και όχι έλλειψη οργάνων ευρωενωσιακής διακυβέρνησης ή υπερβάλλουσα δύναμη της ΕΚΤ όπως ισχυρίζονται το ΚΕΑ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.
Στις σημερινές συνθήκες της ύφεσης αυτές οι ανισομετρίες εκδηλώθηκαν πιο οξυμένα απ’ ό,τι σε προηγούμενη φάση για την ελληνική οικονομία, οξύνθηκαν και οξύνονται διαχρονικά προβλήματά της όπως το δημόσιο χρέος, το εμπορικό έλλειμμα, η μακροχρόνια στασιμότητα της μεταποίησης.

Τάση αλλαγής του συσχετισμού στη διεθνή αγορά

Βεβαίως η όξυνση των ανισομετριών είναι γενικό φαινόμενο και μέσα στην ΕΕ και στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Το γενικό χαρακτηριστικό της απαξίωσης κεφαλαίου κατά την εξέλιξη της κρίσης δεν εκδηλώνεται αναλογικά από κράτος σε κράτος, από κλάδο σε κλάδο, από επιχείρηση (ατομικό κεφάλαιο και με τη μετοχική μορφή του) σε επιχείρηση.
Ετσι, και κατά τη διάρκεια της ύφεσης και κατά τη φάση της σταθεροποίησης και αναζωογόνησης συντελούνται ανακατατάξεις στο συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ επιχειρήσεων, κλάδων, οικονομιών σε επίπεδο κράτους.
Βεβαίως συχνά οι σημαντικές αλλαγές και ανακατατάξεις κυοφορούνται σε μια πιο μακρόχρονη περίοδο που περιλαμβάνει περισσότερους του ενός κύκλους οικονομικών κρίσεων.
Η σημερινή κρίση αποκρυσταλλώνει τέτοιες αλλαγές στο συσχετισμό δυνάμεων που κυοφορήθηκαν την τελευταία 30ετία, με περίπου 3 κύκλους κρίσης για τις περισσότερες από τις προηγμένες καπιταλιστικές οικονομίες. Αυτές οι αλλαγές επιταχύνθηκαν την τελευταία 10ετία.
Την περίοδο 1980-2008 κυριάρχησε η τάση συρρίκνωσης των μεριδίων των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης και της Ιαπωνίας στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν (ΠΑΠ). Αντίθετα αυξήθηκε το μερίδιο της Κίνας (αύξηση του μεριδίου κατά 440% για την περίοδο 1980-2007) που ανέβηκε στην τρίτη θέση, μετά την 2η θέση της Ευρωζώνης ως συνόλου. Επίσης αυξήθηκε το μερίδιο της Ινδίας (αύξηση κατά 110% για την περίοδο 1980-2007) και της Ρωσίας (αύξηση κατά 19,3% για την περίοδο 2000-2007).
Το μερίδιο της Ευρωζώνης μειώνεται σταθερά στην περίοδο 2000-2007 (κατά 12,8%) και της Ελλάδας επίσης (κατά 24%, με σχεδόν διπλάσια ποσοστιαία απώλεια από το μέσο όρο της Ευρωζώνης). Η τάση επιδείνωσης στα μερίδια συνεχίζεται για τα έτη 2008, 2009 για ΗΠΑ, Ευρωζώνη (και Ελλάδα), Ιαπωνία.
Σε γενική κατεύθυνση οι ίδιες τάσεις αποτυπώνονται και στα ποσοστιαία μερίδια στις παγκόσμιες εισροές/εκροές κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις, με ορισμένες διαφοροποιήσεις. Συγκεκριμένα: Ανοδικά (με διακυμάνσεις) είναι τα μερίδια εισροών/εκροών για την Κίνα, την Ινδία και τη Ρωσία στην περίοδο 1980-2006, καθοδικά είναι για τις ΗΠΑ. Η Ιαπωνία διατηρεί το μερίδιο της στις εκροές, ενώ η Ευρωζώνη αυξάνει το μερίδιό της τόσο στις εισροές όσο και στις εκροές, κατέχοντας την πρώτη θέση παγκοσμίως. Ειδικότερα για την Ελλάδα μειωμένο είναι το μερίδιο στις εισροές 1980-2006 (από 1,22% σε 0,41%) και αυξημένο στις εκροές (από 0% το 1990 σε 0,34% το 2006). Δηλαδή η Ελλάδα γίνεται σε αυτή την περίοδο χώρα εξαγωγής κεφαλαίων.
Σημαντικός δείκτης είναι και τα μερίδια στις παγκόσμιες εξαγωγές και εισαγωγές, όπου παρατηρούνται οι εξής τάσεις για την περίοδο 1980-2007:
Οι ΗΠΑ έχουν απώλεια μεριδίου στις εξαγωγές (από 11,1% το 1980 σε 8,41% το 2007), η Ιαπωνία εξίσου απώλεια (από 6,42% σε 5,13%), η Ευρωζώνη σχεδόν διατηρεί το μερίδιο της, με αυξομειώσεις μέσα στην περίοδο, κατέχοντας και διατηρώντας την 1η θέση (1980: 30,75%, 1990: 35,05%, 2007: 29,19%), χωρίς να υποτιμιέται η κατά 6% απώλεια σε ποσοστό μεριδίου την περίοδο 1990-2007. Η Ελλάδα έχει απώλεια μεριδίου (1980: 0,25%, 2007: 0,17%).
Θεαματική αύξηση έχει η Κίνα κατά 890% (1980: 0,89%, 2007: 8,81%), καταλαμβάνοντας τη 2η θέση, μπροστά από τις ΗΠΑ.
Ανερχόμενη, αλλά ακόμη με μικρά μερίδια, είναι η τάση για τη Ρωσία (2007: 2,57%) και την Ινδία (2007: 1,05%).
Οι τάσεις στα μερίδια των παγκόσμιων εισαγωγών καταγράφονται ως εξής:
Η Ευρωζώνη είναι πρώτη στο μερίδιο εισαγωγών αλλά με τάση μείωσης (1980: 34,28%, 2007: 28%), η Ελλάδα με διακυμάνσεις παραμένει στα ίδια επίπεδα (1980: 0,51%, 2007: 0,53%). Μειώνεται το μερίδιο για την Ιαπωνία (1980: 6,81%, 2007: 4,41%), ενώ αυξάνεται για τις ΗΠΑ (1980: 12,39%, 2007: 14,35%), κατέχοντας τη 2η θέση στις εισαγωγές. Αυξάνεται σημαντικά για την Κίνα (1980: 0,96%, 2007: 6,8%), κατέχοντας την 3η θέση. Επίσης αυξάνεται πιο περιορισμένα για τη Ρωσία και την Ινδία.
Ανακατατάξεις επίσης γίνονται και μεταξύ ατομικών (ή και εταιρικών) κεφαλαίων. Σύμφωνα με τη λίστα των 1000 πλουσιότερων ανθρώπων που εδρεύουν στη Βρετανία, σύμφωνα με δημοσίευμα της βδομαδιάτικης έκδοσης «Sunday Times», από τους 10 που βρίσκονται στην κορυφή οι μισοί αύξησαν τα πλούτη τους εν μέσω κρίσης κατά 1,054 δις ευρώ (κατά 43%) ενώ οι άλλοι μισοί είχαν συρρίκνωση του πλούτου τους κατά 33,738 δις ευρώ (-242%).
Σε συνθήκες ύφεσης, παράλληλα με την αύξηση του αριθμού ζημιογόνων εταιρειών, εξακολουθεί να υπάρχει κερδοφορία σε επιχειρήσεις είτε εκφρασμένη με μειωμένους ρυθμούς είτε και με αυξημένους. Στη δεύτερη περίπτωση π.χ. συγκαταλέγεται η γερμανική Siemens, η οποία κατά το πρώτο τρίμηνο του 2009 είχε κέρδη 1,01 δις ευρώ έναντι 412 εκατ. στο αντίστοιχο τρίμηνο του 2008 (αύξηση 145%), με αύξηση πωλήσεων 5% σε ετήσια βάση.
Ανάλογα φαινόμενα ισχύουν και για την ελληνική οικονομία. Οι εκτιμήσεις για τα κέρδη των 8 μεγαλύτερων τραπεζών (Εθνική, Alpha, Eurobank, Πειραιώς, Κύπρου, Marfin, ΑΤΕ, Emporiki) στο πρώτο τρίμηνο του 2009 τα υπολογίζουν σε 610 εκατ. ευρώ έναντι 1.195,9 εκατ. ευρώ το αντίστοιχο τρίμηνο του 2008, μειωμένα κατά 50%.
Οι ανακατατάξεις στα μερίδια γίνονται και μέσα σε ένα υποκλάδο π.χ. στις αερομεταφορές, μεταξύ ΟΑ και Aegean Airlines. Οι ανακατατάξεις προωθούνται και μέσω εξαγορών που κάνει π.χ. ο όμιλος Marfin (μεταξύ αυτών και της Vivartia και της ΟΑ), των κυοφορούμενων νέων συγχωνεύσεων χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα.
Η τάση αυτή είναι εμφανέστατη στη διεθνή αγορά, ιδιαίτερα στους κλάδους στους οποίους κατ’ αρχήν εκδηλώθηκε η κρίση υπερπαραγωγής, όπως στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Ετσι άλλωστε προετοιμάζεται ένας νέος κύκλος συγκεντροποίησης κεφαλαίων, που απαξιώθηκαν στη φάση της ύφεσης, για να τεθούν σε νέα φάση αυτοαύξησής τους μέσω της παραγωγικής διαδικασίας, της διαδικασίας εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.
Η έξοδος από την ύφεση γίνεται με επιδίωξη να αποσπασθεί πρόσθετο κέρδος κατακτώντας νέες αγορές. Οξύνεται ο ανταγωνισμός, η αμφισβήτηση παλιών ρυθμίσεων, η κατοχύρωση μέσω νέων ρυθμίσεων, ακόμα και με τετελεσμένα που διαμορφώνουν οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι.
Οι παραπάνω τάσεις μπορούν να κωδικοποιηθούν ως εξής:
Οι ΗΠΑ παραμένουν ακόμη πρώτη δύναμη στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν, αλλά με επιδείνωση όλων των άλλων δεικτών.
Θεαματική είναι η άνοδος της Κίνας, η οποία ακόμη υπολείπεται ως προς τη συνολική (κατά κεφαλήν) παραγωγικότητά της.
Βελτιώθηκε η ανταγωνιστική θέση εμπορευμάτων της Ευρωζώνης (αντίθετα επιδεινώθηκε της Ελλάδας). Θεαματικά βελτιώθηκε της Κίνας, ενώ αντίθετα είναι εμφανής η επιδείνωση της ανταγωνιστικής θέσης των ΗΠΑ και της Ιαπωνίας.
Χαμηλή είναι ακόμη η ανταγωνιστική θέση της Ινδίας και της Ρωσίας, με τάση βελτίωσης.
Πιο αντιφατικά αποτυπώνεται η θέση της Ελλάδας, η οποία χάνει μερίδιο στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν, επιδεινώνεται η θέση της ως προς τις εξαγωγές, με κύριο χαρακτηριστικό το συγκριτικά χαμηλότερο μερίδιο σε σχέση με το μερίδιό της στο Παγκόσμιο Ακαθάριστο Προϊόν, ενώ βελτιώνεται η θέση της στην εκροή κεφαλαίων.
Ο δείκτης «καθαρή διεθνής επενδυτική θέση» για την Ελλάδα εξακολουθεί να είναι αρνητικός (άθροισμα Αμεσων Επενδύσεων, Επενδύσεων Χαρτοφυλακίου, Παραγώγων, Λοιπών Επενδύσεων, Συναλλαγματικών Διαθεσίμων), ύψους 183.944 εκατ. ευρώ το 2008, ωστόσο μειώνεται ως ποσοστό επί του ΑΕΠ (2006: -83,6%, 2007: -94%, 2008: -75,7%)[4].
Σε συνδυασμό και με την εξέλιξη άλλων οικονομικών δεικτών που ήδη αναφέρθηκαν, μπορούμε να εκτιμήσουμε ότι στην περίοδο ένταξής της στην ΕΟΚ -και ιδιαίτερα στην Ευρωζώνη- η ελληνική οικονομία είχε αφενός απώλεια της ανταγωνιστικής θέσης της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής της (κυρίως της Μεταποίησης), αφετέρου αύξηση της συσσώρευσης κεφαλαίου και εξαγωγής του σε άμεσες επενδύσεις.
Σημειωτέον ότι στη χιλιάδα των κροίσων που δραστηριοποιούνται στη Βρετανία περιλαμβάνονται και 10 Ελληνες, εκ των οποίων 4 βρίσκονται ανάμεσα στους 100 πρώτους (Δ. Λεβέντης, Μ. Λαιμός, Φ. Νιάρχος, Στ. Χατζηιωάννου).
Και αυτά τα στοιχεία επιβεβαιώνουν την εκτίμηση του 18ου Συνεδρίου ότι η ελληνική οικονομία κατέχει ενδιάμεση θέση στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, διατηρώντας την ίδια - προτελευταία θέση - στην Ευρωζώνη αλλά με αναβαθμισμένη θέση στη Βαλκανική αγορά.

Για ορισμένες αστικές ερμηνείες της κρίσης

Ολη αυτή η ανισόμετρη και αντιφατική καπιταλιστική εξέλιξη στην Ελλάδα, στην ΕΕ, στις ΗΠΑ και διεθνώς ουδεμία σχέση έχει με τις θεωρίες περί «καζινοκαπιταλισμού», «υπερκατανάλωσης» κλπ.

Για τον «καζινοκαπιταλισμό»

Πρόκειται για τη θεωρία που ενοχοποιεί το χρηματοπιστωτικό σύστημα για την κρίση, για την ύφεση στη βιομηχανική παραγωγή. Στην καλύτερη περίπτωση ενοχοποιεί τις υπάρχουσες δομές και ρυθμίσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος σε διεθνές επίπεδο, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, οι Οργανισμοί (στην πραγματικότητα επιχειρήσεις) αξιολόγησης και δανειοδότησης κρατικών φορέων.
Το λιγότερο είναι απλούστευση -αν δεν είναι συνειδητή απάτη- η απομόνωση των παρασιτικών φαινομένων και ο χαρακτηρισμός τους είτε ως «καζινοκαπιταλισμός» είτε ως στρεβλώσεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα σε διεθνές επίπεδο.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι συμφωνίες του Μπρέττον - Γούντς κατέρρευσαν στην κρίση του 1971-1973.
Η σήψη και ο παρασιτισμός (π.χ. το γεγονός ότι το 2008 τα παράγωγα διεθνώς αναλογούσαν στο 976% του Παγκόσμιου Ακαθάριστου Προϊόντος) είναι προϊόν της καπιταλιστικής ανάπτυξης στο μονοπωλιακό της στάδιο, προϊόν της μετοχικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, προϊόν της σύμφυσης βιομηχανικού-τραπεζικού κεφαλαίου, δηλαδή του χρηματιστικού κεφαλαίου. Αυτή είναι η βάση του πλασματικού κεφαλαίου (π.χ. τα γνωστά «τοξικά ομόλογα») ή των πλασματικών χρηματιστηριακών τιμών βιομηχανικού, εμπορικού κεφαλαίου. Αυτή είναι η βάση του παρασιτισμού.
Δεν είναι παράδοξο φαινόμενο η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου να εμφανίζεται μέσω των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων που λειτουργούν ως χώρος συγκέντρωσης κάθε αναπασχόλητου εισοδήματος (καπιταλιστών και εργαζομένων) και μετατροπής του σε κεφάλαιο.
Είναι στη φύση του καπιταλισμού η τάση υπερπαραγωγής και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου και εξίσου στη φύση του είναι η τάση διόγκωσης του πλασματικού κεφαλαίου, όπως και η αναγκαστική διακοπή της υπερπαραγωγής και η απαξίωση του κεφαλαίου.
Η Πίστη σπρώχνει στην υπερπαραγωγή, στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, μέχρι τη στιγμή που αναπόφευκτα θα διακοπεί αυτή η υπερπαραγωγή, η διευρυμένη καπιταλιστική παραγωγή. Θα διακοπεί, όταν έχει τραβηχτεί στα άκρα της και μαζί θα έχουν οξυνθεί οι συνέπειες της αναρχίας και της σήψης (πλασματικό κεφάλαιο) της καπιταλιστικής παραγωγής, η αντίθεση κεφαλαίου - εργατικής δύναμης.

Για την «υπερκαταναλωτική στρέβλωση» της καπιταλιστικής ανάπτυξης

Ορισμένοι προβάλλουν την ανάγκη «νέου μοντέλου» για την ελληνική οικονομία. Ισχυρίζονται ότι η υπερταχεία ανάπτυξη της Ελλάδας την περίοδο 2000-2008, σύμφωνα με τους δείκτες ευημερίας του ΟΗΕ (κατέλαβε την 24η θέση σε σύνολο 175), ήταν αποτέλεσμα υπερκατανάλωσης και υπερχρέωσης του κράτους, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Θεωρούν ότι αυτό το «μοντέλο» εξάντλησε τις δυνατότητές του, ενώ το νέο θα είναι αναγκαστικά πιο νοικοκυρεμένο, πιο παραγωγικό, πιο λιτό. Παρεμφερής είναι και η τοποθέτηση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.
Αυτή η άποψη συνειδητά επιχειρεί να αναβαπτίσει στη λαϊκή συνείδηση τον καπιταλισμό. Η άμεση εξάρτηση από τις τράπεζες (στεγαστικά, καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες), η λεγόμενη «υπερχρέωση» και όχι η «υπερκατανάλωση», είναι χαρακτηριστικό του αναπτυγμένου καπιταλισμού. Αυτό φαίνεται και από την υπερχρέωση στις ΗΠΑ, όπου πήρε και τη μορφή της μαζικής χρησιμοποίησης του πλαστικού χρήματος.
Η θεωρία της υπερκατανάλωσης ή και αντίστροφα της υποκατανάλωσης παραγνωρίζει το κίνητρο της καπιταλιστικής παραγωγής που είναι το κέρδος, η απόσπαση υπεραξίας και όχι η παραγωγή αξιών χρήσης για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Αποσιωπά το γεγονός ότι αρχικά η αναρχία και η ανισομετρία εκδηλώνεται μεταξύ των ίδιων των καπιταλιστών που αγοράζουν και πωλούν μεταξύ τους εμπορεύματα, τα οποία χρησιμοποιούνται στην καπιταλιστική παραγωγή, παραγνωρίζει ότι η αναρχία εκδηλώνεται μεταξύ των κλάδων της βιομηχανικής παραγωγής.
Η αναρχία και ανισομετρία της καπιταλιστικής αναπαραγωγής πρώτ’ απ’ όλα εκδηλώνεται αφ’ ενός μεταξύ των συναλλαγών των καπιταλιστών μέσα στην κατηγορία παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων και αφ’ ετέρου μεταξύ αυτών και των καπιταλιστών της κατηγορίας παραγωγής προϊόντων άμεσης κατανάλωσης.
Δευτερογενώς εκδηλώνεται η αναρχία στη σφαίρα της κυκλοφορίας των εμπορευμάτων άμεσης κατανάλωσης στο μέρος τους που αφορούν συναλλαγή καταναλωτή με επιχειρηματία. Δηλαδή δευτερογενώς εκδηλώνεται ως καταναλωτική αδυναμία του εργατικού εισοδήματος, που βέβαια η όξυνσή της σχετίζεται ευθέως ανάλογα με το βαθμό εκμετάλλευσης.
Στην κρίση διακόπτεται απότομα η διευρυμένη καπιταλιστική αναπαραγωγή.
Μέσω της ύφεσης επέρχεται εν μέρει και στιγμιαία η αποκατάσταση των πιο ακραίων δυσαναλογιών για να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος άναρχης διευρυμένης καπιταλιστικής αναπαραγωγής.

Ανακεφαλαιώνοντας για την κρίση

Αυτό που γίνεται σήμερα, η απαξίωση κεφαλαίων σε οποιαδήποτε μορφή (εμπορευματική, χρηματική) και η απαξίωση της εργατικής δύναμης (ως εμπόρευμα), έγινε κατ’ επανάληψη στο παρελθόν, με τυπική έναρξη στις αρχές του 19ου αιώνα, θα γίνει και στο μέλλον όσο θα υπάρχει καπιταλισμός.
Το αναπόφευκτο των κρίσεων βρίσκεται στο DNA του καπιταλισμού: Βρίσκεται στον αντιφατικό εμπορευματικό χαρακτήρα της καπιταλιστικής παραγωγής, στην αναρχία και ανισομετρία της, στην τάση να εξασφαλίζεται αρχικά το πρόσθετο καπιταλιστικό κέρδος με την εισαγωγή νέων μηχανημάτων πιο παραγωγικών, αλλά και με την εξαγωγή βιομηχανικού κεφαλαίου σε χώρες με φθηνότερη εργατική δύναμη, παράγοντες που οξύνουν την αντίθεση κεφαλαίου - εργατικής δύναμης, την αντίθεση ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και την ατομική ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της, λόγω της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Το ίδιο το κυνήγι του πρόσθετου κέρδους διαμορφώνει την τάση μείωσης του μέσου ποσοστού κέρδους.
Καπιταλιστική οικονομία σημαίνει κίνητρο να σπρωχθεί η καπιταλιστική αναπαραγωγή στα άκρα της, να συσσωρευτούν αμύθητα κέρδη, δηλαδή να πάρει χρηματική κερδοσκοπική μορφή η απομύζηση της υπεραξίας από την εργατική τάξη. Σημαίνει ότι τα αμύθητα κέρδη, εκφρασμένα σε διάφορες μορφές κεφαλαίου, και μάλιστα στη σφαίρα της κυκλοφορίας του (αμοιβαία κεφάλαια, ομόλογα, μετοχές σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και χρηματοδοτικές εταιρίες διαχείρισης κεφαλαίων, Hedges Funds), για να αναπαραχθούν ως κεφάλαιο, ως αυτοαυξανόμενη αξία, πρέπει να ξαναμπούν στην παραγωγική διαδικασία: να ρουφήξουν, ως ο βρυκόλακας, νέα απλήρωτη εργασία, να την μετατρέψουν σε εμπόρευμα, που με την πώλησή του θα εκφραστεί σε νέο κέρδος.

Η αναγκαιότητα της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του κεντρικού σχεδιασμού.

Τα μέτωπα πάλης

Η πηγή της κρίσης μπορεί να στερέψει μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, με την εξάλειψη της αναρχίας της καπιταλιστικής παραγωγής, με τον κεντρικό σχεδιασμό της αναλογικά διευρυμένης αναπαραγωγής με στόχο την παραγωγή αξιών χρήσης για ολοένα διευρυμένη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.
Μόνο στη βάση της σοσιαλιστικής βιομηχανίας μπορεί να αλλάξει η κατανομή εργατικού δυναμικού, μέσων και υλών παραγωγής, κοινωνικού πλούτου. Να στηριχθεί η αγροτική συνεταιριστική παραγωγή, το χρήμα να χάσει το περιεχόμενό του ως μορφή της αξίας, ως μέσο μοιράσματος της υπεραξίας, να καταργηθεί ο κερδοσκοπικός χαρακτήρας της Κεντρικής Τράπεζας.
Αυτό είναι το μέλλον, αυτή είναι η λαϊκή, η σοσιαλιστική οικονομία, η πραγματική εναλλακτική διέξοδο, από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Αυτή η αναγκαιότητα σήμερα λοιδορείτε είτε άμεσα από τις φιλελεύθερες αστικές δυνάμεις είτε έμμεσα από αυτοχαρακτηριζόμενες ως «δημοκρατικές σοσιαλιστικές», παραποιώντας και διασύροντας την πρώτη ιστορική της έκφραση στη Σοβιετική Ενωση.
Ομως είναι ιστορικό γεγονός ότι στη δεκαετία του 1930 υπήρχαν δυο κόσμοι: ο σπαρασσόμενος από τους ανταγωνισμούς και την κρίση καπιταλιστικός και ο σοσιαλιστικός όχι μόνο ή κυρίως με τους θεαματικούς ρυθμούς βιομηχανικής παραγωγής αλλά με τους θεαματικούς ρυθμούς ανάπτυξης της κοινωνικής ευημερίας.
Η ιστορικά επιβεβαιωμένη αλήθεια είναι ότι η κοινωνική ιδιοκτησία και ο κεντρικός σχεδιασμός ηττήθηκαν όταν η ταξική πάλη δεν είχε τη γνώση και τη δύναμη να προχωρήσει στην εξάλειψη κάθε μορφής ατομικής ιδιοκτησίας, κάθε πηγής ατομικού πλουτισμού.
Εξ αιτίας των θέσεων του για τον άλλο δρόμο κοινωνικής παραγωγής, συγκρότησης της κοινωνίας, το ΚΚΕ κατηγορείται ότι παραπέμπει την ικανοποίηση άμεσων αναγκών των εργαζομένων στο σοσιαλισμό.
Είναι συνειδητό ψέμα από τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα.
Το ΚΚΕ ήταν, είναι και θα είναι σταθερό στη στήριξη δικαιωμάτων - αιτημάτων των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, με συνέπεια λόγων - έργων, γιατί έχει φωτεινή πυξίδα, στρατηγική πλεύση.
Γι’ αυτό μπόρεσε και μπορεί με συνέπεια να υπερασπίζεται την πλήρη και σταθερή καθολική εργασία, την κοινωνική προστασία των ανέργων, της μητρότητας, των εργαζομένων σπουδαστών - φοιτητών, τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, το αγροτικό εισόδημα, τα δικαιώματα των ΕΒΕ, των μεταναστών και πολιτικών προσφύγων, την αποκλειστικά δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, τη σύνταξη, την προστασία του περιβάλλοντος, το αντιπάλεμα των αντιλαϊκών συνεπειών από την ένταξη στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ.
Πολιτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ σημαίνει δύναμη διεκδίκησης, δύναμη αντίστασης σε νέες αντεργατικές - αντιλαϊκές εργοδοτικές και κυβερνητικές επιθέσεις, ακόμη και δύναμη απόσπασης κατακτήσεων, δύναμη για τα σημερινά και προοπτικά εργατικά και λαϊκά συμφέροντα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΜΜΕΠ