13η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ Ο Σοσιαλισμός είναι το Μέλλον!

Εκπρόσωποι από 74 Κόμματα αναμένονται στην Αθήνα

Από τη Συνάντηση στο Μινσκ της Λευκορωσίας, το 2007

Η Ελλάδα, που βρίσκεται σήμερα στο «μάτι του κυκλώνα» της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, και ειδικότερα η Αθήνα, των μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων των τελευταίων χρόνων, θα φιλοξενήσει από τις 9 έως τις 11 Δεκέμβρη 2011 τη 13η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.Στις εργασίες της Διεθνούς Συνάντησης έχουν ήδη δηλώσει τη συμμετοχή τους 74 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα από 58 χώρες. Μεγάλος αριθμός ΚΚ θα εκπροσωπηθεί από τους ΓΓ, τους Προέδρους και άλλα μέλη των ανώτατων συλλογικών καθοδηγητικών οργάνων των κομμάτων. Συγκεκριμένα, στη Διεθνή Συνάντηση θα λάβουν μέρος 29 ΓΓ ή Πρόεδροι κομμάτων και 15 μέλη ΠΓ.
Οι εκπρόσωποι των ΚΚ θα συναντηθούν λίγους μήνες μετά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Λιβύη, κι ενώ εξαπολύονται πολεμικές απειλές σε βάρος του Ιράν και εφαρμόζονται τα ιμπεριαλιστικά επεμβατικά σχέδια κατά της Συρίας. Σε μια στιγμή που εκτυλίσσεται η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, ιδιαίτερα στα ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, ΕΕ), οδηγώντας στην ανεργία, στην εξαθλίωση εκατομμύρια εργαζόμενους. Την ώρα που ισχυροποιούνται νέες ανερχόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με αποτέλεσμα την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων για τις πρώτες ύλες, τους δρόμους μεταφοράς, τα μερίδια των αγορών. Τα αδιέξοδα του καπιταλιστικού συστήματος, που βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, η επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα καταδεικνύουν την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού 20 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ενωση.

Από τη Συνάντηση στην Ινδία, το 2009

Οι παραπάνω εξελίξεις, αλλά και τα καθήκοντα που προκύπτουν για τους κομμουνιστές σ' αυτές τις σύνθετες και δύσκολες συνθήκες, για την ανάπτυξη του εργατικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, θα βρεθούν στο επίκεντρο της 13ης Διεθνούς Συνάντησης των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων. Το θέμα της Διεθνούς Συνάντησης έχει ως εξής: «Ο Σοσιαλισμός είναι το Μέλλον! Η διεθνής κατάσταση και η εμπειρία των κομμουνιστών 20 χρόνια μετά την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ. Τα καθήκοντα για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης, ιμπεριαλιστικών πολέμων, των σύγχρονων λαϊκών αγώνων και εξεγέρσεων, για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, την ενίσχυση του προλεταριακού διεθνισμού και του αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού».

Ανάγκη οι κομμουνιστές να συντονίσουν τη δράση τους

Το ΚΚΕ δεν κρύβει στα επίσημα ντοκουμέντα του τις εκτιμήσεις που έχει κάνει για την κατάσταση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Το Κόμμα μας εκτιμά πως το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ και στις άλλες σοσιαλιστικές χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, βιώνει μια βαθιά ιδεολογικο-πολιτική κρίση, όπου διεξάγεται σκληρή διαπάλη ανάμεσα στις επαναστατικές κομμουνιστικές απόψεις και τις ρεφορμιστικές, οπορτουνιστικές. Ανάμεσα στη γραμμή «αντίστασης - ρήξης» και στη γραμμή «προσαρμογής - ενσωμάτωσης» στο σύστημα του ιμπεριαλισμού. Στο επίκεντρο αυτής της διαπάλης βρίσκεται η στάση απέναντι στο σοσιαλισμό που γνωρίσαμε και τις αιτίες των ανατροπών. Η επικαιρότητα του μαρξισμού - λενινισμού. Η ανάπτυξη της θεωρίας την εποχή περάσματος στο σοσιαλισμό και σε συνθήκες προσωρινής νίκης της αντεπανάστασης. Ο χαρακτήρας του Κομμουνιστικού Κόμματος. Ο χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού. Η σχέση της πάλης σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Η πολιτική συμμαχιών, η στάση απέναντι στη σοσιαλδημοκρατία. Η στάση των κομμουνιστών στα μαζικά κινήματα. Η στάση απέναντι στην καπιταλιστική κρίση, στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Η πολιτική έναντι των διακρατικών ιμπεριαλιστικών περιφερειακών και διεθνών ενώσεων. Ο ιστορικός ρόλος της εργατικής τάξης. Οι νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης. Ο προλεταριακός διεθνισμός.

Από την περσινή Συνάντηση στη Νότια Αφρική

Tο KKE έχει αναλάβει σημαντικές πρωτοβουλίες για να βγει το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα απ' αυτήν την κατάσταση και να χαράξει επαναστατική στρατηγική. Στην κατεύθυνση αυτή πριν από 13 χρόνια ξεκίνησε τις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ, που βρήκαν μεγάλη και θερμή ανταπόκριση κι από δεκάδες άλλα ΚΚ, που καταλαβαίνουν την αναγκαιότητα οι κομμουνιστές να μπορούν να ανταλλάσσουν εκτιμήσεις, να συζητούν τις εξελίξεις και τα καθήκοντα που βρίσκονται μπροστά, να ανταλλάσσουν πείρα, αλλά και να συντονίζουν την κοινή δράση. Αυτές οι ετήσιες Διεθνείς, που ξεκίνησαν στην Αθήνα, καθιερώθηκαν ως ένα σημαντικό διεθνές γεγονός για το κομμουνιστικό κίνημα. Δεν διοργανώνονται πλέον από ένα ΚΚ, αλλά από μια Ομάδα Εργασίας ΚΚ και μετά από την Αθήνα, όπου πραγματοποιήθηκαν επί 7 συνεχή χρόνια, συνεχίστηκαν σε Λισαβόνα (Πορτογαλία), Mινσκ (Λευκορωσία), Σάο Πάολο (Βραζιλία), Νέο Δελχί (Ινδία), Τσουάνι (Νότια Αφρική). Φέτος, μετά από ένα «ταξίδι» σε 5 πρωτεύουσες άλλων κρατών και σε 4 ηπείρους (Ευρώπη, Αμερική, Ασία, Αφρική), επιστρέφουν (για φέτος) στην Αθήνα.Στην απόφαση αυτή σημαντικό ρόλο έπαιξε η αναγνώριση της σημασίας των εργατικών - λαϊκών αγώνων που αναπτύσσονται στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια από το ΚΚΕ, αλλά και από το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ), τις άλλες λαϊκές συσπειρώσεις. Το σύνθημα που το Μάη του 2010 πρόβαλε το ΚΚΕ στην Ακρόπολη, καλώντας τους λαούς να ξεσηκωθούν, έγινε «σήμα κατατεθέν» των αγώνων που αναπτύχθηκαν και η πάλη του ΚΚΕ έγινε γνωστή πλατιά, παρά την προσπάθεια αποσιώπησης των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Μάλιστα, ορισμένες δυνάμεις ή και τηλεοπτικά δίκτυα (όπως, π.χ., το ιταλικό δίκτυο «7») επεδίωξαν να σβήσουν το ποιος απηύθυνε αυτό το κάλεσμα από το Βράχο της Ακρόπολης. Οι μεγάλοι εργατικοί αγώνες που ακολούθησαν και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα αποτελούν πηγή έμπνευσης και ελπίδας για τους κομμουνιστές κι άλλους αγωνιστές σε πολλές χώρες του κόσμου, όπως φαίνεται κι από τα μηνύματα αλληλεγγύης που φτάνουν στην έδρα της ΚΕ του Κόμματός μας.

Η σημασία των Διεθνών Συναντήσεων

Στη βάση αυτών των Συναντήσεων καθιερώθηκε το «Ενημερωτικό Δελτίο» των ΚΚ, που εκδίδεται στα αγγλικά, ενώ υπάρχει σήμερα και λειτουργεί η ιστοσελίδα του SOLIDNET (www.solidnet.org), όπου κάθε ΚΚ μπορεί να δημοσιοποιεί τις ενέργειές του, τις εκτιμήσεις και τα ντοκουμέντα του. Στη βάση του έχει οργανωθεί κι ένα σύστημα ταχείας αλληλοενημέρωσης των ΚΚ, που βοηθάει και στην έγκαιρη τοποθέτηση των ΚΚ για σοβαρά διεθνή ζητήματα, όπως έγινε πρόσφατα με τον πόλεμο στη Λιβύη, όπου την Κοινή Ανακοίνωση που εκδόθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ υπέγραψαν 64 κόμματα.Επιπλέον, στη βάση των κοινών δράσεων που συμφωνούνται στις Διεθνείς Συναντήσεις, τα ΚΚ αναπτύσσουν κοινές πρωτοβουλίες ενάντια στον αντικομμουνισμό, για την ενίσχυση της αλληλεγγύης στους εργατικούς αγώνες, την ενίσχυση των διεθνών αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων, την αλληλεγγύη με τη σοσιαλιστική Κούβα, με λαούς που αγωνίζονται, όπως είναι ο λαός της Παλαιστίνης.
Από την άποψη αυτή, οι Διεθνείς Συναντήσεις προσφέρουν μια μοναδική δυνατότητα ανταλλαγής πείρας και απόψεων ανάμεσα στα κομμουνιστικά κόμματα που συμμετέχουν, ενώ η Ομάδα Εργασίας των ΚΚ, που φροντίζει από κοινού για τον τόπο, την ημερομηνία και το θέμα της Διεθνούς Συνάντησης, έχει πλέον αναλάβει και το ρόλο του συντονισμού των κοινών δράσεων, που αποφασίζονται στις Διεθνείς Συναντήσεις.

Για να ξεπεραστεί η κρίση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος

1η Διεθνής Συνάντηση στην Αθήνα, το Μάη του 1998

Βεβαίως, είναι φανερό πως αυτές οι βαθιές διαφορές, στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω, δεν μπορούν να ξεπεραστούν μέσα από τις Διεθνείς Συναντήσεις, αφού οι αποκλείσεις είναι μεγάλες. Ωστόσο, είναι χρήσιμο κι εποικοδομητικό οι κομμουνιστές από δεκάδες χώρες να κουβεντιάζουν αυτές τις διαφορές, αφού, όπως είναι γνωστό, βρισκόμαστε σε μια φάση όπου πολλά ΚΚ χρειάστηκε μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες να ξεκινήσουν την κομματική οικοδόμηση από την αρχή. Σε δύσκολες συνθήκες και συχνά κάτω από απαγορεύσεις και διώξεις να προωθήσουν την επεξεργασία των προγραμματικών αρχών τους, της τακτικής και στρατηγικής τους.Ετσι, η διαπάλη που διεξάγεται στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος δεν αναιρεί τη σημασία των Διεθνών Συναντήσεων, όπως και των περιφερειακών Συναντήσεων (των ΚΚ της Βαλκανικής, της Ανατολικής Μεσογείου, Ερυθράς Θάλασσας και Περσικού κ.ά.), καθώς και των θεματικών συναντήσεων, των διμερών επαφών, που αποτελούν δοκιμασμένες μορφές, που βοηθούν την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος στις σημερινές συνθήκες.
Την ίδια ώρα, η εμφάνιση και η δράση στην Ευρώπη του οπορτουνιστικού μορφώματος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που προωθεί τη μετάλλαξη των ΚΚ και προβάλλει τη διαχειριστική λογική στο πλαίσιο του συστήματος, επιβάλλει την ανάγκη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες, με συγκεκριμένα, σταθερά, πρακτικά βήματα, συγκρότησης και διαμόρφωσης του κομμουνιστικού πόλου, μιας διακριτής δηλαδή παρουσίας κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, κομμουνιστικών δυνάμεων που δουλεύουν δραστήρια στην κατεύθυνση ενιαίας επαναστατικής στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Η πρωτοβουλία της ΔΚΕ

Σ' αυτήν την κατεύθυνση, έχει διαμορφωθεί η «Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (ΔΚΕ), στην οποία συμμετέχουν τα θεωρητικά περιοδικά ή εφημερίδες 11 κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων [«Ετούντ Μαρξίστ» (Κόμμα Εργασίας Βελγίου), «Ντεμπάτε Αμπιέρτο» (Κομμουνιστικό Κόμμα Βενεζουέλας), «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας), «Προπουέστα Κομμουνίστα» (Κομμουνιστικό Κόμμα των Λαών της Ισπανίας), «Σοσιαλίστ Λάτβιι» (Σοσιαλιστικό Κόμμα Λετονίας), «Τσάιτουνγκ φομ Λετσεμπούργκερ φολεκ» (Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου), «Ελ Κομμουνίστα» (Κόμμα των Κομμουνιστών, Μεξικό), «Σζαμπαντσάγκ» (Ουγγρικό Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα), «Μαρξίσμ ι Σοβρεμένοστ» (Ενωση Κομμουνιστών Ουκρανίας), «Σοβέτσκι Σαγιούζ» (Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας), «Γκελενέκ» (Τουρκικό Κομμουνιστικό Κόμμα)], που έχουν δεσμευτεί σε ένα πλαίσιο αρχών.
Η ΔΚΕ, που εκδίδεται μέσα από μια σύνθετη, αλλά ουσιαστική και συντροφική διαδικασία, με ευθύνη της Συντακτικής Επιτροπής της, προβάλλει την ανάγκη της «υπεράσπισης των αρχών του μαρξισμού - λενινισμού, του προλεταριακού διεθνισμού, την αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, της δικτατορίας του προλεταριάτου και της οικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας». Τα ΚΚ, που πήραν την πρωτοβουλία συγκρότησής της, επιδιώκουν μ' αυτόν τον τρόπο να συμβάλουν στη θεωρητική και ιδεολογική ανασύνταξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος σε στέρεη μαρξιστική - λενινιστική βάση, παρά τις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις έχουν σε ζητήματα τακτικής και στρατηγικής, δημιουργώντας σε κρίσιμα ιδεολογικά ζητήματα ένα κοινό μέτωπο. Οπως σημειώνεται στην ιδρυτική της Διακήρυξη: «Η θεωρητική και ιδεολογική ανασύνταξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς αταλάντευτη διαπάλη ενάντια στα ρεύματα που δρουν μέσα στο εργατικό κίνημα, όπως η σοσιαλδημοκρατία, κάθε είδος οπορτουνισμού στο ίδιο το κομμουνιστικό κίνημα, ρεβιζιονισμού, ρεφορμισμού, εθνικισμού, κοσμοπολιτισμού του κεφαλαίου και του φιλελευθερισμού. Εκθέτουμε λοιπόν τις θέσεις μας, την αντίληψή μας, την κριτική μας της υπάρχουσας υποχώρησης και διαστρέβλωσης του μαρξισμού ανοιχτά σε όλο το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα και συμβάλλουμε στο να ανοίξει μια ουσιαστική συζήτηση στις γραμμές του για το θεωρητικό και ιδεολογικό προσανατολισμό του».
Στα Ελληνικά κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» το 2ο τεύχος της ΔΚΕ, που είναι αφιερωμένο στα ζητήματα του σοσιαλισμού.

Η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού

Μπροστά στα αδιέξοδα του καπιταλισμού μπαίνει στα ΚΚ το σημαντικό καθήκον να οργανώσουν την πάλη της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων στην αντιλαϊκή λαίλαπα των κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Αυτό το καθήκον είναι δεμένο με την πάλη για τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία, αφού έτσι το ΚΚ πολλαπλασιάζει και προετοιμάζει τις δυνάμεις του, αλλά και ζυμώνει μέσα στις εργατικές μάζες τη δική του πολιτική πρόταση, που 'ναι σε ρήξη με την εξουσία των μονοπωλίων, με την ενσωμάτωση της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και στοχεύει στη δημιουργία μιας κοινωνίας χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Πριν από 20 χρόνια τα αντεπαναστατικά γεγονότα στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες έδωσαν «λαβή» στον ταξικό μας αντίπαλο να κάνει λόγο για το «τέλος της Ιστορίας», θεωρώντας πως δεν είναι δυνατό κάποιο άλλο κοινωνικο-πολιτικό σύστημα πέρα από αυτό του καπιταλισμού. Η γιγαντιαία ιδεολογική αντικομμουνιστική επίθεση που εκτυλίχτηκε (και στην οποία έπαιξαν δραστήριο ρόλο διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις του πρώην ευρωκομμουνιστικού ρεύματος, των τροτσκιστών κ.ά.) είχε ως αποτέλεσμα να κλονιστεί η ελπίδα, το όραμα της δυνατότητας μιας άλλης κοινωνίας και να ενισχυθούν σε παγκόσμιο επίπεδο οι δυνάμεις που ψάχνουν τη λύση στο πλαίσιο της μεταρρύθμισης του καπιταλισμού, και όχι της ανατροπής του. Η αναζωογόνηση του σοσιαλιστικού ιδανικού στις λαϊκές συνειδήσεις μπορεί να δώσει ώθηση και νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά στους αγώνες των εργαζομένων, να συμβάλει στον απεγκλωβισμό και στη μαζική αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος, να δυναμώσει η ταξική πάλη.
Το ΚΚΕ με μεγάλη προσοχή μελέτησε για αρκετά χρόνια την πλούσια θετική και αρνητική εμπειρία του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Το Κόμμα μας μέσα από συλλογικές διαδικασίες κατέληξε στο 18ο Συνέδριό του σε Απόφαση, που θέτει και εμπλουτίζει τις βασικές θέσεις του Κόμματος για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία. Στην Απόφαση παρουσιάζονται οι αιτίες, πολιτικές - οικονομικές - κοινωνικές, που οδήγησαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα για τη σοσιαλιστική επανάσταση και οικοδόμηση, για τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος τις τελευταίες δεκαετίες πριν τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Οι εκτιμήσεις του ΚΚΕ (που μεταφράστηκαν στα αγγλικά, αραβικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, ρωσικά) χαιρετίστηκαν από αρκετά ΚΚ, ενώ δεν έλειψαν και οι επιθέσεις που δέχτηκαν από δυνάμεις του οπορτουνισμού. Οχι τυχαία! Αφού το ζήτημα της σοσιαλιστικής προοπτικής βρίσκεται στο επίκεντρο της ιδεολογικής διαπάλης. Οπορτουνιστικές δυνάμεις, στο όνομα του λεγόμενου «σοσιαλισμού του 21ουαιώνα», αμφισβητούν θεμελιακές αρχές του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, της εργατικής εξουσίας, όπως είναι η κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής, ο κεντρικός σχεδιασμός, ακόμη και την ανάγκη επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. Σε μεγάλο βαθμό, οι ίδιες δυνάμεις είναι επηρεασμένες από την αστική αντίληψη για τη «δημοκρατία» και παραμένουν εγκλωβισμένες στην άρνηση της προσφοράς της Οχτωβριανής Επανάστασης και της συνεισφοράς του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε στον 20ό αιώνα.
Το ΚΚΕ θεωρεί πως από τα κορυφαία καθήκοντα του κομμουνιστικού ιδεολογικού μετώπου είναι να αποκατασταθεί στα μάτια των εργαζομένων η αλήθεια για το σοσιαλισμό του 20ού αιώνα, χωρίς εξιδανικεύσεις, αντικειμενικά και απαλλαγμένη από τις συκοφαντίες της αστικής τάξης. Η υπεράσπιση των νομοτελειών του σοσιαλισμού και, ταυτόχρονα, η υπεράσπιση της προσφοράς του σοσιαλισμού του 20ού αιώνα απαντούν στις οπορτουνιστικές θεωρίες περί «μοντέλων» του σοσιαλισμού προσαρμοσμένων στις «εθνικές» ιδιομορφίες, αλλά και στην ηττοπαθή λαθολογία. Η υπεράσπιση αυτής της προσφοράς γίνεται από το ΚΚΕ και άλλα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα και στις Διεθνείς Συναντήσεις των ΚΚ και οπωσδήποτε συμβάλλει στη συγκρότηση του κομμουνιστικού πόλου στο διεθνές κίνημα.
Η συκοφαντία και η αντικομμουνιστική σταυροφορία δεν μπορούν να κρύψουν για πολύ την αλήθεια. Ο αντικομμουνισμός, που στοιχείο του είναι και το ξαναγράψιμο της Ιστορίας, αποτελεί και ένδειξη φόβου της αστικής τάξης. Επιβεβαιώθηκε ότι δεν υπάρχει υπερταξικός ή τρίτος δρόμος ανάπτυξης. `Η θα υπηρετεί τον ιμπεριαλισμό, δηλαδή τη διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος, ή θα υπηρετεί το λαό. Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δε θα μείνουν καθηλωμένα στο χτες. Στην εργατική τάξη, ιδιαίτερα στις νέες γενιές της, όπως και στις νέες γενιές των λαϊκών στρωμάτων, αξίζει μόνο ένα μέλλον, αυτό που φοβάται ο ιμπεριαλισμός: Το σοσιαλιστικό - κομμουνιστικό.

Του
Ελισαίου ΒΑΓΕΝΑ*
Ο Ελισσαίος Βαγενάς είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων