Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση το 2011

Οι εξελίξεις στην ΕΕ το 2011 σημαδεύτηκαν από το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη και συνολικά στην ΕΕ. Η ανάκαμψη των καπιταλιστικών οικονομιών της Ευρωζώνης και της ΕΕ δεν είναι ακόμη ορατή, ενώ η κρίση βαθαίνει σε μεγάλες καπιταλιστικές οικονομίες της Ευρωζώνης (Ιταλία, Ισπανία) και εμφανίζει εκδηλώσεις στις ηγετικές καπιταλιστικές δυνάμεις της Γαλλίας και της Γερμανίας. Η όποια ανάκαμψη της καπιταλιστικής παραγωγής και ανάπτυξης συνολικά εμφανίζεται με βάση όλα τα στοιχεία, ασταθής, αναιμική και με χαρακτηριστικά διατήρησης στοιχείων κρίσης, όπως η υψηλή ανεργία, υπονομεύοντας κάθε σχετικά διατηρήσιμη καπιταλιστική μεγέθυνση. Στο έδαφος αυτό οξύνονται τόσο οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της Ευρωζώνης και της ΕΕ, ανάμεσα στα κράτη-μέλη που ανταγωνίζονται για τα συμφέροντα και τις θέσεις των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων, οι ενδοαστικές αντιθέσεις στο εσωτερικό των κρατών-μελών και η αντιπαράθεση για την τοποθέτηση και κυριαρχία στις παγκόσμιες αγορές, ανάμεσα στην ΕΕ και τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις ανερχόμενες καπιταλιστικές οικονομίες, ιδίως της Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας, Βραζιλίας. Ταυτόχρονα, συνεχίζεται η αδυναμία αστικής διαχείρισης της κρίσης, με τα προηγούμενα μέσα, τόσο στο εσωτερικό των κρατών -μελών, όσο και στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ συνολικά.

Από τα χαρακτηριστικά των εξελίξεων στην ΕΕ στη χρονιά που πέρασε, είναι ο εύθραυστος χαρακτήρας και οι εντελώς ασταθείς ισορροπίες των συμβιβασμών, στις συνόδους κορυφής, ανάμεσα στις αστικές κυβερνήσεις, που ανατρέπονται σε διάστημα ακόμη και λίγων εβδομάδων. Κοινός παρονομαστής όλων των αποφάσεων σε επίπεδο ΕΕ και χωρών-μελών, δεν είναι άλλος από την στρατηγική επιδίωξη των μονοπωλίων να ρίξουν στο ιστορικά χαμηλότερο σημείο την τιμή της εργατικής δύναμης, τόσο σε επίπεδο μισθών, αλλά και συνολικά στους όρους αναπαραγωγής της (υγεία, πρόνοια, εκπαίδευση, κοινωνική ασφάλιση, κοινωνικές παροχές γενικότερα).Αυτή την στρατηγική υπηρετεί η κυβερνητική συνεργασία του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου στην Ελλάδα.

Προώθηση της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020»

Το 2011 πραγματοποιήθηκαν 8 τακτικές και έκτακτες σύνοδοι κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που αντανακλούν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ΕΕ να ξεπεράσει την καπιταλιστική κρίση. Η ΕΕ προωθεί ως κύριους μοχλούς για την έξοδο από την κρίση την ενίσχυση της ενιαίας αγοράς ειδικά με την απελευθέρωση των υπηρεσιών, την δημιουργία εσωτερικής αγοράς φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας με τις απαιτούμενες επενδύσεις που χρειάζονται ειδικά στο δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, την ενιαία ψηφιακή αγορά με την αναβάθμιση και επέκταση ευρυζωνικών δικτύων, την ιδιωτικοποίηση και ενοποίηση των μεταφορών και την ενίσχυση της έρευνας και της τεχνολογίας.
Στρατηγικός άξονας δράσης της ΕΕ πριν ακόμη την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης ήταν η προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων που θα επέφεραν καταιγίδα αντιλαϊκών μέτρων και τσάκισμα των εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων. Εντάθηκε η προώθηση της Στρατηγικής της ΕΕ «Ευρώπη 2020» που αποτελεί το «μνημόνιο», το στρατηγικό σχέδιο δράσης της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ, για να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και να πετύχει μία στρατηγική νίκη σε βάθος χρόνου σε βάρος της εργατικής τάξης. Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ της 11ης Μάρτη, που οριστικοποιήθηκαν στην Σύνοδο κορυφής 24 - 25 Μάρτη 2011 για το «Σύμφωνο για το Ευρώ +», σηματοδοτούν μία ακόμη πιο άγρια και βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου στη ζωή και τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, που συντονίζουν με ενιαίο τρόπο το πολιτικό προσωπικό της πλουτοκρατίας, τα όργανα της ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις σε όλα τα κράτη-μέλη. Τα νέα μέτρα που συμπεριλαμβάνονται σ' αυτό το «Σύμφωνο πολέμου» ενάντια στους εργαζόμενους προβλέπουν: 1. Δραστικές μειώσεις μισθών σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα 2. Κατάργηση των Kλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. 3. Κατεδάφιση όσων εργασιακών δικαιωμάτων έχουν απομείνει. 4. Κατεδάφιση των Δημόσιων Συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης - Μεγάλη αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ώστε να ευθυγραμμιστούν με το προσδόκιμο ζωής. 5. Επίθεση στα λαϊκά στρώματα για να ανοίξουν νέοι τομείς στη συγκέντρωση και την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Ο πολεμικός σχεδιασμός του κεφαλαίου που με επιτελικό τρόπο κωδικοποιούν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κινείται στην προσπάθεια διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης με ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης και μπαράζ αντιλαϊκών - αντεργατικών μέτρων, εν μέσω οξύτατων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενόψει της αναπόφευκτης και νομοτελειακής καταστροφής κεφαλαίου. Ακόμη και οι προσωρινοί συμβιβασμοί που κατέληξαν - όπως αυτή του Συμβουλίου κορυφής της 21^ης Ιουλίου 2011 για την ελεγχόμενη μερική χρεοκοπία της Ελλάδας - αποδείχτηκαν θνησιγενείς και ανατράπηκαν ταχύτατα κάτω από το βάρος των εξελίξεων.
Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 8-9 Δεκέμβρη 2011 για α) ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης με θεσμοθέτηση Συμβουλίου της Ευρωζώνης με πρόεδρο τον Βαν Ρομπάι με θητεία 2,5 χρόνων και δύο ετήσιες συνόδους κορυφής της Ευρωζώνης, β) θεσμοθέτηση - συνταγματική ή νομοθετική - του «χρυσού δημοσιονομικού κανόνα» για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς (δηλαδή νομοθετική κατοχύρωση διαρκούς λιτότητας για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα) γ) κυρώσεις στις χώρες-μέλη που παραβιάζουν τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας και του Συμφώνου για το ευρώ, εκφράζουν την σιδερένια αποφασιστικότητα του μονοπωλιακού κεφαλαίου να συνεχίσει με αμείωτη ένταση την επίθεσή του στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα φληναφήματα περί φόρου στις χρηματιστηριακές συναλλαγές και ευρωομόλογου - πέρα από τον προπαγανδιστικό και αποπροσανατολιστικό για τους λαούς χαρακτήρα τους - όχι μόνο δεν πρόκειται να θίξουν την μονοπωλιακή κερδοφορία, αλλά αποτελούν νέα εργαλεία εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης.
Στις κατευθύνσεις αυτές - εν μέσω σκληρών αντιπαραθέσεων - αναμένεται να κινηθούν το επόμενο διάστημα οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της Επιτροπής και οι συμβιβασμοί - που όμως γίνονται ολοένα και πιο δύσκολοι και επίπονοι - σε επίπεδο Συμβουλίου - αστικών κυβερνήσεων.
Κοινός παρονομαστής πάντως όλων των μέτρων της ΕΕ - όπου επιτυγχάνονται ασταθείς συμβιβασμοί - είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, η ενίσχυση της θέσης τους στον παγκόσμιο μονοπωλιακό ανταγωνισμό, με πρώτο και κύριο μέλημα την μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την ένταση της εκμετάλλευσης, μέσα από το βάθεμα και την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.
Αυτό σημαίνει ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση της προώθησης των «εμβληματικών στόχων» της Στρατηγικής ΕΕ - 2020.
Ο σχεδιασμός της ΕΕ έχει ένα και μοναδικό στόχο: Να καταργήσουν όποια εμπόδια και φραγμούς στην ελεύθερη κίνηση των μονοπωλιακών επιχειρήσεων στην ΕΕ. Να ανοίξουν νέους τομείς κερδοφορίας για το κεφάλαιο και ταυτόχρονα να μειώσουν το κόστος των υπηρεσιών και της πρόσβασης στις αγορές για τους μονοπωλιακούς ομίλους. Εξυπηρετεί την συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου και την εξασφάλιση των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, εντείνοντας στο έπακρο την εκμετάλλευση του εργαζόμενου λαού. Τους στόχους και τη στρατηγική αυτή εξυπηρετεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ., όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, με την δήθεν «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων» σε συνδυασμό με την ενσωμάτωση της Οδηγίας Μπολκεστάιν στο εθνικό δίκαιο.

Οι σχεδιασμοί της ΕΕ

Αυτοί περιλαμβάνουν:
Επέλαση των επιχειρηματικών ομίλων σε νέους τομείς κερδοφορίας, ιδιαίτερα στον τομέα των ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:
1. Προώθηση της Ερευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, όπου οι ευρωπαϊκοί μονοπωλιακοί όμιλοι θεωρούν ότι υστερούν στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό, ιδίως σε σχέση με ΗΠΑ και Ιαπωνία. Αξιοποίηση των «πράσινων τεχνολογιών», όπου θεωρούν ότι έχουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.
2. Ζεστό χρήμα στα μονοπώλια.
3. Ανοιγμα και νέων κερδοφόρων αγορών για το κεφάλαιο.
4. Ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
5. Η νεολαία στο στόχαστρο της εκμετάλλευσης. «Κινητικότητα των νέων» με καθιέρωση «κάρτας νέων σε κίνηση». Αντικατάσταση της μόρφωσης και της εκπαίδευσης από «δεξιότητες», «κατάρτιση», «διά βίου μάθηση» και δομές «άτυπης εκπαίδευσης», μέσα από την προώθηση του Ευρωπαϊκού Πλαισίου Προσόντων και «ευρωπαϊκού διαβατηρίου δεξιοτήτων» σε όλη τη διάρκεια του βίου.
Περιφερειακή Πολιτική της ΕΕ: Η μείωση της κρατικής συμμετοχής στα κοινοτικά κονδύλια για Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Ουγγαρία σημαίνει περισσότερο ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο για υποδομές που χρειάζεται μακριά από τις λαϊκές ανάγκες.
Υποταγή της νέας «πολιτικής συνοχής» της ΕΕ στις στρατηγικές επιλογές της Ευρώπης 2020.
Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο 2014 - 2020: Το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο, δηλαδή ο συνολικός προϋπολογισμός της ΕΕ για την περίοδο 2014-2020. Εδώ οι δήθεν διαφορές Ευρωκοινοβουλίου και Συμβουλίου αποτελούν ένα «θέατρο σκιών» για να εξαπατήσουν τους λαούς. Στη κατεύθυνση υπάρχει πλήρης συμφωνία: χρήμα για τα μονοπώλια. Οι θεατρινίστικες αντιπαραθέσεις δεν αφορούν τα λαϊκά συμφέροντα και ανάγκες. Το Ευρωκοινοβούλιο θέλει αύξηση του προϋπολογισμού για ακόμη πιο αντιδραστική δράση της ΕΕ (ενίσχυση της ΕΥΕΔ, της στρατιωτικοποίησης του διαστήματος, της περιφερειακής πολιτικής - χρήμα κατευθείαν στα μονοπώλια), ενώ το Συμβούλιο - λόγω και των δυσκολιών διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης- επιδιώκει μία πιο στοχευμένη και συγκεντροποιημένη ενίσχυση του κεφαλαίου σε τομείς που «υπόσχονται» κερδοφόρες επενδύσεις («πράσινη ενέργεια», καινοτομία - «πράσινες τεχνολογίες», διά βίου μάθηση - κατάρτιση, «ψηφιακή ατζέντα»). Από τη μέχρι σήμερα εξέλιξη φαίνεται ότι θα υπάρξει μείωση στα κονδύλια για την αναθεωρημένη Κοινή Αγροτική Πολιτική - με τεράστιες επιπτώσεις στο εισόδημα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και στασιμότητα στα κονδύλια για την περιφερειακή πολιτική. Ηδη στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η θέση στην οποία κατέληξε το Συμβούλιο, μέσα στον Ιούλη, για τον Προϋπολογισμό του 2012, απορρίπτοντας την πρόταση της Επιτροπής για αύξηση 4,8%, προτείνοντας αύξηση 2% (δηλαδή μηδενική, λαμβάνοντας υπόψη τον πληθωρισμό). Το ευρωκοινοβούλιο μετά το γνωστό θέατρο κατέληξε σε τελική συμφωνία με το Συμβούλιο, στην ίδια κατεύθυνση.

Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ

Η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και η αδυναμία της αστικής διαχείρισής της κάνει ακόμη πιο επιθετικό το κεφάλαιο όχι μόνο στο εσωτερικό της ΕΕ, ενάντια στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στις χώρες-μέλη, αλλά και ενάντια στους λαούς τρίτων χωρών, αυξάνοντας τους κινδύνους για πολεμικές συρράξεις ευρύτερης έκτασης με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους λαούς. Εκφράζοντας την επιθετικότητα των μονοπωλίων η ιμπεριαλιστική διακρατική ένωση ενισχύει την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας της ΕΕ.
Στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ (ΚΕΠΑΑ - ΚΠΑΑ) και των ιμπεριαλιστικών επεμβατικών σχεδιασμών της η Πολωνική Προεδρία προώθησε περαιτέρω την ανάπτυξη της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης (εργαλείο διείσδυσης της ΕΕ στις χώρες που γειτονεύουν με την Ρωσία τόσο στο Ευρωπαϊκό, όσο και στο Ασιατικό τμήμα της), με τη διοργάνωση της 2^ης Συνόδου στις 29 Σεπτέμβρη 2011 στη Βαρσοβία. Ταυτόχρονα, ως κεντρικό ζήτημα τίθεται η διείσδυση στις χώρες της Βόρειας Αφρικής, όπου μαίνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί. Ακριβώς εδώ εντάσσεται και η συζητούμενη αναθεώρηση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, ώστε αποτελεσματικότερα να παίξει τον ρόλο της ως εργαλείου ιμπεριαλιστικής διείσδυσης και επέμβασης της ΕΕ. Εντονοι είναι οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί τόσο στο εσωτερικό της ΕΕ (Ενωση για τη Μεσόγειο), όσο και με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση των λαών των χωρών στο σταυροδρόμι της ευρύτερης περιοχής Β. Αφρικής - Μέσης Ανατολής - Ασίας.
Επίσης, κεντρικούς στόχους αποτελούν: Η ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων των «battlegroups» της ΕΕ, η επιχειρησιακή συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ.
Σε εκκρεμότητα παραμένουν και οξύνονται οι αντιθέσεις στα πλαίσια του ΠΟΕ και στο γύρο της Ντόχα.
Η επιβολή της βάρβαρης αυτής αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών, ακόμη μεγαλύτερη ένταση της καταστολής για να αντιμετωπίσει, να προλάβει, να τρομοκρατήσει, να καταστείλει τις λαϊκές αντιδράσεις που θα ξεσπάσουν. Γι' αυτό η ΕΕ θέτει σε πλήρη εφαρμογή το «Πρόγραμμα της Στοκχόλμης», την αντιμεταναστευτική πολιτική, το φακέλωμα των εργαζομένων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά και των εργαζομένων από τις τρίτες χώρες που διέρχονται ή διαμένουν στην ΕΕ.
Τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας (3130η συνάντηση Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων Βρυξέλλες, 1 Δεκεμβρίου 2011) τα οποία ενσωματώθηκαν στις αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής του Συμβουλίου της 8 - 9 Δεκέμβρη 2011, αλλά και το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με «τον αντίκτυπο της χρηματοπιστωτικής κρίσης στον αμυντικό τομέα των κ.μ. της ΕΕ», που κρατήθηκαν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, από τα αστικά κρατικά και ιδιωτικά ΜΜΕ, σηματοδοτούν όξυνση και κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την εκμετάλλευση των λαών.
Με κυνισμό η ΕΕ καθορίζει την στρατηγική της ενάντια στους λαούς ως εξής: «η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική δεν είναι ζήτημα επιλογής. Επιχειρούμε σε άλλες περιοχές του πλανήτη διότι τα συμφέροντά μας στο εσωτερικό, ­ ασφάλεια, ευημερία και οι αξίες επί των οποίων οικοδομήσαμε την Ευρωπαϊκή Ενωση, ­ το απαιτούν».
Με απύθμενο θράσος οι ιμπεριαλιστές, οι μακελάρηδες των λαών μέσα από το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου στις 14.12.2011 δηλώνουν: «η άμυνα αποτελεί δημόσιο αγαθό»! τονίζοντας ότι «η αμυντική βιομηχανία δεν μπορεί πλέον να παραμείνει βιώσιμη σε αυστηρά εθνική βάση σε κανένα κράτος-μέλος της ΕΕ». Προτείνουν μια νέα Λευκή Βίβλο για την αναβάθμιση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας (ΕΣΑ) και της μορφής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Αμυνας (ΕΟΑ) καθώς και την δημιουργία πολιτικοστρατιωτικού επιχειρησιακού στρατηγείου της ΕΕ. Ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας - της διατλαντικής βιομηχανικής συνεργασίας.
Καθιέρωση κοινών οπλικών συστημάτων για κοινή χρήση σε επιχειρήσεις της ΕΕ ( pooling and sharing ) και μεγαλύτερη άμεση συμβολή των χωρών-μελών στα έξοδα των επιχειρήσεων της ΕΕ μέσω του μηχανισμού χρηματοδότησης της ΕΕ ATHENA.

Στη λαϊκή εξουσία και οικονομία η διέξοδος για το λαό

Επιβεβαιώνεται η θέση του ΚΚΕ ότι ο πόλεμος που έχουν εξαπολύσει στην Ελλάδα το μονοπωλιακό κεφάλαιο, τα κόμματά του, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., το κόμμα Μπακογιάννη και η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου, όπως και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ, μαζί με την ΕΕ, δεν οφείλεται σε καμία έκτακτη δήθεν κατάσταση, στο έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Αποτελεί στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου σε ολόκληρη την ΕΕ, εφαρμόζονται σε όλες τις χώρες- μέλη της. Η δημιουργία του «Μηχανισμού Ελεγχόμενης Πτώχευσης» της ΕΕ και το Διαρκές Μνημόνιο που επιβάλλει σε όλους τους λαούς, αποτελεί στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου με πλήρη σύμπνοια, συνεργασία και σύμπραξη κεφαλαίου, αστικών κυβερνήσεων και ΕΕ.
Οι εξελίξεις αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνες είναι οι αυταπάτες που σπέρνουν τα κόμματα του κεφαλαίου, αλλά και οι οπορτουνιστές και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι - ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει, να αποτελέσει αντίρροπο στην κυριαρχία των ΗΠΑ, προς όφελος των λαών, ότι μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση με παραλλαγές αστικής διαχείρισης στα πλαίσια του ευρωμονόδρομου, μέσα στην ΕΕ.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ η ίδια η ζωή και η πείρα των εργαζομένων κάνει επιτακτική την ανάγκη να δυναμώσει στους τόπους δουλειάς και κατοικίας η λαϊκή συσπείρωση για να εμποδίσουμε τα χειρότερα που φέρνουν ΕΕ, κυβέρνηση της πλουτοκρατίας, με τη στήριξη όλων των κομμάτων του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου. Ριζική ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων υπέρ της λαϊκής συμμαχίας, της αποδέσμευσης της ΕΕ, της λαϊκής προοπτικής. Για να ανοίξει ο δρόμος ανάπτυξης που βάζει στο επίκεντρό του τις λαϊκές ανάγκες και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων, που κοινωνικοποιεί τα μονοπώλια κάτω από εργατικό - λαϊκό έλεγχο και κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας. Ο δρόμος της Λαϊκής Εξουσίας και Οικονομίας που προτείνει το ΚΚΕ είναι μονόδρομος για τους ανθρώπους του μόχθου, τα συμφέροντα και τις ανάγκες τους.

Του
Γιώργου ΤΟΥΣΣΑ*
*Ο Γιώργος Τούσσας είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ευρωβουλευτής