ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΡΟΪΚΑ - ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ Στήνουν νέο σφαγείο για μισθούς και Συλλογικές Συμβάσεις

Επί της ουσίας κατάργηση του κατώτερου μισθού, των δώρων και των τριετιών προβλέπουν οι σχεδιασμοί ως τα τέλη Γενάρη

Πόλεμος στον πόλεμο, στην προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης για να μην περάσει η βαρβαρότητα σε βάρος της εργατικής λαϊκής οικογένειας

«H μόνιμη τάση του κεφαλαίου είναι να υποβιβάσει τους εργάτες ίσαμε το μηδενικό επίπεδο» (Κ. Μαρξ, «Το Κεφάλαιο», τόμος πρώτος, σελ. 621).

***

Με συνοπτικές διαδικασίες και με όχημα τον «κοινωνικό διάλογο» μέχρι το τέλος Γενάρη, η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ, σε συνέργεια με τους εργοδότες και τις πλειοψηφίες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, έρχεται να εξασφαλίσει στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο ακόμα φθηνότερα εργατικά χέρια. Η βίαιη υποτίμηση των μισθών, που θα επιχειρήσει η κυβέρνηση με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, είναι η «αναγκαία» συνθήκη, όπως ομολόγησε ο πρωθυπουργός, για τη διασφάλιση και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων.

«Οι διεθνείς οργανισμοί και οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν θέσει σειρά θεμάτων προς επανεξέταση στα πλαίσια του κοινωνικού διαλόγου, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα και να ενισχυθεί η απασχόληση. Μεταξύ των θεμάτων αυτών είναι και ο ελάχιστος μισθός, είναι ο 13ος - 14ος μισθός, είναι οι αυτόματες ωριμάνσεις, που συνιστούν ετήσιες αυξήσεις ανεξάρτητες από την παραγωγικότητα και τις άλλες συνθήκες της οικονομίας, που οδηγούν σε σωρευτική διάβρωση της ανταγωνιστικότητας. Είναι επίσης διάφορες κανονιστικές ρυθμίσεις που επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα».
Το συγκεκριμένο απόσπασμα από την εισήγηση του Λ. Παπαδήμου, κατά τη διάρκεια των συναντήσεων που είχε την Τετάρτη με τις εργοδοτικές οργανώσεις ΣΕΒ, ΓΣΕΒΕΕ και την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, φανερώνει τους σχεδιασμούς για έφοδο σε βάρος των εργαζομένων.
Είναι τέτοια η πρεμούρα των αστικών κομμάτων και των κεφαλαιοκρατών για την άμεση εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων, που ο Λ. Παπαδήμος κάλεσε μεγαλοεργοδότες και εργατοπατέρες να ολοκληρώσουν «τις διαδικασίες του κοινωνικού διαλόγου ως τέλος του μήνα Ιανουαρίου», προκειμένου να προχωρήσει άμεσα η εφαρμογή της μείωσης των μισθών. «Δεν υπάρχει πολυτέλεια για παρατεταμένες συλλογικές διαπραγματεύσεις (...) καθοριστικός παράγοντας ανταγωνιστικότητας είναι τοκόστος εργασίας», σημείωσε χαρακτηριστικά. Ο Λ. Παπαδήμος μάλιστα άφησε ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να προχωρήσει στην επιβολή των μέτρων με Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου, αν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ των «κοινωνικών εταίρων».
Τις παραινέσεις του πρωθυπουργού, έσπευσε να αξιοποιήσει ο ΣΕΒ. Αποδεικνύοντας ότι η ταξική επίθεση είναι προσυμφωνημένη και κοινά σχεδιασμένη, ο ΣΕΒ απέστειλε την ίδια κιόλας μέρα επιστολή - πρόσκληση προς τους προέδρους των «κοινωνικών εταίρων» (ΓΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ) για «κοινή συνάντηση» αύριο Δευτέρα, «με σκοπό τη διαμόρφωση κοινών θέσεων», για «την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της απασχόλησης». Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζήτησε προσωρινή αναβολή της συνάντησης, προκειμένου να συνεδριάσει την Τρίτη και να «καθορίσει τη στάση της».

Ωμοί εκβιασμοί και απειλές

Τη νέα σφαγή σε μισθούς και δικαιώματα, ο πρωθυπουργός επιχείρησε να τη νομιμοποιήσει με άθλια προπαγάνδα και ανοιχτούς εκβιασμούς προς τα λαϊκά στρώματα. Ο Λ. Παπαδήμος εμφάνισε σαν «προαπαιτούμενο» τη δραστική μείωση των μισθών για τη συνέχιση του «δανεισμού» της χώρας φτάνοντας στο σημείο να απειλήσει με «άτακτη χρεοκοπία» στην περίπτωση που δεν προωθηθούν τα μέτρα.
«Εάν δεν κάνουμε τις αναγκαίες προσαρμογές, είναι δεδομένο ότι δεν μπορούμε να αναμένουμε ότι τα άλλα κράτη της ΕΕ και οι διεθνείς οργανισμοί θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούν μια χώρα που δεν προσαρμόζεται στην πραγματικότητα και δεν αντιμετωπίζει τα προβλήματά της», σημείωσε, αναφερόμενος στην πραγματικότητα που ορίζεται από τις ανάγκες του κεφαλαίου και υποστήριξε: «Εάν αυτό συμβεί, εάν η χρηματοδότηση των εταίρων μας διακοπεί, τότε οι επιπτώσεις θα είναι πραγματικά τραγικές για τα εισοδήματα των εργαζομένων, και η ανεργία θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο».
Κινδυνολόγησε μάλιστα ότι «χωρίς τη συμφωνία με την τρόικα και την παρεπόμενη χρηματοδότηση, η Ελλάδα τον Μάρτιο αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο άτακτης χρεοκοπίας». Πατώντας πάνω σε τέτοια ψευτοδιλήμματα, ο Λ. Παπαδήμος απαίτησε από την εργατική τάξη να «δεχθεί τη μείωση εισοδημάτων» της. «Πρέπει να δεχτούμε μια μείωση των εισοδημάτων βραχυπρόθεσμα, στο βαθμό που είναι αναγκαία για την ανάκτηση ανταγωνιστικότητας, και για τη δημιουργία πρόσφορων συνθηκών για την αύξηση της απασχόλησης και της οικονομικής δραστηριότητας», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Προσπάθησε ταυτόχρονα να σπείρει αυταπάτες στους εργαζομένους ότι έχουν να παίρνουν όταν και αν η οικονομία μπει σε τροχιά ανάπτυξης, η οποία ούτως ή άλλως θα είναι αναιμική. «Αφού θα έχουμε διασφαλίσει το θεμελιώδες πλαίσιο σταθερότητας, μπορούμε να προσδοκούμε βάσιμα μια μεσοπρόθεσμη αύξηση των εισοδημάτων, με τη βελτίωση της παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας. Θα χρειαστεί να δεχτούμε περιορισμένες θυσίες για να αποτρέψουμε μια καταστροφική έκβαση, να δώσουμε λίγα, προκειμένου να μην χάσουμε τα πολλά», είπε ο πρωθυπουργός.
Συνειδητά και υπηρετώντας τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η συγκυβέρνηση λέει ψέματα στο λαό. Τα μέτρα που επιδιώκει να περάσει είναι μόνιμου χαρακτήρα και οδηγούν τους μισθούς σε επίπεδα πείνας, ακριβώς επειδή αυτό αποτελεί προϋπόθεση για τη βελτίωση της κερδοφορίας του κεφαλαίου στη φάση της αναιμικής ανάκαμψης.
Ακόμα όμως και τότε, οι εργαζόμενοι ξέρουν από την πείρα τους ότι δεν πρόκειται να πάρουν «κομμάτι από την πίτα». Η ελληνική οικονομία την περίοδο 2000 - 2008 «έτρεχε» με ρυθμούς ανάπτυξης 4% και 5%. Την ίδια περίοδο, τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και στον αντίποδα οι κατώτατοι μισθοί των εργαζομένων έμεναν καθηλωμένοι κάτω από τα 700 ευρώ, ο ένας αντεργατικός νόμος διαδεχόταν τον άλλο, όπως οι αντιασφαλιστικές ανατροπές διαδέχονταν η μία την άλλη.

Ωρα ταξικής αφύπνισης

Αν οι εργαζόμενοι γονατίσουν μπροστά στα νέα αντεργατικά σχέδια κυβέρνησης και πλουτοκρατίας, θα βρεθούν δεμένοι χειροπόδαρα στα κάτεργα των μονοπωλίων, έχοντας υπονομεύσει το μέλλον των παιδιών τους.
Συγκυβέρνηση και ΣΕΒ, με τη συνέργεια της ΓΣΕΕ, με ψέματα και εκβιασμούς, μεθοδεύουν την εξαθλίωση της εργατικής τάξης, για να διασφαλίσουν την υψηλή κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες θέλουν εδώ και τώρα και πριν ολοκληρωθεί η δρομολογημένη χρεοκοπία να ξεμπερδεύουν με τα υπολείμματα της σταθερής εργασίας και με τις όποιες κρατήσεις έδιναν για τα ασφαλιστικά Ταμεία των εργαζομένων.
Μέσα σ' αυτές της συνθήκες, το κάλεσμα που απηύθυνε το ΚΚΕ τη μέρα των συναντήσεων του πρωθυπουργού με τους «κοινωνικούς εταίρους», αποκτά επείγοντα χαρακτήρα: «Η εργατική τάξη έχει ιστορικές ευθύνες. Κάθε βήμα συμβιβασμού και υποταγής είναι βήμα προς την εξαθλίωση. Τώρα πρέπει να υπερνικήσει το φόβο και την τρομοκρατία στους τόπους δουλειάς. Είναι ώρα ταξικής αφύπνισης, ενότητας και αντεπίθεσης. Οι εργάτες, οι μισθωτοί σκλάβοι, παράγουν τον πλούτο, δεν είναι "μισθολογικό κόστος", όπως θέλουν να τους πείσουν οι εκμεταλλευτές τους, τα κόμματα και οι συνδικαλιστές που υπηρετούν τον καπιταλισμό.
Για να κερδίσουμε στον ταξικό πόλεμο, όλοι στη μάχη, συμπόρευση με το ΚΚΕ, οργάνωση και δράση με το ΠΑΜΕ. Για τη μεγάλη λαϊκή συμμαχία, για να ανήκει ο πλούτος στους εργαζόμενους που τον παράγουν. Κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερής διαγραφή του χρέους».

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ