ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΤΡΟΪΚΑ - ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ Στρατηγική επιλογή η παραπέρα μείωση των μισθών

Την επιχειρηματολογία, με την οποία εισηγήθηκε πετσόκομμα στις κατώτερες αποδοχές, επανέλαβε χτες ο πρωθυπουργός στο Υπουργικό Συμβούλιο

Το εργατικό κίνημα πρέπει να ετοιμάζεται για σκληρή αναμέτρηση. Αν τα μέτρα περάσουν, η πραγματικότητα που θα διαμορφώσουν θα απειλεί την ίδια την επιβίωση εκατομμυρίων λαϊκών νοικοκυριών

Την κλιμάκωση της βάρβαρης επίθεσης, για σφαγή των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει, εξήγγειλε χτες ο πρωθυπουργός Λ. Παπαδήμος, στη διάρκεια του Υπουργικού Συμβουλίου, όπου εγκρίθηκε ομόφωνα το πολυνομοσχέδιο - «σκούπα» του υπουργείου Οικονομικών. Ο πρωθυπουργός εστίασε τη χτεσινή του ομιλία στην ανάγκη του κεφαλαίου να επιταχυνθούν οι «διαρθρωτικές παρεμβάσεις» στους μισθούς και τις εργασιακές σχέσεις, ώστε να «αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα» της ελληνικής οικονομίας.Σημείωσε την «ανάγκη της λήψης των έκτακτων μέτρων», ξεκαθάρισε ότι «το 2012 θα είναι ένα δύσκολο έτος» και τόνισε ότι «οι επόμενοι τρεις μήνες και οι αμέσως επόμενες εβδομάδες θα είναι εξαιρετικά κρίσιμες». Δίνοντας το ταξικό στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής, ξεκαθάρισε ότι θα πρέπει να προωθηθούν όλες οι «δεσμεύσεις», προκειμένου να συνεχιστεί η «χρηματοδότηση της χώρας». Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να κρύψει ότι στόχος των μέτρων είναι η πτώχευση των λαϊκών στρωμάτων για να σωθεί η πλουτοκρατία, υποστήριξε ότι «η δική μου κόκκινη γραμμή είναι η σωτηρία της χώρας και η διασφάλιση ενός ασφαλούς μέλλοντος για τους πολίτες της».
Παράλληλα, μια μέρα μετά τη συνάντηση με τους εκπροσώπους των μεγαλοεργοδοτών και των εργατοπατέρων, όπου τέθηκαν επί τάπητος όλοι οι αντεργατικοί σχεδιασμοί της κυβέρνηση για την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ο Λ. Παπαδήμος, απευθυνόμενους στους υπουργούς της κυβέρνησης, τους κάλεσε «να επιταχύνουν τους ρυθμούς της υλοποίησης» του κυβερνητικού έργου.
Εκφράζοντας τις αξιώσεις και τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, σημείωσε ότι στόχος της κυβέρνησης «είναι να κλείσουμε το χάσμα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας σε σχέση με τις άλλες χώρες της Ευρωζώνης», υποστηρίζοντας ότι αποτελεί μονόδρομο «για να βγούμε από την κρίση».

Σύνθημα να σαρωθούν τα πάντα

Οπως σημείωσε ο πρωθυπουργός, «η αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας απαιτεί πολλές διαρθρωτικές παρεμβάσεις, που αφορούν, μεταξύ άλλων, τις αγορές εργασίας, προϊόντων, υπηρεσιών και επαγγελμάτων, τη δημόσια διοίκηση, το φορολογικό σύστημα, τις υποδομές και τη λειτουργία της Δικαιοσύνης. Στους τομείς αυτούς, η κυβέρνηση προωθεί αλλαγές». Επί της ουσίας, ο Λ. Παπαδήμος επανέλαβε την επιχειρηματολογία, με την οποία προχτές παρουσίασε στους κοινωνικούς εταίρους τα σχέδια για ανατροπές μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», που αφορούν σε:

1. Μείωση του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ (μεικτά) της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης. Σηματοδοτεί την κατάργηση και της ελάχιστης προστασίας που μπορεί να έχει ο εργαζόμενος. Λύνει τα χέρια των εργοδοτών και ανοίγει την πόρτα για γενικευμένη εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων. Παύουν πλέον να έχουν οποιαδήποτε ισχύ και αξία οι συλλογικές συμβάσεις, αφού δε θα υπάρχει ούτε αυτό το κατώτερο όριο. Στην πράξη, θα δημιουργηθούν μισθοί πείνας, από 300 μέχρι 500 ευρώ.

2. Κατάργηση δώρων γιορτών και αδείας (13ος - 14ος μισθός). Οδηγεί σε αυτόματη μείωση όλων των μισθών κατά 15% και σε αντίστοιχη αύξηση των κερδών των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων που θα την καρπωθούν.

3. Κατάργηση όλων των μισθολογικών ωριμάνσεων (τριετίες) που λαμβάνουν σήμερα οι εργαζόμενοι. Η κατάργησή τους, τρεις στη διάρκεια του εργασιακού βίου, θα οδηγήσει άμεσα σε μείωση των μισθών των εργαζομένων κατά 11%.

4. Επέκταση όλων των μορφών «ελαστικής απασχόλησης». Στόχος είναι η γενικευμένη και καθολική εφαρμογή στις επιχειρήσεις της εκ περιτροπής εργασίας και άλλων μορφών μερικής απασχόλησης.

5. Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών. Η μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» θα προσφέρει επιπλέον κέρδη στους κεφαλαιοκράτες και θα γκρεμίσει τα Ταμεία και άλλους Οργανισμούς (ΟΑΕΔ, ΟΕΚ κ.ά.).

6. Κατάργηση «κανονιστικών ρυθμίσεων» στις πρώην ΔΕΚΟ, που επηρεάζουν αρνητικά την ανταγωνιστικότητα. Στόχος, οι δραστικές μειώσεις μισθών και ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις.

Επιστρατεύουν τις εφεδρείες

Στη συντονισμένη επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού, προκειμένου να επιβληθούν τα βάρβαρα μέτρα, ανέλαβε ρόλο και η επίτροπος της Ελλάδας στην ΕΕ Μ. Δαμανάκη, η οποία, μετά τη χτεσινή της συνάντηση με τον πρωθυπουργό ανέφερε: «Πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ για να παραμείνουμε στο ευρώ (...) Ο πρωθυπουργός μού επανέλαβε ότι για την Ελλάδα η παραμονή στο ευρώ είναι εθνική επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν δυσκολίες, θα υπάρξουν δυσάρεστες αποφάσεις, θα υπάρξουν θυσίες, αλλά υπάρχουν και ευκαιρίες».
Η Μ. Δαμανάκη αναφερόμενη στη συζήτηση για την κατάργηση του κατώτατου μισθού στον ιδιωτικό τομέα, επιχείρησε να ρίξει στάχτη στα μάτια των εργαζομένων λέγοντας: «Είναι θετικό ότι οι δανειστές μας δεν απαιτούν πλέον την κατάργηση του κατώτατου μισθού. Δεν την απαιτούν πλέον. Αυτό δεν ήταν εξ αρχής δεδομένο. Δόθηκε μάχη, δεν ήταν καθόλου εύκολο, αλλά το καταφέραμε».
Την ίδια στιγμή, βέβαια, τόνισε: «Πρέπει όλοι να συνεργαστούμε με ρεαλισμό, οι εργοδότες, οι εργαζόμενοι, η κυβέρνηση, ώστε να δοθεί η καλύτερη λύση για όλες τις κοινωνικές ομάδες (...) Ρεαλισμός χρειάζεται αυτή τη στιγμή. Η παραμονή στο ευρώ είναι μείζων προτεραιότητα, απαιτεί θυσίες, αλλά επαναλαμβάνω δίνει και ευκαιρίες και γι' αυτό είμαι εδώ».

Τα άλλα κόμματα

Για «κινεζοποίηση των συνθηκών εργασίας» και για «ακραία ταξική πολιτική» κάνει λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του, κρύβοντας όμως ότι αυτή είναι η στρατηγική της καπιταλιστικής ΕΕ, για τη συνοχή της οποίας ο ίδιος ανησυχεί και παλεύει. Επιπρόσθετα, καταγγέλλει την κυβέρνηση για αυταρχισμό, με αφορμή «το τελεσίγραφο με τη μορφή πρόσκλησης διαλόγου και την παράλληλη υπενθύμιση πως θα νομοθετήσει μονομερώς αν δεν υπάρξει συμφωνία μεταξύ των κοινωνικών εταίρων».
Εστιάζοντας σκόπιμα στο ενδεχόμενο νομοθετικής ρύθμισης από την κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ αφήνει ανοιχτή την πόρτα να νομιμοποιηθούν στις λαϊκές συνειδήσεις, οι όποιες αντιδραστικές αποφάσεις, αν αυτές συμφωνηθούν ανάμεσα σε εργοδότες και εργατοπατέρες.
Μόνο την επιδιωκόμενη κατάργηση της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας «βλέπει» η ΔΗΜΑΡ, καταγγέλλοντας ότι θα οδηγήσει «σε αποσάθρωση των εργασιακών δικαιωμάτων και σε περαιτέρω υποβάθμιση της μισθωτής εργασίας». Καλεί, μάλιστα, την κυβέρνηση «να αποκρούσει τις αξιώσεις της τρόικας ως επικίνδυνες για την κοινωνία», παρουσιάζοντας το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης αμέτοχο στην επίθεση ενάντια στο λαό, για να κρύψει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο ξερίζωμα κάθε εργατικού δικαιώματος.
Να συνδράμει το αντιδραστικό έργο της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ έσπευσε η ΔΗΣΥ, εφιστώντας τους την προσοχή στο ότι «οι αδυναμίες του εφαρμοζόμενου προγράμματος δε συνδέονται με τον ιδιωτικό τομέα» και αντιπροτείνοντας «πρόσθετες περικοπές δαπανών» και «εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που καθυστερούν μήνες τώρα». Οπως δήλωσε ο ευρωβουλευτής της Θ. Σκυλακάκης «οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα είναι ανταγωνιστικοί, το κράτος που κουβαλάνε στην πλάτη τους δεν είναι».

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ