ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΤΙΚΕΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΩΝ ΕΤΩΝ



Γράφει ο PREDATORUS

Οι ΄Ελληνες έθνος ανάδελφον απο αρχαιοτάτων χρόνων αρεσκόμαστε στην ετικετοποίηση μας και την ταμπελοποίηση της πολιτικής μας ζωής και όχι μόνον.Αυτό δεν είναι άσχημο αλλά ούτε κατ΄ανάγκην ανεπιθύμητο γίνεται όμως άκρως επικίνδυνο όταν συνθηματοποιήται από κάποιους και γίνεται σημαία και δικαιολογητικό για διωγμούς και προγκρόμ των εκάστοτε πολιτικών αντιπάλων.

Η μεταπολεμική ετικετοποιήση της Ελληνικής πολιτικής ζωής αναδείχτηκε σε εθνικό καθήκον και διαρκεί με αμείωτη ένταση μέχρι τις ημέρες μας.Ετσι οι μεν προσφωνούσαν τους δε με διάφορα επίθετα (εθνοπροδότες,εαμοβούλγαροι,συμμορίτες κλπ)και οι δε τους μεν με τα αντίστοιχα
(μοναρχοφασίστες,δωσίλογους,γερμανοτσολιάδες κλπ).

Εδώ αξίζει να σταθούμε στην ανάλυση των επιθέτων αυτών και κατά πόσον είχαν υπόσταση ή ήταν μόνον για προπαγανδιστικούς λόγους και συχνά είχαν μόνο προβοκατόρικο χαρακτήρα.Οι χαρακτηρισμοί και η "ετικετοποίηση" των πολιτικών αντιπάλων αλλά Ελλήνων κατά τα άλλα πολιτικών αντιπάλων είχε ως κυρίως θέμα την απεικόνιση της αντίπαλης παράταξης ως της πλέον "προδοτικής" και της πλέον εξαρτημένης από τον "ξένο" παράγοντα.

Πρέπει να αναφερθεί κανείς στο γεγονός ότι η Ελλάδα έβγαινε από την φασιστική Γερμανική κατοχή όπου δυστυχώς υπήρχαν πάμπολλες περιπτώσεις συνεργασίας με τους κατακτητές και περιπτώσεις συνεργατών των κατακτητών που στα πλαίσια της δήθεν μεταφραστικής τους διευκόλυνσης προς τους κατακτητές στην ουσία έστελναν τους Έλληνες πατριώτες στο εκτελεστικό απόσπασμα.

Άλλες περιπτώσεις "συνεργασίας" ήταν οι κουκουλοφόροι συνεργάτες των κατακτητών οι οποίοι στην ουσία κατέδιδαν τους αντιστασιακούς Έλληνες και οδηγούσαν τους πατριώτες στην εκτέλεση.Αυτές λίγο πολύ ήταν οι τρανταχτές πράξεις οι οποίες και δικαιολογημένα πλέον οδήγησαν στην ετικετοποίηση ως "δωσιλόγων" των όποιων ατόμων συμμετείχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις πιό πάνω πράξεις κατά των αντιστασιακών και όχι μόνο Ελλήνων.

Οι καταστάσεις και η πολιτική τροπή των πραγμάτων ήρθε έτσι που μετά την απελευθέρωση πολλές τέτοιες πράξεις τελικά έμειναν ατιμώρητες και οι όποιοι συνεργάτες των κατακτητών αφέθηκαν ελεύθεροι και έμειναν εν πολλοίς ατιμώρητοι.Αργότερα και κατά την αρχή και κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου οι άνθρωποι αυτοί βρήκαν καταφύγιο στην "πολιτική" ετικέτα της δήθεν "εθνικοφροσύνης" και από υπόδικοι βρέθηκαν διώκτες των αντιστασιακών πατριωτών και αναδείχτηκαν σε εκτελεστές εγκληματίες,και στιγνούς βασανιστές με μόνο άλλοθι την μη αμνήστευση των ποινικών εγκλημάτων που προέβλεπε η συμφωνία της Βάρκιζας.

Εδώ η συμβολή των Άγγλων με την υπόθαλψη και την στήριξή τους προς την ωμή τρομοκρατία ήταν καταλυτική και εξ΄ού και η προσωνυμία τους ως "μοναρχοφασίστες" ήταν κατά το μάλλον ή ήττον δικαιολογημένη.

Τέλος πρέπει να δοθεί και μια εξήγηση στην ετικετοποίηση των αντιπάλων των νικητών της εμφύλιας σύρραξης και κατά πόσον αποδίδουν την πραγματικότητα(εαμοβούλγαροι,εθνοπροδότες,συμμορίτες κλπ).Αυτό που πρέπει να κατανοηθεί γενικά είναι ότι η πολιτική παράταξη της "εθνικόφρονος" δεξιάς και γενικά της αντιδραστικής φιλομοναρχικής παράταξης ήταν εκείνη που ενισχύθηκε απερίφραστα και απρόσκοπτα από τον ξένο παράγοντα (΄Αγγλοι και Αμερικάνοι) τόσο σε επίπεδο στρατιωτικού υλικού όσο και σε χρηματοοικονομικό επίπεδο.

΄Οσο και να διατείνονται για περί έξωθεν αμέριστης βοήθειας της ΕΣΣΔ και των άλλων λαϊκών δημοκρατιών προς τους αντιπάλους των είναι γεγονός ότι εάν είχαν έστω και το 1/3 της βοήθειας του ξένου παράγοντα που είχε η φιλομοναρχική παράταξη κατά την διάρκεια του εμφυλίου η έκβαση του εμφυλίου θα ήταν σίγουρα διαφορετική και όχι αυτή που ξέρουμε.

Η σύγχρονη μεταπολεμική Ιστορία έχει γραφτεί από την αντιδραστική φιλομοναρχική παράταξη και ο απόηχός της καθώς και οι αλληλοεπιδράσεις της φαλκίδευσης της Ιστορίας μας έχουν αφήσει βαθειά χαραγμένα "ταμπού" στις μνήμες των μεταπολεμικών Ελλήνων.
Το μείζον ζήτημα είναι να συμφιλιωθούμε με το παρελθόν μας και να αντικειμενοποιήσουμε ,όσο είναι δυνατόν και πέρα από πολιτικά πάθη, την εξιστόρηση των μεταπολεμικών γεγονότων για να μπορέσουμε να εκμηδενίσουμε τα ψυχροπολεμικά φαντάσματα του παρελθόντος και να περάσουμε σε μία νέα φάση της Ιστορίας μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου