Κυριακή 13 Μάρτη 2011 |  | Σελ. /32 |
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ
Εκβιασμοί με φόντο παραγγελίες 10 δισ. ευρώ
 |
Η επιθετικότητα αυτής της πολιτικής όσο πάει και εντείνεται, συνεχίζοντας το «καταστροφικό έργο» της σε βάρος των ναυπηγείων και όχι μόνο. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θυσιάζουν τη ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία της χώρας στον καταμερισμό που έχουν καθορίσει οι καπιταλιστές, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, αυξάνουν την ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων του κλάδου. Οσο για την τύχη των ναυπηγείων, είναι φανερό ότι αν δεν υπάρξει ανακοπή αυτής της πορείας, σε βάθος χρόνου απειλούνται ακόμα και με λουκέτο.
Αθλια παιχνίδια πολυεθνικών
Στους εργαζόμενους του ναυπηγείου έχει ανακοινωθεί ότι υπάρχει πρόβλημα πληρωμών από τον περασμένο Σεπτέμβρη. Ταυτόχρονα, εδώ και περίπου ένα χρόνο, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ταβουλάρης και η ADM που εκπροσωπεί τις γερμανοαραβικές πολυεθνικές που λυμαίνονται τώρα τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά είναι σε συνεχή δραστηριότητα και διαρκώς δημοσιεύονται πληροφορίες ότι σχεδιάζουν ένα ενιαίο κοινοπρακτικό σχήμα, με στόχο τη μοιρασιά των 10 δισ. ευρώ εξοπλιστικών προγραμμάτων. Που σημαίνει ότι ο «καυγάς» είναι για το ποιος θα αρπάξει τα περισσότερα.Με βάση αυτά, ένα από τα κύρια «αιτήματα» που προβάλλει ο Ν. Ταβουλάρης είναι να εκτελεστεί στα Ναυπηγεία Ελευσίνας το πρόγραμμα της κατασκευής των 6 φρεγατών τύπου FREMM, από το οποίο όφελος θα έχει και η γαλλική πολυεθνική DCNS η οποία ειδικεύεται σε φρεγάτες τέτοιου τύπου και έχει συνάψει ήδη μνημόνιο συνεργασίας με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Ωστόσο, όπως διαρρέεται, η κυβέρνηση θέλει να «εξυπηρετήσει» και την ADM δίνοντας τμήμα του συγκεκριμένου προγράμματος και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Είναι ενδεικτική η ανακοίνωση που εξέδωσε ο Ν. Ταβουλάρης στις 15 Φλεβάρη: «Οι προοπτικές του ομίλου συνδέονται άμεσα με το πρόγραμμα ναυπηγήσεων του Πολεμικού Ναυτικού. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του ΚΥΣΕΑ του Δεκεμβρίου 2008 και οι δηλώσεις του υπουργείου Αμυνας για την έναρξη διαπραγματεύσεων για την κατασκευή 6 φρεγατών τύπου FREMM, αποτελεί σημαντική εξέλιξη για την Εταιρεία, η οποία έχει υπογράψει Μνημόνιο Συνεργασίας με τη γαλλική DCNS - που κατασκευάζει τις φρεγάτες αυτού του τύπου - για την κατασκευή των ελληνικών φρεγατών στα Ναυπηγεία της Ελευσίνας/ Νεωρίου. Οπως επισημαίνεται, η διαδικασία διαπραγμάτευσης και σύνταξης της συμφωνίας μεταξύ του υπουργείου Αμυνας και τους εκπροσώπους της γαλλικής πλευράς βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Η επίτευξη συμφωνίας κατασκευής (....) θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων και αυξημένη απασχόληση για τα επόμενα 10 χρόνια...».
Οι αξιώσεις του Ταβουλάρη δε σταματάνε εδώ. Επειδή ακόμα δεν έχει εξοφλήσει το τίμημα της εξαγοράς, επιδιώκει, όπως από τον ίδιο έχει ανακοινωθεί, και ευνοϊκή ρύθμιση του χρέους και ήδη βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις πιστώτριες τράπεζες και το Δημόσιο. Συγκεκριμένα, οφείλει ακόμα δύο δόσεις συνολικού ύψους 10.344.400,00 ευρώ.
Πορεία διάλυσης
Αποδεικνύεται πλέον, από όλες τις μεριές, ότι όσο θα συνεχίζεται η αντιλαϊκή πολιτική, η εκμετάλλευση σε βάρος των εργαζομένων θα γίνεται αγριότερη και συνεχώς θα χειροτερεύει η θέση τους, ιδιαίτερα σήμερα σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης, ενώ θα κινδυνεύει με ξεχαρβάλωμα ό,τι έχουν «χτίσει» με τον ιδρώτα και το αίμα τους, όπως τα ναυπηγεία της χώρας. Αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώνεται και από την πορεία των Ναυπηγείων Ελευσίνας.Το 1969, οι γνωστοί εφοπλιστές Ανδρεάδηδες, με δανεικά και αγύριστα που τους έδωσε η χούντα, ίδρυσαν τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Μέσα σε 6 χρόνια, τα ναυπηγεία βρέθηκαν χρεωμένα με 9 δισ. δραχμές. Από το '75 μέχρι το 1992 περνάνε στον έλεγχο του Δημοσίου και συγκεκριμένα της Εμπορικής Τράπεζας. Τα χρέη φορτώνονται στην εργατική τάξη.
Μέχρι το 1992, τα ναυπηγεία είχαν 2.200 εργαζόμενους, ενώ αναλάμβαναν μεγάλα έργα με τεράστια οικονομικά οφέλη. Πρόκειται όχι μόνο για το δεύτερο σε μέγεθος ναυπηγείο της χώρας, αλλά για καθετοποιημένη βιομηχανία, που διαθέτει τρεις δεξαμενές. Με δυνατότητα αυτόματης μεταφοράς σχεδίων μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών στα μηχανήματα κοπής. Διαθέτει, επίσης, ελασματουργεία με αυτόματες μηχανές κοπής, συγκρότημα αμμοβολής - βαφής ελασμάτων που εξυπηρετούνταν από μαγνητογέφυρα, συγκρότημα για κατασκευή τροχαίου υλικού και δυνατότητα κατασκευής σκαφών του Πολεμικού Ναυτικού.
Το 1992, η κυβέρνηση της ΝΔ πουλάει το ναυπηγείο έναντι περίπου 8 δισ. δραχμών, καθαρό από χρέη, στον εφοπλιστή Περατικό. Ο εφοπλιστής, μέσα σε δύο χρόνια, όχι μόνο δεν πληρώνει δραχμή, αλλά φορτώνει στο ναυπηγείο χρέη ύψους 10 δισ. δραχμών, απολύει 300 εργαζόμενους, παίρνει «θαλασσοδάνεια» από την ΕΤΒΑ ύψους 7,5 δισ. και 2,3 δισ. δραχμών και επιστρέφει το ναυπηγείο!
Στις 20 Ιούνη 1997 υπογράφεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ η σύμβαση με τον Ν. Ταβουλάρη, με τίμημα 30 δισ. δραχμές. Περίοδος αποπληρωμής τα 15 χρόνια, συν δύο χρόνια περίοδο χάριτος. Παίρνει προίκα 25 δισ. δρχ. εξασφαλισμένες παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού. Το Νοέμβρη του 1997, ο Ταβουλάρης απολύει 750 εργαζόμενους και τους επαναπροσλαμβάνει, χαρακτηρίζοντάς τους «νέες» θέσεις εργασίας! Ταυτόχρονα, κατάφερε ισχυρό πλήγμα στα εργασιακά δικαιώματα. Πήρε, επίσης, 7 δισ. δρχ. επιδότηση και 7 δισ. δάνειο για επενδύσεις, που κανείς δεν είδε. Εχει πουλήσει δύο μεγάλα οικόπεδα του ναυπηγείου στην εταιρεία επίπλων ΣΑΤΟ. Απασχολεί σήμερα περίπου 1.000 εργαζόμενους.
Ρεπορτάζ
Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ
Αθηνά ΖΥΜΑΡΗ
Η πρόταση του ΚΚΕ
Ολη η διαδρομή της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, είναι τρανταχτή απόδειξη ότι η πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχει μοναδικό μπούσουλα την προστασία και την αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, το καπιταλιστικό κέρδος είναι έννοια αντιστρόφως ανάλογη με τις λαϊκές ανάγκες, τα συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου. Αυτών που παράγουν τον τεράστιο πλούτο, για να κερδίζει μία χούφτα κεφαλαιοκρατών.
Από την ίδια την πραγματικότητα, από τις ίδιες τις ανάγκες των εργαζομένων, αναδεικνύεται η επικαιρότητα και κυρίως η αναγκαιότητα της πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ, για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, που είναι απαραίτητες για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Για ναυπηγική βιομηχανία που θα εξυπηρετεί τη λαϊκή ευημερία και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Πρόταση που έχει μπολιάσει το ταξικό εργατικό κίνημα και ήδη αναδεικνύει την αναγκαιότητα η πρόταση αυτή να γίνει στόχος πάλης των εργαζομένων, γιατί είναι υπόθεση ζωής.
Το ΚΚΕ παλεύει για Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό.
Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγικής Βιομηχανίας με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της λαϊκής οικονομίας.
Η κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων με ευθύνη των κρατικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων που θα είναι περιουσία του λαού - σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο δημιουργούν προϋποθέσεις για σύγχρονες - ασφαλείς υπηρεσίες, με προσιτές τιμές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Η αξιοποίηση και ανάπτυξη των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, της Σύρου, της Χαλκίδας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος σε συνδυασμό με την ουσιαστική ολόπλευρη αναβάθμιση του ρόλου του εργατικού δυναμικού στην παραγωγή και στον εργατικό - κοινωνικό έλεγχο των ναυπηγείων αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες γι' αυτόν τον τομέα.
Στα πλαίσια αυτά, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η προώθηση των παρακάτω προτάσεων:
Από την ίδια την πραγματικότητα, από τις ίδιες τις ανάγκες των εργαζομένων, αναδεικνύεται η επικαιρότητα και κυρίως η αναγκαιότητα της πρότασης διεξόδου του ΚΚΕ, για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας και της εξουσίας, που είναι απαραίτητες για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης. Για ναυπηγική βιομηχανία που θα εξυπηρετεί τη λαϊκή ευημερία και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων. Πρόταση που έχει μπολιάσει το ταξικό εργατικό κίνημα και ήδη αναδεικνύει την αναγκαιότητα η πρόταση αυτή να γίνει στόχος πάλης των εργαζομένων, γιατί είναι υπόθεση ζωής.
Το ΚΚΕ παλεύει για Ενιαίο Δημόσιο Φορέα Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας, ενταγμένο στον κεντρικό - πανεθνικό σχεδιασμό.
Ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Ναυπηγικής Βιομηχανίας με την εφαρμογή της ανάλογης κλαδικής αναπτυξιακής πολιτικής μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά, σχεδιασμένα στην κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων, με επέκταση σε άλλους τομείς των μεταφορών, της εθνικής άμυνας στα πλαίσια των αναγκών της λαϊκής οικονομίας.
Η κατασκευή, επισκευή και συντήρηση των πλοίων με ευθύνη των κρατικών ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων που θα είναι περιουσία του λαού - σε συνδυασμό με την αποτελεσματική οργάνωση και τον εργατικό έλεγχο δημιουργούν προϋποθέσεις για σύγχρονες - ασφαλείς υπηρεσίες, με προσιτές τιμές προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων.
Η αξιοποίηση και ανάπτυξη των ναυπηγείων Σκαραμαγκά, Ελευσίνας, της Σύρου, της Χαλκίδας και της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος σε συνδυασμό με την ουσιαστική ολόπλευρη αναβάθμιση του ρόλου του εργατικού δυναμικού στην παραγωγή και στον εργατικό - κοινωνικό έλεγχο των ναυπηγείων αποτελούν τις βασικές προτεραιότητες γι' αυτόν τον τομέα.
Στα πλαίσια αυτά, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η προώθηση των παρακάτω προτάσεων:
- Ενίσχυση με οικονομικούς πόρους και επιστημονικό προσωπικό της έρευνας και της ανάπτυξης του τομέα.
- Αλλαγές στην κατασκευή, στη δοκιμή και την παράδοση πλοίων.
- Τεχνολογικός εκσυγχρονισμός των υποδομών των ναυπηγείων.
- Θέσπιση εθνικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη πλοίων υψηλής τεχνολογίας.
- Διακρατικές συμφωνίες στη βάση του αμοιβαίου οφέλους.
- Κλαδική πολιτική στον τομέα της χαλυβουργίας και των ηλεκτρονικών συσκευών, ώστε να υπηρετηθούν οι ανάγκες της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και της ναυτιλίας.
- Χωροθέτηση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος.
- Δημόσιος Ελληνικός Νηογνώμονας, με κοινωνικό έλεγχο, συνδεδεμένος με την έρευνα και την ναυπηγική βιομηχανία, που θα εξασφαλίζει την αξιοπλοΐα, την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και την προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή