ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Αναντικατάστατος ο ρόλος του «Ριζοσπάστη»

Σε εκδήλωση του Κόμματος στη Λάρισα μίλησε χτες ο Παύλος Αλέπης, αρχισυντάκτης του «Ρ»


Στιγμιότυπα από τη χτεσινή εκδήλωση
Στην Καρδίτσα, στις 7 μ.μ., στην αίθουσα της ΤΕΔΚ, ολοκληρώνονται σήμερα οι εκδηλώσεις - συζητήσεις, με θέμα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ, καθημερινός οργανωτής - καθοδηγητής της ταξικής πάλης», που οργανώνουν οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στους τέσσερις νομούς της Θεσσαλίας. Η σημαντική αυτή πρωτοβουλία, πλαισιώνεται με προβολή βίντεο - αφιέρωμα στον «Ριζοσπάστη», αφηγηματικό χρονικό, καθώς και έκθεση βιβλίου, μεταξύ άλλων, με τον κομματικό Τύπο.

Στη χτεσινή εκδήλωση, που έγινε στο κατάμεστο «Φρούριο» της Λάρισας, ομιλητής ήταν ο Παύλος Αλέπης, αρχισυντάκτης του «Ρ», ο οποίος μίλησε και την προηγούμενη μέρα, σε αντίστοιχη εκδήλωση - συζήτηση στο Βόλο. Στην ομιλία του, ο Παύλος Αλέπης στάθηκε κυρίως στη σημασία που έχει σήμερα η μελέτη και η διάδοση του «Ριζοσπάστη», σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
«"H εφημερίδα δεν είναι μόνο συλλογικός προπαγανδιστής και συλλογικός διαφωτιστής, μα και συλλογικός οργανωτής". Με αυτόν τον τρόπο ο Λένιν όρισε την πολύ μεγάλη σημασία της εφημερίδας του Κόμματος στο άρθρο του, "Από πού ν' αρχίσουμε", ήδη από το 1901. Αργότερα, είχε την ευκαιρία να επανέλθει σ' αυτόν τον ορισμό και να προσθέσει στοιχεία της ανάλυσής του στο περίφημο έργο του "Τι να κάνουμε". Σήμερα έναν αιώνα μετά και ενώ βρισκόμαστε σε μια εποχή πραγματικής έκρηξης όλων των μορφών των ΜΜΕ - έντυπων και ηλεκτρονικών - και της λεγόμενης πολυπληροφόρησης, η ουσία των λόγων του Λένιν όχι μόνο παραμένει επίκαιρη, αλλά ίσως γίνεται πολύ πιο επιτακτική από την εποχή που πρωτοδιατυπώθηκε.


Τότε ο Λένιν έγραφε πως, "χωρίς πολιτικό όργανο δεν νοείται στη σύγχρονη Ευρώπη κίνημα άξιο να ονομάζεται πολιτικό κίνημα. Χωρίς πολιτικό όργανο είναι απόλυτα απραγματοποίητο το καθήκον μας - να συγκεντρώσουμε όλα τα στοιχεία της πολιτικής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας και να γονιμοποιήσουμε με αυτά το επαναστατικό κίνημα του προλεταριάτου". Σήμερα, αυτό το στοιχείο είναι πιο κρίσιμο από ποτέ.
«Πολυφωνία» και «αντικειμενικότητα»
Η κύρια αιτία της κρισιμότητας βρίσκεται ακριβώς σ' αυτήν τη λεγόμενη πολυπληροφόρηση. Η γνώση, η ενημέρωση, ο σχολιασμός δεν είναι έννοιες αταξικές, όπως δεν είναι αταξικός και ο πολιτικός λόγος. Εκφράζουν αντιτιθέμενα συμφέροντα που συγκρούονται και σε αυτά τα επίπεδα. Αρα, καθόλου αθώα δεν προέκυψε αυτή η υποτιθέμενη "πολυενημέρωση" ή ακόμα πιο συγκαλυμμένα "πλουραλισμός στην ενημέρωση".
Στο πεδίο της σύγκρουσης με την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, η αστική τάξη δεν εφαρμόζει μόνο τις μεθόδους της συνειδητής διαστρέβλωσης, ή της ολοκληρωτικής απόκρυψης της είδησης. Με διάφορες προπαγανδιστικές μεθόδους επιδιώκει να διεισδύσει στη συλλογική συνείδηση, έτσι που στις ξεχωριστές επιδιώξεις της να έχει για συμμάχους ή έστω ουδετεροποιημένους και τμήματα της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων.
Οσο πιο "πολύπλευρη - πλουραλιστική" εμφανίζεται η ενημέρωση που διευθύνει η αστική τάξη τόσο πιο μονόπλευρη είναι επί της ουσίας και τόσο πιο πολύ εργάζεται για να απομακρύνει τους εργαζόμενους από τη γνώση της αλήθειας και τη συνειδητοποίηση των δικών τους συμφερόντων. Τα περί "αντικειμενικότητας" και "αδέσμευτης ενημέρωσης" είναι μόνο εκ του πονηρού και στόχο έχουν ακριβώς την πολύ υποκειμενική και δεσμευμένη ενημέρωση στα συμφέροντα της αστικής τάξης. Είναι, επίσης, ψεύτικο το επιχείρημα ότι τάχα σε μια τέτοια κοινωνία έχεις το δικαίωμα της επιλογής, αφού ανεξάρτητα από τις ξεχωριστές επιδιώξεις της αστικής τάξης και ίσως το διαφορετικό λόγο και ιεράρχηση των θεμάτων, είναι πάντα ομόφωνοι στην καταπολέμηση των συμφερόντων της εργατικής τάξης.
Η μοναδική εφημερίδα που δηλώνει ανοικτά ότι είναι δεσμευμένη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης είναι ο "Ρ", το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ. Προσπαθεί να προβάλει όλο και πιο υπεύθυνα την πολιτική του Κόμματος της εργατικής τάξης. Να προσφέρει μια όλο και πιο πλήρη ενημέρωση στους εργαζόμενους. Να προβάλει τους αγώνες τους στην προοπτική του λαϊκού μετώπου και του σοσιαλισμού. Αρα τα υποτιθέμενα "ελαττώματα" που προσάπτει στην εφημερίδα μας ο αστικός κόσμος και η αστική δημοσιογραφία πρέπει να συνεχίσουμε να τα έχουμε. Είναι οι δικές μας αρετές και η ταυτότητά μας και δεν αρκεί μόνο να αποκρούουμε τις όποιες πιέσεις μας ασκούν, αλλά να προσπαθούμε δημιουργικά να αναπτύσσουμε όλο και περισσότερο αυτές τις αρετές.
Πολύτιμο καθημερινό εργαλείο
Για να μπορεί όμως η εφημερίδα να παίζει τον πραγματικό της ρόλο πρέπει πρώτα απ' όλα να διαβάζεται. Ακόμα καλύτερα, να μελετάται. Κανένας άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Είναι γεγονός πως ο σημερινός τρόπος ζωής αποθαρρύνει ίσως από το διάβασμα, σπρώχνοντας προς πιο "εύπεπτους" τρόπους ενημέρωσης (π.χ. αστικά ταμπλόιντ στις εφημερίδες, τηλεόραση, διαδίκτυο). Ομως, οι πιο "εύπεπτοι" τρόποι δε σημαίνει πως έχουν και την αποτελεσματικότητα που θέλουμε στη διαμόρφωση της συνείδησης. Εκτός από τις μεθόδους στρέβλωσης των συνειδήσεων που αναφέραμε πιο πάνω, δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος αφομοίωσης από τον γραπτό λόγο.
Το διάβασμα της εφημερίδας δεν μπορεί να είναι περιστασιακό, αλλά μόνο καθημερινό. Με αυτόν τον τρόπο, εκτός του ότι διατηρείται η συνείδηση πάντα "ζεστή" και σε ετοιμότητα αφομοίωσης, είμαστε σε θέση να παρακολουθούμε και την εξέλιξη των θεμάτων έτσι όπως προκύπτουν από την επικαιρότητα. Τότε μόνο γίνεται αποτελεσματική η γενίκευση ή η ειδίκευση κατά περίπτωση. Τότε, επίσης, είναι δυνατός ο κατάλληλος συνδυασμός των πληροφοριών για την ανάλυση και τη σύνθεση.
"Τον μάστορα τον φτιάχνουν τα εργαλεία του", λέει ο λαός μας και ο "Ριζοσπάστης" είναι το απαραίτητο εργαλείο, από τη μια, για να αντιμετωπίσουν οι κομμουνιστές, το σύνολο της εργατικής τάξης της χώρας και τα λαϊκά στρώματα τις πιέσεις που δέχονται από τα όργανα του κεφαλαίου και ταυτόχρονα να σκάψει για να ανοίξει το δρόμο του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου που θα φέρει πιο κοντά τη δική μας λαϊκή εξουσία».




ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ...

Ταχτική σύγχυσης και υπονόμευσης

Τι 'χες Γιάννη, τι 'χα πάντα. Δεν μας ξαφνιάζει πλέον ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντής που έχει αναλάβει εργολαβικά να υπενθυμίζει στην Κομισιόν το κοινοτικό δίκαιο, ζητώντας της να το υπερασπιστεί. Αυτή τη φορά με Ερώτησή του υποδεικνύει σαν «παράνομη σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία τη φορολόγηση των ακινήτων μέσω λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος» και εκτιμά ότι «απαγορεύεται με βάση την κοινοτική νομοθεσία, η ΔΕΗ ή κάθε άλλος πάροχος ηλεκτρικού ρεύματος να διακόψει την παροχή σε περίπτωση που οι καταναλωτές δεν θα πληρώσουν τον φόρο ακινήτων που προωθεί η κυβέρνηση, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ». Αφού παραθέτει αποσπάσματα οδηγιών, διαπιστώνει ότι «οι ενώσεις καταναλωτών έχουν δικαίωμα να προσφύγουν κατά μιας τέτοιας παρέμβασης βάσει της Οδηγίας 93/13/ ΕΟΚ» και ζητά «από την Κομισιόν να απαντήσει για το αν είναι σύννομη η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης με βάση το κοινοτικό δίκαιο».
Δεν ξέρουμε βέβαια τι θα απαντήσει η Κομισιόν. Αυτό που ξέρουμε σίγουρα είναι πως το κοινοτικό δίκαιο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μονοπωλίων και των συμφερόντων τους που στην Ελλάδα υπηρετούνται απ' την πολιτική που προωθεί η κυβέρνηση, τμήμα της οποίας είναι και η φορολεηλασία. Ξέρουμε επίσης ότι η ΕΕ συμφωνεί με τα χαράτσια στο λαό. Ξέρουμε ότι κι αν ακόμα έχει ξεφύγει κανένα σημείο με το οποίο παρέχεται στα χαρτιά προστασία στους λαούς, καμία δυσκολία δεν έχουν τα ευρωενωσιακά όργανα να το παρακάμψουν ή να το πετάξουν στο καλάθι των αχρήστων. Ο λαός δεν μπορεί και δεν πρέπει να εναποθέσει τις ελπίδες του για ανακούφιση από κάποιο αντιλαϊκό μέτρο στην κοιναγορίτικη νομοθεσία, πολύ περισσότερο στα δικαστήρια, σε δαπανηρές, χρονοβόρες και αμφιβόλου αποτελέσματος διαδικασίες. Εχει πιο πρόσφορο κι αποτελεσματικό τρόπο να αντιμετωπίσει τα χαράτσια: Να μην τα πληρώσει. Να αγωνιστεί οργανωμένος, ενωμένος, για να ακυρώσει στην πράξη το μέτρο και μπορεί να το κάνει. Παραπλανητικές ενέργειες που αναζητούν διέξοδο στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και στην καπιταλιστική νομοθεσία της είναι αυτές που υπονομεύουν αυτό τον αγώνα, τη δυναμική του, τις δυνατότητες να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική.
***
Σε παρέμβασή του χτες στη Βουλή ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας «καταχέριασε» τον Ε. Βενιζέλο, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Είπατε ότι έχετε εντολή για τέσσερα χρόνια, το εννοείτε αυτό; Εχετε λαϊκή εντολή να παίρνετε τόσο κρίσιμες αποφάσεις χωρίς να ρωτήσετε τον ελληνικό λαό; Είχατε εντολή δηλαδή τον Οκτώβρη του 2009, όταν κερδίσατε τις εκλογές, λέγοντας λεφτά υπάρχουν, σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα και αυξήσεις στις συντάξεις. Αυτή την εντολή πήρατε, να βάζετε χαράτσι στα ακίνητα, να κόβετε μισθούς και συντάξεις και να απολύετε εργαζόμενους από το στενό δημόσιο τομέα και να ετοιμάζεστε να ξεπουλήσετε και τη μισή Ελλάδα; Δεν πήρατε αυτή την εντολή κύριε Αντιπρόεδρε και κύριε Υπουργέ. Εχετε υφαρπάξει την εντολή του ελληνικού λαού, έχετε κλέψει την εντολή του ελληνικού λαού»...
Το ΠΑΣΟΚ βεβαίως κατάφερε πριν δύο χρόνια να υφαρπάξει τη λαϊκή ψήφο. Ομως η τότε προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ, κόντρα στη ΝΔ, αναμεταδίδονταν απ' την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Τα στελέχη της ρητόρευαν ασυστόλως περί θετικών δεσμεύσεων και υπόσχονταν στο λαό - προεξοφλώντας τη νίκη του ΠΑΣΟΚ, ζητούσε ψήφο για να είναι δύναμη ελέγχου για την τήρηση αυτών των θετικών δεσμεύσεων. Ακόμα κι αν δεν μπορούσαν να δουν αυτό που έρχεται, αυτό για το οποίο το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι «έρχεται θύελλα», το βέβαιο είναι πως οι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αφελείς, σίγουρα είχαν ρίξει τουλάχιστον μια ματιά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, συνεπώς γνώριζαν ήδη πριν τις εκλογές ότι αυτό κάθε άλλο παρά θετικές δεσμεύσεις περιελάμβανε. Το έκαναν όμως «γαργάρα».
Σε κάθε περίπτωση ο λαός οφείλει να γνωρίζει ότι κόμματα που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του ταξικού του αντιπάλου, σε μία εντολή υπακούουν. Αυτή της ταξικής τους συνείδησης να κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Χρέος δικό του δεν είναι να τους «εξουσιοδοτεί» διά της ψήφου για να εφαρμόζουν μια πολιτική δεδομένη στο πλαίσιο της εξουσίας των μονοπωλίων. Χρέος του να τους αφαιρέσει δύναμη και με την πάλη του και με την ψήφο του, να ενδυναμώσει με τη συμμετοχή του τον αγώνα στην κατεύθυνση ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις δικές του ανάγκες. Να συμπορευτεί με το ΚΚΕ σ' αυτήν την κατεύθυνση, σήμερα πια μονόδρομο για τα συμφέροντά του.

πηγή ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου