ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ

ΤΑΞΙΚΑ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ
"AMAT VICTORIA CURAM"="H ΝΙΚΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ"
για επικοινωνία και για τις αναρτήσεις,
τις σκέψεις και τις γνώμες σας,στο: predatorus_preda@easy.com

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΤΟΠΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΦΡΩΣΥΝΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΝΕΜΕΣΗ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ

ΟΥΓΓΑΡΙΑ

Ολομέτωπη επίθεση στα εργατικά δικαιώματα

Προωθείται νέος Εργατικός Κώδικας


Από παλαιότερη διαδήλωση στη Βουδαπέστη όπου χιλιάδες πυροσβέστες εξέφρασαν την αντίθεσή τους στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης
Μια νέα αντεργατική επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουγγαρία. Στα μέσα του καλοκαιριού η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Βίκτορ Ούρμπαν - το κόμμα του οποίου «Fidesz» κατέχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο - παρουσίασε σχέδιο του νέου Εργατικού Κώδικα, που στην ουσία αφαιρεί το δικαίωμα της απεργίας, περιορίζει τη δράση των συνδικάτων, μειώνει μισθούς και παροχές και αποτελεί αντεργατική λαίλαπα στα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ηδη στη χώρα - που τον Οκτώβρη του 2008 έλαβε δάνειο 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την ΕΕ και την Κεντρική Τράπεζα, προς όφελος φυσικά του κεφαλαίου - υλοποιούνται μέτρα λιτότητας. Εχουν καταργηθεί συγκεκριμένες κατακτήσεις στο χώρο δουλειάς, έχουν περιοριστεί δικαιώματα και ελευθερίες, έχουν «παγώσει» οι μισθοί του Δημοσίου, έχει περικοπεί ο 13ος μισθός των δημοσίων υπαλλήλων, έχουν απολυθεί χιλιάδες δημοτικοί υπάλληλοι, έχει αυξηθεί η ηλικία συνταξιοδότησης από τα 62 στα 65 χρόνια, έχουν μειωθεί κατά 10% τα επιδόματα ασθενείας και αναπηρίας, υπάρχει αύξηση των φόρων και φυσικά επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.
Τι προβλέπει ο νέος Εργατικός Κώδικας
Το 193σέλιδο του σχεδίου τροποποιήσεων του Εργατικού Κώδικα εμπεριέχει συγκεκριμένες διατυπώσεις σχετικά με την απαγόρευση απεργιών που στρέφονται κατά των μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση, οπότε, οποιαδήποτε διαμαρτυρία ενάντια στις πολιτικές λιτότητας θα υπόκεινται σε καταστολή. Επιπλέον, η εργοδοσία - τόσο στον κρατικό όσο και στον ιδιωτικό τομέα - απαλλάσσεται από την παροχή σειράς κοινωνικών παροχών για τους εργαζομένους. Συγκεκριμένα, ο νέος Εργατικός Κώδικας προβλέπει:
  • «άνοιγμα» του δρόμου για απολύσεις, καταργείται η προστασία των εργαζομένων που βρίσκονται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης, ενώ μπορούν να απολυθούν και οι έγκυες και οι εργαζόμενες σε άδεια γέννας
  • μείωση των αμοιβών από τις υπερωρίες, ενώ αυξάνονται οι ετήσιες ώρες υπερωρίας από 200 στις 300, και υπάρχει το ενδεχόμενο οι υπερωρίες να πληρώνονται με ρεπό, χωρίς ωστόσο ανάλογη δέσμευση του εργοδότη
  • μείωση των ημερών αδείας, οι οποίες καθορίζονται πλέον από τον εργοδότη
  • οι εργαζόμενοι θα πρέπει αναγκαστικά να δέχονται τις αλλαγές στον τομέα εργασίας τους ή τη μετάθεσή τους σε άλλο τόπο, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση
  • μείωση της ευθύνης του εργοδότη για αποζημίωση, ενώ πλέον καλείται ο εργαζόμενος να πληρώσει για τυχόν ζημιές
  • κατάργηση του βέτο των συνδικάτων κατά της απόλυσης συνδικαλιστών και σχεδόν όλα τα δικαιώματα των συνδικάτων, ενώ ο εργαζόμενος δεν θα μπορεί να εκπροσωπείται από το συνδικάτο στα δικαστήρια ή στις αρχές
  • δίνεται το δικαίωμα στην εργοδοσία να δίνει τα προσωπικά δεδομένα των εργαζόμενων σε τρίτα πρόσωπα.
Το σχέδιο τροποποιήσεων συμπεριλαμβάνει ήδη αποφασισμένες διατάξεις σχετικά με τους μακροχρόνια ανέργους, οι οποίοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν στον τομέα των κατασκευών και της γεωργίας, ειδάλλως χάνουν τα όποια επιδόματα λάμβαναν.
Οπως ήταν αναμενόμενο, οι εργοδοτικές οργανώσεις δέχθηκαν με ενθουσιασμό την πρόταση της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι οι σχεδιαζόμενες αλλαγές θα «ενισχύσουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και των επιχειρήσεων»...
Ο ρόλος των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών
Η ανακοίνωση των νέων τροποποιήσεων έχει προκαλέσει σημαντικές αυθόρμητες διαμαρτυρίες των εργαζομένων και εξαιτίας της δυσαρέσκειας και της αγανάκτησης οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, που ωστόσο έχουν στενούς δεσμούς με συγκεκριμένες κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, εμφανίζονται πιο «αγωνιστικές» και «διεκδικητικές» λειτουργώντας ως μέσω εκτόνωσης. Εδώ και 20 χρόνια, μετά τις ανατροπές του σοσιαλισμού, οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες συμμετείχαν «ενεργά» στο λεγόμενο «κοινωνικό διάλογο» και σήμερα μιλούν για την ανάγκη «έναρξης ουσιαστικών διαπραγματεύσεων» σε ό,τι αφορά τον Εργατικό Κώδικα. Σημειώνεται πως οι συνδικαλιστικές ομοσπονδίες της Ουγγαρίας είναι όλες μέλη της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) και έχουν συνεργαστεί στενά με τις κατά καιρούς κυβερνήσεις που ξεπήδησαν μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, στηρίζοντας τις ιδιωτικοποιήσεις και τις επιθέσεις κατά των εργαζομένων. Λειτουργώντας ως δεκανίκι για την κερδοφορία των καπιταλιστών, ντόπιων και ξένων, έπαιξαν συγκεκριμένο ρόλο στην ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας, επιβάλλοντας μαζικές απολύσεις, μειώσεις μισθών και κλείσιμο εργοστασίων και αρκετοί απ' αυτούς εκμεταλλεύτηκαν τη ληστεία των κρατικών επιχειρήσεων, αποκτώντας σημαντική περιουσία.
Από τη στάση τους αυτή έχουν χάσει κάθε στήριξη από τους εργαζόμενους, που δε βλέπουν συγκεκριμένη προοπτική και διέξοδο. Κάτι τέτοιο είναι φανερό από τα στοιχεία που δείχνουν πως ο αριθμός των μελών των συνδικαλιστικών οργανώσεων έχει πέσει ραγδαία. Ενώ το 1990 τα μέλη αριθμούσαν 3,9 εκατομμύρια εργαζόμενους (83% των 4,3 εκατομμυρίων εργαζομένων) σήμερα φτάνουν μόλις το μισό εκατομμύριο (15% του εργαζόμενου πληθυσμού).
Βλέποντας ωστόσο την κατάσταση και τις διαθέσεις, σχεδιάζονται μια σειρά διαμαρτυρίες από τις 29 Σεπτέμβρη, όπου θα πραγματοποιηθεί καθιστική διαμαρτυρία στη Βουδαπέστη, συγκέντρωση, αλλά και αποκλεισμοί δρόμων σε πολλές πόλεις της χώρας. Ηδη την περασμένη Δευτέρα, τέσσερις συνομοσπονδίες οργάνωσαν περικύκλωση της Βουλής με ανθρώπινη αλυσίδα ενάντια στο νέο Εργατικό Κώδικα. Σ' αυτή τη διαμαρτυρία συμμετείχαν μέλη και φίλοι του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ουγγαρίας.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ




Ιστορικές συγκρίσεις και συμπεράσματα


Είναι παλιά ιστορία η σύγκριση μεταξύ των αστικών κρατών κι αυτών της σοσιαλιστικής οικοδόμησης για το ζήτημα των πολιτικών ελευθεριών που γινόταν και γίνεται από πολιτικούς και δημοσιογράφους απολογητές του αστικού καθεστώτος. Πρόσφατη περίπτωση η τοποθέτηση του υφυπουργού κ. Πεταλωτή σε σχετική συζήτηση στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Ο εν λόγω υφυπουργός ίσως να δικαιολογείται, διότι έδειξε ότι κατέχεται από το αρνητικό μείγμα της άγνοιας της εγκαθίδρυσης του αστικού καθεστώτος στη γένεσή του σε συνδυασμό με την υπεράσπιση του κεφαλαιοκρατικού ιδεολογικού πατριωτισμού που τον κατέχει. Η πλέον χαρακτηριστική ιστορία επιβολής του αστικού καθεστώτος εναντίον της φεουδαρχίας είναι αυτή της Γαλλικής Επανάστασης. Ο υφυπουργός φαίνεται να αγνοεί ότι το γκρέμισμα της Βαστίλης συνοδεύτηκε από επανειλημμένες αιματηρές διώξεις των ευγενών της φεουδαρχίας. Εφτασαν στο σημείο που η γκιλοτίνα να μην προλαβαίνει να αποκεφαλίζει αντιπάλους και επιστρατεύτηκε η κάθε λογής εξοντωτική εφευρετικότητα. Οι πολιτικές ελευθερίες μηδενίστηκαν από το φόβο των συλλήψεων και εκτελέσεων που επέβαλαν οι εξεγερμένοι του Παρισιού.


Η πλέον τραγική κορύφωση ήταν η εκτέλεση και δολοφονία των πολιτικών ηγετών της επανάστασης Ροβεσπιέρου, Σεν Ζιστ και Μαρά, όταν η νεοανερχόμενη γαλλική αστική τάξη ένιωθε ασφαλής ώστε να απαλλαγεί απ' αυτούς και την πίεση της λαϊκής μάζας. Τότε, ας γνωρίζει ο κ. υφυπουργός, άρχισε μια μακρά περίοδος πολιτικής αυθαιρεσίας κι επιβολής. Αυτή όμως αφορούσε τον επαναστατημένο γαλλικό λαό. Η αστική τάξη συμμαχούσε με τα συμβιβασμένα υπολείμματα της φεουδαρχίας και τις ξεπεσμένες καμαρίλες των ευγενών σε σημείο που αγόραζε τίτλους ευγενείας. Αυτή η ιστορία τράβηξε για πάρα πολλά χρόνια, έως ότου το προλεταριάτο μπορέσει να επιβάλει τις στερημένες πολιτικές ελευθερίες.


Το ιστορικό συμπέρασμα που οφείλει να μάθει ο κ. υφυπουργός είναι ότι η επιβολή του αστικού καθεστώτος και της αστικής δημοκρατίας έγινε με τον διά πυρός και σιδήρου εξοβελισμό κάθε φεουδαρχικής ιδεολογίας και των φορέων της. Ο εν θεληματική ή αθέλητη αγνοία ευρισκόμενος κ. υφυπουργός πρέπει να γνωρίζει και τα εξής: Η αστική δημοκρατία που επικαλείται και υπερασπίζεται είναι παράγωγο του αστικού κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος που τουλάχιστον εκ των πραγμάτων επίσης υπερασπίζεται. Υπήρξε κύριο ιδεολογικό όπλο όλων των διώξεων, δολοφονιών κι εκτελέσεων κομμουνιστών αγωνιστών από τις πιο σκοτεινές κυβερνήσεις και παρακρατικά μορφώματα.


Οσον αφορά τη Σοβιετική Ενωση και τις Λαϊκές Δημοκρατίες, οι κυβερνήσεις τους έκαναν με ηπιότερο τρόπο αυτό που έπραξαν οι αστικές κυβερνήσεις τα χρόνια της ανόδου της αστικής τάξης. Σε μια κοινωνία του επαναστατικού δικαίου, που κατάργησε την αστική εξουσία και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα ήταν πολιτικά ηλίθιο να επιτρέψει τη λειτουργία φορέων αστικής ιδεολογίας. Σε κοινωνίες που έκαναν μόλις τα πρώτα βήματα σοσιαλιστικού μετασχηματισμού ιδεολογίες, φορείς και πρόσωπα όπως του κ. υφυπουργού δεν χωράνε. Εάν θέλει σύγκριση περί πολιτικών ελευθεριών ο κ. υφυπουργός ας ανατρέξει στην περίοδο της Τρομοκρατίας της Αστικής Γαλλικής Επανάστασης. Ισως να καταλάβει.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου